CAIBIDEIL 1
1Agus is iad seo briathran an leabhair, a sgrìobh Baruch mac Nerias, mhic Mhaasiais, mhic Shedecuis, mhic Asadiais, mhic Chelcais, ann am Bàbilon, 2 Anns a' chùigeadh bliadhna, agus anns an tseachdamh là do'n mhìos, anns an àm anns an do ghabh na Caldèanaich lerusalem, agus an loisg iad i le teine.
3Agus leugh Baruch briathran an leabhair seo ann an èisdeachd Iechoniais mhic Ioachim rìgh Iùdah, agus ann an cluasan an t‑sluaigh uile a thàinig a dh’èisdeachd an leabhair;
4 Agus ann an eisdeachd nan ard-uaislean, agus mhac an righ, agus ann an eisdeachd nan seanair, agus an tsluaigh uile, o'n airde a's airde, eadhon iadsan uile a bha chòmhnuidh ann am Babilon, làimh ris an amhainn Sud.
5 An sin ghuil iad, agus thraisg iad, agus rinn iad urnuigh an làthair an Tighearna.
6 Mar an ceudna rinn iad cruinneachadh airgid a reir cumhachd gach duine :
7Agus chuir iad e gu Ierusalem gu Ioachim an t‑àrdshagart, mac Chelcais, mhic Shaloim, agus a‑chum nan sagart, agus a dh’ionnsaigh an t‑sluaigh uile a fhuaireadh maille ris ann an Ierusalem,
8 Anns an àm sin fèin an uair a ghabh e soithichean tighe an Tighearna, a ghiùlaineadh a mach as an teampull, a chum an pilleadh do thìr Iudah, air an deicheamh là do'n mhìos Sivan, eadhon, soithichean airgid, a thug Sedecias a mach. a rinn Iosias righ Iada,
9 Às dèidh sin thug Nabuchodonosor rìgh Bhàbiloin air falbh Iechonias, agus na h‑uachdarain, agus na braighdean, agus na daoine cumhachdach, agus sluagh na tìre, o Ierusalem, agus thug e iad gu Bàbilon.
10 Agus thubhairt iad, Feuch, chuir sinn airgiod d'ar n-ionns- aidh a cheannach dhuibh tabhartais-loisgte, agus tabhartais-pheacaidh, agus tùise, agus deasaichibh am mana, agus ìobraibh air altair an Tighearna ar Dia ;
11Agus guidhibh airson beatha Nabuchodonosoir rìgh Bhàbiloin, agus airson beatha Bhalthasair a mhac, a‑chum gum bi an làithean air an talamh mar làithean nèimh:
12 Agus bheir an Tighearna dhuinn neart, agus soillsichidh sinn ar sùilean, agus bithidh sinn beò fo sgàile Nabuchodonosoir righ Bhabiloin, agus fo sgàile Bhal- seir a mhic, agus ni sinn seirbhis dhoibh rè mòrain làithean, agus gheibh sinn deadh-ghean 'n an sealladh. .
13 Guidhibh air ar son-ne mar an ceudna ris an Tighearna ar Dia, oir pheacaich sinn an aghaidh an Tighearna ar Dia ; agus gus an là'n diugh cha'n 'eil corruich an Tighearna agus 'fhearg air a tionndadh uainn.
14 Agus leughaidh sibh an leabhar so a chuir sinne d'ar n-ionnsuidh, a dheanamh aidmheil ann an tigh an Tighearna, air na fèillibh, agus air na làithibh sòlaimte.
15 Agus their sibh, Do'n Tighearn ar Dia buinidh fìreantachd, ach dhuinne aimhleas nan aghaidh, mar a thàin- ig air an là 'n diugh, dhoibh- san do Iudah, agus do luchd-àiteachaidh Ierusaleim.
16 Agus d'ar righribh, agus d'ar uachdaranaibh, agus d'ar sagartaibh, agus d'ar fàidhibh, agus d'ar naithrichibh :
17 Oir pheacaich sinn an làthair an Tighearna,
18 Agus rinn iad eas-umhlachd dha, agus nach d’èisd ri guth an Tighearna ar Dia, a ghluasad anns na hàitheantan a thug e dhuinn gu follaiseach:
19 O'n là a thug an Tighearn ar n-aithriche a mach à tìr na h-Eiphit, gus an là'n diugh, bha sinn eas-umhal do'n Tighearna ar Dia, agus bha sinn dearmadach ann an nach d'èisd sinn ri a ghuth.
20 Uime sin lean na h-uilc ruinn, agus am mallachadh, a dh'orduich an Tighearna le Maois 'òglach, san àm a thug e mach ar n-aithriche à tìr na h-Eiphit, a thoirt dhuinne fearann a tha sruthadh le bainne agus le mil, mar a ta e. tha r'a fhaicinn an diugh.
21Gidheadh, cha d’èisd sinne ri guth an Tighearna ar Dia, a rèir uile bhriathran nam fàidhean, a chuir e dar n‑ionnsaigh:
22 Ach lean gach duine samhladh a chridhe aingidh fèin, a dheanamh seirbhis do dhiathaibh coimheach, agus a dheanamh uilc ann an sùilibh an Tighearna ar Dè.
CAIBIDEIL 2
1Uime sin rinn an Tighearna math a fhacal, a labhair e nar n‑aghaidh, agus an aghaidh ar britheamhan a thug breith air Israel, agus an aghaidh ar rìghrean, agus an aghaidh ar n‑uachdarain, agus an aghaidh fir Israeil agus Iùdah,
2 A thoirt plàighean mòra oirnn, nach do thachair riamh fo nèamh gu h-iomlan, mar a thachair ann an lerusalem, a rèir nan nithe a bha sgrìobhta ann an lagh Mhaois ;
3 Gu'n itheadh duine feoil a mhic fein, agus feoil a nighinn fein.
4 Os bàrr, thug e thairis iad gu bhi umhail do na rìoghachdan uile a tha mu'n cuairt, gu bhi 'nam masladh agus 'nam fàsach- adh am measg an t-sluaigh uile mu'n cuairt, far an do sgaoil an Tighearna iad.
5 Mar so thilgeadh sios sinn, agus cha'n 'eil sinn air ar n-àrdachadh, a chionn gu'n do pheacaich sinn an aghaidh an Tighearna ar Dia, agus nach d' thug sinn gèill d'a ghuth.
6 Do'n Tighearna ar Dia buinidh fìreantachd : ach dhuinne agus d'ar n-aithrichibh masladh fosgailte, mar a chithear an diugh.
7 Oir tha na plàighean sin uile air teachd oirnn, a dh'àithn an Tighearna 'nar n-aghaidh
8 Gidheadh cha d' rinn sinn urnuigh an làthair an Tighearna, chum gu'n tionndaidh sinn gach aon o smuaintibh a chridhe aingidh.
9Uime sin rinn an Tighearna faire oirnn airson uilc, agus thug an Tighearna oirnn e: oir tha an Tighearna cothromach na uile obraichean a dh’àithn e dhuinn.
10 Gidheadh cha d'èisd sinne r'a ghuth, gu gluasad ann an àitheantaibh an Tighearna, a chuir e romhainn.
11Agus a‑nis, O Thighearna Dhè Israeil, a thug a‑mach do shluagh à tìr na h‑Eiphit le làimh chumhachdaich, agus le làimh àrd, agus le comharraidhean, agus le mìorbhailean, agus le cumhachd mòr, agus a fhuair ainm dhut fhèin, mar a nochdas an diugh :
12 O Thighearna ar Dia, pheacaich sinn, rinn sinn gu h-aingidh, bhuin sinn gu h-eucorach ann ad òrduighibh gu lèir.
13 Pillidh d'fhearg uainn : oir cha'n 'eil annainn ach beagan a dh'fhàgadh am measg nan cinneach, far an do sgaoil thu sinn.
14 Eisd ar n-urnuigh, O Thighearna, agus ar nathchuingean, agus saor sinn air do shon fein, agus thoir dhuinn deadh-ghean 'n an sealladh na muinntir a threòraich air falbh sinn.
15 Chum gu'm bi fios aig an talamh uile gur tusa an Tighearna ar Dia, a chionn gu bheil Israel agus a shliochd air an gairm air d'ainm.
16 A Thighearna, amhairc a nuas o d' thigh naomh, agus thoir fainear sinn : crom sìos do chluas, a Thighearn, chum eisdeachd ruinn.
17 Fosgail do shùilean, agus feuch ; oir cha toir na mairbh a tha anns na h-uaighean, aig a bheil an anaman air an toirt a-mach às an cuirp, moladh no ceartas don Tighearna:
18 Ach an t-anam a ta air a chràdh gu mòr, a dh'imicheas gu crom agus lag, agus an sùilean a dh'fhàillicheas, agus an t-anam ocrach, bheir e dhuit moladh agus ceartas, a Thighearn.
19 Uime sin cha dean sinn ar n-athchuinge iriosal a'd' làthair-sa, a Thighearn ar Dia, air son fìreantachd ar naithriche, agus ar righrean.
20 Oir chuir thu mach d'fheirg agus do chorruich oirnn, mar a labhair thu le d' sheirbhisich na fàidhean, ag ràdh,
21Mar seo tha an Tighearna ag ràdh, Lùbaibh sìos ur guailnean a dhèanamh seirbhis do rìgh Bhàbiloin: mar sin fanaidh sibh anns an fhearann a thug mise dur n‑athraichean.
22 Ach mur eisd sibh ri guth an Tighearna, gu seirbhis a dheanamh do righ Bhabiloin,
23 Bheir mi fa'near gu'n sguir mi de bhailtibh Iudah, agus o thaobh a mach Ierusaleim, guth an tsubhachais, agus an aoibhneis, guth an fhir nuadhphòsda, agus guth na bainnse : agus bithidh an tìr uile 'na fhàsach. luchd-àiteachaidh.
24 Ach cha d'èisd sinne ri d' ghuth-sa, gu seirbhis a dheanamh do righ Bhabiloin : uime sin rinn thu maith na briathran a labhair thu le d' sheirbhisich na fàidhean, eadhon gu'm bu chòir do chnàmhan ar righrean, agus cnàmhan ar n-aithriche. bhi air an toirt a mach as an àite.
25 Agus, feuch, tha iad air an tilgeadh a mach gu teas an là, agus gu reoth- adh na h-oidhche : agus fhuair iad bàs ann an truaighe mòra leis a' ghort, leis a' chlaidheamh, agus leis a' phlàigh.
26 Agus an tigh a ta air a ghairm air t'ainm rinn thu fàs, mar a chithear an diugh, air son aingidheachd tighe Israeil, agus tighe Iudah.
27 A Thighearna ar Dia, bhuin thu rinn a reir do mhaitheis uile, agus a reir do throcair ro-mhoir sin gu leir.
28 Mar a labhair thu le d' sheirbhiseach Maois, san là air an d'àithn thu dha an lagh a sgrìobhadh an làthair chloinn Israeil, ag ràdh,
29 Mur eisd sibh ri m' ghuth, gu cinnteach tionndaidhear an sluagh ro-mhòr so gu àireamh bhig am measg nan cinneach, far an sgaoil mise iad.
30 Oir bha fhios agam nach èisdeadh iad rium, a chionn gur sluagh rag-mhuinealach e : ach ann an tìr am braighdeanas cuimhnichidh iad fèin.
31 Agus bithidh fios aca gur mise an Tighearna an Dia : oir bheir mi dhoibh cridhe, agus cluasan chum èisdeachd.
32 Agus molaidh iad mi ann an tìr an braighdeanais, agus air m'ainm-sa smuainichidh iad.
33 Agus pillidh iad o'm muineal rag, agus o'n droch ghnìomharaibh : oir cuimhnichidh iad slighe an aithriche, a pheacaich an làthair an Tighearna.
34 Agus bheir mi air an ais iad do'n fhearann a gheall mi le mionnaibh d'an aithrichibh, Abrahàm, agus Isaac, agus Iacob, agus bithidh iadsan 'nan tighearnan air : agus ni mi lìon- mhor iad, agus cha leigear sìos iad.
35 Agus ni mi coimhcheangal sìorruidh riu gu bhi 'nam Dhia dhoibh, agus bithidh iadsan 'n an sluagh dhomh-sa : agus cha tilg mi ni's mo mo shluagh Israel a mach as an fhearann a thug mi dhoibh.
CAIBIDEIL 3
1 O Thighearna Uile-chumhachdaich, Dhia Israeil, tha an t-anam fo chràdh an spioraid thrioblaidich, ag èigheach riut.
2 Eisd, a Thighearn, agus dean trocair ; oir tha thu tròcaireach : agus gabh truas dhinn, do bhrìgh gu'n do pheacaich sinn a'd' làthair.
3 Oir mairidh tusa gu bràth, is sgriosar sinn gu tur.
4 O Thighearna Uile-chumhachdaich, a Dhé Israeil, éisd a nis ri urnuigh chloinn Israeil mhairbh, agus an cloinne, a pheacaich a'd' làthair, agus nach d'èisd ri guth do Dhia an Dè : air an aobhar sin tha na plàighean so a' dlùth-leantuinn ruinn. .
5 Na cuimhnich aingidheachd ar n-aithriche : ach smuainich air do chumhachd agus air t'ainm a nis san àm so.
6 Oir 's tusa an Tighearna ar Dia, agus thusa, Thighearna, molaidh sinn.
7 Agus air an aobhar so chuir thu d' eagal 'n ar cridheach- aibh, a chum gu'n gairmeamaid air d'ainm,
agus gu'n moladh sinn thu 'n ar braighdeanas : oir ghairm sinn gu cuimhne uile aingidheachd ar naithriche, a pheacaich a'd' làthair-sa.
8 Feuch, tha sinn fathast an diugh 'n ar braighdeanas, far an do sgaoil thu sinn, mar mhasladh agus mar mhallachadh, agus gu bhi umhail do'n ìocshlaint, a rèir uile aingidheachd ar n-aithriche, a dh'imich o'n Tighearna ar Dia.
9 Eisd, Israeil, ri àitheantan na beatha : eisd thusa ri gliocas a thuigsinn
10 Cionnus a tha e tachairt, Israeil, gu bheil thu ann an tìr do naimhdean, gu bheil thu sean ann an dùthaich choimhich, gu bheil thu air do thruailleadh leis na mairbh.
11 Gu bheil thu air do mheas maille riu-san a thèid sìos do'n uaigh ?
12 Thrèig thu tobar a' ghliocais.
13 Oir nam biodh tu air gluasad ann an slighe Dhè, bhiodh tu air do chòmhnuidh an sìth gu bràth.
14 Foghlumaibh c'àit am bheil gliocas, c'àit am bheil neart, c'àit am bheil tuigse ; chum gu'm bi fios agad mar an ceudna c'àit am bheil fad laithean, agus beatha, c'àit am bheil solus nan sùl, agus sith.
15 Cò a fhuair a mach a h-àite ? no cò a thàinig d'a hionmhas ?
16 C'àit am bheil prionnsachan nan cinneach, agus a riaghlas na h-ainmhidhean air an talamh ;
17 Iadsan aig an robh an caitheamh-beatha maille ri eunlaith an athair, agus iadsan a thionail suas airgiod agus òr, anns an cuir daoine an earbsa, agus nach do chuir crìoch air an faighinn ?
18Oir iadsan a dh’obraich ann an airgead, agus a bha cho cùramach, agus nach gabh an obair a rannsachadh,
19 Tha iad air seachran, agus air dol sios do'n uaigh, agus tha cuid eile air teachd a nios 'nan àit.
20Chunnaic daoine òga solas, agus ghabh iad còmhnaidh air an talamh; ach slighe an eòlais cha b’aithne dhaibh.
21 Cha mhò a thuig a ceumanna, ni mò a rinn iad greim oirre : bha an clann fada o'n t-slighe sin.
22 Cha chualas iomradh ann an Canaan, ni mò chunncas e ann an Teman.
23 Na h-Agareneich a ta 'g iarraidh gliocais air an talamh, ceannaichean Mherain agus Theman, ùghdaran nan faidhean, agus luchd-rannsachaidh a tuigse ; cha b' aithne do aon diubh so slighe a' ghliocais, no chuimhnich- eadh air a ceumanna.
24 O Israeil, cia mòr tigh Dhè ! agus cia mòr àite a sheilbhe !
25 Mòr, gun chrìoch ; àrd, agus gun tomhas.
26 Bha famhairean ann a bha ainmeil o thùs, a bha cho mòr, agus cho eòlach air cogadh.
27 Iadsan cha do thagh an Tighearna, ni mò thug e slighe an eòlais dhoibh :
28 Ach sgriosadh iad, do bhrìgh nach robh gliocas aca, agus bhàsaich iad le'n amaid- eachd fèin.
29 Cò chaidh suas gu nèamh, agus a ghlac i, agus a thug a nuas o na neoil i ?
30 Cò a chaidh thar an fhairge, agus a fhuair i, agus a bheir i air son òir fìor-ghlan ?
31 Cha'n aithne do neach air bith a slighe, ni mò a smuainicheas e air a ceum.
32 Ach an ti d'an aithne na h-uile nithe, tha fios aige oirre, agus fhuair e mach i le a thuigse : esan a dh'ulluich an talamh gu siorruidh, lion se e le hainmhidhean ceithir-chasach.
33 An ti a chuireas a mach solus, agus a dh'imicheas, gairmidh e a rìs e, agus bheir e gèill dha le h-eagal.
34 Shoillsich na reultan 'nan faire, agus rinn iad gairdeachas : an uair a ghairm e iad, their iad, Tha sinn an so ; agus mar sin le subhachas nochd iad solas dhàsan a rinn iad.
35 Is e so ar Dia-ne, agus cha mheasar neach air bith ann an coimeas ris
36 Fhuair e mach slighe an eòlais uile, agus thug e d'a sheirbhiseach lacob, agus do Israel a ghràidh.
37 'Na dhèigh sin nochd se e fèin air an talamh, agus labhair e ri daoinibh.
CAIBIDEIL 4
1 Is e seo leabhar àitheantan Dhè, agus an lagh a mhaireas gu sìorraidh: iadsan uile a choimheadas e, thig iad beò; ach iadsan a dh'fhàgas, gheibh e bàs.
2 Pill, O Iacoib, agus dean greim air : imich 'n a làthair a shoillse, chum gu'm bi thu air do soillseachadh.
3 Na tabhair onoir do neach eile, no na nithe a ta tarbhach dhuit do chinneach coimheach.
4 O Israeil, is sona sinn : oir dh'fhoillsichear dhuinne nithe taitneach do Dhia.
5 Biodh deagh mhisneach agaibh, mo shluagh, cuimhneachan Israeil.
6 Reiceadh sibh ris na cinnich, cha'n ann a chum bhur sgrios : ach a chionn gu'n do ghluais sibh gu feirge Dhè, thugadh thairis sibh do'n naimhdibh.
7 Oir bhrosnuich sibh esan a rinn sibh le h-ìobairt do dheamhan, agus cha'n ann do Dhia.
8 Dhìochuimhnich sibh an Dia sìor, a thug a nìos sibh; agus chuir sibhse doilgheas air lerusalem, a dh'altrum sibh.
9 Oir an uair a chunnaic i fearg Dhè a' teachd oirbh, thubhairt i, Eisdibh, sibhse ta 'n comhnuidh mu thimchioll Shioin : thug Dia orm bròn mòr ;
10 Oir chunnaic mi braighdeanas mo mhac agus mo nighean, a thug an t-sìorruidheachd orra.
11 Le h-aoibhneas dh'altrum mi iad ; ach chuir e air falbh iad le gul agus ri bròn.
12 Na deanadh duine sam bith gairdeachas os mo chionn, 'na bhantraich, agus air a thrèigsinn le mòran, a dh'fhàgadh 'nam fàsach air son peacaidh mo chloinne ; oir dh'imich iad o lagh Dhe.
13Cha b’aithne dhaibh a reachdan, cha mhò a ghluais iad ann an slighean a àitheantan, agus cha do shaltair iad ann an slighean an smachdachaidh na fhìreantachd.
14 Thigeadh iadsan a ta chòmhnuidh mu thimchioll Shioin, agus cuimhnich- ibh am braighdeanas mo mhac agus mo nigheana, a thug an t-sìorruidheachd orra.
15 Oir thug e orra cinneach fad as, cinneach gun nàire, agus teanga choimhich, nach d' thug urram do sheann duine, no do leanabh a ghabh truas.
16 Thug iad so leo clann ghràdhach na bantraich, agus dh'fhàg iad ise 'na h-aonaranach gun nigheana.
17 Ach ciod a ni mi riut ?
18 Oir saoraidh esan a thug na plàighean sin oirbh as làimh bhur naimhdean.
19 Imichibh, O mo chlann, imichibh : oir dh'fhàgadh mi am fhàsach.
20 Chuir mi dhiom culaidh na sith, agus chuir mi umam eudach-saic m'urnuigh : glaodhaidh mi ris an tsìorruidheachd ann mo làithibh.
21 Biodh misneach mhaith agaibh, O mo chlann, glaodhaibh ris an Tighearn, agus saoraidh e sibh o làimh agus o làimh an naimhdean.
22 Oir tha mo dhòchas anns an t-sìorruidheachd, gu'n saor e thu ; agus tha gàirdeachas air teachd a m' ionnsuidh o'n t-Slànuighear, air son na tròcair a thig gu h-aithghearr oirbh o'n t-Slànuighear sìorruidh.
23 Oir chuir mi mach sibh le caoidh agus gul : ach bheir Dia dhomhsa sibh a rìs le h-aoibhneas agus subhachas gu siorruidh.
24 Mar a nis chunnaic coimhearsnaich Shioin do bhraighdeanas : mar sin chi iad gu h-aithghearr do shlainte o ar Dia-ne, a thig ort le mòr ghlòir, agus le dealradh na siorruidheachd.
25 Mo chlann, leig gu foighidneach an fheirg a thàinig oirbh o Dhia : oir rinn do nàmhaid geur-leanmhuinn oirbh ; ach gu h-aithghearr chi thu a sgrios, agus saltraidh tu air a mhuineal.
26Chaidh mo mhuinntir shìorraidh air falbh slighean garbha, agus thugadh air falbh iad mar threud a chaidh a ghlacadh leis an naimhdean.
27 Biodh deadh mhisneach agaibh, O mo chlann, agus glaodhaibh ri Dia : oir bithidh cuimhne agaibh air-san a thug na nithe so oirbh.
28 Oir mar b' aill leibh dol air seacharan o Dhia : mar sin air dhuibh pilltinn air ais, iarraibh e deich uairean ni's mò.
29 Oir esan a thug na plàighean so oirbh, bheir e aoibhneas sìorruidh oirbh maille ri 'r slàinte.
30 Gabh cridhe maith, O Ierusaleim : oir bheir esan a thug dhuit an t-ainm sin comhfhurtachd dhuit.
31 'S truagh an dream a rinn do chlaoidh, 'S a rinn gairdeachas ri d' leagadh.
32 Is truagh na bailtean d'an d'rinn do chlann seirbhis : 's truagh ise a ghabh ri d' mhic.
33 Oir mar a rinn i gairdeachas ri d' sgrios, agus a rinn i gairdeachas air son do thuiteam : mar sin bithidh i doilich air son a lèir-sgrios fèin.
34 Oir bheir mi air falbh gàirdeachas a mòr-shluaigh, agus tionndaidhear a h-uaill gu bròn.
35 Oir teine thig oirre o'n t-sìorruidheachd, gu ma fada buan ; agus bithidh i air a h-àiteachadh le deamhain rè aimsir mhòir.
36 A Ierusaleim, amhairc mu d' thimchioll na h-àird' an ear, agus feuch an gàirdeachas a thig a d' ionnsuidh o Dhia.
37 Feuch, tha do mhic a' teachd, a chuir thu air falbh, tha iad a' teachd an ceann a chèile o'n àird an ear gus an àird an iar, le focal an Ti naomh, a' deanamh gàirdeachais ann an glòir Dhè.
CAIBIDEIL 5
1 Cuir dhiot, O Ierusaleim, èididh a’ bhròin agus a’ àmhghair, agus cuir ort maise na glòire a tha teachd o Dhia gu bràth.
2 Tilg umad culaidh dhùbailte na fireantachd a thig o Dhia ; agus cuir crùn air do cheann glòir an tSìorruidh.
3 Oir nochdaidh Dia do shoillse do gach tìr fo neamh. 4 Oir goirear d'ainm o Dhia gu bràth, Sìth na fìreantachd, agus glòir aoraidh Dhè.
5 Eirich, a Ierusaleim, agus seas gu h-àrd, agus amhairc air an taobh an ear, agus feuch do chlann air an cruinneachadh o'n àird an iar gus an àird an ear le focal an Tì naomh, a' deanamh gàirdeachais ann an cuimhne Dhè.
6 Oir dh'imich iad uat air an cois, agus thugadh air falbh iad o'n naimhdibh : ach bheir Dia iad a d' ionnsuidh-sa air àrdachadh le glòir, mar chloinn na rìoghachd.
7Oir dh’òrdaich Dia gum biodh gach cnoc àrd, agus bruaich fhada, air an tilgeadh sìos, agus na glinn air an lìonadh suas, a dhèanamh eadhon an fhearainn, a‑chum gun tèid Israel gu sàbhailte ann an glòir Dhè;
8 Mar an ceudna cuiridh eadhon na coilltean, agus gach crann cùbhraidh sgàile air Israel le àithne Dhè.
9 Oir treòraichidh Dia Israel le h-aoibhneas ann an solus a ghlòire, leis a' throcair agus an fhìreantachd a thig uaith.