૨ રાજા પ્રક ૧ 1આહાબના મૃત્ય પછી મોઆબે ઇઝરા્લ સામે બળવો ્્્. 2 અહાઝ્ા સમરનમાા પોતાના ઉપરના ારડાની જળીમાાંી પડી ગ્ો અને બીમાર પડ્ો. તેકે સાદેશવાહ્ો મો્લીને ્હયા, "જા, એકોનના દે વ બાલઝબૂબને પૂછો ્ે શયા હય ા આ બીમારીમાાંી સાજો ંઈશ?" 3 પરા તય ્હોવાના દૂ તે તતશબી એતલ્ાને ્હયા, “ઊઠ, સમરનના રાજના સાદેશવાહ્ોને મળવા જ અને તેમને ્હે, ‘શયા ઇસાએલમાા ્ોઈ દે વ નંી ્ે તમે એકોનના દે વ બાલઝબૂબને પૂછવા જા છો?’ 4 તેંી હવે ્હોવા ્હે છે ્ે , 'તયા જે પલાગ પર સૂ્ો છે તે પરંી તયા ઊઠશે નતહ, પક તયા ચોકસ મરી જશે.'" અને એતલ્ા ચાલ્ો ગ્ો. 5 સાદેશવાહ્ો તેની પાસે પાછા ફ્ાય, ત્ારે તેકે તેાને ્હયા, "તમે હવે ્ે મ પાછા ફ્ાય છો?" 6 તેાએ ્હયા, “એ્ માકસ અમને મળવા આવ્ો અને ્હયા, ‘તમને મો્લનાર રાજ પાસે પાછા જા અને તેમને ્હો ્ે , ્હોવા ્હે છે , ‘શયા ઇઝરા્લમાા ્ોઈ દે વ નંી ્ે તયા એકોનના દે વ બાલઝબૂબને પૂછવા માટે મો્લે છે ? તેંી તયા જે પલાગ પર સૂ્ો છે તે પરંી ઊઠશે નતહ, પક તયા ચોકસ મરી જશે.’” 7 તેકે તેાને ્હયા, “તમને મળવા આવ્ો અને તમને આ વાતો ્હી તે ્ે વો માકસ હતો?” 8 તેાએ તેને જવાબ આપ્ો, “તે રવાાટીવાળો માકસ હતો, અને તેકે ્મરે ચામડાનો ્મરબાધ બાાધ્ો હતો.” તેકે ્હયા, “તે તતશબી એતલ્ા છે .” 9 પછી રાજએ એ્ પચાસ તસપાઈના સેનાપતતને તેના પચાસ તસપાઈા સાંે એલીશા પાસે મો્લ્ો. તે તેની પાસે ગ્ો, અને જય ા, તે એ્ ટે ્રીની ટોચ પર બેઠો હતો. તેકે તેને ્હયા, “હે દે વના માકસ, રાજએ ્હયા છે ્ે , નીચે આવ.” 10 એતલ્ાએ પચાસ સૈતન્ોના સરદારને ્હયા, “જો હય ા દે વનો માાકસ હોઉા, તો આ્ાશમાાંી અત્ન વરસે અને તને અને તારા પચાસ સૈતન્ોને ભસમ ્રી નાખે.” અને આ્ાશમાાંી અત્ન વરસ્ો અને તેને અને તેના પચાસ સૈતન્ોને ભસમ ્રી નાખ્ા. ૧૧ ફરીંી તેકે બીજ પચાસ સૈતન્ોના સરદારને તેના પચાસ સૈતન્ો સાંે એલીશા પાસે મો્લ્ો, અને તેકે તેને ્હયા, “હે દે વના માકસ, રાજએ આમ ્હયા છે ્ે , ‘જલદી નીચે આવી જ.’” ૧૨ એતલ્ાએ તેાને ્હયા, “જો હય ા ઈશરભર હોઉા, તો આ્ાશમાાંી અત્ન વરસે અને તને અને તારા પચાસ સૈતન્ોને ભસમ ્રે.” અને આ્ાશમાાંી ઈશરનો અત્ન વરસ્ો અને તેને અને તેના પચાસ સૈતન્ોને ભસમ ્રી નાખ્ા. ૧૩ પછી તેકે તીજ પચાસ તસપાઈના એ્ સરદારને તેના પચાસ તસપાઈા સાંે ફરીંી મો્લ્ો, અને તીજો પચાસ તસપાઈનો સરદાર એતલ્ા પાસે ગ્ો અને ઘૂાટતક્ે પડીને તેને આજજ ્રીને ્હયા, “હે ઈશરભર, ્ૃ પા ્રીને મારો જવ અને તમારા આ પચાસ સેવ્ોના જવ તમારી નજરમાા મૂલ્વાન ગકો.” 14 જય ા, આ્ાશમાાંી અત્નએ નીચે ઉતરીને પહેલાના પચાસના દા્્ાના બે સેનાપતતા અને તેમના પચાસના
સૈતન્ોને બાળી નાખ્ા. હવે મારો જવ તમારી દતરમાા મૂલ્વાન ગકો. 15 ્હોવાના દૂ તે એતલ્ાને ્હયા, “તેની સાંે જ, તેનાંી ડરીશ નતહ.” તેંી એતલ્ા ઊઠીને તેની સાંે રાજ પાસે ગ્ો. 16 તેકે તેને ્હયા, “્હોવા આમ ્હે છે : 'તે એકોનના દે વ બાલઝબૂબ પાસે પૂછપરછ ્રવા સાદેશવાહ્ો મો્લ્ા છે , તેંી શયા ઇઝરા્લમાા ્ોઈ દે વ નંી જે તેની વાત પૂછી શ્ે ? તેંી તયા જે પલાગ પર સૂ્ો છે તે પરંી નીચે ઊઠશે નતહ, પક તયા ચોકસ મરી જશે.'” 17 ્હોવાએ જે વચન આપ્યા હતયા તે પમાાકે એતલ્ા મૃત્ય પામ્ો. ્હૂ દાના રાજ ્હોશાફાટના પયત ્હોરામના બીજ વરયમાા ્હોરામે તેના પછી રાજ ્્યય, ્ારક ્ે તેને ્ોઈ પયત નહોતો. ૧૮ હવે અહાઝ્ાહના બા્ીના ્ા્્ જે તેકે ્્ાય, તે શયા ઇઝરા્લના રાજાના ઇતતહાસના પયસત્માા લખેલા નંી? પ્રક ૨ 1અને એમ ં્યા ્ે જારે ્હોવા એતલ્ાને વાટોતળ્ા દારા આ્ાશમાા લઈ જવાના હતા, ત્ારે એતલ્ા એતલશા સાંે તગલગાલંી ગ્ો. 2 એતલ્ાએ એતલશાને ્હયા, “્ૃ પા ્રીને અહીા રહે, ્ારક ્ે ્હોવાએ મને બેંેલ મો્લ્ો છે .” એતલશાએ તેને ્હયા, “્હોવાના અને તારા જવના સમ, હય ા તને છોડીને જવાનો નંી.” તેંી તેા બેંેલ ગ્ા. 3 બેંેલમાા પબોધ્ોના પયતો એતલશા પાસે આવ્ા અને ્હયા, “શયા તયા જકે છે ્ે ્હોવા આજે તારા માતલ્ને તારા માંા પરંી લઈ લેશે?” એતલશાએ ્હયા, “હા, મને ખબર છે ; ચૂપ રહો.” 4 એતલ્ાએ તેને ્હયા, “એતલશા, ્ૃ પા ્રીને અહીા રહે, ્ારક ્ે ્હોવાએ મને ્રીખો મો્લ્ો છે .” અને તેકે ્હયા, “્હોવાના અને તારા જવના સમ, હય ા તને છોડીને જવાનો નંી.” તેંી તેા ્રીખો આવ્ા. 5 ્રીખોમાા પબોધ્ોના પયતો એતલશા પાસે આવ્ા અને ્હયા, “શયા તયા જકે છે ્ે ્હોવા આજે તારા માતલ્ને તારા માંા પરંી લઈ લેશે?” એતલશાએ ્હયા, “હા, મને ખબર છે ; ચૂપ રહો.” 6 એતલ્ાએ તેને ્હયા, “્ૃ પા ્રીને અહીા રહે, ્ારક ્ે ્હોવાએ મને ્દય ન નદી પર મો્લ્ો છે.” તેકે ્હયા, “્હોવાના અને તારા જવના સમ, હય ા તને છોડીને જવાનો નંી.” અને તે બાને આગળ વધ્ા. 7 પછી પચાસ પબોધ્ો ્દય ન નદીને ત્નારે ઊભા રહા. તેા દૂ ર દૂ ર ઊભા રહા. 8 એતલ્ાએ પોતાનો ઝભભો લીધો અને તેને વીાટાળ્ો અને પાકી પર પહાર ્્્, એટલે પાકી આમતેમ ફાટી ગ્ા, અને તે બાને સૂ્ી જમીન પર ચાલીને પાર ગ્ા. 9 જારે તેા નદી પાર ્રી રહા હતા, ત્ારે એતલ્ાએ એતલશાને ્હયા, "મને તારી પાસેંી લઈ લેવામાા આવે તે પહેલાા, હય ા તારા માટે શયા ્રા તે પૂછ." એતલશાએ ્હયા, "્ૃ પા ્રીને તારા આતાનો બમકો ભાગ મારા પર રહે." 10 તેકે ્હયા, "તે જે માા્્યા છે તે મયશ્ે લ છે ; પક જારે હય ા તારી પાસેંી લઈ લેવામાા આવીશ ત્ારે જો તયા મને જોશે, તો તે તારા માટે ંશે; પક જો નતહ, તો તે નતહ ંા્." ૧૧ અને એમ ં્યા ્ે , તેા આગળ વધતા અને વાતો ્રતા હતા, એટલામાા જય ા, એ્ અત્નરં અને અત્ન ઘોડા દે ખા્ા, અને તેમકે બાનેને જય દા પાડ્ા; અને એતલ્ા વાટોતળ્ામાા સવગયમાા ઉપર ગ્ો.