निकोदे मसाचें सुवार्तेचें पुस्तक, र्ताका आद ीं ‘द एक्ट् स ऑफ पॉंनियस नपलाि’ अशें म्हण्टाले अध्याय 1 १ हन्ना आनी कायफा, सुम्मा, दताम, गमालीएल, जुदास, लेवी, नॅप्तालीम, अलेक्ाांडर, सायरस आनी हेर ज्यू लोक जेजू ववशीां विलाता कडे न गेले आनी ताचेर जायते वायट गुन्ाांव केल्ले. २ ताणें म्हणलें, “जेजू सुतार जोसेफाचो िूत, मररयम्माक जल्मल्लो दे श, आनी तो स्वताक दे वाचो िूत आनी राजा म्हण साांगता; आनी इतलेंच न्हय, िूण सब्बाथ, आनी आमच्या बािायचे कायदे ववसजीत करिाचो यत्न करता. ३ विलातान जाि वदली; तो जाहीर करता तें वकतें? आनी तें वकतें तो ववरगळिाचो यत्न करता? ४ ज्यू लोकाांनी ताका म्हळें : “आमचो एक कायदो आसा, जो सब्बाथाच्या वदसा बरे करिाक बांदी घालता; िूण तो त्या वदसा लांगडे आनी बवहरे , िक्षाघात, कुड्डे , कुश्ठरोगी आनी आसुरी दोगाांक वायट िद्दतीन बरे करता. ५ विलातान जाि वदली, तो वायट िद्धतीन हें कशें कर ां क शकता? ताांणी जाि वदली: “तो जादू गार, भुताांखेताांचो राजकुांवर करन भुताांखेताांक भायर काडटा; आनी अशें सगळ्यो गजाली ताच्या अधीन जातात. ६ तेदनाां विलातान म्हणलें, भुताांखेताांक धाांवडावि हें अशुध्द आत्म्याचें काम न्हय, िूण दे वाच्या बळग्या थावन भायर सरि म्हण वदसता. ७ ज्यू लोकाांनी विलाताक जाि वदली: “आमी तुज्या महामवहमाक तुज्या न्ायालयाांत हाजीर राविाक आिोवांक आनी स्वता ताची आयकूांक आिोवांक ववनवणी करतात.” ८ विलातान एका दू ताक आियलो आनी ताका म्हळें : विस्ताक खांयच्या मागाान हाांगा हाडटले? ९ मागीर तो दू त भायर सरलो आनी विस्ताक वळखून ताची भजलो; हाताां त आवशल्लो चोळो जमनीर िसरन ताणें म्हणलें, प्रभू, हाचेर चल आनी वभतर सर, वकत्याक राज्यिाल तुका आियता. १० जेन्नाां ज्यू लोकाांनी दू तान केल्लें तें कळ्ळें तेन्ना ताांणी विलाताक उलो मारलो आनी म्हळें : “तुवें ताका दू ताच्या आदारान न्हय तर मणीच्या आदारान वकत्याक आियलो ना?—दू त ताका िळे लो तेन्नाां ताणें ताका िळे लें तेन्नाां ताणें ताका आिोविाक वकत्याक वदलो ना? ताची िुजा केली आनी ताच्या हाताांत आवशल्लो चोळो आिल्या मुखार जमनीर िसरलो आनी ताका म्हणलें, प्रभू, राज्यिाल तुका आियता. ११ तेदनाां विलातान दू ताक आियलो आनी म्हळें : “तुवें अशें वकत्याक केलें?” १२ दू तान जाि वदली: “तुवें म्हाका जेरुसलेम थावन अलेक्ाांडराक धाडलो तेन्नाां हाांवें जेजूक गाढवाचेर वायट आकृतीांत बसून िळयलो आनी वहब्रू लोकाांनी हाताांत ्ाडाांच्यो फाांटे धरन होसाना” अशें म्हणलें. १३ हेराांनी वाटे र आिलीां वस्त्ाां िसरन म्हळें : “सगाांत राविी, आमकाां वाटाव; जो प्रभूच्या नाांवान येता तो धन्. १४ तेदनाां ज्यू लोकाांनी त्या दू ता आड रडून म्हळें : “वहब्रूच्या भुरग्याांनी आिलीां स्तुतीां वहब्रू भाशेंतल्यान केल्लीां; आनी ग्रीक जाल्ल्या तुका वहब्रू भास कशी समजूांक शकली? १५ दू तान ताांकाां जाि वदली, “हाांवें एका ज्यू मनशाक ववचारलें, भुरगीां वहब्रू भाशेंत वकतें रडटात? १६ आनी ताणें म्हाका तें समजायलें आनी म्हणलें: “हे प्रभू, म्हाका वाचय; वा हे प्रभू, वाचव. १७ विलातान ताांकाां म्हळें : “तुमी भुरग्याांनी साांवगल्ल्या उतराांची, म्हळ्यार तुमी मौन दवरन वकत्याक गवाय वदतात? दू तान वकतें चुकीचें केलाां ? आनी ते ओगी रावले. १८ तेदनाां राज्यिालान दू ताक म्हळें : भायर सर आनी ताका वभतर हाडिाचो कसलोय यत्न कर. १९ िूण दू त भायर सरलो आनी आदल्या प्रमाणें केलें; आनी म्हणलें, प्रभू, वभतर सर, राज्यिाल तुका आियता. २० जेजू ध्वजाांक घेवन वभतर सरताना, ताांचो माथ्यान नमस्कार करन जेजूची भजली. २१ ते उिराांत ज्यू लोकाांनी ध्वजाांचेर चड खर आवाज काडलो.
२२ िूण विलातान ज्यू लोकाांक म्हळें : “तुमकाां आवडना, ध्वजाांच्या माथ्यान जेजूक प्रणाम करन ताची भक्ति केली; िूण तुमी ध्वजाांक नमस्कार करन उिासना केल्ल्यावरी वकत्याक उलो मारतात? २३ ताांणी विलाताक जाि वदली: “आमीां ध्वजाांक जेजूक नमस्कार करन उिासना करताना िळे ले.” २४ तेदनाां राज्यिालान ध्वजाांक आिोवन ताांकाां म्हळें : “तुमी अशें वकत्याक केलें? २५ ध्वजाांनी विलाताक म्हळें : आमी सगळे मूवतािूजक आनी दे वळाांनी दे वाांची िुजा करतात; आनी ताची िुजा करिा ववशीां आमी वकतेंय कशें ववचार ां क जाय? आमी फकत मानक हाताांत धरले आनी ते नमस्कार करन ताची िुजा करताले. २६ मागीर विलातान सभाघराांतल्या मुखेल्याांक म्हणलें: “तुमी स्वता काांय बळवांत मनीस वेंचून काडात आनी ताांकाां ध्वज धर ां क वदवचें आनी ते मागीर वाांकून वचतले काय वकतें तें आमी िळयतले.” २७ तेदनाां ज्यू लोकाांच्या जाण्ट्ाांनी बारा बवळश्ट आनी सक्षम जाण्ट्ाांक सोदले आनी ताांकाां ध्वज धरिाक लायले आनी ते राज्यिालाच्या मुखार उबे रावले. २८ विलातान दू ताक म्हळें : जेजूक भायर काड आनी ताका िरत हाड. जेजू आनी दू त हॉलाांतल्यान भायर सरले. २९ तेदनाां विलातान ध्वजाां क आिोवन, जेजू वभतर वभतर सरताना, ताां काां तशीां ध्वज धर ां क ना जाल्यार ताांची तकली कािून उडयतलो असो सोिूत घेतलो. ३० तेदनाां राज्यिालान जेजूक िरत वभतर येवांक आज्ञा केली. ३१ तेदनाां दू तान आदीां केल्ल्या प्रमाणें केलें आनी जेजूक खूब ववनवणी केली की ताका आिलो चोळो घालून ताचेर चलिाक जाय आनी तो ताचेर चलून वभतर सरलो. ३२ जेजू वभतर सरताना, आदले भशेन ध्वजाांक नमस्कार करन ताची िुजा केली. अध्याय 2 १ विलातान हें िळे वन तो वभयेलो आनी आसनाांतल्यान उठिाक लागलो. २ िूण तो उठूांक ववचारताना, ियस उबी आवशल्ले ताचे बायलेन ताका धाडून म्हळें : “तुका त्या वनतीमान मनशा कडे न काांयच सांबांद ना; वकत्याक आज रातीां ताचे ववशीां हाांवें एक दशानाांत खूब कश्ट घेतल्यात. ३ हें आयकून ज्यू लोकाांनी विलाताक म्हळें : “आमी तुका म्हणलें ना, तो जादू गार? िळे , ताणें तुज्या बायलेक सिन िळे लाां. ४ विलातान जेजूक आिोवन म्हळें : “तुजे आड ते वकतें गवाय वदतात तें तुवें आयकलाां आनी जाि वदवांक ना? ५ जेजून जाि वदली: ताांकाां उलोविाची ताांक नासली जाल्यार ताांकाां उलोवांक मेळचें नासलें; िूण दरे कल्याक आिले वजबेची आज्ञा आसता, बरी आनी वायट उलोविाची आज्ञा आसा म्हणून ताणें ताचे कडे न िळोवया. ६ िूण ज्यू लोकाांच्या जाण्ट्ाांनी जेजूक म्हळें : आमी वकतें िळे तले? ७ ियले सुवातेर तुजे ववशीां हें आमी जाणात: तूां व्यवभचाराांतल्यान जल्मल्लो; दु सरें , तुज्या जल्माक लागून बेथलेहेमाांत अभाकाांक मारले; वतसरें , तुजो बािूय आनी आवय मररयम्मा इवजप्ताांत िळू न गेले, कारण ताांकाां आिल्याच लोकाांचेर ववस्वास दवर ां क मेळ्ळो ना. ८ थांय उबे राविी काांय ज्यू लोकाांनी चड बरें उलयलें: “तो व्यवभचाराांतल्यान जल्मलो अशें आमी म्हणूांक शकनात; िूण ताची आवय मररयम्मा जोसेफाक लग्न जाल्ली आनी ताका लागून तो व्यवभचाराां तल्यान जल्मल्लो ना हें आमी जाणात. ९ मागीर विलातान ताका व्यवभचाराांतल्यान जल्मल्लो म्हण साांगिी ज्यू लोकाांक म्हणलें: “तुमच्याच राष्ट्ाांतले कोण आसात हाची गवाय वदतात तशी तुमची ही गजाल खरी न्हय. १० अन्नास आनी कायफान विलाताक म्हळें : “आि व्यवभचाराांतल्यान जल्मल्लो आनी तो जादू गार आसा अशें म्हणिी ह्या सगळ्या लोकाांचो आदर करुांक जाय; िूण ताका व्यवभचाराांतल्यान जल्म घेवांक नाकारिी ते ताचे धमाांतरीत आनी वशश्य. ११ विलातान हन्ना आनी कायफाक जाि वदली: धमाांतररत कोण? ताांणी जाि वदली: “ते मूवतािूजक भुरगीां, आनी ज्यू जावांक नात, िूण ताचे अनुयायी.” १२ तेदनाां एवलजाबेथ, एस्टे ररयस, आां तोवनयुस, जाकोब, कारास आनी सामुयेल, इसहाक आनी वफनीस, विस्पस आनी अवग्रिा, हन्ना आनी जुदास हाांणी जाि वदली: “आमी धमाांतरीत न्हय, िूण ज्यू लोकाांचीां भुरगीां, आनी सत उलयतात आनी मररयम्मा वेळार हाजीर आवशल्ले लग्न जाली. १३ तेदनाां विलातान हें साांगिी बारा मनशाांक सांबोधून ताांकाां म्हणलें: “तो व्यवभचाराांतल्यान जल्मल्लो काय ना तें तुमी ववस्वासान साांगचें आनी तुमी साांवगल्लीां गजाली खरी आसात. १४ ताांणी विलाताक जाि वदली: “आमचे कडे न एक कायदो आसा, जाचे वरवीां आमकाां सोिूत घेवांक मेळना, तें िातक: आमी साांवगल्ले प्रमाणें न्हय अशें ताांणी सी्राच्या वजवाची सोिूत घेवची आनी आमी मरण िाविाक समाधान मानतले. १५ हन्ना आनी कायफान विलाताक म्हणलें, “आमी ताका नीच जल्मल्लो आनी जादू गार म्हण वळखतात म्हण ते बारा मनीस मानचे नात, जरी तो दे वाचो िूत आनी राजा अशें नाटक करता आमी आयकुिाक थरथरतात अशें मानिा िासून.