ื เล่มแรกของ หนังสอ อาดัมและเอวา บทที่ 1 1 วันทีส ่ าม พระเจ ้าทรงปลูกสวนนัน ้ ไว ้ทางทิศตะวันออกของ แผ่นดินโลก บนขอบเขตของโลกทางทิศตะวันออก ซึง่ เลย ไปทางดวงอาทิตย์ขน ึ้ แล ้ว จะไม่เห็นอะไรเลยนอกจากนํ้ า ซึง่ ครอบคลุมทัง้ โลก และลึกลงไปถึงขอบฟ้ า 2 และทางด ้านเหนือของสวนมีทะเลแห่งขนมปั งแผ่นหนึง่ ใส สะอาดในรสชาติ ไม่เหมือนสิง่ ใดเลย เพือ ่ ว่าด ้วยความใส ของขนมปั งแผ่นนี้ เราจะมองเห็นส่วนลึกของแผ่นดินได ้ 3 และเมือ ่ ผู ้ใดชําระตัวด ้วยนํ้ านัน ้ เขาก็สะอาดจากความ สะอาดนัน ้ และขาวจากความขาวนัน ้ แม ้ว่าเขาจะคลํ้าก็ตาม 4 พระเจ ้าทรงสร ้างทะเลตามความพอพระทัยของพระองค์ เอง เพราะพระองค์ทรงทราบว่าจะเกิดอะไรขึน ้ กับมนุษย์ท ี่ พระองค์จะทรงสร ้าง เพือ ่ ว่าหลังจากทีพ ่ ระองค์ได ้ทรงออก จากสวนนัน ้ แล ้ว เนือ ่ งจากการละเมิดของพระองค์ มนุษย์จะ ได ้เกิดมาบนแผ่นดิน และคนชอบธรรมจะต ้องตายจากพวก เขา และพระเจ ้าจะทรงชุบวิญญาณของพวกเขาให ้ฟื้ นขึน ้ ใน วันสุดท ้าย เมือ ่ พวกเขากลับคืนสูเ่ นือ ้ หนังของตน พวกเขาจะ อาบนํ้ าในทะเลนัน ้ และพวกเขาทัง้ หมดก็กลับใจจากบาป ของตน 5 แต่เมือ ่ พระเจ ้าทรงให ้อาดัมออกไปจากสวนนัน ้ พระองค์ไม่ ทรงให ้เขาไปอยูท ่ ช ี่ ายแดนทางทิศเหนือของสวนนัน ้ เกรงว่า เขาจะได ้ไปใกล ้กับทะเลแห่งนํ้ า แล ้วเขากับเอวาก็ชําระล ้าง ตัวในนัน ้ ชําระล ้างบาปของตน ลืมความผิดทีต ่ นได ้กระทําไป และพระองค์ไม่ทรงเตือนใจถึงเรือ ่ งนีอ ้ ก ี ต่อไปเมือ ่ คิดถึงการ ลงโทษพวกเขา 6 ส่วนทางด ้านใต ้ของสวนนัน ้ พระเจ ้าไม่ทรงพอพระทัยทีจ ่ ะ ให ้อาดัมอาศัยอยูท ่ น ี่ ั่น เพราะว่าเมือ ่ ลมพัดมาจากทางเหนือ ่ ้าน ลมจะพัดพากลิน ่ หอมอันน่ารืน ่ รมย์ของต ้นไม ้ในสวนมาสูด ใต ้นัน ้ 7 เหตุฉะนัน ้ พระเจ ้าจึงไม่ทรงวางอาดัมไว ้ทีน ่ ั่น เกรงว่าเขาจะ ได ้กลิน ่ อันหอมหวานจากต ้นไม ้เหล่านัน ้ และจะได ้ความ ่ ชมกับกลิน บรรเทาในสิง่ ทีเ่ ขาได ้กระทํา และจะได ้ชืน ่ ของ ต ้นไม ้เหล่านัน ้ และจะไม่ได ้รับการชําระล ้างจากความบาป ของเขา 8 อีกทัง้ เพราะพระเจ ้าทรงเมตตาและทรงกรุณาอย่างยิง่ และ ทรงปกครองสรรพสิง่ โดยทางทีพ ่ ระองค์เท่านัน ้ ทีท ่ ราบ พระองค์จงึ ทรงให ้บิดาของเรา คือ อาดัม อาศัยอยูท ่ เี่ ขต ตะวันตกของสวน เพราะว่าแผ่นดินด ้านนัน ้ กว ้างใหญ่มาก 9 พระเจ ้าทรงบัญชาให ้เขาไปอยูใ่ นถํ้าในหิน คือ ถํ้าสมบัตใิ ต ้ สวน บทที่ 2 1 เมือ ่ อาดัมกับเอวา บิดาของเราออกจากสวนไปแล ้ว พวก เขาก็เหยียบพืน ้ ดินโดยไม่รู ้ตัวว่าตนกําลังเหยียบอยู่ 2 ครัน ้ เมือ ่ พวกเขามาถึงประตูสวน และเห็นแผ่นดินกว ้างแผ่ กว ้างอยูเ่ บือ ้ งหน ้าพวกเขา ปกคลุมด ้วยหินก ้อนใหญ่และก ้อน ่ และล ้มหน ้าลงเพราะ เล็ก และทราย พวกเขาก็กลัวจนตัวสัน ความกลัวทีเ่ ข ้ามาครอบงําพวกเขา และพวกเขาก็เป็ นเหมือน คนตาย
3 เพราะว่าเมือ ่ ก่อนพวกเขาอยูใ่ นสวนทีป ่ ลูกต ้นไม ้สวยงาม ทุกชนิด แต่บด ั นีพ ้ วกเขากลับเห็นว่าตนเองอยูใ่ นดินแดน แปลกทีพ ่ วกเขาไม่รู ้จักและไม่เคยเห็นมาก่อน 4 และเพราะว่าในเวลานัน ้ พวกเขาเต็มไปด ้วยพระคุณอันมี ธรรมชาติสดใส และไม่มใี จทีห ่ ันไปหาสิง่ ทีเ่ ป็ นทางโลก 5 เพราะเหตุนี้ พระเจ ้าจึงทรงมีพระกรุณาต่อพวกเขา และเมือ ่ พระองค์ทอดพระเนตรเห็นพวกเขาล ้มลงอยูห ่ น ้าประตูสวน พระองค์จงึ ทรงส่งพระวจนะของพระองค์ไปยังบิดา อาดัมกับ เอวา และทรงให ้พวกเขาฟื้ นจากสภาพทีต ่ กตํา่ ของพวกเขา บทที่ 3 1 พระเจ ้าตรัสแก่อาดัมว่า “เราได ้กําหนดวันและปี ไว ้บน แผ่นดินโลกนีแ ้ ล ้ว และเจ ้าและพงศ์พันธุข ์ องเจ ้าจะอาศัยอยู่ และเดินไปบนนัน ้ จนกว่าวันและปี นัน ้ จะครบกําหนด เมือ ่ เรา จะส่งพระวจนะทีส ่ ร ้างเจ ้า และซึง่ เจ ้าได ้ละเมิด พระวจนะที่ สร ้างเจ ้าให ้ออกมาจากสวน และทีช ่ บ ุ ชีวต ิ เจ ้าขึน ้ เมือ ่ เจ ้าล ้ม ลง 2 และพระวจนะซึง่ จะช่วยท่านให ้รอดอีกครัง้ เมือ ่ ครบห ้าวัน ครึง่ แล ้ว” 3 แต่เมือ ่ อาดัมได ้ยินถ ้อยคําเหล่านีจ ้ ากพระเจ ้า และในช่วง ห ้าวันครึง่ อันยิง่ ใหญ่ เขาไม่เข ้าใจความหมายของถ ้อยคํา เหล่านัน ้ 4 เพราะอาดัมคิดว่าเขาคงอยูไ่ ด ้อีกเพียงห ้าวันครึง่ เท่านัน ้ ้ โลก จนกว่าจะสิน 5 และอาดัมร ้องไห ้และอธิษฐานต่อพระเจ ้าเพือ ่ อธิบายเรือ ่ ง นัน ้ ให ้เขาฟั ง 6 จากนัน ้ พระเจ ้าทรงเมตตาอาดัมซึง่ ถูกสร ้างขึน ้ ตาม รูปลักษณ์และลักษณะคล ้ายคลึงของพระองค์ พระองค์จงึ ทรงอธิบายให ้เขาฟั งว่าเวลานีค ้ อ ื 5,000 และ 500 ปี และจะมี ผู ้หนึง่ มาช่วยเขาและพงศ์พันธุข ์ องเขา 7 แต่พระเจ ้าทรงทําพันธสัญญานีไ้ ว ้กับอาดัม บิดาของเรา ก่อนหน ้านีแ ้ ล ้ว ในลักษณะเดียวกันนี้ ก่อนทีเ่ ขาจะออกจาก สวน เมือ ่ เขาอยูใ่ กล ้ต ้นไม ้ทีเ่ อวาเก็บผลไม ้แล ้วให ้เขากิน 8 ครัน ้ อาดัมบิดาของเราออกมาจากสวนแล ้ว เขาก็เดินผ่าน ต ้นไม ้ต ้นนัน ้ และเห็นว่าพระเจ ้าทรงเปลีย ่ นรูปลักษณ์ของ ต ้นไม ้นัน ้ ให ้กลายเป็ นอีกรูปหนึง่ และต ้นไม ้นัน ้ ก็เหีย ่ วเฉาไป ่ และล ้ม 9 ขณะทีอ ่ าดัมกําลังเดินไปทีน ่ ั่น เขาก็กลัวจนตัวสัน ลง แต่พระเจ ้าทรงเมตตายกเขาขึน ้ และทรงทําพันธสัญญานี้ กับเขา 10 อีกครัง้ หนึง่ เมือ ่ อาดัมอยูท ่ ป ี่ ระตูสวน และเห็นเครูบถือ ดาบเพลิงวาบอยูใ่ นมือ เครูบโกรธและขมวดคิว้ ใส่เขา ทัง้ อา ดัมและเอวาต่างก็กลัวเขา และคิดว่าเขาตัง้ ใจจะฆ่าพวกเขา ่ ด ้วยความกลัว พวกเขาจึงล ้มลงกับพืน ้ ตัวสัน 11 แต่พระองค์ทรงมีพระกรุณาต่อพวกเขา และทรงสําแดง พระกรุณาต่อพวกเขา และทรงหันจากพวกเขาขึน ้ ไปบน สวรรค์ และทรงอธิษฐานต่อพระเจ ้าว่า 12 "พระเจ ้า พระองค์ทรงใช ้ข ้าพเจ ้ามาเฝ้ าอยูท ่ ป ี่ ระตูสวน ด ้วยดาบเพลิง 13 แต่เมือ ่ อาดัมและเอวาผู ้รับใช ้ของพระองค์เห็นข ้าพระองค์ พวกเขาก็ล ้มลงกับพืน ้ เหมือนกับคนตาย โอ ้พระเจ ้าของข ้า พระองค์ เราจะทําอย่างไรกับผู ้รับใช ้ของพระองค์ด ี 14 แล ้วพระเจ ้าทรงมีพระกรุณาต่อพวกเขา และทรงแสดง พระกรุณาต่อพวกเขา และทรงส่งทูตสวรรค์ของพระองค์ไป ดูแลสวน 15 และพระวจนะของพระเจ ้ามาถึงอาดัมกับเอวา และทรงให ้ พวกเขาลุกขึน ้ 16 และพระเจ ้าตรัสแก่อาดัมว่า “เราบอกเจ ้าแล ้วว่า เมือ ่ ้ สุดห ้าวันครึง่ เราจะส่งพระวจนะของเราไปช่วยเจ ้า สิน