Entering the 1,5 meter zone lopen in het nieuwe normaal Han Santing
1
Lopen in het nieuwe normaal Bij ons kwamen de corona-maatregelen in maart 2020 aanvankelijk hard aan. De eerste weken zijn mijn vrouw Margo & ik vooral thuis & binnen gebleven. De angst zat er goed in. Als 65-plussers waren wij ineens in de gevarenzone terecht gekomen & behoorden wij tot de risicogroep. Overal lag het gevaar op de loer: in winkels, het theater, het museum, het café, in samenscholingen & vrijwel in ons hele sociale leven. De weken thuis lieten hun sporen na: ons gewicht ging door het gedwongen nietsdoen alras omhoog & de verveling sloeg toe. Tijd om naar buiten te gaan. Veel zat tegen in die eerste lockdown, maar over het weer viel niet te klagen. Dus: eropuit! Maar hoe? Een auto hebben we niet; fietsen, bus & trein waren te gevaarlijk, dus bleef alleen het wandelen over. En dat hebben we gedaan. Met de stappenteller geïnstalleerd op de telefoon besloten we wandelingen te maken naar ons onbekende of minder bekende delen van de stad Groningen. Nooit eerder denk ik, is de mens zich bewuster geweest van anderhalve meter dan in die periode. Binnen & buiten werden waarschuwende afrasteringen & afgeplakte zones aangebracht. Maar wandelend kwam ik tot de conclusie dat zulke markeringen eigenlijk overal zijn: geschilderde lijnen op straten & paden, in hekken & bestrating, maar ook in sporen, schaduwen, straatmeubilair etc. Overal was begrenzing zichtbaar. Het werd een sport om al lopend die aanduidingen te ontdekken & ze vast te leggen. En daarmee was het project ‘Entering the 1,5 meter zone’ geboren. Vast onderdeel werden de kuiten & voeten van mijn vrouw die een zone binnenwandelen.
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100
101
102
103
104
105
106