ĈAPITRO 1
1 En Babel logxis viro, nomata Joacim;
2 Kaj li prenis edzinon, kies nomo estis Suzana, filino de Ĥelkija, tre bela virino, kiu timis la Eternulon.
3 Ankaŭ ŝiaj gepatroj estis justaj, kaj instruis sian filinon laŭ la leĝo de Moseo.
4 Kaj Joacim estis tre ricxulo, kaj havis belan gxardenon kunigita al sia domo; kaj al li aliris Judoj; ĉar li estis pli honora ol ĉiuj aliaj.
5 En la sama jaro estis nomumitaj du el la plejagxuloj de la popolo por esti jugxantoj, kiel la Eternulo diris, ke malpieco venis el Babel de antikvaj jugxistoj, kiuj sxajne regis la popolon.
6 Ĉi tiuj multe konservis en la domo de Joaĥim; kaj venis al ili ĉiuj, kiuj havis ian juran proceson.
7 Kaj kiam la popolo foriris tagmeze, Suzana iris en la gxardenon de sia edzo, por promeni.
8 Kaj la du pliaĝuloj vidis ŝin eniranta ĉiutage kaj iranta; tiel ke ilia volupto ekflamis al ŝi.
9 Kaj ili malvirtigis sian menson kaj deturnis siajn okulojn, por ke ili ne rigardu al la cxielo kaj ne memoru justajn jugxojn.
10 Kaj kvankam ili ambaux estis vunditaj pro sxia amo, tamen neniu kuragxis montri al alia sian malgxojon.
11 Ĉar ili hontis proklami sian volupton, ke ili deziris havi rilaton kun ŝi.
12 Tamen ili rigardadis de tago al tago, por vidi ŝin.
13 Kaj unu diris al la alia: Ni nun iru hejmen; cxar estas la horo de la tagmangxo.
14 Kaj kiam ili eliris, ili apartigis unu de la alia, kaj returninte, ili venis al la sama loko; kaj post kiam ili demandis unu la alian la kaŭzon, ili rekonis sian volupton; tiam ili fiksis tempon kun ambaŭ, kiam ili povus trovi ŝin sola.
15 Kaj elfalis, dum ili rigardis konvenan tempon, ŝi eniris kiel antaŭe nur kun du servistinoj, kaj ŝi volis lavi sin en la ĝardeno, ĉar estis varmege.
16 Kaj tie estis neniu korpo krom la du pliaĝuloj, kiuj sin kaŝis kaj observis ŝin.
17 Kaj sxi diris al siaj servantinoj: Alportu al mi oleon kaj lavbulojn, kaj sxlosu la pordojn de la gxardeno, por ke mi lavu min.
18 Kaj ili faris tion, kion ÿi ordonis al ili, kaj ÿlosis la pordojn de la gxardeno kaj eliris al la kaÿitaj pordoj, por preni tion, kion ÿi ordonis al ili; sed la maljunulojn ili ne vidis, çar ili estis kaÿitaj.
19 Kaj kiam la sklavinoj eliris, la du pliaĝuloj leviĝis kaj kuris al ŝi, dirante:
20 Jen la pordoj de la gxardeno estas fermitaj, por ke neniu povas nin vidi, kaj ni vin amas; tial konsentu al ni kaj kusxu kun ni.
21 Se vi ne volos, ni atestos kontraû vi, ke junulo estis kun vi; kaj tial vi forsendis de vi viajn sklavinojn.
22 Tiam Susana ĝemis, kaj diris: Mi estas ĉiuflanke streĉita; ĉar se mi faras ĉi tion, tio estas por mi morto; kaj se mi tion ne faras, mi ne povas savi viajn manojn.
23 Pli bone estas por mi fali en viajn manojn kaj ne fari tion, ol peki antaux la Eternulo.
24 Tiamaniere Suzana kriis per laŭta voĉo; kaj la du pliaĝuloj ekkriis kontraŭ ŝi.
25 Tiam kuris tiu, kaj malfermis la pordon de la gxardeno.
26 Kiam do la servantoj de la domo auxdis la kriadon en la gxardeno, ili enkuris cxe la pordo, por vidi, kio estas farita al sxi.
27 Sed kiam la pliaĝuloj rakontis sian aferon, la servistoj tre hontis; ĉar neniam estis tia raporto pri Susana.
28 Kaj en la sekvanta tago, kiam la popolo kunvenis al ŝia edzo Joaĥim, la du pliaĝuloj ankaŭ venis plenaj de malica penso kontraŭ Susana, por mortigi ŝin;
29 Kaj li diris antaû la popolo: Voku Susanan, filinon de HXelkija, edzinon de Joacim. Kaj tiel ili sendis.
30 Kaj sxi venis kun sia patro kaj patrino kaj siaj infanoj kaj sia tuta parencaro.
31 Kaj Susana estis tre delikata virino kaj belega por vidi.
32 Kaj tiuj malvirtuloj ordonis malkovri ŝian vizaĝon (ĉar ŝi estis kovrita), por ke ili pleniĝu de ŝia beleco.
33 Tial ŝiaj amikoj kaj ĉiuj, kiuj ŝin vidis, ploris.
34 Tiam la du presbiteroj starigxis meze de la popolo kaj metis la manojn sur sxian kapon.
35 Kaj sxi plorante rigardis al la cxielo, cxar sxia koro fidis la Eternulon.
36 Kaj la pliagxuloj diris: Dum ni promenis solaj en la gxardeno, cxi tiu virino eniris kun du sklavinoj, kaj fermis la pordojn de la gxardeno kaj forsendis la sklavinojn.
37 Tiam venis al ŝi junulo, kiu estis kaŝita, kaj kuŝis kun ŝi.
38 Tiam ni, kiuj staris en angulo de la ĝardeno, vidante ĉi tiun malbonon, kuris al ili.
39 Kaj kiam ni vidis ilin kune, la viron ni ne povis teni; cxar li estis pli forta ol ni, kaj malfermis la pordon kaj elsaltis.
40 Sed preninte ĉi tiun virinon, ni demandis, kiu estas la junulo, sed ŝi ne volis diri al ni: tion ni atestas.
41 Tiam la komunumo kredis al ili, kiel la pliaĝuloj kaj juĝistoj de la popolo; kaj ili kondamnis ŝin al morto.
42 Tiam Susana ekkriis per lauxta vocxo, kaj diris:Ho Dio eterna, kiu scias la sekretojn kaj scias cxion antaux ol ili estas;
43 Vi scias, ke ili malveran ateston kontraû mi, kaj jen mi devas morti; dum mi neniam faris tiajn aferojn, kiajn ĉi tiuj viroj malice elpensis kontraŭ mi.
44 Kaj la Eternulo auxdis sxian vocxon.
45 Tial kiam ŝi estis kondukita por esti mortigita, la Eternulo levis la sanktan spiriton de juna junulo, kies nomo estis Daniel;
46 Kiu kriis per lauxta vocxo:Mi estas libera de la sango de cxi tiu virino.
47 Tiam la tuta popolo turnis ilin al li, kaj diris: Kion signifas ĉi tiuj vortoj, kiujn vi diris?
48 Kaj li star'int'e mez'e de ili dir'is: Ĉu vi est'as tia'j mal'saĝ'a'j, ho fil'o'j de Izrael, ke sen ekzamen'ad'o kaj sen'sci'o de la ver'o vi kondamnis filinon de Izrael?
49 Reiru al la jugxa loko, cxar ili malvere atestis kontraux sxi.
50 Tial la tuta popolo haste revenis, kaj la presbiteroj diris al li: Venu, sidigxu inter ni, kaj montru tion al ni, cxar Dio donis al vi la honoron de pliagxulo.
51 Tiam Daniel diris al ili:Forigu tiujn du unu malproksimen de la alia, kaj mi ekzamenos ilin.
52 Kaj kiam ili estis disigitaj unu de la alia, li alvokis unu el ili, kaj diris al li: Ho vi, kiu maljunigxis en malpieco, nun viaj pekoj, kiujn vi faris antauxe, malkasxigxis.
53 Ĉar Vi faris malveran juĝon, Vi kondamnis senkulpulon kaj liberigis la kulpulon; kvankam la Eternulo diras: Senkulpulon kaj virtulon ne mortigu.
54 Nun do, se vi vidis sxin, diru al mi:Sub kia arbo vi vidis ilin kunigxi? Kiu respondis:Sub bastonarbo.
55 Kaj Daniel diris: Tre bone; vi mensogis kontraŭ via propra kapo; ĉar eĉ nun la anĝelo de Dio ricevis la juĝon de Dio distranĉi vin en du partojn.
56 Kaj li flankenmetis lin, kaj ordonis alporti la alian, kaj diris al li: Ho semo de Kanaana, kaj ne de Jehuda, la beleco vin trompis, kaj la volupto pervertis vian koron.
57 Tiel vi agis kun la filinoj de Izrael, kaj ili pro timo akompanis vin; sed la filino de Jehuda ne toleris vian malbonecon.
58 Nun diru do al mi:Sub kian arbon vi kolektis ilin kune? Kiu respondis:Sub arbarbo.
59 Tiam Daniel diris al li: Nu; vi ankaux mensogis kontraux via kapo; cxar la angxelo de Dio atendas per glavo, por dishaki vin en du partojn, por pereigi vin.
60 Kaj la tuta komunumo ekkriis per lauxta vocxo, kaj lauxdis Dion, kiu savas tiujn, kiuj fidas Lin.
61 Kaj ili leviĝis kontraŭ la du pliaĝuloj, ĉar Daniel juĝis ilin pro malvera atesto per sia propra buŝo;
62 Kaj laux la legxo de Moseo ili agis kun ili tiel, kiel ili malico intencis fari al sia proksimulo; kaj ili mortigis ilin. Tiel la senkulpa sango estis savita la saman tagon.
63 Tial HXelkija kaj lia edzino lauxdis Dion pro ilia filino Suzana, kun sxia edzo Joacim, kaj la tuta parencaro, cxar ne trovigxis en sxi malhonesteco.
64 De post tiu tago Daniel havis grandan renomon antaŭ la popolo.