
5 minute read
is klaar voor zijn grootste verdwijntruc
Het moet bijna 25 jaar geleden zijn dat ik als jonge feestbestuurder van de VGB de galashow voor de Magic Hand
Day in elkaar mocht steken en als top of the bill engageerde ik toen Royce, een briljante goochelaar die ik op een congres voor de bouwsector aan het werk had gezien. Stijl, klasse en originaliteit ten top. Samen met de dansgroep The Art of Expression van zijn vrouw Mariandl vormde hij de ruggengraat van onze avondshow en het werd het begin van een jarenlange vriendschap. De wereld stond dan ook even stil toen ik halverwege december te horen kreeg dat hij binnen afzienbare tijd zelf zou beslissen wanneer hij ons voorgoed zou verlaten. Meteen richting Neerpelt voor een leuke en deugddoende maar ook wel moeilijke namiddag en wellicht ons laatste uitgebreide gesprek over het leven en de carrière van deze unieke man en unieke artiest.
Advertisement
Uniek in vele opzichten. Altijd in barokstijl, met prachtige kostuums, hoogst originele acts en illusies en met prachtige attributen die je nergens anders te zien zou krijgen. Maar in de loop van vorig jaar werden stelselmatig sommige van deze mooie zaken online te koop aangeboden, dus ik dacht dat Royce met verdiend pensioen zou gaan. In zeker zin was dat ook zo, maar de reden was in het geheel niet wat ik had verwacht…



Wat is er gebeurd beste vriend?

Op 16 oktober is mijn leven veranderd…we zouden een weekendje weggaan naar Duitsland met de familie, maar ik dronk die avond een biertje en dat biertje smaakte me helemaal niet meer. Ik voelde me niet goed en zei “Gaan jullie maar, ik blijf thuis, want ik voel me niet al te best.” Maar daar bleef het niet bij, want toen ze thuiskwamen zag ik helemaal geel en voelde me nog slechter. Dus ik dacht we gaan naar de huisarts en na een antibioticakuur komt het wel goed, maar de man vroeg “Is je ontlasting licht?
Ja… Is je urine donker? Ja…” Meteen naar het ziekenhuis. En daar is de mallemolen gestart: Overpelt, Leuven, Hasselt, van het ene
Escamoteur 2023 - 1 zitten tussen mijn galblaas en mijn lever dat met een grote operatie verwijderd zou worden, maar eerst werd er nog een kijkoperatie gepland om de situatie in te schatten. En toen ik de professor zijn gezicht zag na afloop daarvan wist ik al genoeg. Te veel uitzaaiingen, geen operatie meer mogelijk. Dus wat bleef erover? Chemo…maar dat gaan we niet doen. Het zou ook weinig uithalen en dat laatste stuk gaan we niet verzieken. Voorlopig ben ik OK, ik kan de feestdagen met mijn familie meemaken maar ik ga niet meer terug naar het ziekenhuis. Ik heb geen pijn maar ben wel meer en meer vermoeid.
Maar nog niet zo lang geleden heb je toch nog opgetreden? Ja hoor, er was geen vuiltje aan de lucht. Op 17 september stond ik nog ik de gala-show van Mageia in Mol waar ook Rob en Emiel optraden en op 3 oktober trad ik mee op tijdens de Belgische avond in het Magic Art Center bij Véronique Ross met een aantal toffe vrienden en collega’s…maar nu zou me dat niet meer lukken, ik ben te vermoeid…ook al is dat nog niet zo gek lang geleden.

Maar wat blijf jij er rustig bij…beangstigend rustig zelfs… Tja…ik moet toegeven, na die twee optredens begon de goochelmicrobe toch weer een pak harder te kriebelen dan tevoren en ik had er weer volop zin in. Er kwamen ook nieuwe aanvragen binnen, ondanks dat ik intussen 75 ben en het wat rustiger aan zou gaan doen. Maar rustig? Ik heb zo een mooi leven gehad. Wat heb ik allemaal niet meegemaakt en mogen doen. We hebben samen fantastische dingen beleefd en mooie zaken ontwikkeld, toch een zekere nalatenschap ook voor de goochelwereld. Er zijn intussen al enkele grote namen uit de goochelwereld langs geweest om enkele van mijn originele effecten en illusies te kopen en ik ben nu gerust dat die op een gepaste manier verder zullen gaan leven.
Als je spreekt van mooie zaken meemaken, aan wat denk je dan? Letterlijk te veel om allemaal op te noemen, maar ik geloof heel hard in het principe “Als jij goed bent voor de magie, is de magie goed voor jou.”. Zo heb ik in Amerika Nederland mogen vertegenwoordigen en promoten. Ik moest een keer optreden in een kasteel en daar waren mensen van KLM en de Dienst voor Toerisme aanwezig. Toen werd mij gevraagd of ik geen idee had hoe we Nederland mooi zouden kunnen in beeld brengen op één van de grootste internationale toerismebeurzen in de States. Ik zei geef me even twee dagen en ik verzin wat. Er was op die beurs een straatje Holland waar onder andere klompenakers stonden en dat soort zaken en daar had ik mijn stand. Ik deed het bekerspel met bloembollen in mijn eigen gekende stijl en produceerde aan de lopende band mooie bloemboeketten met lange rood-wit-blauwe linten eraan. Al snel was het aanschuiven aan de stand om zo’n boeket te bemachtigen. De beurs liep er vol van. Op terugweg naar huis op het vliegveld van Chicago kwam iemand van KLM naar me toe en die zei: “U bent de goochelaar van de beurs…u gaat hier toch niet aanschuiven?” en prompt werden we begeleid naar de bovenverdieping van het vliegtuig waar we als ware VIP’s werden behandeld…en dat is maar één van de waanzinnige verhalen.
Vertel er nog maar een paar als je wil…

Ik heb ook heel wat openingen gedaan. “Heb je iets voor de opening RAI Amsterdam?” Toen heb ik een miniatuurwagen uit een illusie gehaald en ik wou ook alle vlaggen van alle landen waar de wagens vandaan kwamen mee op het podium met wind er doorheen.
En dat allemaal in je gekende barokstijl met speciaal kostuum. Dat is je kenmerk geworden, waar kwam dat vandaan?
Wel, je had toen het Fred Kaps tijdperk waar iedereen in een rokkostuum/een smoking op het podium stond. Ik wilde me onderscheiden en gooide er de Venetiaanse stijl in en de baroklook, ook alle attributen gezegd dat ik Mariandl op een Koninklijke manier wou introduceren als het zover was en zo is de illusie ontstaan van de productie uit die gigantische kroon.

Je vertelt ook vaak over Henk Vermeyden en je relatie met hem. Ik ken hem natuurlijk enkel van naam, maar wat voor iemand was dat eigenlijk?

Hoewel hij maar zelden zelf optrad, coachte Vermeyden vele succesvolle Nederlandse goochelaars waaronder Fred Kaps, Peter Pit, Marconick, Ger Copper en Richard Ross. Hij was eigenaar van Triks Magic Studio in Amsterdam en verzorgde de redactie van het Triks magazine tussen 1941 tot 1973. Henk Vermeyden richtte in 1946 werden in dezelfde trend gedecoreerd: de link was goud, blauw en marmer. Die stijl leende zich ook tot heel aparte acts. Zoals “Blade Runner” waarbij ik word achterna gezeten door een grote gouden schaar. Dat was natuurlijk de ideale aanloop naar het doorknippen van het symbolische lint bij heel wat openingsplechtigheden.

Heel wat maatwerk dus. En al die mooie props en illusies, bouwde je die ook allemaal zelf?
Nee, ik had een techneut en dat was de beste die je kon vinden. Ik had bijvoorbeeld een idee voor die grote illusie met de wereldbol maar kon dat zelf niet maken. Ik ben dan gaan bellen met NOB Holland waar ze o.a. decors bouwden voor Joop Van Den Ende. Na tientallen telefoons en heel veel geduld werd ik uiteindelijk doorgeschakeld naar hoofd decorbouw Cor, die samen met mij die wereldbol heeft gemaakt. En de daaropvolgende 15 jaar heeft hij zowat alles voor me gemaakt dat ik verzon of nodig had.

En op een dag hebben jullie elkaar leren kennen en zijn jullie gaan samenwerken?
Ja, ik kende Mariandl al een tijdje maar ze had toen een relatie. Toen daar een punt achter werd gezet heb ik mijn kans gewaagd, toegegeven dat ik al langer een oogje op haar had en van het ene kwam het andere. Toen ontstond al vrij snel het idee om samen wat op het podium te doen. Maar ik heb altijd






