Macedonian - The Book of Ruth

ПОГЛАВЈЕ1

1Воденовитекогасудеасудиите,имашегладво земјата.ИеденчовекодВитлеемЈудаотидедасе преселивоМоавскатаземја,тојинеговатаженаи неговитедвасина.

2ИиметоначовекотбешеЕлимелех,ииметона неговатаженаНоемина,ииметонанеговитедвасина МалониХилион,ЕфратиодВитлеемЈуда.Идојдоаво Моавскатаземјаиостанаатаму

3ИумремажотнаЕлимелехНоемина;иостанатааи нејзинитедвасина.

4ИимзедоаженинаМоавскитежени;Едниотсе викашеОрфа,адругиотРут,иживеејатамуоколу десетгодини.

5ИМалониХилионумреаидвајцата;аженатаостана оддватасинаинејзиниотмаж

6ТогашстанасоснаитезадасевратиодМоавската земја,заштовоМоавскатаземјаслушнакакоГосподго посетисвојотнародзадамудаделеб

7Затоатааизлезеодместотокадештобешеи нејзинитедвеснаисонеа;итргнаанапатдасевратат воземјатаЈуда

8НоНоеминаимреченадветеснаи:„Одете,вратете сесекојаводомотнамајкаси

9Господдавидадеданајдетеодморсекојодвасво домотнасвојотмаж.Потоатаагибакна;итиего кренаасвојотгласиплачеа

10Атиеѝрекоа:„Сигурноќесевратимесотебекај твојотнарод.

11НоНоеминарече:„Вратетесе,ќеркимои,зоштоќе одитесомене?ималиуштесиновивомојатаутроба,за дабидатвашимажи?

12Свртетесе,ќеркимои,одетепосвојотпат;зашто сумпрестарзадаимаммаж.Акокажам,имамнадеж, акоимаммажиноќе,атребадародамисинови;

13Далибисезадржалезанивдодеканепораснат? далибиостаналеданеимаатсопрузи?не,моитеќерки; заштомногуметагувазарадивасштоГосподовата ракаеподигнатапротивмене

14Итиегокренаагласотиповторнозаплакаа.ноРут сеприклониконнеа

15Атаарече:„Ете,твојатаснаасевратикајсвојот народикајсвоитебогови;вратисепосвојатаснаа.

16Рутрече:„Молувајмеданетеоставамилиданесе вратамодтебе;икадештоќеживеешти,ќепреживеам јас:твојотнародќебидемојнарод,атвојотБог,мојот Бог

17Кадештоќеумреш,ќеумрамијас,итамуќебидам погребан:такамиправиГоспод,аиуштеповеќе,ако смрттанеразделитебеимене

18Когавидедекаецврстонауменадаодисонеа, тогашоставидазборувасонеа.

19ТакатиедвајцаотидоадодеканедојдоавоВитлеем ИкогадојдоавоВитлеем,целиотградсераздвижи околунивирекоа:„ДалиеоваНоемина?

20Атааимрече:„НевикајтемеНоемина,викајтеме Мара,заштоСемоќниотсеоднесувамногуогорченосо

1Ноеминаимашероднинананејзиниотмаж,моќен

Вооз

2АМоавкатаРутѝреченаНоемина:„Дозволимисега даодамнаполетоидасобирамкласјепоОнојвочии очиќенајдамблагодатАтааѝрече:„Оди,ќеркомоја! 3Иотиде,дојдеиберешевополетопожетварите; 4Иете,ВоздојдеодВитлеемиимреченажетварите: „Господдабидесовас!Атиемуодговорија:„Господ датеблагослови!

5ТогашВозмуреченасвојотслугапоставеннад жетварите:Чијаеоваадевојка?

6Аслугаташтобешепоставеннаджетваритеодговори ирече:„ТоаедевојкатаМоавицаштосевратисо НоеминаодМоавскатаземја.

7Атаарече:„Темолам,дозволетемидасоберамида соберампожетваритемеѓусноповите

8ТогашВозѝреченаРута:„Неслушашли,ќеркомоја? Неодидасобирашнадругополе,нитуодиоттаму, тукуоживеајтукабрзокајмоитемоми

9Очитетвоинекабидатвперенивополетоштого жнеат,иодипонив;икогасижеден,одикајсадовите ипијодонаштогоизвлеклемладите

10Тогаштаападнаничкум,сепоклонидоземјаиму рече:„Зоштонајдовблагодатвотвоитеочи,задаме запознаеш,бидејќисумстранец?

11.АВозодговорииѝрече:„Наполномисепокажасè штоинаправинасвекрвататвојаодсмрттанатвојот маж,икакогиоставитаткотиимајкасииземјатана своетораѓање.,идојдекајнародкојдосеганего знаеше 12

13Тогаштаарече:„Данајдаммилостпредтвоитеочи, господару!заштомеутешиипријателскиѝзборуваше натвојатаслугинка,иакојаснесумкакоеднаод твоитеслугинки.

14АВозѝрече:„Дојдивамузавременаручекот,јади одлеботинатопигозалакотвооцетАтааседеше покрајжетварите,итојстигнадонејзинатаисушена пченка,итаајадеше,исенаситиисизамина

15Акогастанадажнее,Возимзаповеданасвоите младинци,велејќи:„Некасобираждрепкамеѓу сноповитеинејапрекорувајте

16Инекападнеинекоиодгрстовитенамеризанеа,и оставетеги,задагисобереиданејапрекорува. 17Такаберешевополетодовечерта,игоотчукаона штогособра:итоабешеоколуеднаефајачмен 18Атаагозедеиотидевоградот; 19Асвекрватаѝрече:„Кадесобраденес?атикаде

„Овојчовекниеблизок,еденоднашитеследни роднини.

21МоавкатаРутрече:„Именемирече:„Бидетепости покрајмоитемладинцидодеканејазавршатцелата мојажетва.

22НоНоеминаѝреченаснаатаРута:„Доброе,ќерко моја,даизлезешсонеговитедевојки,данетесретнат надругополе.

23Така,таасезадржанамомцитенаВооззадабередо крајотнажетватанајачменотинажетватана пченицата;иживеешекајнејзинатасвекрва

ПОГЛАВЈЕ3

1ТогашнејзинатасвекрваНоеминаѝрече:„Ќерко моја,немалидабарамодморзатебе,задатибиде добро?

2АсеганелиеВозоднашиотрод,сочиидевојки бевте?Ете,нагумнотоноќевадијачмен.

3

4Икогаќелегне,ќегоозначишместотокадештоќе лежи,ќевлезеш,ќемугиоткриешнозетеиќелегнеш; итојќетикажештоќеправиш

5Атааѝрече:„Сèштоќемикажешќенаправам

6Итааслезенаподотинаправисèкакоштоѝрече свекрвата

7КогаВозјадешеипиеше,асрцетомубешевесело, отидедалегненакрајотодкупотпченка; 8Наполноќ,човекотсеисплашиисесврте;иете,една женалежешепреднеговитенозе 9Атојрече:„Којсити?Атааодговори:„ЈассумРут, твојатаслугинка;заштотисиблизокроднина 10Атојрече:„БлагословенасиодГоспода,ќеркомоја! 11Исега,ќеркомоја,неплашисе;Ќетинаправамсè штобараш:заштоцелиотграднамојотнародзнаедека сидоблеснажена

12Исегаевистинадекајассумтвојблизокроднина, ноимароднинапоблискуодмене

13Останиовааноќ,иќебиденаутро,акосакадати извршиделодроднина,добро;некатиговршиделот народнината,ноаконесакадатиправироднина,јас ќетиправамроднина,какоштоживееГоспод:легни доутрото.

14Илежешепреднеговитенозедоутрото,истана преднекојдагозапознаедругиотАтојрече:Некане сезнаедекавлеглаженанаподот.

15Тојистотакарече:„Донесигозавесаташтојаимаш врзсебеидржетеја.Икогатаагодржеше,тојизмери шестмеријачмен,игоставиврзнеа,итааотидево градот

16Акогадојдекајсвекрвата,таарече:„Којасити, ќеркомоја?Итааѝкажасèштоинаправичовекот. 17Атаарече:„Мигидадеовиешестмеријачмен; заштомирече:Неодипразнокајсвекрвататвоја 18Тогаштаарече:„Седимирно,ќеркомоја,додекане знаешкакоќепаднеработата; ПОГЛАВЈЕ4

1ТогашВозотидедоврататаигоседнатаму;комуму рече:„О,таков!свртетесенастрана,седнетеовдеИсе свртенастранаиседна

РУТ

2Изедедесетлуѓеодградскитестарешиниирече: „Седетеовде!Иседнаа.

3Атојмуреченасвојотроднина:„Ноемина,која повторнодојдеодМоавскатаземја,продадепарче земја,штобешенанашиотбратЕлимелех.

4Ипомисливдатеогласам,велејќи:Купигопред жителитеипредстарешинитенамојотнародАко сакашдагооткупиш,откупиго;ијассумпотебе.А тојрече:Јасќегооткупам

5ТогашВозрече:„Којденќејакупишниватаод ракатанаНоемина,купијаиодМоавкатаРута,жената намртвите,задагоподигнешиметонамртвиотна неговотонаследство.

6Ароднинатарече:„Неможамдагооткупамзасебе, заданегонарушамсопственотонаследство;заштоне можамдагооткупам.

7СегаовабешеначинвоминатотовоИзраелза откупувањеизапромена,задасепотврдисè;еден човекмугооткиначевелотимугодаденасоседот,и тоабешесведоштвовоИзраел

8ЗатоароднинатамуреченаВоз:„Купити!Такатој гособлечечевелот.

9АВозимреченастарешинитеинасиотнарод:„Вие

ЕлимелехисèштобешенаХилионинаМалон,од ракатанаНоемина

10Освентоа,МоавкатаРут,женатанаМалон,јакупив задабидамжена,задагоподигнамиметонамртвиот

мртвиотмеѓунеговитебраќаиодпортатананеговото место:виестесведоциденес.

11Исиотнародштобешепредпортатаистарешините рекоа:„НиесмесведоциГосподјанаправижената штоќевлезевотвојотдомкакоРахилаикакоЛија, коидвегоизградијадомотИзраилев;

12ТвојотдомнекабидекакодомотнаФарез,што ТамарагородивоЈуда,одпотомствотоштоќетиго дадеГоспододоваамладажена

13ТакаВозјазедеРута,атаамубешежена;

14АженитеѝрекоанаНоемина:„Благословендае Господ,Којнетеоставиденесбезроднина,задасе прославинеговотоимевоИзраел

15Итојќетибидеобновувачнатвојотживоти хранителнастароста,заштогородиснаататвоја,која тесака,штоеподоброзатебеодседумсина

16АНоеминагозедедетето,гоположивопазувитеи мустанадоилка

17Жените,нејзинитесоседи,мудадоаиме,велејќи: „НаНоеминаисеродисин;игонарекоаОвид:тоје татконаЈесеј,татконаДавид

18ОвасеродовитенаФарес:наФарезмусероди Есрон,

19ИЕсронгородиРам,аРамгородиАминадав, 20НаАминадавмусеродиНасон,анаНасонгороди Салмон,

21НаСалмонмусеродиВоз,анаВозгородиОвид, 22.НаОвидмусеродиЈесеј,анаЈесејгородиДавид.