Karbonkel DMS GN VR

Karbonkel

DMS GN VR

Elke Revolutie heeft de natuurlijke neiging te ontsporen. De Franse en Russische zijn daar natuurlijk de duidelijkste voorbeelden van, maar vlak ook Mao, Pol Pot en de familie Kim niet uit. De voornaamste reden hiervoor is, dat een omwenteling (= revolutie) van een op dat moment bestaande, en al tijden als ‘normaal’ beschouwde, orde nu eenmaal met zich meebrengt dat er uit het nieuwe Niets een nieuw Iets geschapen moet worden. Dat gaat aanvankelijk vaak tamelijk geordend, aangezien de drijvende kracht dan nog ‘dít nooit meer!’ is – waardoor het omdraaien (= revolutie) van het voorafgaande een redelijk eenvoudige en dus stabiele rijrichting oplevert. Daarna gaat het meestal mis. Als reeds aan de stamtafel van de buurtkroeg de oude drinkebroeders het lang niet altijd, of zelfs slechts zelden eens zijn over van alles en nog wat, kun je wel op je vingers natellen wat er gebeurt, als – bijvoorbeeld – diezelfde stamgasten in een op zijn kop gezette (= revolutie) wereld ineens over een macht zouden beschikken waar ze gewoonlijk alleen na vele glazen ‘wel raad mee zouden weten’. Wat daarna meestal volgt, is een opeenstapeling van meningsverschillen, twist, achterdocht, verstotingsangst en het vaste eindstation van dat alles: de paranoïde persoonlijkheidsstoornis. Daarna volgen als vanzelf de zuiveringen. En uiteindelijk komen de kampen, guillotines en nekschoten. Gaat dat altijd zo? Neen, kunnen we je geruststellen. De Anjerrevolutie (Portugal), Fluwelen Revolutie (Tsjecho-Slowakije) en zelfs de Oranje Revolutie (Oekraïne) tonen aan, dat het niet altijd op een enorm bloedbad hoeft uit te draaien. Fidel Castro hield zich tamelijk in en ook onze eigen stap uit het katholieke Spaanse Gemenebest destijds leverde, toen die revolutie na tachtig jaar eindelijk af was, geruststellend weinig goelags, heropvoedingskampen of bijltjesdagen op. Daar staat – eerlijk is eerlijk – dan weer tegenover, dat het érgste valt te vrezen, nu de Taliban weer de macht hebben heroverd in de stoffige rotslandschappen van Afghanistan… Op moment van schrijven zijn die net begonnen met het innemen van wapens, van alle anderen…waarna er dus twee vervolgen mogelijk zijn, ook daar. Over het algemeen zou je kunnen stellen, dat alle revoluties die door de hoop op min of meer Verstandige Verbeteringen worden aangestuurd méér kans van mensvriendelijk slagen hebben dan de opstanden die zich baseren op het navolgen van voor het blote oog onzichtbare goden, die hun bedoelingen in daarom Heilig verklaarde, maar helaas nogal multi-interpretabele geschriften hebben geopenbaard. Als mensen eenmaal een ‘lijntje’ met een Schepper van Hemel & Aarde menen te hebben, kunnen de bijlen geslepen worden, en worden al spoedig de ploegscharen omgesmeed tot zwaarden en de deurposten tot galgen… Ook bij ons, in de Westerse Wereld vooralsnog althans, is een Revolutie gaande, momenteel. De bijna maandelijkse toevoeging van een nieuwe letter aan wat ooit als de LGBT- (in Nederland: LHBT-)gemeenschap begon geeft aan, dat we op weg zijn (of in elk geval wíllen zijn) naar een wereld waarin iedereen inclusief wordt beschouwd. Theoretisch leidt dat tot een uiteindelijke clubnaam, waarbij bijna 8 miljard letters in gebruik zullen zijn – en iederéén een volstrekt zelfstandig opererend wezen is. Wat ons een zeer goede, en ook juiste zaak lijkt. We zullen niet de Titanic erbij halen deze keer, maar er zal, door de ijzeren wet van de revolutionaire logica (die verdacht veel lijkt op de oude faraoïsche woorden “so it shall be written, so it shall be done”), wel een groot offer voor gebracht gaan worden, op termijn: de afschaffing van de vrouwensport. In een toekomstige wereld, waarin geen enkel onderscheid meer zal mogen worden gemaakt om groepen mensen principieel uit te sluiten, is het niet meer dan vanzelfsprekend dat wedstrijden in hardlopen, zwemmen of hoogspringen voor wie nu nog ‘dames’ (of iets moderner: ‘vrouwen’) genoemd worden, voor iedereen toegankelijk zullen zijn. Als in een ouderwets vilein James Bondschurk-testosteroncomplot, zeg maar… En dat zou jammer zijn, zeker omdat juist bij ons de meiden (van wat voor denominatie ook) het traditioneel zo goed doen in hockey, zwemmen, wielrennen en voetbal. En de komende olympiade is nog maar 3 jaartjes van ons verwijderd…

Karbonkel is publicist, geschiedenisfreak en Haarlemoloog. Hij laat zijn licht schijnen op zaken van Wisselende Importantie...