TITOSY TOKO 1 1 Paoly, mpanompon'Andriamanitra sy Apostolin'i Jesosy Kristy, araka ny finoan'ny olom-boafidin'Andriamanitra sy ny fanekena ny fahamarinana izay araka ny toe-panahy araka an'Andriamanitra; 2 amin'ny fanantenana ny fiainana mandrakizay, izay nampanantenain'Andriamanitra tsy mahay mandainga, fony tsy mbola ary izao tontolo izao; 3 fa tamin’ ny fotoany no nanehoany ny teniny tamin’ ny toriteny izay natolotra ahy araka ny didin’ Andriamanitra, Mpamonjy antsika; 4 mamangy an'i Titosy, zanako, araka ny finoana iombonantsika, ny fahasoavana sy ny famindram-po ary ny fiadanana avy amin'Andriamanitra Ray sy Jesosy Kristy Tompo, Mpamonjy antsika. 5 Ary izao no namelako anao tany Kreta, dia ny handaminanao izay tsy ampy sy hanendrenao loholona amin'ny isan-tanàna, araka izay nandidiako anao; 6 Raha misy tsy manan-tsiny, dia manambady tokana, mananjanaka mahatoky tsy ampangaina ho mpanakorontana na maditra. 7 Fa ny eveka dia tsy maintsy tsy manan-tsiny, toy ny mpitandrina ny an’ Andriamanitra; tsy tia tena, tsy malaky tezitra, tsy tia divay, tsy mpikapoka, tsy tia harena maloto; 8 Fa tia fampiantranoana, tia olona tsara fanahy, mahonon-tena, marina, masina, mahonon-tena; 9 mitana mafy ny teny mahatoky araka ny efa nampianarina azy, mba hahaizany hananatra sy handresy lahatra ny mpanohitra amin’ny fampianarana tsy misy kilema. 10 Fa maro ny olona maditra sy miteny foana ary mamitaka, indrindra fa ny avy amin'ny voafora; 11 Izay tsy maintsy hotampenana ny vavany, dia izay mampivadika ny trano rehetra ka mampianatra izay tsy mety, mba hahazoany harena maloto. 12 Ary ny anankiray amy ny, izay mpaminany ny azy, nilaza hoe, Ny Kretiana dia mpandainga mandrakariva, biby masiaka, mody kibo. 13 Marina izany vavolombelona izany. Koa anaro mafy izy, mba hatanjaka amin'ny finoana izy; 14 Tsy mitandrina ny anganongano Jiosy sy ny didin’olona izay miala amin’ny fahamarinana. 15 Amin'ny madio dia madio ny zavatra rehetra; fa na dia ny sainy sy ny fieritreretany aza dia voaloto. 16 Manambara izy ireo fa mahalala an’ Andriamanitra; fa mandà Azy amin'ny asa izy, dia olona vetaveta sy tsy manoa ary nolavina ho amin'ny asa tsara rehetra. TOKO 2 1 Fa lazao izay miendrika fampianarana tsy misy kilema; 2 mba ho mahonon-tena, ho mahonon-tena, ho mahonon-tena, hatanjaka amin'ny finoana, amin'ny fitiavana, amin'ny faharetana ny lehilahy anti-panahy. 3 Ary toy izany koa ny vehivavy anti-panahy, mba ho fitondrantena mendrika ny fahamasinana, tsy mpanendrikendrika, tsy mpiboboka divay, ho mpampianatra ny tsara; 4 Mba hampianatra ny zazavavy hahonon-tena, ho tia ny vadiny, ho tia ny zanany, 5 ho hendry, ho madio fitondran-tena, ho mpitandrina ao an-trano, ho tsara fanahy, hankatò ny vadiny, mba tsy hitenenan-dratsy ny tenin'Andriamanitra. 6 Ary anaro koa ny zatovo mba ho mahonon-tena. 7 Amin'ny zavatra rehetra dia asehoy ny tenanao ho fianarana ny asa tsara: amin'ny fampianarana asehoy ny tsi-fahalòvana, ny fahamaotinana, ny fahatsoram-po,
8 Teny tsy misy tsiny, tsy azo meloka; mba ho menatra izay manohitra, ka tsy hanana teny ratsy hitenenana anareo. 9 Amporisiho ny mpanompo hankatò ny tompony ka hampifaly azy amin’ny zavatra rehetra; tsy mamaly intsony; 10 Aza mangalatra, fa maneho ny fahatokiana rehetra; mba handravahana ny fampianaran'Andriamanitra, Mpamonjy antsika amin'ny zavatra rehetra. 11 Fa efa niseho tamin'ny olona rehetra ny fahasoavan'Andriamanitra, izay mitondra famonjena, 12 sady mampianatra antsika handà ny faharatsiana sy ny filan'izao tontolo izao, ka ho velona amin'ny onony sy ny marina ary ny toe-panahy araka an'Andriamanitra amin'izao fiainana ankehitriny izao; 13 ary manantena ny fanantenana sambatra sy ny fisehoan'ny voninahitr'Andriamanitra lehibe sy Jesosy Kristy, Mpamonjy antsika; 14 Izay nanolotra ny tenany hamonjy antsika, mba hanavotany antsika ho afaka amin’ny faharatsiana rehetra, sy hanadiovany izay olona ho Azy, izay mazoto amin’ny asa tsara. 15 Izany zavatra izany no lazao sy anaro ary anaro amin'ny fahefana rehetra. Aoka tsy hisy hanao tsinontsinona anao. TOKO 3 1 Mampahatsiarova azy hanaiky ny fanapahana sy ny fahefana, hankatò ny mpanapaka, ho vonona ho amin’ny asa tsara rehetra, 2 mba tsy hiteny ratsy olona, tsy ho mpila ady, fa malemy fanahy, maneho ny halemem-panahy rehetra amin'ny olona rehetra. 3 Fa isika koa dia adala fahiny, tsy nanaiky, voafitaka, dia andevon’ny filana sy ny fahafinaretana maro, ary velona tamin’ny lolompo sy ny fitsiriritana, sady hala no nifankahala. 4 Ary rehefa afaka izany, dia niseho ny fahamoram-panahy sy ny fitiavan'Andriamanitra, Mpamonjy antsika, tamin'ny olona, 5 Tsy tamin’ny asan’ny fahamarinana izay nataontsika, fa araka ny famindram-pony kosa no namonjeny antsika, tamin’ny fanasan’ny fahaterahana indray sy ny fanavaozana ny Fanahy Masina; 6 Izay nalatsany be tamy ny amy ny tamy ny tamy ny Jesosy Kraisty, Mpamonjy antsika ; 7 mba hohamarinina amin'ny fahasoavany isika, ka ho tonga mpandova araka ny fanantenana ny fiainana mandrakizay. 8 Mahatoky izany teny izany, ary izany zavatra izany dia tiako hotorinao mandrakariva, mba hitandrina izay efa nino an'Andriamanitra hanao asa tsara. Izany zavatra izany dia tsara sady mahasoa ny olona. 9 Fa halaviro ny fanontaniana adala sy ny tantaram-pirazanana sy ny fifandirana ary ny fifandirana momba ny lalàna; fa tsy mahasoa sady zava-poana izany. 10 Ny olona mpivadi-pinoana rehefa anarina voalohany sy faharoa dia laviny; 11 satria fantany fa mivadika izay manao izany ka manota sady manameloka ny tenany. 12 Rehefa maniraka an'i Artema na Tykiko ho atỳ aminao aho, dia mazotoa hankatỳ amiko any Nikopolia; 13 Ento mazotoa ho eny an-dalana Zena mpahay lalàna sy Apolosy, fandrao hisy hila azy. 14 Ary aoka ny antsika koa hianatra hanao asa tsara hahazoany izay ilainy, fandrao tsy hahavokatra izy. 15 Manao veloma anao izay rehetra ato amiko. Veloma amin'izay tia antsika amin'ny finoana. Ho aminareo rehetra anie ny fahasoavana. Amena. (Nosoratana ho an’i Titosy izany, voatendry ho eveka voalohany tao amin’ny fiangonan’ny Kreta, avy any Nikopolia any Makedonia.)