BEŞA 1
1 Û ev peyvên kitêbê ne, yên ku Barûkê kurê Nêriyas, kurê Maasias, kurê Sedekyas, kurê Asadias, kurê Kelcias, li Babîlê nivîsî.
2 Di sala pêncan de û di roja heftan a mehê de, gava ku Keldaniyan Orşelîm girt û bi agir şewitandin.
3 Barûk gotinên vê pirtûkê li ber Yêkoniyayê kurê Yoaxîmê padîşahê Cihûdayê û li ber guhên hemû gelê ku ji bo bihîstina pirtûkê hatibûn, xwend.
4 Û bi bihîstina esilzade, û kurên padîşah, û bi bihîstina rihspiyan, û ji hemû xelkê, ji yên herî jêr heta herî bilind, heta hemû yên ku li Babîlê li ber çemê Sûd rûdiniştin.
5 Li ser vê yekê ew giriyan, rojî girtin û li ber Xudan dua kirin.
6 Li gor hêza her kesî pere berhev kirin.
7
Û wan ew şand Orşelîmê ji Serokkahîn
Yoakim, kurê Kelkîasê kurê Salom û ji kahînan
û ji hemû gelê ku li Orşelîmê bi wî re hat dîtin.
8Diwêdemêdedema kuwîfiraxênmalaXudan ên ku ji Perestgehê hatibûn derxistin, standin, da ku wan vegerîne welatê Cihûdayê, roja dehê meha Sîvan, yanî firaxên zîvîn ên ku Sedekya kurê Yoşiyas padîşahê Yada çêkiribû,
9 Piştî ku Padîşahê Babîlê Nabukodonosor Yechonias, mîr, êsîr, mêrxas û gelê welêt ji Orşelîmê birin û anîn Babîlê.
10 Û wan got: Va ye, me ji we re pere şand ku ji we re goriyên şewitandinê, goriyên guneh û bixûrê bikirin, Manna amade bikin û li gorî gorîgeha Xwedayê xwe Xudan bidin.
11 Û ji bo jiyana Padîşahê Babîlê
Nabuchodonosor û ji bo jiyana kurê wî Balthasar dua bikin, da ku rojên wan li ser rûyê erdê bibin wek rojên ezmanan.
12 Û Xudan wê hêzê bide me û çavên me ronî bike û emê di bin siya Padîşahê Babîlê
Nabukodonosor û di bin siya kurê wî Balthasar debijînûemêgelekrojanjiwanrexizmetêbikin û li ber çavên wan keremê bibînin. .
13JibomejîjiXudan Xwedayêmereduabikin, çimkî me li hember Xudan Xwedayê xwe guneh kir. û heta îro hêrsa Xudan û xezeba wî ji me venegeriyaye.
14 Û hûnê vê pirtûka ku me ji we re şandiye, da ku li mala Xudan, di cejn û rojên pîroz de li xwe mukur bên, bixwînin.
15 Û hûnê bêjin: Rastî ji Xudan Xwedayê me re ye, lê tevliheviya rûyan ji me re ye, çawa ku îro ji Cihûdayê re û ji şêniyên Orşelîmê re.
16 Û ji padîşahên me, û ji mîrên me, û ji kahînan, û ji pêxemberên me û ji bav û kalên me re.
17Çimkî me li ber Xudan guneh kir,
18 Û guh nedan wî û guh nedan dengê Xudan Xwedayê me, da ku li gor emrên ku wî bi eşkereyî dane me bimeşin.
19 Ji roja ku Xudan bav û kalên me ji welatê Misrê derxistin, heta îro, em li hember Xudan Xwedayê xwe neguhdar in û me guh neda dengê wî.
20 Ji ber vê yekê xerabî û nifira ku Xudan bi xulamê xwe Mûsa destnîşan kir, di dema ku wî bav û kalên me ji welatê Misrê derxistin, da me, da ku welatê ku şîr û hingiv diherike, mîna wî dîtina vê rojê ye.
21 Lê belê me guh neda dengê Xudan Xwedayê xwe, li gor hemû gotinên pêxemberên ku wî ji me re şandibûn.
22 Lê her kes li pey xeyala dilê xwe yê xerab bû, da ku ji xwedayên xerîb re xizmet bike û li ber Xudan Xwedayê me xerabiyê bike.
BEŞA 2
1 Ji ber vê yekê Xudan peyva xwe ya ku li hember me û li hember hakimên me yên ku dadbarkirina Israelsraîl, û li hember padîşahên me, û li hember mîrên me û li hember zilamên Îsraêl û Cihûda got, qenc kir.
2 Ji bo ku li gor wan tiştên ku di Şerîeta Mûsa de hatine nivîsîn, belayên mezin bînin serê me.
3 Da ku mirov goştê kurê xwe û goştê keça xwe bixwe.
4 Bi ser de wî ew teslîmî hemû padîşahiyên ku li dora me ne, da ku di nav hemû gelên derdorê de, li cihê ku Xudan ew lê belav kirine, bibin şerm û xerakirin.
5 Bi vî awayî em hatin avêtin û ne bilind bûn, ji ber ku me li hember Xudan Xwedayê xwe guneh kir û me guh neda dengê wî.
6 Rastî ji Xudan Xwedayê me re ye, lê ji me û ji bav û kalên me re, wek ku îro tê dîtin, şermek vekirî ye.
7Çimkî ev hemû belayên ku Xudan ji me re gotine, hatine serê me
8 Lê dîsa jî me li ber Xudan dua nekir, da ku em her kes ji xeyalên dilê xwe yên xerab dûr bixin.
9 Ji ber vê yekê Xudan ji bo xerabiyê li me temaşe kir û Xudan ew anî ser me, çimkî Xudan di hemû kirinên xwe yên ku li me emir kiriye rastdar e.
10 Lê dîsa jî me guh neda dengê wî, da ku em li gor emrên Xudan ên ku wî dane ber me bimeşin.
11 Û niha, ya Xudan Xwedayê Îsraêl, yê ku gelê xwe bi destekî hêzdar, bi milekî bilind, û bi nîşanan, û bi kerametan û bi hêzeke mezin, ji welatê Misrê derxist û navê xwe li xwe kir. wek ku îro xuya dike:
12 Ya Xudan Xwedayê me, me guneh kir, me neheqî kir, me di hemû dadrêsiyên te de neheqî kir.
13 Bila xezeba te ji me bizivire, çimkî em di nav miletên ku te em lê belav kirin de hindik in.
14 Ya Xudan, duayên me û daxwazên me bibihîze û ji bo xatirê xwe me xilas bike û li ber çavên wan ên ku em birin, keremê bide me.
15 Da ku hemû erd bizane ku tu Xudan Xwedayê me yî, çimkî Îsraêl û dûndana wî bi navê te tê gotin.
16 Ya Xudan, ji mala xwe ya pîroz binêre û li me binêre; guhê xwe deyne, ya Xudan, ku me bibihîze.
17 Çavên xwe veke û binêre; Çimkî miriyên ku di goran de ne, ku canê wan ji laşê wan tê derxistin, wê ne pesnê û ne jî rastdariyê bidin Xudan.
18 Lê canê ku pir dilteng e, yê ku xwar û sist diçe, û çavên ku diweste û canê birçî, wê pesnê û rastdariyê bide te ya Xudan.
19 Ji ber vê yekê, ya Xudan Xwedayê me, em ji bo rastdariya bav û kalên xwe û padîşahên xwe duayên xwe yên nizim li ber te nakin.
20Çimkî te xezeb û hêrsa xwe şandiye ser me, çawa ku te bi xulamên xwe yên pêxemberan gotiye û gotiye:
21Xudan weha dibêje: Ji bo ku hûn ji padîşahê Babîlê re xizmetê bikin, milên xwe bitewînin.
22 Lê eger hûn dengê Xudan nebihîzin ku hûn ji padîşahê Babîlê re xizmetê bikin,
23 Ezê ji bajarên Cihûdayê û ji derveyê Orşelîmê, dengê şahiyê, dengê şahiyê, dengê zava û dengê bûkêrawestimûhemû welatwêjiberniştecîhan.
24Lê me guh neda dengê te, ku em ji padîşahê Babîlê re xizmetê bikin; ji ber vê yekê te gotinên ku te bi destê xulamên xwe yên pêxemberan gotine rast kirin, yanî ku hestiyên padîşahên me û hestiyên bav û kalên me. ji cihê wan bên derxistin.
25 Û va ye, ew ji ber germa rojê û ber sermaya şevê têne avêtin û bi xelayê, bi şûr û bi belayê mirin.
26 Û mala ku bi navê te tê gotin, te wêran kir, çawa ku îro tê dîtin, ji ber xerabiya mala Îsraêl û mala Cihûda.
27Ya Xudan Xwedayê me, te li gor hemû qenciyaxweûligorwêdilovaniyaxweyamezin, bi me re kir.
28 Çawa ku te bi xulamê xwe Mûsa got, wê roja ku te emir kir ku Şerîetê li ber zarên Îsraêl binivîsîne û got:
29 Eger hûn dengê min nebihîzin, bi rastî ev elaleta pir mezin wê bibe hejmareke hindik di nav miletan de, ku ezê wan li wir belav bikim.
30 Çimkî min zanibû ku ewê guh nedin min, çimkî ew miletekî serhişk e;
31 Û wê bizanibin ku ez Xudan Xwedayê wan im, çimkî ezê dil û guh bidim wan ku bibihîzin.
32 Û ewê pesnê min bidin li welatê dîlgirtinê û li ser navê min bifikirin,
33 Û ji stûyê xwe û ji kirinên xwe yên xerab vegerin, çimkî ewê riya bav û kalên xwe yên ku li ber Xudan guneh kirin, bînin bîra xwe.
34 Û ezê wan dîsa bînim welatê ku min bi sond ji bav û kalên wan, Birahîm, Îshaq û Aqûb re sond xwaribû û ew ê bibin serwerên wî, û ezê wan zêde bikim û ew kêm nebin.
35 Û ezê bi wan re peymana herheyî bibim Xwedayê wan û ew ê bibin gelê min û êdî ez gelê xwe yê Îsraêl ji welatê ku min daye wan, dernaxim.
BEŞA
3
1 Ya Xudan, Xwedayê Îsraêl, Xwedayê Îsraêl, canê ku di tengahiyê de ye, ji te re diqîre.
2 Bibihîze, ya Xudan, û were rehmê; Çimkî tu dilovan î û li me were rehmê, çimkî me li ber te guneh kir.
3 Çimkî tu her û her radibî û em bi tevahî helak dibin.
4 Ya Xudanê karîndarê her tiştî, tu Xwedayê Îsraêl, niha bibihîze duayên Îsraêliyên miriyan û zarokên wan ên ku li ber te guneh kirine û guh nedan dengê te Xwedayê xwe. .
5 Neheqiyên bav û kalên me bîr nekin, lê niha li ser hêza xwe û navê xwe bifikirin.
6Çimkî tu Xudan Xwedayê me yî û ya Xudan, emê pesnê te bidin.
7 Ji ber vê yekê te tirsa xwe xist dilê me, ji bo ku em gazî navê te bikin û di dîltiya xwe de pesnê te bidin.
8 Va ye, em îro hê jî di esîrtiya xwe de ne, cihê ku te em ji hev belav kirin, ji bo rûreşkirin û nifiran, û li gorî hemû neheqiyên bav û kalên me yên ku ji Xudan Xwedayê me dûr ketine.
9 Îsraêl, emrên jiyanê bibihîze: guh bide şehrezayiyê.
10 Çawa dibe Îsraêl, ku tu li welatê dijminên xwe yî, tu li welatekî xerîb pîr bûyî, tu bi miriyan xera bûyî.
11 Ma tu bi wan ên ku daketine gorê re yî?
12 Te dev ji kaniya şehrezayiyê berda.
13 Çimkî eger te di riya Xwedê de bimeşiya, divê tu her û her di aştiyê de bima.
14 Fêr bibin ku şehrezayî li ku derê ye, hêz li ku derê ye, têgihîştinê li ku ye; da ku tu jî bizanibî dirêjiya rojan li ku ye, jiyan li ku ye, ronahiya çavan li ku ye û aştî li ku ye.
15 Kê cihê wê dît? an kî hatiye xezîneyên wê?
16 Mîrên miletan û yên ku serweriya cenawirên li ser rûyê erdê dikin, li ku derê ne;
17 Yên ku bi teyrên ezmanan re mijûl dibûn û zîv û zêr berhev dikirin, yên ku mirov pê bawer in û bi destxistina wan qet nehiştin?
18 Çimkî yên ku zîv dixebitîn û ew qas hişyar bûn û kirinên wan nediyar in,
19 Ew winda bûn û daketin gorê û yên din li şûna wan derketin.
20 Xortan ronahî dîtin û li ser rûyê erdê rûniştin, lê riya zanînê nizanin.
21 Ne riyên wê fêm kirin û ne jî pê girtin: zarokên wan ji wê rêyê dûr bûn.
22 Ew ne li Kenanê hatiye bihîstin û ne jî di Theman de hatiye dîtin.
23 Agarên ku li ser rûyê erdê li şehrezayiyê digerin, bazirganên Meran û Theman, nivîskarên çîrokan û lêgerên ji têgihîştinê; yekî ji van riya şehrezayiyê nizane, ne jî rêyên wê bi bîr tîne.
24 Ey Îsraêl, mala Xwedê çiqas mezin e! û cihê milkiyeta wî çiqas mezin e!
25 Mezin û dawiya wî tune; bilind, û bêpîvan.
26 Dêwên ku ji destpêkê ve bi navûdeng bûn, ew qas mezin û di şer de pispor bûn.
27Yên ku Xudan ne hilbijartiye û ne jî riya zanînê daye wan.
28 Lê ji ber ku şehrezayiya wan tune bû, hatin helakkirin û bi bêaqiliya xwe helak bûn.
29 Kî hilkişiyaye ezmên, wê girtiye û ji ewran daxistiye xwarê?
30 Kî di ser behrê re derbas bûye û wê dîtiye û wê bi zêrê paqij bîne?
31 Tu kes riya wê nizane û li riya wê nafikire.
32 Lê yê ku her tiştî dizane, wê nas dike û bi têgihîştina xwe ew dîtiye;
33 Yê ku ronahiyê dişîne û ew diçe, dîsa gazî wî dike û ew bi tirs guh dide wî.
34 Di nobedariya xwe de stêrk dibiriqîn û şa dibûn. Û bi vî awayî wan bi dilgeşî ronahiyê da yê ku ew çêkir.
35 Ev Xwedayê me ye û li hember wî yekî din nayê hesibandin
36 Wî hemû riya zanînê fêhm kir û da xulamê xwe Aqûb û Îsraêliya delalê xwe.
37 Paşê wî xwe li ser rûyê erdê nîşan da û bi mirovan re peyivî
BEŞA 4
1 Pirtûka emrên Xwedê û Şerîeta ku her û her dimîne ev e. lê bihêle ew bimire.
2 Bizivire ey Aqûb, û wê bigire, li ber ronahiya wê bimeşe, da ku tu ronî bibî.
3 Rûmeta xwe nede yekî din û ne jî tiştên ku ji bo te bikêr in nede miletekî xerîb.
4 Ey Îsraêl, em bextewar in, çimkî tiştên ku li Xwedê xweş tên ji me re têne zanîn.
5 Xweş be, gelî min, bîranîna Îsraêl.
6 Hûn ne ji bo helakbûna xwe ji miletan re hatin firotin, lê ji ber ku we Xwedê kir xezeba, hûn radestî dijminan bûn.
7Çimkî we ewê ku hûn çêkirine, bi qurbankirina ji cinan re, ne ji Xwedê re, hêrs kir.
8 We Xwedayê herheyî yê ku hûn mezin kir ji bîr kir; û we Orşelîma ku we şîr kir xemgîn kir.
9Çimkî gava dît ku xezeba Xwedê bi ser we de tê, wê got: «Guh bidin, ey yên ku li dora Siyonê rûdinin!
10Çimkî min dîltiya kur û keçên xwe yên ku heta-hetayê bi ser wan de anî, dît.
11 Min ew bi şahî xwar; lê ew bi girî û şînê şandin.
12 Bila tu kes bi min şa nebe, jinebî û ji gelekan berdaye, ku ji ber gunehên zarokên xwe wêran mam. ji ber ku ew ji Şerîeta Xwedê dûr ketin.
13 Wan qanûnên wî nizanibûn, ne di rêyên emrên wî de meşiyan, ne jî di riya rastdariya wî de di rêyên terbiyekirinê de meşiyan.
14 Bila ew ên ku li dora Siyonê rûdinin, werin û dîltiya kur û keçên min ên ku heta-hetayê bi ser wan de aniye, bînin bîra xwe.
15Çimkî wî miletek ji dûr ve anî ser wan, miletek bêşerm û bi zimanekî xerîb, ku ne hurmeta pîremêr dikir, ne jî ji zarokê rehmê dikir.
16 Vana zarokên delal ên jinebiyê birin û ew bi tenê bê keç û bê keç hiştin.
17 Lê ez çi dikarim alîkariya te bikim?
18 Çimkî yê ku ev bela anîne serê we, wê we ji destê dijminên we xilaz ke.
19 Herin, zaroyên min, herin riya xwe, çimkî ez bêbext mam.
20 Min cilê aştiyê li xwe kir û kirasê duaya xwe li xwe kir: Di rojên xwe de ez ê heta-hetayê biqîrim.
21 Xweş bin, zarokên min, hawara Xudan bidin, û ewê we ji hêz û destê dijminan rizgar bike.
22 Çimkî hêviya min bi Yê Herheyî ye, ku ew we xilas bike; û şahî ji Yê Pîroz ji min re hat, ji ber rehma ku wê di nêzîk de ji Xilaskarê me yê Herheyî ji we re bê.
23Çimkî min hûn bi şîn û girî şandin, lê Xwedê wê we her û her bi şahî û şahî bide min.
24 Mîna ku niha cîranên Siyonê dîlgirtina te dîtine, wusa jî ewê di demeke nêzîk de rizgariya we ji Xwedayê me bibînin, ku wê bi rûmeta mezin û ronahiya Dawiya Herheyî were ser we.
25 Zarokên min, bi bîhnfirehiya xezeba ku ji aliyê Xwedê ve hatiye serê we, bikin, çimkî dijminê we tengahî da we. lê di demeke kurt de tuyê helakbûna wî bibînî û bi stûyê wî bidî.
26 Yên min ên nazik bi rêyên dijwar ketin û wek keriyek ji dijminan hatin girtin.
27 Zarokên min, rihet bin û gazî Xwedê bikin, çimkîyê kuevtiştanîneserêwe, wêbên bîra we.
28Çimkî çawa ku di dilê we de bû ku hûn ji Xwedê dûr bikevin, bi vî awayî hûn vegerin, deh caran bêtir li wî bigerin.
29 Çimkî yê ku ev bela anîne serê we, wê bi xilasiya we şabûna herheyî bîne.
30 Ey Orşelîm, dilê xwe xweş bike, çimkî yê ku ev nav daye te, wê teseliyê bide te.
31 Bextewar in, yên ku te êşandin û bi ketina te şa bûn.
32 Belengaz ew bajarên ku zarokên te ji wan re xizmet kirine;
33 Çawa ku ew bi wêranbûna te şa bû û bi ketina teşabû,wêjiberwêranbûnaxwejîxemgînbibe.
34 Çimkî ezê şabûna elaleta wê ya mezin rakim û quretiya wê bibe şîn.
35 Çimkî agir wê ji Dawiya Dawî bi ser wê de bê, ku dê bimîne; û wê ji bo demeke mezin di nav şeytan de bimîne.
36 Ey Orşelîm, li rojhilatê xwe binêre û li şahiya ku ji Xwedê tê ji te re binêre.
37 Va ye, kurên te yên ku te şandine, tên, ew ji rojhilat heta rojava bi peyva Pîroz li hev civiyan û bi rûmeta Xwedê şa dibin.
BEŞA 5
1 Ey Orşelîm, cilê şîn û cefayê li xwe bike û bedewiya rûmeta ku ji Xwedê tê heta-hetayê li xwe bike.
2 Cilê rastdariya ku ji Xwedê tê, ducar li dora xwe bike. û li ser serê xwe deqek ji rûmeta herheyî danî.
3 Çimkî Xwedê wê ronahiya te nîşanî her welatê di bin ezmên de bide.
4Çimkî navê te wê her û her ji aliyê Xwedê ve bê gotin, aştiya rastdariyê û rûmeta perizîna Xwedê.
5 Rabe ey Orşelîm, li ser bilind raweste û li rojhilatê binêre û va ye zarokên te ji rojava ber bi rojhilat ve bi peyva Xwedayê Pîroz kom bûne û bi bîranîna Xwedê şa dibin.
6 Çimkî ew bi peyatî ji te derketin û ji dijminên xwe hatin birin;
7Çimkî Xwedê destnîşan kir ku her girên bilind û qeraxên domdar bên avêtin û gelî tijî bibin, da kuerdjîçêbike,dakuÎsraêlbisilametîbirûmeta Xwedê here.
8 Ji xeynî vê, daristan û her dara xweş bi emrê Xwedê wê li ser Îsraêl bin.
9Çimkî Xwedê wê Îsraêl bi şahî bi ronahiya rûmeta xwe bi rehm û rastdariya ku ji wî tê, bi rê ve bibe.