Macedonian - The Gospel of Mark

Евангелието

споредМарко

ПОГЛАВЈЕ1

1ПочетокнаЕвангелиетонаИсусХристос,Синот Божји;

2Какоштоенапишановопророците:Еве,гоиспраќам мојотгласникпредтвоетолице,којќегоподготви твојотпатпредтебе

3Гласотнаонојштовикавопустината:„Подгответего патотнаГоспода,исправетегинеговитепатеки!

4Јованкрштевашевопустинатаигопроповедаше крштевањетонапокајаниезапростувањенагревовите.

5ИизлезеприНегоцелатаземјаЈудејскаитиеод Ерусалим,иситесекрстијаодНеговорекатаЈордан, исповедајќигисвоитегревови.

6АЈованбешеоблеченвокамилсковлакнаисопојас одкожаоколубедрата;ијадешескакулциидивмед; 7Ипроповедаше,велејќи:„Поменедоаѓаеден посиленодмене,чииштожициодчевлитенесум достоендасенаведнамидагиоткачам 8Јаснавистинавекрстивсовода,нотојќевекрстисо СветиотДух

9Исеслучивотиеденови,ИсусдојдеодНазарет ГалилејскиисекрстиодЈованвоЈордан.

10Иведнашизлезеодводата,гивиденебесата отворенииДухоткакогулабкакослегуваврзнего

11Идојдегласоднебото,велејќи:„Тисимојот возљубенСин,воКогомиемило

12ИведнашДухотгоистеравопустината

13Ибешетамувопустинатачетириесетдена, искушуванодсатаната;ибешесодивитеѕверови;и ангелитемуслужеа

14АоткакоЈованбешезатворен,Исусдојдево Галилеја,проповедајќигоЕвангелиетозацарството Божјо,

15Ивелејќи:„Времетосеисполни,ицарствотоБожјо сеприближи;покајтесеиверувајтевоЕвангелието

16АдодекаодешепокрајГалилејскотоМоре,гивиде СимонинеговиотбратАндрејкакофрлаатмрежаво морето,заштобеарибари

17АИсусимрече:„ДојдетепоМене,ијасќеве направамдастанетерибариналуѓе.

18Иведнашгиоставијамрежитесвоиитргнаапо Него

19Акогаотидемалкуподалекуоттаму,гивидеЈаков, синотЗаведеев,инеговиотбратЈован,коиистотака беавокоработигипоправаасвоитемрежи.

20Иведнашгиповика,итиегооставијататкаси Зеведејвокоработсонаемницитеитргнаапонего

21ИотидоавоКапернаум;иведнашвосаботатавлезе восинагогатаипоучуваше.

22Итиесечудеананеговотоучење,заштоги поучувашекаконекојштоимавласт,анекако книжниците

23Авонивнатасинагогаимашечовексонечистдух;и тојизвика:

24велејќи:„Оставинисе;штоимамениесотебе, ИсусеНазаретски?дојделиданеуништиш?Јасте

25АИсусгопрекоривелејќи:„Молчииизлезиод него!

26Акогагорастргнанечистиотдухиизвикасосилен глас,тојизлезеоднего

27Иситесезачудија,штосепрашуваамеѓусебе, велејќи:„Штоеова?којановадоктринаеова?зашто совластимзаповедаинанечиститедухови,итиеМу сепокоруваат

28Иведнашнеговатаславасепроширинизцелата областоколуГалилеја

29Иведнаш,когаизлегоаодсинагогата,влегоаво куќатанаСимониАндреј,соЈаковиЈован.

30НомајкатанаженатанаСимонлежешеболнаод треска,иведнашмукажаазанеа

31Идојде,јафатизаракаијаподигна;иведнашја оставитрескатаитааимслужеше

32Ивовечернитечасови,когасонцетозајде,муги доведоаситеболнииопседнатитеодѓаволи.

33Исиотградбешесобранпредвратата

34Иисцелимнозинаболниодразниболестииистера многуѓаволи;инегиоставиѓаволитедазборуваат, заштоГопознаваа

35Аутрото,станамногупредденот,излезеиотидево едноосаменоместоитамусепомоли.

36АСимониониештобеасонеготргнаапонего

37Икогагонајдоа,мурекоа:„Ситетебараат

38Атојимрече:„Даодимевососеднитеградови,за дапроповедамитаму,заштозатоаизлегов

39Ипроповедашепонивнитесинагогипоцела Галилејаиистерувашеѓаволи

40Идојдекајнегоеденлепрозен,којгомолеше, клекнапреднегоимурече:„Акосакаш,можешдаме исчистиш.

41АИсус,сосожалување,јаподадераката,годопреи мурече:„Ќесакам;бидичист.

42Иштомпроговори,лепратаведнашсеоддалечиод негоитојсеочисти

43Итојстрогомузаповедаиведнашгоиспрати; 44Имурече:„Гледајданекажувашништонаникого; тукуоди,покажисекајсвештеникотипринесизатвое чистењеонаштогозаповедалМојсеј,какосведоштво занив

45Но,тојизлезе,почнамногудаобјавуваидаго раскажуватоа,такаштоИсусвеќенеможешеотворено давлезевоградот,тукубешенадвор,попустиместа; ПОГЛАВЈЕ2

1ПонеколкуденовипаквлезевоКапернаум;исе слушнадекаевокуќата.

2Иведнашсесобраамнозина,такаштонемаше простордагипримат,не,нитуоколувратата;итојим

3Идојдоакајнегоидонесоаеденпарализиран,којго

6Нотамуседеанекоикнижницииразмислувааво своитесрца,

7Зоштоовојчовекваказборувабогохулни?којможе дапростувагревовиосвенсамоБог?

8Иведнаш,когаИсусвосвојотдухсфатидекатие такаразмислуваатвосебе,имрече:„Зошто размислуватезатоавосвоитесрца?

9Далиеполеснодамукажешнапарализираниот:„Ти сепростуваатгревовите;илидаречеш:Стани,земија постелатаиоди?

10Но,задазнаетедекаСинотЧовечкиимамоќна земјатадапростувагревови(мувелина парализираниот)

11Тивелам:стани,земијапостелатаиодивосвојата куќа

12Иведнашстана,јазедепостелатаиизлезепредсите нив;дотолкуштоситесезачудијаиГославеаБога, велејќи:„Никогашнесмеговиделетоатака

13Итојповторноизлезепокрајморето;ицелото мноштвоприбегнаконНего,итојгипоучуваше 14Идодекапоминуваше,говидеЛеви,синотАлфеев, какосединацарината,имурече:„Следиме!Итој станаитргнапонего

15Исеслучи,додекаИсусседешенатрпезавосвојата куќа,седеаимногумитариигрешницисоИсусаи неговитеученици,заштобеамногуминаитиетргнаа поНего

16Акогаговидоакнижницитеифарисеитекакојаде соцариницитеигрешниците,имрекоанаучениците Негови:„Какојадеипиесоцариницитеигрешниците?

17КогаИсусгочутоа,имрече:„Неимтребалекарна здравите,тукунаболните:недојдовдагиповикамна покајаниеправедните,тукугрешниците

18АученицитенаЈованифарисеитепостеа;

19АИсусимрече:„Можатлимладоженцитеда постатдодекамладоженецотесонив?додекагоимаат младоженецотсосебе,неможатдапостат.

20Ноќедојдатденовикогаќеимгоодземат младоженецотитогашќепостатвотиеденови

21Никојнешиепарченовоплатнонастараоблека: инакуновотопарчештојанаполнигоодземаод старото,икиријатасевлошува

22Иникојнеставанововиновостаришишиња:инаку новотовиногипукашишињата,ивинотоќесеистури, ишишињатаќесеизвалкаат,ноновотовинотребада сеставивоновишишиња.

23Исеслучи,восаботатојпоминанизполињатасо пченка;аученицитеНеговипочнаа,додекаодеа,даги откинуваатклатите

24АфарисеитеМурекоа:„Ете,зоштовосаботаго праватонаштонеедозволено?

25Атојимрече:„Зарникогашнестепрочиталешто направиДавид,когаимашепотребаиогладне,тоји ониештобеасонего?

26КаковлезевоБожјиотдомводеновитена првосвештеникотАвијатар,ијадешеодлеботна свештеникот,штонеедозволенодасејадеосвенна свештениците,иимдадеинаониештобеасонего?

27Атојимрече:„Саботатаесоздаденазачовекот,а нечовекотзасаботата.

1Ипаквлезевосинагогата;итамубешееденчовеккој

2Атиегонабљудуваадалиќегоисцеливосабота;за дагообвинат

3Имуреченачовекотнакогомусеисушираката:„ Стани!

4Атојимрече:„Далиедозволенодасеправидобро восаботниденовиилидасеправизло?даспасиш животилидаубиеш?Но,тиемолчеа

5Икогагипогледнанаоколусогнев,тагувајќипоради тврдостананивнитесрца,муреченачовекот:„Пружи јаракатасвоја!Ијаиспружииракатамусеобнови какоидругата

6Ифарисеитеизлегоаиведнашсепосоветуваасо Иродијанцитепротивнегокакодагоуништат

7НоИсуссеповлечесоСвоитеученицивоморето; 8ИодЕрусалим,иодИдумејаиодонаастранана Јордан;итиеодТириСидон,мноштвомноштво,штом чујакаквиголемиработинаправи,дојдекајнего 9ИимреченаученицитеСвоидагочекааткораб порадимноштвото,заданегонатрупаат

10Заштотојисцелимногумина;дотолкуштого притискаадагодопре,колкуштоимааневолји.

11Анечиститедухови,когаГовидоа,паднаапред Негоивикаа,велејќи:„ТисиБожјиотСин

12Итојстрогогизаповедаданегообјавуваат.

13Исеискачинапланинатаигоповикакогосака,и тиедојдоакајнего

14ИнаредидванаесетдабидатсоНегоидагииспрати дапроповедаат

15Идаимамоќдалекуваболестиидаистерува ѓаволи.

16АСимонгонаречеПетар;

17ИЈаков,синотЗаведеев,иЈован,братотЈаковов;и гинаречеБоанергес,штозначи:Синовинагромот.

18ИАндреј,иФилип,иВартоломеј,иМатеј,иТома,и Јаков,синотнаАлфеј,иТадејиСимонХананеецот, 19.ИЈудаИскариот,којистотакагопредаде,ивлегоа воеднакуќа

20Имноштвотоповторносесобра,такаштонеможеа нилебдајадат.

21Анеговитепријатели,когаслушнаазатоа,излегоа дагофатат,зашторекоа:„Онесам“

22АкнижницитештослегоаодЕрусалимрекоа:„Тој гоимаВелзевул,исокнезотнаѓаволитегиистерува ѓаволите.

23Игиповикаприсебеиимречевопараболи:„Како можесатанатадагоистерасатаната?

24Иакоедноцарствосеподелипротивсебе,тоа царствонеможедаопстане.

25Иакоеднакуќасеподелинасебе,таакуќанеможе дастои

26Иакосатанатасекренепротивсебеисераздели,не можедаиздржи,ноимакрај 27Никојнеможедавлезевокуќатанасиленчовеки

29Но,којќехулипротивСветиотДух,никогашнема прошка,тукуевоопасностодвечнапроклетство.

30Зашторекоа:„Иманечистдух“

31Тогашдојдоабраќатанеговиимајкамуи,стоејќи надвор,испратијакајнегодагоповикаат.

32Амноштвотоседнаоколунего,итиемурекоа:„Еве, мајкатиибраќататвоинетебараат

33Атојимодговори,велејќи:„Којаемојатамајкаили моитебраќа?

34Игипогледнанаоколуониештоседеаоколунегои рече:„Евејамајкамиимоитебраќа!

35Зашто,којјавршиволјатаБожја,тојмиебрат,и сестрамиимајками.

ПОГЛАВЈЕ4

1Итојпакпочнадапоучувапокрајморето;ацелото мноштвобешепокрајморетонакопно

2Игинаучимногуработисопараболи,иимречево своетоучење:

3Слушај;Еве,излезесејачдасее:

4Исеслучи,додекасееше,некоипаднаапокрајпатот, аптицитенебеснидојдоаигопроголтаа

5Анекоипаднаанакаменаземја,кадештонемаше многуземја;иведнашникна,заштонемашедлабочина земја

6Но,когаизгреасонцето,сеизгоре;ибидејќинемаше корен,сеисуши.

7Анекоипаднаамеѓутрње,итрњетопораснаиго задави,инедадеплод

8Адругиотпаднанадобраземјаидадеплодшто никнаисезголемуваше;ироди,некоитриесет,анекои шеесет,анекоисто

9Атојимрече:„Којимаушидаслуша,некачуе!

10Акогаостанасам,ониештобеаоколунегосо дванаесеттегопрашаазапараболата

11Атојимрече:„Вамвиедаденодајазнаететајната наБожјотоцарство;

12Задавидат,давидат,аданегледаат;ислушајќи можатдаслушнат,анедаразберат;заданесеобратат восекоевремеидаимсепростатгревовите

13Атојимрече:„Нејазнаетелиоваапарабола?и какотогашќегизнаетеситепараболи?

14Сејачотгосеесловото

15Атоасетиепокрајпатот,кадештосесеесловото; ноштомслушнаа,веднашдојдесатанатаигоодзема словотоштобешепосеановонивнитесрца

16Итоасетиештосесеатнакаменаземја;кои,кога ќегослушнатсловото,веднашгопримаатсорадост;

17Инемааткоренвосебе,итакаистраатсамонекое време;потоа,когаќесепојаватневолјиилипрогонства зарадизборот,веднашсесоблазнуваат.

18Атоасеониештосесеатмеѓутрње;какоштосе слушазборот,

19Игрижитенаовојсвет,иизмаматанабогатството,и похотитезадругиработиштовлегуваатвнатре,го задушуваатзборот,итојстанувабесплоден. 20Атоасеониештосесеатнадобраземја;какошто гослушаатсловотоигопримаат,идаваатплод,едниот триесет,другиотшеесет,адругиотсто.

22Заштонемаништоскриеноштонемадасеоткрие;

23Аконекојимаушидаслуша,некаслуша.

24Атојимрече:„Внимавајтештослушате; 25Зашто,којима,ќемуседаде,акојнема,ќемусе земеионаштогоима

26Атојрече:„ТакаеицарствотоБожјо,какочовекда фрлисемевоземјата;

27Иакоспие,истануваноќеидење,асеметоќе изникнеиќепорасне,тојнезнаекако

28Заштоземјатасамадаваплод;првосечилото,па увото,потоаполнатапченкавоувото.

29Акогаќеседонесеплодот,веднашгоставасрпот, заштодојдежетвата

30Атојрече:„Сокадедагоспоредимецарството Божјо?илисокакваспоредбадагоспоредиме?

31Тоаекакозрносинаповозрно,кое,когаќесепосее воземјата,епомалоодситесемињаштосеназемјата. 32Но,когаќесесее,ќепораснеиќестанепоголемоод ситетревкииќеотсечеголемигранки;задасесместат небеснитептициподнеговатасенка.

33Исомногутаквипараболиимгокажувашесловото, какоштоможеадагослушнат

34Нотојнеимзборувашебезпарабола,икогаостанаа сами,имобјаснисèнаСвоитеученици

35Аистиотден,когасевечера,имрече:„Да поминеменадругатастрана!

36Икогагоиспратијамноштвото,гофатијакакошто бешевокоработАсонегоимашеидругимали бродови.

37Исекренаголемабура,ибрановитеудирааво бродот,такаштосегабешеполн

38Атојбешевозадниотделнабродот,спиешена перница;

39Атојстана,гопрекориветротимуреченаморето: „Мир,мирни!Иветротпрестанаинастанаголема спокојство

40Атојимрече:„Зоштосеплашите?какотоанемате вера?

41Итиесеуплашијамногуисирекоаеденнадруг: „Каковчовекетојштодурииветротиморетомусе покоруваат?

ПОГЛАВЈЕ5

1Идојдоанадругатастрананаморето,вообластана Гадарените.

2Икогаизлезеодкоработ,веднашгосретнаод гробовитечовексонечистдух, 3Којимашесвоеживеалиштемеѓугробовите;иникој неможешедаговрзе,не,несосинџири: 4Затоашточестопатибешеврзансооковиисинџири,

8Заштотојмурече:„Излезиодчовекот,нечистдух!

9Атојгопраша:„Какосевикаш?Атојодговори, велејќи:„МоетоимееЛегија,заштосмемногу

10Итојмногугомолешеданегипуштинадвород земјата.

11Атамублизудопланинитеимашеголемостадо свињиштосехранеа

12ИситеѓаволиГомолеа,велејќи:„Пратинèво свињите,задавлеземевонив

13ИИсусведнашимдадедозволаАнечистите духовиизлегоаивлегоавосвињите;

14Аониештогихранеасвињитепобегнааигокажаа тоавоградотивоселата.Иизлегоадавидатштоетоа направено

15ИдојдоакајИсусиговидоаѓаволскиопседнатсо легијата,какоседи,облечениразумен,исеуплашија.

16Аониештоговидоаимкажаакакомусеслучина ѓаволот,аинасвињите

17ИпочнаадаГомолатдасизаминеоднивните брегови

18Акогавлезевокоработ,опседнатиотодѓаволотму семолешедабидесонего.

19Но,Исуснемудозволи,тукумурече:„Одидома кајтвоитепријателиикажиимколкуголемиработи направиГосподзатебеисесожалисотебе.

20АтојотидеипочнадаобјавувавоДекаполисколку големиработимунаправилИсус,иситесечудеа

21ИкогаИсусповторногопрефрлијасокорабна другатастрана,многународсесобракајнего,атој бешеблизудоморето

22Иете,дојдееденодначалницитенасинагогата,по имеЈаир;икогаговиде,паднапреднеговитенозе,

23Имногугомолеше,велејќи:„Мојатаќеркалежи предсмртта;итааќеживее.

24ИИсусотидесонего;имногународгоследешеиго натрупаа

25Иеднажена,којаимашекрвавизливдванаесет години,

26Ипретрпемногуработиодмногулекариипотроши сèштоимаше,иништонеѝбешеподобро,тукусе влошуваше,

27КогаслушназаИсус,дојдевопечатотодзадиија допренеговатаоблека.

28Заштотаарече:„Акодопрамсамонеговатаоблека, ќебидамоздрав“

29Иведнашсеисушиизворотнанејзинатакрв;итаа восвоетотелопочувствувадекаеизлеченаодтаачума

30АИсусведнашзнаејќивосебедекадобродетелта излезеоднего,сесвртепреднегоирече:„Којјадопре мојатаоблека?

31АученицитеНеговимурекоа:„Гледашкако мноштвототебуни,ивелиш:Којмедопре?

32Ипогледнанаоколузадајавидиштогонаправитоа

33Ноженатаплашејќисеитреперејќи,знаејќиштосе случивонеа,дојдеипаднапреднегоимујакажасета вистина

34Атојѝрече:„Ќерко,твојатавератеоздрави;одиво мириоздрависеодсвојатаневолја

35Додекатојуштезборуваше,оддомотнаначалникот насинагогатадојдоанекоиирекоа:„Ќеркатиумре; зоштоуштеповеќеговознемирувашУчителот?

36ШтомИсусгослушназборотштобешекажан,му

37ИнедозволиникојдаодипоНего,освенПетар, ЈаковиЈован,братотЈаковов.

38Идојдевокуќатананачалникотнасинагогатаија видеметежотиониештоплачеаимногуплачеа

39Икогавлезе,имрече:„Зоштолутатеиплачете? девојкатанеемртва,тукуспие

40ИтиемусепотсмевааАкогагиизвадисите,ги зедетаткотоимајкатанадевојкатаиониештобеасо негоивлезетамукадештолежешедевојката

41Ијафатидевојкатазаракаиѝрече:Талитакуми; штосетолкува:Девојко,тивелам,стани!

42Идевојкатаведнашстанаиотиде;заштотаабеше навозрастоддванаесетгодини.Итиесезачудијасо големочудење

43Истрогоимзаповеданикојданегознаетоа;и заповедадаѝдадатнештодајаде.

ПОГЛАВЈЕ6

1Итојизлезеоттамуидојдевосвојатаземја;и неговитеученицигоследат 2Акогадојдесаботата,почнадапоучуваво синагогата;икакваеоваамудростштомуедадена, декаитаквимоќниделасевршатоднеговитераце?

3Неелиовадрводелецот,синотнаМарија,братотна Јаков,Јосеј,ЈудаиСимон?инесенеговитесестритука сонас?Итиебеанавредениоднего

4НоИсусимрече:„Пророкотнеебезчест,тукуво својатаземја,меѓусвоитеродниниивосвојотдом 5Итамунеможешедаизвршиникаквосилнодело, освенштогиположирацетесвоиврзнеколкуболнии гиисцели

6ИтојсезачудипорадинивнотоневерувањеИодеше поселата,поучувајќи.

7Игиповикадванаесеттеминаипочнадагииспраќа подвајца;иимдадевластнаднечиститедухови;

8Иимзаповедаданеземаатништозапат,освенсамо стап;никовчег,нилеб,нипаривочантата:

9Нобидетеоблеченисосандали;анеоблечетедва слоја.

10Атојимрече:кадеидавлезетевокуќа,останете тамудодеканезаминетеодтоаместо

11Акојнемадавеприми,нитудавечуе,когаќе заминетеоттаму,истресетегоправотподвашитенозе какосведоштвопротивнив.Вистина,вивелам,на СодомиГомораќеимбидепоподносливовосудниот ден,отколкунатојград

12Итиеизлегоаипроповедаалуѓетодасепокаат 13Иистераамногуѓаволи,ипомазаасомасломногу

14ИцаротИродчузанего;(заштонеговотоимебеше распространето:)ирече:„ЈованКрстителвоскреснаод мртвитеизатоавонегосепојавуваатмоќнидела 15Другирекоа:„ТоаеИлија.Адругирекоа:Тоае пророкиликакоеденодпророците

16Но,когаИродчузатоа,рече:„Јоване,накогомуја отсековглавата;тојвоскреснаодмртвите.

17ЗаштосамиотИродиспратиигофатиЈованиго заврзавозатворзарадиИродијада,женатананеговиот братФилип,заштотојсеоженисонеа 18ЗаштоЈованмуреченаИрод:„Нетиедозволенода јаимашженатанабратти.

19ЗатоаИродијадасескарапротивнегоисакашедаго убие;нотаанеможеше:

20ЗаштоИродсеплашешеодЈована,знаејќидекатоје праведенисвет,игопазеше;икогагочу,направи многуработиисозадоволствогослушаше

21Акогадојдепогоденден,Ирод,насвојотроденден, приредивечеранасвоитегосподари,началниции началницивоГалилеја;

22АкогавлезеќеркатанаспоменататаИродијада,и заиграиимугодинаИродинаониештоседеасонего, царотѝреченадевојката:„Барајодменештосакаш,и ќетидадам

23Иѝсезаколна:„Штоидабарашодмене,ќети дадамдополовинатаодмоетоцарство.

24Атааизлезеиѝреченамајкаси:„Штодапрашам? Атаарече:ГлаватанаЈованКрстител

25.Итааведнашдојдесобрзањекајцарот,ипобара, велејќи:„СакамдамијададешглаватанаЈован Крстителповременовополнач

26Ицаротбешемногужален;сепакзарадинеговата заклетваизарадинив,коиседеасонего,тојнесакаше дајаотфрли

27Иведнашцаротиспратиџелатизаповедадамуја донесатглавата,атојотидеимујаотсечеглаватаво затворот

28Ијавнесеглаватанеговавополначиѝјададена девојката,адевојкатаијададенамајкаси

29АученицитеНегови,когаслушнаазатоа,дојдоа,го зедоанеговиоттрупигоположијавогроб.

30АапостолитесесобраакајИсусиМукажаасè,и штонаправијаиштопоучија

31Атојимрече:„Дојдетесамивопустоместои одморетесемалку;

32Изаминаавопустинатасоброднасамо

33Инародотгивидекакозаминуваат,имнозинаГо познаа,иистрчаатамуодситеградови,гинадминааи сесобраакајнего

34АИсус,когаизлезе,видемногународисесожали коннив,заштобеакакоовцибезпастир,ипочнадаги поучувазамногуработи

35Акогавеќепоминаденот,Неговитеученицидојдоа приНегоирекоа:„Оваепустоместо,асегапомина времето.

36Испратигидаодатвооколнитеселаивоселатаида сикупатлеб,заштонемаатштодајадат

37Тојодговорииимрече:„Дајтеимдајадат!Атие мурекоа:„Даодимедакупимелебвовредностод двестеденаридаимдадемедајадат?

38Тојимрече:„Колкулебовиимате?одиивидиА когадознаа,велат:петидвериби

39Иимзаповедадагинаведатситедаседнатпочети назеленататрева.

40Иседнааворедови,постотинаипопедесет

41Акогагизедепеттелебаидветериби,погледнакон небото,гиблагослови,гискршилебовитеиимгидаде наученицитеСвоидагипоставатпреднивидвете

42Иситејадеаисенаситија

44Аониештојадеаодлебовитебеаоколупетилјади луѓе.

45Иведнашгинатерасвоитеученицидавлезатво коработидаотидатнадругатастранапредтоаво Витсаида,додекатојгопуштанародот.

46Икогагииспрати,отидевопланинатадасепомоли

47Акогасеприквечери,бродотбешесредеморето,а тојсамнакопното

48Игивидекакосемачатвеслајќи;заштоветротбеше спротивеннанив;

49Но,когаговидоакакоодипоморето,помислија декатоаедухиизвикаа:

50ЗаштоситеГовидоаисевознемирија.Иведнаш разговарашесонивиимрече:„Бидетерасположени! неплашетесе

51Иотидекајниввокоработ;иветротпрестана.

52Заштонеразмислуваазачудотоналебовите,зашто нивнотосрцебешезакоравено

53Акогапоминаа,дојдоавоГенисаретскатаЗемјаи тргнааконбрегот

54Икогаизлегоаодкоработ,веднашГопознаа,

55Итрчашенизцелиоттојкрајнаоколуипочнадаги носивокреветиболните,кадештослушнаадекае

56Икадеидавлегуваше,воселата,илиградовите,или селата,гиполагааболнитепоулицитеиГомолеадаја допрат,акоесамограницатананеговатаоблека;

ПОГЛАВЈЕ7

1Тогашсесобраакајнегофарисеитеинекои книжници,коидојдоаодЕрусалим.

2Акогавидоадеканекоиоднеговитеученицијадат лебсонечисти,односносонеизмиенираце,најдоа грешка.

3ЗаштофарисеитеиситеЕвреи,освенчестодаги мијатрацете,нејадат,почитувајќигопреданиетона старешините.

4Акогаќедојдатодпазар,освендасемијат,нејадат Имаимногудругиработиштогипримиледагидржат, какомиењечаши,тенџериња,бронзенисадовиимаси. 5ТогашфарисеитеикнижницитеГопрашаа:„Зошто твоитеученицинеодатспоредтрадицијатана старешините,тукујадатлебсонемиенираце?

6Тојодговорииимрече:„Добро,Исаијапророкуваше заваслицемерите,какоштоенапишано:„Овојнарод мепочитувасосвоитеусни,нонеговотосрцеедалеку одмене

7Но,залудномеобожаваат,учејќигичовечките

8ЗаотфрлањенаБожјатазаповед,виегодржите

11Авиевелите:„Аконекојимреченататкосиилина мајкаси:„Корбане,т.е.дар,штоидаимашкористод мене;тојќебидеслободен

12Инемудозволуватеповеќедаправиништоза својоттаткоилизамајкаси;

13ИзненадувајтегоБожјотословопрекувашето предание,коештогоиспорачавте;имногутакви работиправите.

14Икогагоповикасиотнародкајсебе,имрече:„ Слушајтемесекојодвасиразберете: 15Немаништооднадворшточовекможедаго осквернисовлегувањетовонего;

16Аконекојимаушидаслуша,некаслуша.

17Акогавлезевокуќатаоднародот,неговитеученици Гопрашаазапараболата

18Атојимрече:„Далиивиестетаквинеразумни?

Зарнесфаќатедекаштоидавлезеоднадворвочовекот, неможедагооскверни;

19Затоаштоневлегувавонеговотосрце,тукуво стомакот,иизлегувавопровев,прочистувајќигисите јадења?

20Атојрече:Онаштоизлегуваодчовекот,го осквернувачовекот

21Заштоодвнатре,одсрцетоналуѓетоизлегуваат лошимисли,прељуба,блудства,убиства, 22Кражби,среброљубивост,злоба,измама,лудост, злобнооко,хула,гордост,глупост;

23Сетотоазлодоаѓаодвнатреигоосквернувачовекот.

24Иоттамустана,отидевограницитенаТириСидон, ивлезевоеднакуќа,иникојнесакашедагознаетоа, нонеможешедабидескриен.

25Зашто,еднажена,чијаќеркаимашенечистдух,чу занегоидојдеипаднапреднеговитенозе

26ЖенатабешеГркинка,понародсирофеничарка;и таагомолешедагоизбркаѓаволотоднејзинатаќерка

27НоИсусѝрече:„Првонекасенаситатдецата, заштонеедобродасеземелеботнадецатаидасе фрлинакучињата

28Атааодговориимурече:„Да,Господи,но кучињатаподтрпезатајадатоддетскитетрошки.

29Атојѝрече:„Затааизрекаодиси;ѓаволотизлезе одтвојатаќерка

30Икогадојдевосвојатакуќа,гонајдеѓаволот излезен,аќеркатаѝлегнанакреветот

31Ипак,тргнувајќиодбреговитенаТириСидон, дојдедоГалилејскотоМоре,средебреговитена Декаполис

32Идоведоакајнегоеденглувиимашепречкиво говорот;игомолатдајаставиракатаврзнего

33Иготргнанастранаодмноштвото,мугистави прститевоушите,плукнаимугодопрејазикот;

34Ипогледнаконнебото,воздивнаимурече:Еффата, односноотворисе!

35Иведнашмусеотворијаушите,мусеодврза врвкатанајазикотизборувашејасно

36Игизаповедаданекажуваатникому;

37Ибеанеизмерновчудоневидени,велејќи:„Сè направидобро:гиправииглувитедаслушаатинемите дазборуваат

2Сесмилувамнамноштвото,заштосегасесомене триденаинемаатштодајадат.

3Иакогипуштампостатвосвоитедомови,ќесе онесвестатпопат,заштонуркачиоднивдојдоаод далеку.

4Анеговитеученицимуодговорија:„Одкадеможе некојдагинаситиовиелуѓесолебовдевопустината? 5Игипраша:„Колкулебовиимате?Атиерекоа: Седум

6Иимзаповедананародотдаседненаземја;иги поставијапреднародот

7Итиеимаанеколкумалириби; 8Ијадеаисенаситија;

9Аониештојадеабеаоколучетириилјади,итојги испрати

10Иведнашвлезевокорабсосвоитеученициидојде воделовитенаДалманута

11Афарисеитеизлегоаипочнаадасераспрашуваатсо Него,барајќиоднегознакоднеботоискушувајќиго.

12Итојдлабоковоздивнавосвојотдухирече:„ Зоштоовапоколениебаразнак?Вистина,вивелам, немадамуседадезнакнаоваагенерација.

13Игиостави,ипаквлезевокоработ,отидена другатастрана

14Аученицитезаборавијадазематлебинемаасосебе вобродотповеќеодеденлеб

15Иимзаповеда:„Внимавајте,пазетесеод фарисескиотквасециодИродовиотквасец.

16Итиесерасправаамеѓусебе,велејќи:„Зашто немамелеб

17АкогадознаИсус,имрече:„Зошторазмислувате, бидејќинемателеб?уштенесфаќатеинеразбирате? далиуштетисестврднасрцето?

18Иматеочи,негледате?иимашуши,неслушаш?и несесеќавате?

19Когагипресековпеттелебамеѓупетилјади,колку корпиполнисопарчињасобравте?Мурекоа: дванаесет!

20Акогаседумтемеѓучетириилјади,колкукорпи полнисопарчињасобравте?Атиерекоа:Седум. 21Атојимрече:„Каконеразбирате?

22ИдојдевоВитсаида;идоведоакајнегослепчовеки гомолеадагодопре.

23Игофатислепиотзаракаигоизведенадвород градот;иоткакомуплукнанаочитеигиставирацете врзнего,гопрашадалигледанешто

24Атојгоподигнапогледотирече:„Гигледамлуѓето какодрвјакакоодат

25Потоаповторногиставирацетенанеговитеочииго натерадапогледненагоре;

26Игоиспративосвојатакуќа,велејќи:„Нитуодиво градот,нитукажувајникомувоградот

27АИсусизлезесоученицитеСвоивоградовитена ФилипискатаЦезареја; 28Атиеодговорија:„ЈованКрстител“,анекоивелат: „Илија;идруги,Еденодпророците

29Атојимрече:„Акојвелитедекасумјас?АПетар одговориимурече:ТисиХристос

30Иимзаповедаданекажуваатникомузанего

31ИпочнадагипоучувадекаСинотЧовечкиморада претрпимногунешта,дабидеотфрленодстарешините, одпрвосвештеницитеиодкнижниците,дабидеубиен ипотриденадавоскресне.

32Итојјакажатааизрекаотворено.АПетаргозедеи почнадагопрекорува

33АкогасесвртеигипогледнаученицитеСвои,го прекориПетар,велејќи:„Тргнисеодмене,сатано, заштонегосакашБожјото,тукучовечкото

34Икогагоповиканародотприсебеиучениците Свои,имрече:„КојсакададојдепоМене,некасе одречеодсебе,некагоземесвојоткрстинекаодипо Мене.

35Зашто,којсакадагоспасисвојотживот,ќего загуби;нокојќегозагубисвојотживотзарадименеи зарадиЕвангелието,тојќегоспаси.

36Зашто,каквакористќеимачовек,акогодобие целиотсветијазагубисвојатадуша?

37Илиштоќедадечовекотвозаменазасвојатадуша?

38Затоа,секојштоќесезасрамиодменеиодмоите зборовивооваапрељубаигрешнагенерација;однего ќесезасрамииСинотЧовечки,когаќедојдево славатанасвојотТаткососветитеангели

ПОГЛАВЈЕ9

1Атојимрече:„Вистинавивеламдекаиманекоиод ониештостојатовде,коинемадавкусатсмртдодека невидатдекацарствотоБожјодоаѓасосила

2ИпошестденаИсусгизедесосебеПетар,Јакови Јован,игиодведесаминависокагора,итојсе преобразипреднив

3Инеговатаоблекастанаблескава,многубелакако снег;заданеможедагиобелинитуеднаполнана земјата

4ИимсејавиИлијасоМојсеј,итиеразговараасо Исуса.

5АПетародговориимуреченаИсуса:„Учителе, доброниедабидемеовдеиданаправиметрискинија; едензатебе,едензаМојсејиедензаИлија.

6Заштонезнаешештодакаже;заштомногусеплашеа

7Исепојавиоблакштогизасени;

8Иодеднаш,когапогледнаанаоколу,веќеневидоа никој,освенИсусасамососебе

9Икогаслегувааодпланината,имзаповедадане кажуваатникомуштовиделе,додекаСинотчовечкине воскреснеодмртвите

10Итиејазадржаатааречсосебе,прашувајќисееден содругштозначивоскреснувањетоодмртвите

11Игопрашаа,велејќи:„Зоштокнижницитевелат деканајпрвотребададојдеИлија?

12Атојодговорииимрече:„Илијанавистинадоаѓа првиобновувасè;икакоенапишанозаСинот Човечкидекаморамногудатрпиидабидезанемарен

13Но,јасвивелам,декаИлијанавистинадојде,иму направијасèштонаведоа,какоштоенапишанозанего 14ИкогадојдекајученицитеСвои,видеоколунив големомноштво,икнижницитекоисераспрашуваасо нив

15.Иведнашсиотнарод,когаговиде,сезачудимногу

17Аеденодмноштвотоодговориирече:„Учителе,ти годоведовмојотсин,којиманемдух; 18Икадеидагоземе,гокине;анеможеа

19Тојмуодговориирече:„О,невернопоколение,до когаќебидамсовас?докогаќететрпам?доведигокај мене

20Игодоведоакајнего;ипаднаназемјаисевалкаод пена.

21Игопрашататкаси:„Колкувремепоминаоткако мудојдетоа?Атојрече:оддете

22Ичестопатигофрлашевооганивоводитезадаго уништи;

23Исусмурече:„Акоможешдаповеруваш,сèмуе можнонаонојштоверува

24Иведнаштаткотонадететоизвикаисосолзирече: „Господи,верувам;помогнитивомоетоневерување. 25КогавидеИсусдеканародотдотрча,гоукори гнасниотдух,велејќиму:„Немиглувдух,те заповедам,излезиоднегоиневлегувајповеќевонего.

26Адухотизвика,гораскинаиизлезеоднего,итој бешекакомртов;дотолкуштомногуминавелеа:Тоје мртов.

27НоИсусгофатизаракаигоподигна;итојстана

28Акогавлезевокуќата,неговитеученицигопрашаа насамо:„Зоштонеможевмедагоистераме?

29Атојимрече:„Овојвиднеможедасепојависо ништо,освенсомолитваипост

30АтиезаминааоттамуипоминаанизГалилеја;ине сакашенекојдагознаетоа

31ЗаштогипоучувашеСвоитеученицииимрече:„ СинотЧовечкиепредаденворацетеналуѓето,итиеќе Гоубијат;иоткакоќебидеубиен,ќевоскреснена третиотден

32НотиенегоразбраатојзборисеплашеадаГо прашаат

33ИдојдевоКапернаум,икогабешевокуќата,ги праша:„Штосерасправавтемеѓусебепопат?

34Нотиемолчеа,заштопатемсерасправаамеѓусебе којдабиденајголем

35Атојседна,гиповикадванаесеттеиимрече:„Ако некојсакадабидепрв,тојнекабидепоследенодсите ислуганасите

36Изедееднодетеигопоставимеѓунив;

37КојќепримиедноодтаквитедецавоМоеиме,Ме примаМене;

38АЈованмуодговори,велејќи:„Учителе,видовме еденкакоистеруваѓаволивоТвоеиме,атојнеследи нас,имузабранивме,заштонеслединас.

39НоИсусрече:„Незабранувајтему,заштонема човекштоќенаправичудовомоеиме,алеснода зборувазлозамене

40Зашто,којнеепротивнас,тојеоднашастрана.

41Зашто,којќевидадедапиетечашаводавомоеиме, бидејќистенаХриста,вистинавивелам,немадаја

42Акојќенавредиедноодовиемалечкиштоверуваат

44Кадештонивниотцрвнеумираиогнотнесегаси

45Иакотесоблазнуватвојатанога,отсечија:подобро едавлезешвоживотот,отколкудаимашдвенозезада бидешфрленвопеколот,вооганкојникогашнемада сеизгасне.

46Кадештонивниотцрвнеумираиогнотнесегаси

47Аакотесоблазнуваокото,извадиго:подоброеда влезешвоБожјотоцарствосоеднооко,отколкуда имашдвеочизадабидешфрленвопеколниотоган

48Кадештонивниотцрвнеумираиогнотнесегаси

49Заштосекојќебидепосоленсооган,исекојажртва ќесепосолисосол

50Солтаедобра,ноакојаизгубисолта,соштоќеја зачините?Имајтесолвосебеиимајтемиреденсодруг

ПОГЛАВЈЕ10

1Итојстанаоттамуидојдевојудејскитебреговиод онаастрананаЈордан.и,какоштобешеобичај, повторногипоучуваше

2Афарисеитедојдоакајнегоигопрашаа:„Далие дозволеномажотдајаостависвојатажена? искушувајќиго

3Атојодговорииимрече:„ШтовизаповедаМојсеј?

4Атиерекоа:„Мојсејпретрпеданапишеразводида јаостави

5АИсусодговорииимрече:„Зарадитврдостана вашетосрцевигонапишаовојзаповед.

6Но,одпочетокотнасоздавањето,Боггинаправи машкоиженско

7Затоа,мажотќегиоставитаткасиимајкасииќесе придружинасвојатажена;

8Идвајцатаќебидатеднотело,такаштовеќенесе двајца,тукуеднотело.

9Затоа,онаштоБоггосоединил,човекотнеканего разделува

10АвокуќатанеговитеученициповторноГопрашаа заистото

11Атојимрече:„Којќејаостависвојатаженаиќесе оженисодруга,ќеизвршипрељубапротивнеа.

12Аакоженатагоостависвојотмажисеомажиза друга,тааќеизвршипрељуба

13Идоведоакајнегомалидецазадагидопре,а ученицитеНеговигипрекорувааониештогиносеа

14НоИсус,когаговидетоа,многусеналутииим рече:„ОставетегидецатададојдатприМенеине спречувајтеги,заштонатаквиимецарствотоБожјо

15Вистинавивелам:којнегопримиБожјотоцарство какомалодете,немадавлезевонего

16Игизедевораце,гиставирацетенанивиги благослови

17Икогаизлезепопатот,дојдееден,којотрча,клекна преднегоигопраша:„Добаручител,штодаправамза данаследамвеченживот?

18АИсусмурече:„Зоштоменарекувашдобар?нема ништодоброосвенеден,тоаеБог

19Тигизнаешзаповедите:Неправипрељуба,не убивај,некради,несведочилажно,неизмами, почитувајгитаткотоимајкаси

20Атојодговориимурече:„Учителе,сетотоаго гледамодмојатамладост

21ТогашИсус,когаговиде,гозасакаимурече:„ Еднотинедостига:оди,продајсèштоимаш,идајим

22Итојсенажалипорадитоаиотидетажен,зашто имашеголемимот

23АИсуспогледнанаоколуиимреченаучениците Свои:„Колкуетешкоониештоимаатбогатствода влезатвоцарствотоБожјо!

24АученицитесезачудијаоднеговитезборовиНо Исуспакодговорииимрече:Деца,колкуетешкоза ониештосенадеваатнабогатстводавлезатво царствотоБожјо!

25Полесноѝенакамилатадапоминенизигла, отколкунабогатчовекдавлезевоцарствотоБожјо 26Итиесечудеабезмерка,велејќимеѓусебе:„Кој тогашможедасеспаси?

27АИсус,гледајќивонив,рече:„Залуѓетотоае невозможно,нонезаБога,заштозаБогасèеможно.

28ТогашПетарпочнадамувели:„Ете,ниеоставивме сèитргнавмепотебе

29АИсусодговориирече:„Вистинавивелам,нема човекштооставилдом,илибраќа,илисестри,или татко,илимајка,илижена,илидеца,илиземјазаради менеизарадиЕвангелието.,

30Нотојќедобиестократносегавоовавреме,куќи,и браќа,исестри,имајки,идецаиземји,сопрогонства; ивоидниотсветвеченживот.

31Номногупрвиќебидатпоследни;апоследниотпрв

32ИтиебеанапатотштосеискачувашеконЕрусалим; иИсусотидепреднив,итиесечудеа;идодекаодеа,се исплашијаИгизедепакдванаесеттеминаипочнада имкажуваштотребадамусеслучи, 33велејќи:„Ете,одимевоЕрусалим;иСинотЧовечки ќеимбидепредаденнапрвосвештеницитеина книжниците;иќегоосудатнасмртиќегопредадатна незнабошците.

34Иќегоисмеваат,ќегокамшикуваат,ќегоплукаати ќегоубијат,анатретиотденќевоскресне

35АЈаковиЈован,синовитенаЗаведеев,дојдоакај негоирекоа:„Учителе,сакамеданаправишзанасшто сакаме

36Атојимрече:„Штосакатеданаправамзавас?

37Тиемурекоа:„Дајнидаседиме,едниотодтвојата десна,адругиотодлеватастранавотвојатаслава 38НоИсусимрече:„Незнаетештобарате;можетели дапиетеодчашатаодкојапијамјас?идасекрстисо крштевањетосокоесекрстамјас?

39Атиемурекоа:„МожемеАИсусимрече:„ Навистинаќепиетеодчашатаодкојапијамјас;исо крштевањетосокоесекрстивЈасќесекрститеивие

45ЗаштоиСинотЧовечкинедојдедамуслужат,туку даслужиидагодадесвојотживоткакооткупниназа мнозина

46ИдојдоавоЕрихон;икогатојизлегувашеод Ерихонсосвоитеученициимногународ,слепиот Вартимеј,синотТимеј,седешепокрајавтопатоти просе

47АкогачудекатоаеИсусодНазарет,почнадавика идарече:Исусе,СинеДавидов,помилујме!

48Имногуминамузаповедаадамолчи,нотојуште повеќевикаше:„СинеДавидов,помилујме!

49АИсусзастанаизаповедадагоповикаатИго повикааслепиотимурекоа:„Утешисе,стани!тојте вика

50Атој,фрлајќијасвојатаоблека,станаидојдекај Исус.

51АИсусодговориимурече:„Штосакашдати направам?Слепиотмурече:Господи,давидам

52АИсусмурече:„Одиси!твојатавератеоздрави.И веднашвидеитргнапоИсусапопатот

ПОГЛАВЈЕ11

1ИкогасеприближијадоЕрусалим,доВитфагијаи Витанија,кајМаслиноватаГора,тојиспратидвајца своиученици,

2Иимрече:„Одетевоселотоспротивас;ослободиго идонесего.

3Иаконекојвирече:Зоштогоправитетоа?кажете деканаГосподмутреба;иведнашќегоиспратиовде 4Иотидоа,игонајдоаослетоврзанопокрајвратата надвор,наместотокадештосеспојуваадвапатишта;и гогубат

5Анекоиодониештостоејатамуимрекоа:„Што правите,гоотпуштатеослето?

6ИтиеимрекоакакоштоимзаповедаИсус,иги пуштија.

7ИмугодонесоаослетонаИсусигифрлијасвоите облекиврзнего;итојседнананего

8Амнозинагираширилесвоитеоблекипопатот,а другисечелегранкиоддрвјатаигисламалепопатот

9Иониештоодеапредиониештоследеавикаа, велејќи:Осана;Благословенеонојштодоаѓавоимето Господово:

10Некаеблагословеноцарствотонанашиоттатко Давид,коедоаѓавоиметоГосподово:Осанаво висините

11АИсусвлезевоЕрусалимивохрамот,икога погледнанаоколу,идојдевечер,излезевоВитанијасо дванаесетте

12Аутре,когадојдоаодВитанија,тојбешегладен

13И,гледајќиоддалекуеднасмоквасолисја,дојде,да најденештонанеа;заштоуштенебешевреметона смоквите

14АИсусодговориирече:„Никојнејадевеченплод одтебеИнеговитеученицигослушнаатоа 15ИдојдоавоЕрусалим;иИсусвлезевохрамоти почнадагиистеруваониештопродавааикупувааво храмот,игисрушимаситенаменувачитеиседиштата напродавачитенагулаби; 16Инесакашенекојданосикаковбилосадниз

ибараакакодагоуништат,заштосеплашеаоднего, заштосиотнародбешевчудовиденоднеговотоучење 19Акогасеприквечери,излезеодградот

20Аутрото,додекаминуваа,видоасмокватаисушена одкорен

21АПетар,повикувајќисенасеќавање,мурече: „Учителе,ете,смокваташтојапроколнатисеисуши 22АИсус,одговарајќиим,рече:„ВерувајтевоБога! 23Зашто,вистинавивелам,секојштоќеикажена оваапланина:„Одведисеифрлисевоморето;инема дасесомневавосвоетосрце,тукуќеверувадекаќесе остваратониеработиштогивели;ќеимаштоидарече. 24Затоавивелам:штоидапосакате,когасемолите, верувајтедекаќегипримитеиќегиимате 25Акогастоитеимолете,простете,акоиматенешто противнекого,задавигипростиивашитегревовии вашиотОтецнебесен

26Но,аковиенепростувате,нитувашиотТатко,које нанебесата,немадавигипростивашитегревови

27ИпакдојдоавоЕрусалим;идодекатојодешево храмот,дојдоакајнегопрвосвештеницитеи книжницитеистарешините

28Икажиму:„Сокаквавластгоправиштоа?икојти јададеоваавластдагоправиштоа?

29АИсусодговорииимрече:„Ијасќевипоставам еднопрашањеиодговоретеми,паќевикажамсо каквавластгоправамтоа.

30КрштевањетонаЈованбешеоднеботоилиодлуѓето? одговорими

31Итиеразмислуваамеѓусебе,велејќи:„Акоречеме: однебото;ќерече:Зоштотогашнемуповерувавте?

32Но,акоречеме:одлуѓето;тиесеплашеаоднародот, заштоситегосметааЈовандекаенавистинапророк.

33АтиеодговоријаиМурекоанаИсуса:„Неможеме дакажемеАИсус,одговарајќиим,рече:„Нијасневи кажувамсокаквавластгоправамтоа.

ПОГЛАВЈЕ12

1ИпочнадаимзборувасопараболиЕденчовек насадилозје,поставиоградаоколунего,иископа местозавиното,иизградикула,иимгодадена сточаритеиотидеводалечназемја

2Ивовремето,тојиспратикајсточаритеслуга,зада можедапримиодлозаритеплодовиодлозјето

3Игофатија,гопретепааипразенгоиспратија

4Ипакимиспратидругслуга;иврзнегофрлаасо

5Ипакиспратидруг;игоубијаимногудруги;тепајќи

6Затоа,имајќиуштееденсин,неговмногусакан,го

9Тогаш,штоќеправигосподаротналозјето?ќедојде иќегиуништисточарите,алозјетоќеимгодадена други

10ИнестегопрочиталелиоваПисмо;Каменотшто градителитегоотфрлиле,станалаголнаглава: 11ОвабешеГосподовотодело,итоаечудесново нашитеочи?

12Итиебараадагофатат,носеплашеаоднародот, заштознаејадекајакажалспоредбатапротивнив;иго оставијаисиотидоа

13Ииспратијакајнегонекоиодфарисеитеиод Иродијанците,дагофататвонеговитезборови

14Икогадојдоа,мурекоа:„Учителе,знаемедекаси вистинитинесегрижишзаникого,заштонегледашна човечкотолице,тукувистинагоучишБожјиотпат: ДалиедозволенодаседавапочитнаЦезар,илине?

15Дадавамеилиданедаваме?Нотој,знаејќиго нивнотолицемерие,имрече:„Зоштомеискушувате? донесиминекојденардаговидам.

16ИгодонесоаИтојимрече:Чијеовојликинатпис? Атиемурекоа:Цезар

17АИсусимодговори:„Дајтемугонацезаротона штоецезар,анаБогаонаштоеБожјоИтиесечудеа нанего

18Тогашдојдоакајнегосадукеите,коивелатдека немавоскресение;игопрашаа,велејќи:

19Учителе,Мојсејнинапиша:„Аконекомубратму умре,аженатајаоставизадсебеинеоставидеца,брат мудајаземенеговатаженаидамуподигнепотомство набратму

20Аимашеседумбраќа:ипрвиотсеожени,а умирањетонеостависеме

21Авториотјазедеиумре,неостависеме,аитретиот истотака.

22Иседумминатајадобија,нонеоставијасеме; последнаодситеумреижената

23Така,вовоскресението,когаќевоскреснат,чија женаќебидетааоднив?заштоседумминатајаимааза жена

24АИсусимодговори:„Заремнегрешитезатоашто негизнаетеПисмата,нитусилатаБожја?

25Зашто,когаќевоскреснатодмртвите,нитусемажат нитусемажат;тукусекакоангелитенанебото.

26Аштосеоднесувадомртвите,давоскреснат:несте прочиталеливоМојсееватакнига,какоБогмурекол вогрмушката,велејќи:ЈассумБогАвраамов,БогИсак иБогЈаковов?

27ТојнееБогнамртвите,тукуБогнаживите;затоа виевоголемазаблуда

28Аеденодкнижницитедојде,иоткакогичукакосе расправаат,исфатидекадоброимодговори,гопраша: „Којаепрватазаповедодсите?

29АИсусмуодговори:„Прватаодситезаповедие: Чуј,Израеле;Господ,нашиотБог,ееденГоспод:

30ИљубиГоГоспода,твојотБог,сосетосвоесрце,и сосетасвојадуша,исосиотсвојумисосетасвоја сила:оваепрватазаповед.

31Авторотоеслично:љубигоближниотсвојкако себесиНемадругазаповедпоголемаодовие

32Акнижникотмурече:„Па,учителу,тијакажа вистината,заштоеденеБог;инемадругосвентој:

33Идагосакашсосетосрце,исосетаразум,исосета

тоанесеосмелидамупоставипрашање

35АИсусодговориирече,додекапоучувашево храмот:„КаковелаткнижницитедекаХристосеСин Давидов?

36ЗаштосамиотДавидпрекуСветиотДухрече: „ГосподмуреченамојотГоспод:Седниодмојата деснастрана,додеканегиставамтвоитенепријатели подподножјенанозететвои.

37ЗатоасамиотДавидгонарекуваГоспод;иодкадее тогашнеговиотсин?Иобичнителуѓегослушнаасо задоволство.

38Атојимречевосвоетоучење:чувајтесеод книжниците,коисакаатдаодатводолгаоблекаи сакаатдапоздравуваатнапазарите;

39Иглавнитеседиштавосинагогитеинајгорните просториизагозбите;

40Коигипроголтувааткуќитенавдовицитеиза преправањедолгосемолат:тиеќедобијатпоголема осуда

41АИсусседнаспротиризницатаигледашекако луѓетофрлаатпариворизницата,амногуминабогати фрлаамногу

42Идојдееднасиромашнавдовицаифрлидвегрини, штоправатедендол

43Игиповикасвоитеученицииимрече:„Вистинави веламдекаоваакутравдовицафрлиповеќеодсите штофрлијаворизницата

44Заштосèштонаправијафрлијаодсвоето изобилство;нотааодсвојатаневолјафрлисèшто имаше,дуриицелиотсвојживот

ПОГЛАВЈЕ13

1Икогатојизлезеодхрамот,еденоднеговите ученицимурече:„Учителе,видикаквикамењаикакви градбиимаовде!

2АИсусмуодговори:„Гигледашлиовиеголеми згради?немадаостанекаменнадруг,којнемадабиде фрлен

3ИдодекаседешенаМаслиноватаГора,спроти храмот,ПетариЈаковиЈованиАндрејнасамоГо прашаа:

4Кажини,когаќебидетоа?икаковќебидезнакот когаќесеисполнисетотоа?

5АИсус,одговарајќиим,почнадавели:„Внимавајте некојданевеизмами

6Заштомнозинаќедојдатвомоеимеиќеречат:Јас сумХристос;иќеизмамимногумина

10ИЕвангелиетопрвотребадасеобјавимеѓусите народи.

11Но,когаќевеводатиќевепредадат,не размислувајтеоднапредштоќезборувате,ниту планирајтеоднапред;СветиотДух.

12Сегабратотќегопредадебратотнасмрт,ататкото синот;адецатаќесекренатпротивсвоитеродителии ќегиубијат.

13Иќебидетемразениодситезарадимоетоиме;

14Но,когаќеговидитегнасотијатанапустошот,за којзборувапророкотДаниил,какостоитамукадешто нетреба,(којчитанекаразбере),тогашониештосево Јудејанекабегаатвопланините.

15Акојенапокривотнеканеслезевокуќата,нитуда влегувавонеазадаземенештоодсвојатакуќа

16Акојевополето,неканесевраќаназадзадаја земесвојатаоблека

17Нотешконабременитеинаониештодојатвотие денови!

18Имолетесевашетобегстводанебидевозима

19Заштовотиеденовиќеиманеволја,каквашто немалоодпочетокотнасоздавањетоштоБоггосоздал досега,нитуќеима

20ИакоГосподнегискратитиеденови,ниеднотело нетребашедасеспаси;тукузарадиизбраните,коиги избра,гискратиденовите

21Итогаш,аконекојвирече:„Еве,тукаеХристос; или,ете,тојетаму;немуверувајте:

22ЗаштоќесепојаватлажниХристовиилажни пророцииќепокажуваатзнациичудеса,задаги заведат,акоеможно,иизбраните.

23Но,внимавајте:ете,јасвипретскажавсè

24Новотиеденови,потааневолја,сонцетоќесе затемни,имесечинатанемадајададесвојатасветлина,

25Иѕвездитенанеботоќепаднат,исилитештосена неботоќесеразнишаат

26ИтогашќеговидатСинотЧовечкикакодоаѓана облацитесоголемасилаислава

27ИтогашќегииспратиСвоитеангелииќегисобере своитеизбранициодчетиритеветра,одкрајотна земјатадокрајотнанебото

28Сеганаучетејапараболатазасмоквата;Кога нејзинатагранкаесèуштенежнаипушталисја,знаете декалетотоеблизу

29Такаивие,когаќевидитедекасеслучуваова, знајтедекаеблиску,дуриипредвратите.

30Вистинавивеламдекаоваагенерацијанемада поминедодеканесенаправатсетотоа.

31Неботоиземјатаќепоминат,нозборовитеМои немадапоминат

32Азатојденитојчасникојнезнае,нитуангелитена небото,нитуСинот,тукуТаткото.

33Внимавајте,внимавајтеимолетесе,заштонезнаете когаевремето

34ЗаштоСинотЧовечкиекакочовеккојодина далечнопатување,којјанапуштисвојатакуќаиим дадевластнасвоитеслугиинасекомусвојатаработа, имузаповеданавратаротдабдее

35Затоа,внимавајте,заштонезнаетекогаќедојде

37Ионаштовиговелам,имговеламнасите:Гледајте

1ПодваденабешепразникотнаПасхатаина бескваснителебови,апрвосвештеницитеи книжницитебараакакодагофататидагоубијат

2Нотиерекоа:„Ненапразникот,заданесекрене вревананародот

3АкогабешевоВитанија,водомотнаСимон лепрозниот,додекатојседешенатрпеза,дојдеедна женасоалабастерскакутијасомногускапоценомиро одшипки;атаајазакочикутијатаимујаистуриврз главата

4Имашеинекоиштосеналутијавосебеирекоа: „Зоштосетрошиовамиро?

5Заштоможешедасепродадезаповеќеодтриста пениидаимседаденасиромашнитеИтиемрмореле противнеа.

6АИсусрече:„Оставија!зоштојамачиш?таами направидобродело

7Зашто,сиромашнитегииматесекогашсовас,икога сакате,можетедаимправитедобро,номененесте секогаш

8Таанаправиштоможеше:дојдеоднапреддаго помазамоетотелонапогреб 9

10АЈудаИскариот,еденоддванаесетте,отидекај првосвештеницитезадаимгопредаде

11Акогагослушнаатоа,сеизрадувааиветијадекаќе мудадатпари.Ибарашекакопогоднодагопредаде. 12Анапрвиотденодбесквасниотлеб,когајакладеа Пасхата,НеговитеученициМурекоа:„Кадесакашда одимеидаприготвимезадајајадешПасхата?

13ИиспратидвајцаодСвоитеученицииимрече:„ Одетевоградотитамуќевесретнечовеккојноси стомнасовода.

14Икадеидавлезе,кажетемунакуќниотчовек: Учителотвели:Кадеегостинскатасоба,кадештоќеја јадамПасхатасомоитеученици?

15Иќевипокажееднаголемагорнасобаопременаи подготвена:тамуподгответени

16АНеговитеученициизлегоа,дојдоавоградоти најдоакакоштоимрече:ијаприготвијаПасхата

17Авечертадојдесодванаесетте

18Идодекаседеаијадеа,Исусрече:„Вистинави велам,којодвасјадесомене,ќемепредаде 19Ипочнаадасетагуваатиеденпоедендамувелат: Далисумјас?адругрече:Далисумјас?

20Атојодговорииимрече:„Тоаееденод дванаесетте,којсепотопувасоменевосадот

21СинотЧовечкинавистинаоди,какоштоенапишано

26Икогапеејахимна,излегоанаМаслиноватаГора.

27АИсусимрече:„Ситевиеќесенавредитепоради менеовааноќ;

28Но,откакоќевоскреснам,ќеодампредвасво Галилеја

29НоПетармурече:„Иакоситеќесенавредат,јасне сакам.

30АИсусмурече:„Вистинативеламдекаденес,иво овааноќ,преддазапеепетелотдвапати,трипатиќесе одречешодМене

31Нотојзборувашеуштепожестоко:„Акоумрамсо тебе,немадатеодречамвоникојслучај.Истотака кажааисите

32ИдојдоадоместотоштосевикашеГетсиманија;

33ИгизедесосебеПетар,ЈаковиЈован,ипочнадасе чудиидабидемногутежок;

34Иимрече:„Душатамојаемногутажнадосмрт; останетеовдеибдеете.

35Иотидемалкунапред,паднаназемјаисемолеше, акоеможно,тојчасдапоминеоднего

36Атојрече:Ава,Татко,сèтиеможно;одземимија оваачаша:нонештосакамјас,тукуштосакаш

37Атојдојде,гизатекнакакоспијат,имуречена Петар:„Симоне,спиешли?неможешелидагледаш еденчас?

38Внимавајтеимолетесе,заданевлезетево искушение.Духотнавистинаеподготвен,нотелотое слабо

39Ипакотиде,сепомолиигикажаиститезборови

40Акогасеврати,пакгинајдекакоспијат(зашто очитеимбеатешки),нитупакзнаејаштодаму одговорат

41Идојдепотретпатиимрече:„Спијтесегаи одморетесе;достае,дојдечасот;ете,СинотЧовечкие предаденворацетенагрешниците

42Стани,даодиме;ете,тојштомепредадееприрака.

43Иведнаш,додекатојуштезборуваше,дојдеЈуда, еденоддванаесетте,исонегоголемомноштвосо мечевиистапови,одпрвосвештениците,книжницитеи старешините

44Аонојштогопредаде,имдадезнак,велејќи:„Кого идагобакнам,тоје;земигоиодведигобезбедно.

45Иштомдојде,веднашотидекајнегоирече: „Учителе,господару;игобакна

46ИположијарацеврзНегоигофатија.

47Аеденодониештостоеја,извадимеч,гоудри слугатанапрвосвештеникотимугоотсечеувото.

48АИсусимодговорииимрече:„Далистеизлегле какопротивкрадец,сомечевиисостаповидаме земете?

49Секојдневнобевсовасвохрамот,учев,новиенеме фативте,ноПисмототребадасеисполни

50Иситегооставијаипобегнаа

51Игоследешеедномомче,солененоплатнофрлено околунеговотоголотело;имладинцитегофатија:

52Игооставиплатнотоиголпобегнаоднив.

53ИгоодведоаИсусакајпрвосвештеникот,асонего сесобрааситепрвосвештеници,старешинитеи книжниците.

54АПетаргоследешеоддалеку,дуриводворецотна

55Ипрвосвештеницитеисиотсоборбараасведоштво противИсусзадагоубијат;иненајденитуеден.

56Заштомнозиналажносведочеапротивнего,но нивнотосведочењенесесогласи

57Истанаанекоиилажносведочеапротивнего, велејќи:

58Гочувмекаковели:„Ќегоуништамовојрачно направенхрам,азатриденаќеизградамдругбезраце 59Но,нитунивниотсведокнесесогласи

60АпрвосвештеникотстанасредеиГопрашаИсуса, велејќи:„Ништонеодговараш?штоетоаштоовие сведочатпротивтебе?

61Нотојмолчешеиништонеодговори.Повторного прашапрвосвештеникотимурече:„ТилисиХристос, Синотнаблажениот?

62АИсусрече:Јассум,иќеговидитеСинотЧовечки какоседиоддеснатастрананасилатаикакодоаѓана небеснитеоблаци

63Тогашпрвосвештеникотјараскинасвојатаоблекаи рече:„Штонитребаатдругисведоци?

64Гослушнавтехулењето:штомислите?Иситего осудијадабидевиновензасмрт.

65Анекоипочнаадагоплукаат,дамугопокриваат лицето,дагоудираатсоудирањеидамувелат: Пророкувај;

66ИдодекаПетарбешедолуводворецот,дојдеедна одслугинкитенапрвосвештеникот

67АкогаговидеПетаркакосезагрева,гопогледнаи рече:„ИтибешесоИсусаодНазарет

68Нотојсеодрече,велејќи:„Незнам,нитуразбирам штовелиш.Иизлезевотремот;ипетелскатаекипа.

69Аеднаслугинкапакговидеипочнадаимвелина ониештостоеја:„Оваееденоднив

70Итојпаксеодрече.Амалкупотоа,ониештостоеја, пакмурекоанаПетар:„Навистинаитисиеденоднив, заштотисиГалилеецитвојотговорсесогласувасотоа 71Нотојпочнадапцуеидасезаколнува,велејќи:„Не гопознавамовојчовекзакогозборувате 72ИповторпатпетелотсвикаАПетарсесетина зборотштомугоречеИсус:„Преддазапеепетелот двапати,трипатиќесеодречешодменеИкога размислувашезатоа,заплака ПОГЛАВЈЕ15

1Иведнашутротопрвосвештеницитесесоветуваасо старешинитеикнижницитеисиотсобор,говрзаа Исуса,гоодведоаимугопредадоанаПилат

2АПилатгопраша:„ДалитисиЦаротнаЈудејците?А тојодговориимурече:Тивелиш

3Ипрвосвештеницитегообвинуваазамногуработи,

7ИимашееденпоимеВарава,којлежешеврзансо ониештосевостанијасонего,коиизвршијаубиствово востанието

8Имноштвотоплачејќисилнопочнадапосакуватој данаправикакоштонекогашимправеше.

9НоПилатимодговориирече:„Сакателидавиго ослободамЦаротнаЈудејците?

10Заштознаешедекапрвосвештеницитегопредадоа порадизавист

11Но,првосвештеницитегопоттикнаанародотдаму гопуштиВарава

12АПилатимодговориипакимрече:„Тогаш,што сакатедамунаправамнаоној,коговиегонарекувате ЦарнаЈудејците?

13Итиепакизвикаа:РаспниГо!

14ТогашПилатимрече:„Зошто,каквозлонаправи?И тиеуштепосилноизвикуваа:РаспниГо!

15ИПилат,сакајќидагозадоволинародот,имго пуштиВараваиГопредадеИсуса,откакого камшикуваше,дабидераспнат

16Ивојницитегоодведоавосалата,наречена преториум;игоповикуваатцелиотбенд.

17Игооблекоавопурпурнабоја,инасадијатрнен венецимујаставијанаглавата,

18Ипочнадагопоздравува:Здраво,ЦаруЈудејски!

19Игоудираасотрскапоглавата,гоплукааи, наведнувајќигиколена,Мусепоклонија

20АкогаМусепотсмеваа,мујасоблекоапурпурната боја,јаоблекоанеговатасопственаоблекаигоизведоа

дагораспнат

21ИгопринудијаеденСимонКиренец,којпомина, излегувајќиодземјата,татконаАлександариРуф,да гоносинеговиоткрст

22ИгодоведоадоместотоГолгота,штосетолкува: Местоначереп

23Имудадоадапиевинопомешанососмирна,нотој негоприми.

24АкогаГораспнаа,мугиразделијаодеждите, фрлајќиждрепкаврзнивштотребадаземесекој

25АбешетретиотчасиГораспнаа.

26Ибешенапишанонатписотнанеговотообвинение: ЦАРНАЕВРЕЈИТЕ

27Исонегораспнаадвајцаразбојници;едниотна десната,адругиотналеватарака

28ИсеисполниПисмото,коевели:„Ибешевброенво престапниците.

29Аониештоминуваагонагадија,мавтајќисо главите,велејќи:„Ах,тиштогоуривашхрамотиго изградишзатридена!

30Спасисеислезиодкрстот

31Истотакаипрвосвештеницитесепотсмеваамеѓу себесокнижниците:„Тојгиспасидругите;самиоттој неможедагоспаси

32НекаслезеодкрстотХристос,ЦаротИзраилев,зада видимеидаповерувамеАониештобеараспнатисо Негогонавредуваа

33Акогадојдешестиотчас,настанатемнинапо целатаземјадодеветтиотчас

34АводеветтиотчасИсусизвикасосиленглас, велејќи:„Елој,Елој,ламасабахтани?штосетолкува: Божемој,Божемој,зоштомеостави?

35Анекоиодониештостоеја,штомгочујатоа,рекоа: „Ете,говикаИлија.

36Иеденистрча,наполнисунѓерполнсооцет,го ставинатрскаимудадедапие,велејќи:„Нека!да видимедалиИлијаќедојдедагосимне.

37АИсусизвикасосиленгласидадедух

38Ипревезотнахрамотсераскинанадваделаод врвотдодното.

39Акогастотникот,којстоешепротивнего,видедека тојтакаизвикаидадедух,рече:„Навистина,тојбеше СинБожји

40Имашеиженикоигледааоддалеку:меѓукои МаријаМагдаленаиМарија,мајкатанапомалиотЈаков инаЈосеј,иСалома;

41(Кој,истотака,когабешевоГалилеја,одешепо Негоимуслужеше;)имногудругиженикоидојдоасо неговоЕрусалим

42Асегакогадојдевечерта,заштобешеподготовка, односноденпредсабота,

43ЈосифодАриматеј,чесенсоветник,којистотакаго чекашеБожјотоцарство,дојдеихрабровлезекај ПилатигопосакателотоИсусово.

44АПилатсезачудиаковеќеемртов;

45Акогадозназастотникот,мугодадетелотона Јосиф.

46Икупилен,госимна,гозавиткавоплатноиго положивогроб,којбешеиздлабенодкарпа,и тркалашекамендоврататанагробот.

47АМаријаМагдаленаиМарија,мајкатанаЈосеј, видоакадееположен

ПОГЛАВЈЕ16

1Акогапоминасаботата,МаријаМагдаленаиМарија, мајкатанаЈаков,иСалома,купијамирисизададојдат идаГопомазаат

2Имногуранонаутро,првиотденодседмицата, дојдоакајгроботприизгрејсонцето

3Ирекоамеѓусебе:„Којќенигооттргнекаменотод врататанагробот?

4Акогапогледнаа,видоадекакаменотеоттргнат, заштобешемногуголем

5Икогавлегоавогробот,видоамладчовеккакоседи оддеснатастрана,облеченводолгабелаоблека;итие сеисплашиле

6Атојимрече:„Неплашетесе:ГобаратеИсусаод Назарет,којбешераспнат;тојнеетука:етекадего положија.

7Но,одете,кажетеимнанеговитеученициинаПетар декатојодипредвасвоГалилеја;тамуќеговидите, какоштовирече

8Итиебрзоизлегоаипобегнааодгробот;заштотиесе тресеаисечудеа;заштосеплашеа 9АкогаИсусвоскреснарановопрвиотденод седмицата,најнапредѝсејавинаМаријаМагдалена,

12Потоаимсејавиводругаформанадвајцаоднив, додекаодеа,иотидоавоселата

13Иотидоаиимкажаанаостанатите,нитуим поверуваа.

14Потоаимсејавинаединаесеттеминадодекаседеа натрпеза,игипрекорувашесонивнотоневерувањеи тврдоглавостнасрцето,заштонеимверуваанаоние штоГовидоаоткаковоскресна

15Атојимрече:„Одетепоцелиотсвети проповедајтегоЕвангелиетонасекоесоздание.

16Којќеповеруваиќесекрсти,ќебидеспасен;нокој неверува,ќебидепроклет

17Иовиезнациќегиследатониештоверуваат;Во моеимеќеистераатѓаволи;ќезборуваатсонови јазици;

18Ќезематзмии;иакоиспијатнештосмртоносно, немадаимнаштети;ќеположатраценаболнитеитие ќеоздрават.

19Така,откакоГосподимзборуваше,тојбешепримен нанеботоиседнаоддеснатастрананаБога

20Итиеизлегоаипроповедаанасекаде,Господ работешесонивигопотврдувашесловотосознаци штоследатАмин