Jakobo ĈAPITRO 1 1 Jakobo, servanto de Dio kaj de la Sinjoro Jesuo Kristo, al la dek du triboj, kiuj estas disjxetitaj, saluton. 2 Miaj fratoj, konsideru tion ĉia ĝojo, kiam vi falas en diversajn tentojn; 3 sciante tion, ke la provado de via fido produktas paciencon. 4 Sed la pacienco havu sxian perfektan faron, por ke vi estu perfektaj kaj plenaj, sen manko de nenio. 5 Se al iu el vi mankas sagxo, tiu petu Dion, kiu donas al cxiuj malavare kaj ne riproĉas; kaj oni donos al li. 6 Sed li petu en fido, nenio ŝanceliĝanta. Ĉar tiu, kiu ŝanceliĝas, estas kiel ondo de la maro pelata de vento kaj ĵetita. 7 Ĉar tiu homo ne pensu, ke li ricevos ion de la Sinjoro. 8 Duanima homo estas malstabila en ĉiuj siaj vojoj. 9 La malaltranga frato ĝoju pro tio, ke li estas altigita; 10 Sed ricxulo, pro tio, ke li malaltigxis, cxar kiel floro de herbo li forpasos. 11 Ĉar la suno jam leviĝas kun arda varmego, sed ĝi velkas la herbon, kaj ĝia floro falas, kaj la graco de ĝia formo pereas; 12 Feliĉa estas la homo, kiu elportas tenton; ĉar kiam li estos elprovata, li ricevos la kronon de vivo, kiun la Sinjoro promesis al tiuj, kiuj lin amas. 13 Neniu diru, kiam li estas tentata: Mi estas tentata de Dio; ĉar Dio ne povas esti tentata per malbono, kaj Li tentas neniun; 14 Sed ĉiu estas tentata, kiam li estas forigita de sia volupto kaj allogata. 15 Tiam, kiam la volupto gravediĝis, ĝi naskas pekon; kaj la peko, kiam ĝi estas finita, naskas morton. 16 Ne eraru, miaj amataj fratoj. 17 Ĉiu bona donaco kaj ĉiu perfekta donaco estas de supre, kaj devenas de la Patro de lumoj, ĉe kiu ne estas ŝanĝiĝemo, nek ombro de turniĝo. 18 Laux Sia volo Li naskis nin per la vorto de vero, por ke ni estu kiel unuaajxo de Liaj kreitajxoj. 19 Tial, miaj amataj fratoj, ĉiu estu rapida por aŭdi, malrapida por paroli, malrapida por kolero; 20 Ĉar la kolero de homo ne faras la justecon de Dio. 21 Tial forigu ĉian malpuraĵon kaj superfluon de malbono, kaj akceptu kun mildeco la engreftitan vorton, kiu povas savi viajn animojn. 22 Sed estu plenumantoj de la vorto, kaj ne nur aŭskultantoj, trompante vin mem. 23 Ĉar se iu estas aŭskultanto de la vorto, kaj ne plenumanto, li similas al homo, kiu rigardas sian naturan vizaĝon en spegulo; 24 Ĉar li rigardas sin kaj foriras, kaj tuj forgesas, kia homo li estis. 25 Sed kiu rigardas la perfektan leĝon de libereco kaj restas en ĝi, estante ne forgesema aŭskultanto, sed faranto de la laboro, tiu estos benita en sia faro. 26 Se iu inter vi sxajnas religia, kaj ne bridas sian langon, sed trompas sian propran koron, la religio de cxi tiu estas vana.
27 Religio pura kaj senmakula antaŭ Dio kaj la Patro estas jena: viziti orfojn kaj vidvinojn en ilia mizero, kaj gardi sin senmakula for de la mondo. ĈAPITRO 2 1 Miaj fratoj, ne havu la fidon al nia Sinjoro Jesuo Kristo, la Sinjoro de gloro, kun respekto de personoj. 2 Çar se en vian kunvenon venos viro kun ora ringo, en belaj vestoj, kaj envenis ankaû malriçulo en malbonaj vestoj; 3 Kaj vi respektas tiun, kiu portas la gajan veston, kaj diru al li: Sidu cxi tie en bona loko; kaj diru al la malriĉulo: Staru tie, aŭ sidiĝu ĉi tie sub mia piedbenketo; 4 CXu do vi ne estas partiaj en vi mem, kaj farigxis jugxantoj de malbonaj pensoj? 5 Auxskultu, miaj amataj fratoj, cxu Dio ne elektis la malricxulojn de cxi tiu mondo ricxaj je fido, kaj heredantoj de la regno, kiun Li promesis al tiuj, kiuj Lin amas? 6 Sed vi malsxatis la malricxulojn. CXu ne premas vin ricxuloj kaj tiras vin antaux la tribunalaj segxoj? 7 Ĉu ili ne blasfemas tiun indan nomon, per kiu vi estas vokitaj? 8 Se vi plenumas la reĝan leĝon laŭ la Skribo: Amu vian proksimulon kiel vin mem, vi agu bone; 9 Sed se vi respektas homojn, vi faras pekon, kaj estas konvinkitaj pri la legxo kiel malobeantoj. 10 Ĉar kiu observos la tutan leĝon, kaj tamen en unu punkto ofendas, tiu estas kulpa pri ĉio. 11 Ĉar tiu, kiu diris: Ne adultu, diris ankaŭ: Ne mortigu. Nun se vi ne adultas, tamen se vi mortigas, vi fariĝis malobeo de la leĝo. 12 Tiel parolu, kaj tiel faru, kiel tiuj, kiuj estos jugxataj per la legxo de libereco. 13 Çar tiu havos ju on sen kompato, kiu ne faris kompaton; kaj kompato ĝojas kontraŭ la juĝo. 14 Kion utilos, miaj fratoj, se iu diras, ke li havas fidon kaj ne havas farojn? ĉu la fido povas savi lin? 15 Se frato aŭ fratino estas nuda kaj sen ĉiutaga manĝaĵo, 16 Kaj unu el vi diris al ili: Foriru en paco, estu varmitaj kaj plenigitaj; tamen vi ne donas al ili tion, kio estas necesa por la korpo; kion ĝi profitas? 17 Tiel same la fido, se ĝi ne havas farojn, estas morta, estante sola. 18 Jes, iu povas diri: Vi havas fidon, kaj mi havas farojn; montru al mi vian fidon sen viaj faroj, kaj mi montros al vi mian fidon per miaj faroj. 19 Vi kredas, ke estas unu Dio; vi faras bone; ankaux la demonoj kredas kaj tremas. 20 Sed ĉu vi scios, ho vantulo, ke fido sen faroj estas malviva? 21 Çu nia patro Abraham ne estis pravigita per faroj, kiam li oferis sian filon Isaak sur la altaro? 22 Ĉu vi vidas, kiel la fido agis kun liaj faroj, kaj per faroj la fido perfektiĝis? 23 Kaj plenumigxis la Skribo, kiu diras: Abraham kredis al Dio, kaj tio estis kalkulita al li kiel justeco; kaj li estis nomata Amiko de Dio. 24 Vi do vidas, ke per faroj homo praviĝas, kaj ne nur per fido. 25 Tiel same, cxu ankaux la malcxastistino Rahxab ne pravigis per faroj, kiam sxi akceptis la senditojn kaj forsendis ilin alie?