Titus Caput 1 1 Paulus servus Dei et apostolus Iesu Christi secundum fidem electorum Dei et agnitionem veritatis quae est secundum pietatem 2 in spem vitæ æternæ, quam promisit qui non potest mentiri Deus, ante mundi constitutionem. 3 sed in temporibus suis manifestavit verbum suum per praedicationem quae credita est mihi secundum praeceptum salvatoris nostri Dei Tito dilecto filio secundum communem fidem gratia et misericordia et pax a Deo Patre et Domino Iesu Christo salvatore nostro 5 Ideo reliqui te in Creta, ut constituas ea, quae desunt, et constituas per civitates presbyteros, sicut ego disposui tibi; 6 si quis sine crimine est, unius uxoris vir, filios habens fideles, non accusatos luxuriae, aut non inquietae. 7 Oportet enim episcopum sine crimine esse, sicut Dei dispensatorem; non luxuriosus, non iracundus, non vinolentus, non percussor, non turpis lucri gratia; 8 Hospitalitatem autem, amatorem bonorum, sobrium, justum, sanctum, modestum; 9 Fidelem sermonem tenentes, sicut eruditus est: ut possit sana doctrina exhortari, et contradictores arguere. 10 sunt enim multi indisciplinati et vaniloqui et seductores maxime qui ex circumcisione sunt 11 Quorum os obstruatur, qui domos subvertunt, docentes quae non oportet, turpis lucri gratia. 12 Dixit quidam ex illis, proprius ipsorum propheta: Cretenses semper mendaces, malæ bestiæ, ventres pigri. 13 Testimonium hoc verum est. Ideo dure increpa illos, ut sani sint in fide; non intendentes Iudaicis fabulis et mandatis hominum aversantium veritatem 15 Omnia munda mundis: coinquinatis autem et infidelibus, nihil est mundum. sed inquinata est eorum mens et conscientia. 16 Confitentur se nosse Deum. sed factis negant eum esse abominabilem et inobedientem et ad omne opus bonum reprobi. Caput 2 1 Tu autem loquere, quae sanam doctrinam; 2 senes ut sobrii sint, pudici, casti, sani in fide, in caritate, in patientia. 3 anus similiter ut decet sanctitas non fictas calumniatores non in multo vino deditos boni doctores 4 ut doceant adolescentulas sobrias esse, viros amare, filios suos amare. 5 prudentes, castas, domi custodes, bonos subditos viris suis, ut non blasphemetur verbum Dei. 6 Juvenes similiter hortare ut sobrii sint. 7 in omnibus teipsum formam bonorum operum ostendens in doctrina integritatem, gravitatem, sinceritates, 8 Sana vox, quae condemnari non potest; ut, qui ex adverso est, confundatur, non habens malum dicere de vobis. 9 servos dominis suis subditos esse in omnibus placentes non contradicentes non respondet;
10 non fraudantes, sed omnem fidem bonam ostendentes; ut doctrinam Dei Salvatoris in omnibus ornent. 11 Apparuit enim gratia Dei salutaris omnibus hominibus: 12 docentes nos abnegantes impietatem et saecularia desideria sobrie et iuste et pie vivamus in hoc saeculo 13 expectantes beatam spem et adventum gloriae magni Dei et salvatoris nostri Iesu Christi 14 qui dedit semetipsum pro nobis, ut nos redimeret ab omni iniquitate, et sanctificaret sibi populum, zelum bonorum operum. 15 Haec loquere et exhortare et argue cum omni imperio. Nemo te contemnat. CAPUT III 1 Admone illos principatibus et potestatibus subditos esse, dicto obedire, ad omne opus bonum paratos esse, 2 neminem blasphemare, non litigiosos esse, sed modestos, omnem ostendentes mansuetudinem ad omnes homines. 3 Eramus enim et nos aliquando insipientes, increduli, errantes, servientes desideriis, et voluptatibus variis, in malitia et invidia agentes, odibiles, et odientes invicem. 4 Postquam autem benignitas et humanitas apparuit Salvatoris nostri Dei, 5 non ex operibus justitiae quae fecimus nos, sed secundum suam misericordiam salvos nos fecit per lavacrum regenerationis et renovationis Spiritus Sancti; 6 quod superabundavit in nobis per Jesum Christum Salvatorem nostrum. 7 ut justificati gratia ipsius, hæredes simus secundum spem vitæ æternæ. Fidelis sermo, et volo te confirmare : ut curent bonis operibus præesse qui credunt Deo. Haec sunt bona et utilia hominibus. 9 stultas autem quaestiones et genealogias et contentiones et pugnas legis devita; sunt enim inutiles et vanae. 10 Hæreticum hominem post unam et secundam correptionem devita. 11 sciens quoniam subversus est qui peccat, a seipso damnatus. 12 Cum misero ad te Artemam aut Tychicum, festina ad me venire Nicopolim: ibi enim statui hiemare. Zenam legisperitum et Apollo sollicite præmitte, ut nihil illis desit. 14 Discant autem et nostri bona opera ponere ad usus necessarios, ut non sint infructuosi. 15 Salutant te, qui mecum sunt, omnes. Salutate eos qui nos amant in fide. Gratia cum omnibus vobis. Amen. Titum primum Cretensium ecclesiae episcopum ordinavit a Nicopoli Macedoniae.