La Unua Evangelio de la Infanaĝo de Jesuo Kristo ĈAPITRO 1 1 La jenajn rakontojn ni trovis en la libro de la ĉefpastro Jozef, nomita de iu Kajafas 2 Li rakontas, ke Jesuo parolis eĉ kiam li estis en la lulilo, kaj diris al sia patrino: 3 Maria, mi estas Jesuo, la Filo de Dio, tiu vorto, kiun vi elkondukis laŭ la deklaro de la anĝelo Gabriel al vi, kaj mia patro sendis min por la savo de la mondo. 4 En la tricent-naŭa jaro de la epoko de Aleksandro, Aŭgusto publikigis dekreton, ke ĉiuj homoj iru por esti impostoj en sia lando. 5 Jozef do leviĝis, kaj kun Maria, lia edzino, li iris Jerusalemon, kaj poste venis al Bet-Leĥem, por ke li kaj lia familio estu impostoj en la urbo de liaj patroj. 6 Kaj kiam ili venis tra la kaverno, Maria konfesis al Jozef, ke venis la tempo de sia naskiĝo, kaj ŝi ne povis iri al la urbo, kaj diris: Ni eniru en ĉi tiun kavernon. 7 En tiu tempo la suno estis tre proksime de subiro. 8 Sed Jozef forkuris, por alporti al ŝi akuŝistinon; kaj vidinte maljunulinon Hebreinon, kiu estis el Jerusalem, li diris al ŝi: Venu ĉi tien, bona virino, kaj iru en tiun kavernon, kaj vi vidos tie virinon ĵus pretan naski. 9 Estis post la sunsubiro, kiam la maljunulino kaj Jozef kun ŝi atingis la kavernon, kaj ambaŭ eniris ĝin. 10 Kaj jen, ĉio estis plena de lumoj, pli granda ol la lumo de lampoj kaj kandeloj, kaj pli granda ol la lumo de la suno mem. 11 La bebo estis tiam envolvita en vindaĵoj, kaj suĉis la mamojn de sia patrino Sankta Maria. 12 Kiam ili ambaux vidis cxi tiun lumon, ili miris; la maljunulino demandis al Sankta Maria: Ĉu vi estas la patrino de ĉi tiu infano? 13 Sankta Maria respondis: Ŝi estis. 14 Kaj la maljunulino diris: Vi estas tre malsama ol ĉiuj aliaj virinoj. 15 Respondis Sankta Maria: Kiel ne ekzistas infano simila al mia filo, tiel ankaŭ ne ekzistas virino simila al lia patrino. 16 La maljunulino respondis kaj diris: Ho mia Sinjorino, mi venis ĉi tien, por ke mi ricevu eternan rekompencon. 17 Tiam nia Sinjorino, Sankta Maria, diris al ŝi: Metu viajn manojn sur la infaneton; kiun, kiam ŝi faris, ŝi fariĝis sana. 18 Kaj dum ŝi eliris, ŝi diris: De nun, dum la tuta vivo de mia vivo, mi servos kaj estos sklavo de ĉi tiu infano. 19 Post tio, kiam la paŝtistoj venis kaj faris fajron, kaj ili treege ĝojis, la ĉiela armeo aperis al ili, laŭdante kaj adorante la superan Dion. 20 Kaj dum la paŝtistoj okupiĝis pri la sama laboro, la kaverno en tiu tempo ŝajnis kiel glora templo, ĉar ambaŭ la lingvoj de anĝeloj kaj homoj kuniĝis por adori kaj grandigi Dion, pro la naskiĝo de la Sinjoro Kristo. 21 Sed kiam la maljunulino Hebreino vidis ĉiujn ĉi evidentajn signojn, ŝi laŭdis Dion, kaj diris: Mi Vin dankas, ho Dio, ho Dio de Izrael, ĉar miaj okuloj vidis la naskiĝon de la Savanto de la mondo. ĈAPITRO 2 1 Kaj kiam venis la tempo de lia cirkumcido, nome en la oka tago, en kiu la legxo ordonis cirkumcidi la infanon, oni cirkumcidis lin en la kaverno.
2 Kaj la maljunulino Hebreino prenis la prepucion (aliaj diras, ke ŝi prenis la umbilikan ŝnuron), kaj konservis ĝin en alabastra skatolo kun malnova oleo de nardo. 3 Kaj sxi havis filon, kiu estis apotekisto, al kiu sxi diris: Gardu vin, ke vi ne vendu cxi tiun alabastran skatolon da narda sxmirajxo, kvankam oni oferus al vi tricent denarojn pro gxi. 4 Jen ĉi tiu estas tiu alabastra skatolo, kiun Maria la pekinto havigis, kaj elverŝis el ĝi la ŝmiraĵon sur la kapon kaj la piedojn de nia Sinjoro Jesuo Kristo, kaj forviŝis ĝin per la I haroj de ŝia kapo. 5 Kaj post dek tagoj oni venigis lin en Jerusalemon, kaj en la kvardeka tago de lia naskiĝo oni prezentis lin en la templo antaŭ la Eternulo, farante por li la konvenajn oferojn, laŭ la preskribo de la leĝo de Moseo, nome, ke ĉiu; virseksulo, kiu malfermas la ventron, estos nomata sankta al Dio. 6 En tiu tempo la maljuna Simeon vidis lin brilanta kiel kolono de lumo, kiam Sankta Maria Virgulino, lia patrino, portis lin en siaj brakoj, kaj pleniĝis de la plej granda plezuro ĉe la vido. 7 Kaj la angxeloj staris cxirkaux li, adorante lin, kiel cxirkaux li staras gardistoj de regxo. 8 Tiam Simeon, alproksimiĝante al Sankta Maria, kaj etendante al ŝi la manojn, diris al la Sinjoro Kristo: Nun, mia Sinjoro, Via sklavo foriros en paco, laŭ Via vorto; 9 Ĉar Miaj okuloj vidis Vian favorkorecon, kiun Vi pretigis por la savo de ĉiuj nacioj; lumo por ĉiuj popoloj kaj gloro de Via popolo Izrael. 10 Kaj cxeestis ankaux la profetino HXana, kaj alproksimigxinte, sxi lauxdis Dion kaj festis la felicxon de Maria. ĈAPITRO 3 1 Kaj okazis, kiam la Sinjoro Jesuo naskiĝis en Bet-Leĥem, urbo de Judujo, en la tempo de la Reĝo Herodo; la saĝuloj venis el Oriento al Jerusalem, laŭ la profetaĵo de Zoradascht, kaj kunportis oferojn: nome oron, olibanon kaj mirhon, kaj adorkliniĝis al li kaj alportis al li siajn donacojn. 2 Tiam la Sinjorino Maria prenis unu el siaj vindaĵoj, en kiuj la infaneto estis envolvita, kaj donis ĝin al ili anstataŭ beno, kiun ili ricevis de ŝi kiel plej noblan donacon. 3 Kaj en la sama tempo aperis al ili anĝelo en la formo de tiu stelo, kiu antaŭe estis ilia gvidilo en ilia vojaĝo; kies lumon ili sekvis ĝis ili revenis en sian propran landon. 4 Kiam ili revenis, iliaj reĝoj kaj princoj venis al ili, kaj demandis ilin: Kion ili vidis kaj faris? Kian vojaĝon kaj revenon ili havis? Kian kompanion ili havis sur la vojo? 5 Sed ili produktis la vindtukon, kiun Sankta Maria donis al ili, pro kio ili festis. 6 Kaj farinte fajron laux la kutimo de sia lando, ili adorklinigxis al gxi. 7 Kaj jxetis en gxin la vindtukon, la fajro gxin prenis kaj konservis. 8 Kaj kiam la fajro estis estingita, ili elprenis la vindtukon nedifektita, kvazaux la fajro gxin ne tusxis. 9 Tiam ili komencis kisi ĝin, kaj metis ĝin sur siajn kapojn kaj okulojn, dirante: Ĉi tio certe estas nedubebla vero, kaj estas vere mirinde, ke la fajro ne povis ĝin bruligi kaj konsumi. 10 Tiam ili prenis ĝin, kaj kun plej granda respekto metis ĝin inter siaj trezoroj.