Zabulon sextus filius Iacob et Liae. Inventor et philanthropista. Quod didicit exinsidiisJosephi.
1 Exemplar sermonum Zabulon, quod ipse praecepit filiis suis, antequam moreretur, vitae suae anno centesimo et quarto decimo,post mortemIoseph duobus annis.
2 Et dixit ad eos: Audite me, filii Zabulon, attendite verbapatrisvestri.
3 Ego Zabulon natus in parentibus meis donobonum.
4 Nam cum pater genitus sum, valde auctus est gregibus et armentis, cum haberetpartem in striatis.
5 Non sum nescius quia peccavi omnibus diebus meis,nisi cogitando.
6 nec adhuc memini me ullam fecisse iniquitatem, nisi peccatum ignorantiae, quod feci in Joseph. pepigi cum fratribus meis ne indicarem patri meo quod factum fuerat
ego autem flevi in occulto multos dies propter Ioseph timens enim fratres meos eo quod convenissent omnes ut si quis indicaret ei interficeretur
8 Volens autem eum occidere, cum lacrimis multa iuravi ne reum essem huius peccati.
9 Venerunt enim Simeon et Gad contra Joseph, ut interficerent eum: et flentes dixerunt: Miseremini fratres mei, miseremini in visceribus Jacob patris nostri.non peccavi.
10 Et si peccavi, fratres mei, corripientes me, et non sumitis manum vestram propter Jacob patremnostrum.
11 Et cum hæc verba fatur, plangens quod factum est, non potui sustinere lamentationem ejus, et flere cœpi, et effusum est iecur meum, et dissoluta est omnis substantia ventris mei.
12 Et flevi cum Joseph, et insonuit cor meum;
13 Quem cum vidisset Joseph flentem, et venientem contra se, ut occideret eum, fugit post me, roganseos.
14 At Ruben surgens ait: Venite, fratres, ne occidamus eum, sed mittamus eum in unam cisternam veterem, quæ non foderunt, et non inveniebant aquam.
15 Propter hoc prohibuit Dominus ut ascenderet in eis aqua, ut conservaretur Ioseph.
16 Feceruntque ita, donec venderent eum Ismaëlitis.
17 In pretio enim mihi non fuit commune, filii mei.
18 Simeon autem et Gad, et alii sex fratres nostri, tulerunt pretium Joseph, et emerunt sibi calciamenta, et uxores eorum, et liberos eorum:
19 Non comedemus ex eo: pretium enim sanguinis fratris nostri est: sed certe conculcabimus eum, quia dixit se esse regem super nos, et videamus quid de somniis eius fiat.
20 Scriptum est ergo in scriptura legis Moysi ut quicumque non suscitet semen fratri suo, calceamentum eius solvetur, et in faciemeius conspuetur.
21 Noluerunt autem fratres Joseph vivere ut frater eorum viveret ab eis, et calciamentum quod gerebant contra Joseph fratremsuum.
22 Cum enim ingressi fuissent Aegyptum, exsolverunt servi Ioseph extra portam, et adoraverunt Ioseph iuxta regem Pharaonis.
23 Et non solum adoraverunt eum, sed etiam conspuebant eum, procidentes: et erubescebant ante eum.Aegyptiis.
24 Post hæc enim audiverunt Ægyptii omnia mala quæ fecerat Joseph.
25 Et postquam venundatus est, fratres mei discumbebant manducareet bibere.
26 Ego autem misertus Joseph, non manducavi, sed custodivi foveam : timens autem Judas ne irruerent in eum Simeon, Dan et Gad.
27 Videntes autem quod non comedissem, statuerunt me observare eum, donec venundareturIsmaëlitis.
28 veniens Ruben et audisset quod cum esset Ioseph venundatus est et scidit vestimenta sua et plangiteait
29 Quomodo videbo faciem patris mei Jacob? Et accepta pecunia, currebat post mercatores et non inveniens eos, dolens rediit.
30 Mercatores autem via lata per Troglodytas compendio iter faciebant.
31 Contristatus est itaque Ruben, et non comedit in die illa panem.
32 Accedens ergo Dan ad eum, dixit: Noli flere, neque contristemini. invenimus enim quiddicamuspatri nostro Iacob.
33 occidamus hædum de capris, et intingamus in ea tunicam Joseph. et mittamus eam ad Jacob, dicentes: Num tunica filii tui est?
34 Feceruntque ita. Exuerunt enim a Joseph tunica sua, quando vendebant eum, et induebant eumservili vestimento.
35 Tulit ergo Simeon tunicam, et non dedit eam: et scindens eamgladio,indignatusest quod vixisset Joseph, et non occidisset eum.
36 Surrexerunt ergo omnes, et dixerunt ad eum: Si non dederis loricam, dicemus patri nostro quia tu solus malum hoc fecisti in Israël.
37 Et dedit eis sicutpræceperat Dan.
Caput 2
Suadet humanam sympathiam et intelligentiamproximorumhominum.
1 Nunc ergo, filii, custodite mandata Domini, et misericordiam præsens faciatis proximis vestris: et miserebor omnibus, non solum ad homines, sed etiam ad bestias.
2 Pro omnibus his benedixerit mihi Dominus, et cumomnes fratres mei infirmi
essent, sine infirmitate fugi, quia Dominus scit cujusquecausa est.
3 Miseremini mei, filii: quoniam sicut facit homo proximo suo, sic et Dominus facit illi.
4 Infirmabantur enim filii fratrum meorum, et moriebantur pro Joseph, eo quod non esset misertus in corde suo. filii autem mei absque infirmitate conservati sunt, ut nostis.
5 Cum essem in terra Chanaan ad oram maritimam, feci piscem Iacob patri meo. et cum multi suffocarentur in mari, ego illaesus sum.
6 Navem ego primus feci ut navigarem super mare: Dominus enim dedit mihi intellectumet sapientiam in ea.
7 Et submisi retro gubernaculum, et extendi velum super aliud rectum lignum in medio.
8 Et navigavi ibi per litora, capiens piscem domus patris mei, donec venirem in Aegyptum.
9 Et cum omni peregrino miseratus sum, et susceptus sumcumomnibus.
10 Et si homo extraneus esset, aut infirmus, aut senex, ego piscem coxi et bene coxi et omnibus, prout cuique opus erat, condolendo et miserendo offerebam.
11 Propter quod et Dominus satiavit me piscem capiens. qui enim cum proximo communicat, multo magis a Domino accipit.
12 Quinque annis cepi pisces, et dedi ex eis omnibus quos vidi, et sufficiens sum ad omnem domumpatris mei.
13 Et in æstate cepi piscem, et hieme posui cumfratribus meis.
14 Nunc autem annuntiabo vobis quae ego feci.
15 Vidi hominem in hyeme cogente nuditate et misertus eius et abstuli vestimentum de domo patris mei clam et dedi dolenti;
16 Vos ergo, filii, ex eo quod largitur vobis Deus, misericordiam et
misericordiam sine dubitatione facite omnibus, et detis unicuique in corde bono.
17 Et si non habueritis quod det ei qui necessitatem habet, miseremini eius in visceribus misericordiae.
18 Scio quia non inveniebatur manus mea unde tribueret indigenti, et ambulabam cum eo flens septem stadia, et viscera mea conmiserantad eum.
19 Habete et vos, filii, misericordiam cum omnibus:ut et Dominus misereaturvestri.
20 Quia et in novissimis diebus misericordia ejus mittet super terram, et ubicumque invenerit misericordias, habitet in eo.
21 quanto enim miseretur proximorum tantumet Dominus in eo
22 Cum venissemus autem in Ægyptum, non erat malum apud nos Joseph.
23 Quibus custodientes, et vos facite, filii, approbate vos sine malitia, et diligite invicem. Unusquisque vestrum fratrem suum,et virumsuumne cogitetis.
24 haec enim conterit unitatem et omnem cognationem dividit et conturbat animam et exstinguit vultum.
25 Videte ergo aquas, et scito cum confluant, verrunt per lapides, ligna, terram, et alia.
26 Sin autem in multos rivos dividantur, devorabit eosterra, et arescet.
27 Sic et vos eritis, si dividimini. Nolite ergo in omnia, quæ fecit Dominus, in duo capita dividi, unum caput et duos humeros, duas manus, duos pedes, et reliqua membra.
28 ego enim didici scriptura patrum meorum quod dividemini in Israhel et sequemini duos reges et omnem abominationemoperamini
29 Et inimici vestri captivi eritis, et eritis inter gentes malae, cum multis infirmitatibus et tribulationibus.
30 Et post hæc recordamini Domini Dei vestri, ac miserebitur vestri, quoniam misericorsest et miserator.
31 Et non adflixit filios hominum, quoniam caro sunt, et propriis malis operati sunt.
32 Et post hæc orietur vobis Dominus, lux justitiæ,et reverteturin terramvestram.
33 { Videbitis eum in Jerusalem, propter nomen ejus.
34 et rursus propter malitiam operum vestrorum ad iracundiamprovocabitis eum 35 { et projicimini ab eo in tempus consummationis.
36 Nunc ergo, filii, nolite dolere quod moriar, nec dejiciar in eo quod venio ad interitum meum.
37 Consurget enim in medio tui princeps in medio filiorum eius; et exsultabo in medio tribui meæ, quicumque custodierit legem Domini, et mandata Zabulon patris eorum.
38 Dominus autem impiis portabit ignem aeternum, et disperdet eos in generationem et generationem.
39 Nunc autem propero ad requiem meam, sicut etpatres mei.
40 sed timete Dominum Deum nostrum omnibus viribus vestris omnibus diebus vitae tuae
41 Et cum hæc dixisset, obdormivit in senectutebona.
42 Et posuerunt eumfilii sui in sarcophago ligneo. Et tulerunt eum et sepelierunt in Hebron cumpatribussuis.