2 සාම ුව ෙ 1 ව න ප රි ු් ඡේ සාවෙු් මරණුේන පස, ඡාවි අමුෙකවවනව මරා ඡමා ආපස පැමණ, ශකේල දන ුඡකක ගත කළ පස, ුමුේ සි වේ. 2 තනුවව ඡවුේද පවා, බෙව, මනු‍ේුේක තමාු් ඇඳු ඉරාුගන, ලුේ පේ ඡමාුගන, සාවෙුගන කඳවුරන පිති ආුේේ. ඔහ ඡාවි ළඟි පැමණ බම වැට වැනුදේ. 3 ඡාවි ඔහුගන: නු ුකාුනනඡ ආුේ කේා ඇසුේේ; ඔහ: මම ඉශ‍රාුේෙ කඳවුරන ගැළව ආුවමි ඔහි කුේේ. 4 ඡාවි ඔහි කතා ුකාි, ''ඒ සදදේ ුකාුනාමඡ? කවණාකර මි කේනනැ''ි ඇසුේ ේ. ඔහ පිතව ුඡමන, ''ුසනඟ සිවන පො ගේන, ුබාුන ුඡුනක ඡ වැට මේ ගේන; සාවෙ සන ඔහු් පි ුොානතන ඡ මේ ගේන.'' 5 ඡාවි තමාි එපවි ක තවණේාි කතා ුකාි, ''සාවෙ සන ඔහු් පි ුොානතන මළ බව ඔබ ඡනුන ුකුේ ඡැ''ි ඇස ේ. 6 ඒ බව ඔහි ඡැන් තවණේා ුමුේ කුේේ: “මම අනුුබන ගෙුබ වා කනඡි ගේ වි, සාවෙ තම ුනෙෙේි ුේිත ව සිුිේ; අශව රථ සන අසවවන ඔහ පසපස ලහබැඳ ආුව ේ. 7 ඔහ පිපස නැර මා ඡැක මි නඬගැසුේේ. මමඡ: මම ුමලේි කුේම. 8 ඔහ මි කතා ුකාි, 'ඔබ කවඡ' කේා ඇස වි, ' මම අමුෙක ොාතකුේක' කේා මම ඔහි පිතව ිනුනම. 9 ඔහ නැවති මි කතා ුකාි, “මා ළඟි ඇවි මාව මරනන. මකවසාඡ මාු් ජවතේ තවමි මා තළ තුබන වසා මි ුේඡනාව ඇත ව තුබ”ි කුේේ. 10 එබැවන මම ඔහ ළඟ සිුගන ඔහව මරා ඡැමුවම. මනඡ, ඔහ වැිණ පස ජවි වේ ුනානැක බව මි ේ්ර වේ. මම ඔහු් ලුේ ති ඔිනන සන අුි ති වළෙෙ රුගන මාු් ේවාමේා ුවත ුමල ුගන ආුවම. 11 එවි ඡාවි තමාු් ඇඳු අෙොුගන ඉරාගිුිේ; ඔහ සමඟ සි සේල මනු‍ේුේ ඡ එුේමේ. 12 ඔේහ සාවෙ සන ඔහු් පි ුේානාතාන ගැනි ේවාානවනනුේු් ුසනඟ ගැනි ඉශ රාුේෙ වංශේ ගැනි කඩුවන වැිණ බැවන වැෙුපමන නඬා වැෙුපමන සවේ වන තව වරානාරව සිුේ ේ. 13 ඡාවි තමාි ඒ බව ක තවණේාි කතා ුකාි, ''ඔබ ුකාුනන ආුවක ඡැ''ි ඇස වි, ''මම වුදශකුේයු් පි‍රුේක, අමුෙකවරුේක'' ේැි ඔහ පිතව ිනුනේ.
14 ඡාවි ඔහි කතා ුකාි, ''ේවාාන වනනුේු් අභුුක ෙි තැනැිතා වනාශ කරමි ඔුබ අත දි කරමි ඔබ බේ ුනා්ුි ුකුේ ඡ? 15 ඡාවි තවණේනුගන ුකුනයි අඬගසා: ළඟි ුගාේ ඔහි පනරුඡනනැි කුේේ. ඔහ ඔහි පනරද මුේේ. 16 ඡාවි ඔහි කථාුකාි: ඔුබ ුෙ ඔුබ ලස පි ුේවා; මකවසාඡ ඔුබ මුේ ඔබි වවදුව සාක්ිනුනේ; මම ේවාානවනනුේු් අභුුක ෙි තැනැිතා මැවුවමි කුේේ. 17 ඡාවි සාවෙ ගැනි ඔහු් පි‍ර් ුේානාතාන ගැනි ුු වොප ගුේන වොප කුේේ. 18 (තවඡ ඔහ යඡා පි‍රේනි ිනන භාවතා කරම උගනවන ුෙස ඔවනි කුේේ. බෙනන, එේ ේාුෙරු් ුපාුි ලේා තුබ.) 19 ඉශ‍රාුේෙු් අෙංකාරේ ඔබු් උේ තැනවෙද මැවුක්වාේ. බෙවනතුේ වැිු නැි! 20 පලේතවවනු් දවවන ප‍රත ුනාවන පිසි, අචරමු්දතේනු් දවවන ොේුෝ ො ුනාකරන පිසි, ගාිල ඒක ුනාකේනන, අේුකුොනල වදවෙ ප‍රකාශ ුනාකරනන. 21 එුබා ගෙුබ වා කඳ, නුො පි පව ුනාවැුවවා, වැස ුනාවැුවවා, පොා ුකි ුනාුේවා. මකවසාඡ බෙවතනු් පලන, සාවෙු් පලන, ුතෙ ආුෙප ුනාකළාක ුමන, වනඡාසනගත ුෙස ඉවත ඡමන ෙැුබවා. 22 මරන ෙඡ අේු් ුෙිනඡ, බෙවතනු් ුතලනඡ, ුේානාතානු් ිනන පේසි ුනානැවුේේ, සාවෙු් කඩවඡ ලේව නැර ආුේ නැත. 23 සාවෙ සන ුොානතන ජවත කාෙුිද ප ුරමනේව නා ප‍රසනනව සිේන. ඔවනු් මරණුිද ඔවන ුබද ගුි නැත. ඔේහ රාොාලනි වඩා ුේගවි ්න, සංනේනි වඩා ශකතමි ්න. 24 ඉශ‍රාුේෙ දවවව, සාවෙ ගැන අඬනන, ඔහ ඔබි රත වේි‍ර සන ුවනි අෙංකාර ුදවෙ පළඳවා, ඔුබ ඇඳු රන ආභරණවලන සැරසුේේ. 25 සින මැඡද බෙවතන වැිු නැි! ුොානතන, ඔුබ උේ තැනවෙද ඔබ මැවු ක්ුවලේ. 26 මාු් සුන ඡර ුොානතන, ඔබ ගැන මම ුශ ක ුවම. ඔබ මි ඉතා ප‍රේමනාප ් ුේක. මා ුකුරල ඔබ ඡැක් ප‍ුරමේ පිමාකාරේ, ේි රනු් ප‍ුරමේි වඩා ුබාුන ුසින උසේ වේ. 27 අුන බෙවනතුේ වැිු නැි! යදුායු වනාශ ් නැි! 2 ව න ප රි ු් ඡේ 1 ඉනපස ඡාවි ේවාානවනනුේුගන වචාරමන: මම යඡාල ේු නවරකි ේනිඡැි ඇසුේේ. ේවාානවනනුේ ඔහි කථාුකාි: ේනනැි කුේක. ඡාවි: මම ුකාතැනි ේනිඡැි ඇසුේේ. ඔහ: ුනබ‍ුරානිේි කුේේ.