Habakuk 1. KAPITULUA 1 Habakuk profetak ikusi zuen zama. 2. Jauna, noiz arte oihu egingo dut, eta ez duzu entzungo! oihu egizu ere bortizkeriaz, eta ez duzu salbatuko! 3. Zergatik erakusten didazu gaiztakeria, eta atsekabea ikustera eragiten didazu? zeren harrapakina eta bortizkeria nire aurrean daude, eta badira liskar eta liskarra sortzen dutenak. 4. Orregatik, legea laxatu da, eta juizioa ez da inoiz irtengo: zeren gaiztoak zintzoa inguratzen du; beraz, epai okerra egiten da. 5. Begira itzazue nazioen artean, eta begiratu, eta miresgarri harritu: zeren obra bat egingo dut zuen egunetan, zeina ez duzuen sinetsiko, esan arren. 6. Zeren, horra, altxatzen ditut Kaldearrak, nazio mingotsa eta presatsu hura, zeinak lur zabalera joango dena, haienak ez diren bizilekuen jabe izateko. 7. Ikaragarriak eta ikaragarriak dira: beren epaia eta beren duintasuna beren kabuz aterako dira. 8. Haien zaldiak ere lehoinabarrak baino bizkorragoak dira, eta arratseko otsoak baino sutsuagoak dira; hegan egingo dute jateko presa duen arranoa bezala. 9. Denak bortizkeriagatik etorriko dira: beren aurpegiak ekialdeko haizea bezala altxatuko dira, eta gatibuak hondarra bezala bilduko dituzte. 10. Eta isekatuko dituzte erregeak, eta printzeak isekatuko dituzte; zeren hautsak bilduko dituzte eta hartuko dute. 11. Orduan aldatuko da bere gogoa, eta igaroko da, eta ofendituko da, bere ahalmen hau bere jainkoari egotziz. 12. Ez al zara betiko, Jauna, ene Jainkoa, ene Santua? ez gara hilko. Jauna, epaitzeko ezarri dituzu; eta, Jainko ahaltsua, zuzentzeko ezarri dituzu. 13. Zu gaiztakeria ikustea baino begi garbiagokoa zara, eta ezin diezazuke gaiztakeriari begiratu: zergatik begiratzen diezu gaiztoak bera baino zintzoagoa den gizona irensten duenean? 14. Eta egiten ditu gizonak itsasoko arrainak bezela, hekien buruzagirik ez duten arrastaka bezala? 15. Hartzen dituzte guziak angeluarekin, harrapatzen dituzte beren sarean, eta biltzen dituzte beren herrestan: horregatik pozten dira eta pozten dira.
16. Beraz, beren sareari sakrifizioak egiten dizkiote, eta intsentsua erretzen dute beren arrastoari; zeren haien zatia gizena baita, eta haragia ugaria. 17. Hustuko al dute bada beren sarea, eta ez al dute etengabe nazioak hiltzeko barkatuko? 2. KAPITULUA 1. Nere zaintzapean geldituko naiz, eta dorrearen gañean ezarriko naiz, eta begira egongo naiz, zer esango didan, eta zer erantzungo dudan epaitzen nautenean. 2. Eta erantzun zidan Jaunak, eta esan zuen: Idatzi ikuskera, eta egin ezazu argi tauletan, irakurtzen duenak korrika egin dezan. 3. Zeren oraino ikuspena denporarako da, baina azkenean mintzatuko da, eta ez gezurrik esango; seguru etorriko baita, ez da geldituko. 4. Huna, altxatua den bere arima ez da zuzena haren baitan: baina justoak bere fedeaz biziko dira. 5. Bai-ere, ardoaren bidez transgreditzen duelako, gizon harroa da, eta ez du etxean gordetzen, bere nahia infernuan bezala hedatzen duena, eta heriotza bezala dena, eta ezin ase daitekeen, baina beregana biltzen dituen nazio guztiak, eta hari guztiak pilatzen dizkiona. jendea: 6. Ez al dute hauek guziek hartuko haren kontra parabolarik, eta esaera burlagarririk haren kontra, eta esango: Ai berea ez dena handitzen duenari! zenbat? eta buztin lodiz zamatzen duenari! 7. Ez al dira bat-batean jaikiko kosk egingo zaituztenak, eta esnatuko zaituztenak, eta zu izanen haientzat harrapakintzat? 8. Asko nazio hondatu dituzulako, herriaren aztarna guziak hondatuko zaituzte; gizonen odolagatik, eta lurreko, hiriaren eta han bizi diren guztien bortizkeriagatik. 9. Zoritxarrekoa bere etcheari gutizia gaiztoa gutiziatzen dionari, bere habia goian jarri dezan, gaiztoaren boteretik libra dadin! 10. Zure etcheari lotsari jaramon egin diozu jende asko moztuz, eta bekatu egin duzu zure animaren aurka. 11. Zeren harriak oihu egingo du hormatik, eta zurezko habeak erantzungo du. 12. Ai zorigaiztoko hiri bat odolez eraikitzen duena, eta gaiztakeriaz hiria finkatzen duena! 13. Huna, ez al da ejertzitoen Jaunarengandik erria sutan lan eginen duena, eta erria nekatuko dela hutsalkeriagatik? 14. Zeren lurra beteko da Jaunaren aintzaren ezagutzaz, urak itsasoa estaltzen duten bezala. 15. Zoritxarrekoa bere hurkoari edaten ematen dionari, zure botila jartzen diona, eta hura ere