G| cover story
GLOW νοεμβριοσ 58
Εύθραυστος ηρωισμός Σιωπές που, δίχως δράματα, έσπασαν από την πρώτη στιγμή μιας μικρής, η οποία μεγάλωσε μόνη της τον εαυτό της, επιβιώνοντας από την ανώριμη μοχθηρότητα των άλλων. Με οδηγό τα όνειρα από τα οποία κρατήθηκε και την εσωτερική δύναμή της, έκανε βήματα προς το φως και σήμερα γίνεται η νέα μούσα του Βασίλη Κεκάτου στο πολυαναμενόμενο “Μilky Way”. Ποια είναι η πρωτοεμφανιζόμενη Korinna Dullaart; ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΑΡΙΑ ΑΡΑΜΠΑΤΖΙΔΟΥ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΤΣΑΝΑΚΗΣ (10ΑΜ) STYLING ΟΛΓΑ ΚΑΣΜΑ HAIR & MAKE UP ΣΟΝΙΑ ΣΙΜΙΤΖΗ (D TALES)
E
ίναι το πρώτο της fashion εξώφυλλο ever, αποκλειστικά για το GLOW, την ίδια στιγμή που χαίρεται την πρώτη της επίσημη δουλειά και τηλεοπτική συνεργασία, η οποία έρχεται σε λίγες μέρες από το Mega, για να μας συγκλονίσει. Πολλά καινούρια ξεκινήματα για τη νεαρή Ελληνολλανδέζα Korinna Dullaart (έχει κρατήσει για τον καλλιτεχνικό χώρο το επώνυμο της μητέρας της), στα οποία απέδωσε πρίμα! Η ίδια έδειξε, όμως, απίστευτη υπομονή, μέχρι τα πράγματα στη ζωή της να γίνουν ρόδινα. Μαζί μιλήσαμε για σκληρές αλήθειες και η φωνή της δεν κόμπιασε λεπτό. Συμφιλιώθηκε με το άδικο παρελθόν, γιατί αυτή ήταν η μόνη επιλογή που είχε. Άλλωστε, οι δυσκολίες έχει αποδειχθεί πως είναι για τους δυνατούς… Korinna, πες μου λίγα πράγματα για σένα. Πού και πώς μεγάλωσες; Έχω ζήσει κατά βάση στην Αθήνα. Στα πολύ παιδικά μου χρόνια, βρέθηκα και στην Ολλανδία για κάποιον καιρό - χώρα καταγωγής της μαμάς μου. Ωστόσο, δεν είχα και τα πιο εύκολα παιδικά χρόνια, και λόγω σχολείου και λόγω διαφόρων άλλων συμβάντων που ήρθαν στη ζωή μου. Στο σχολείο, έβλεπα ότι τα άλλα παιδιά είχαν αυτήν την κακία της ηλικίας μέσα τους. Και αυτή ξεσπούσε πάνω μου για πολλά χρόνια, και στο Δημοτικό και στο Γυμνάσιο και στο Λύκειο. Δεν ήμουν αποδεκτή, και λόγω εμφάνισης και λόγω χαρακτήρα, δεδομένου ότι ήμουν πιο αγοροκόριτσο στην εφηβεία, οπότε και έγιναν πιο σκληρά τα πράγματα. Γενικά, ως άνθρωπος είμαι πιο εσωστρεφής - κάτι που δεν ήταν κοινωνικά αποδεκτό τότε, οπότε υπήρχε μία αποστροφή από τα άλλα παιδιά στο πρόσωπό μου. Όλο αυτό το κρατούσες μέσα σου ή αντιδρούσες και σου έβγαινε σε θυμό σε εκείνη την ηλικία; Η αλήθεια είναι ότι το κρατούσα πολύ μέσα μου και, μόνο αφού έφυγα από το σχολείο, μπόρεσα να το διαχειριστώ αλλιώς. Με διάφορους τρόπους: από τη μουσική μέχρι το θέατρο ή με το να γράφω στίχους. Μου έβγαινε να εκφράζομαι καλλιτεχνικά για κάποιον λόγο, αλλά και, όπως όλοι οι άνθρωποι, με ξεσπάσματα. Υπήρχε μία περίοδος που ήμουν πολύ κλεισμένη στον εαυτό μου. Δεν έβγαινα από το σπίτι, γιατί ήταν πολλά που είχαν συμβεί παράλληλα μέσα μου. Είχες υποστήριξη από την οικογένειά σου ή από φίλους; Κάποιον έστω που να ήταν κοντά σου σε όλο αυτό… Να σου
πω την αλήθεια, αργά στη ζωή μου ήρθε κοντά μου η κολλητή μου, κάπου στην τρίτη Λυκείου. Τη γνώρισα μέσω της μουσικής και ήταν αρκετά μεγαλύτερη σε ηλικία - η ίδια ήταν δασκάλα. Υπήρξε ο μόνος άνθρωπος ο οποίος μου έδειξε κάποια κατανόηση και μου χάρισε ένα «πέπλο» σωτηρίας, γιατί όντως περνούσα αρκετά δύσκολα και ήμουν ακόμη κι έτοιμη να σταματήσω το σχολείο. Τα πέρασε όλα μαζί μου και με βοήθησε. Ήταν από τους μόνους ανθρώπους, ειδικά στο συγκεκριμένο θέμα, που ήταν εκεί για μένα. Θέλεις να μου πεις, όμως, και για τη γιαγιά σου; Απ’ ό,τι ξέρω μιλάς συχνά γι’ αυτήν… Η γιαγιά μου, από το οικογενειακό μου περιβάλλον, είναι ο πιο υποστηρικτικός άνθρωπος, γιατί μου φέρθηκε σαν μαμά από ένα σημείο και μετά. Και πάντα ήταν εκεί για μένα. Πάντα θα επικροτούσε κάθε μου προσπάθεια και θα μου έδινε θάρρος να συνεχίσω με ό,τι ήθελα να κάνω. Δε με αμφισβήτησε ποτέ και δε με εμπόδισε σε τίποτα. Στην ουσία, είναι η μόνη οικογένεια εξ αίματος που νιώθω πως έχω. Είναι ένας πολύ μοναδικός άνθρωπος για μένα. Αν σήμερα έβλεπες μπροστά σου τέτοια σκηνικά να συμβαίνουν σε κάποιο άλλο παιδάκι, πώς θα αντιδρούσες; Δεν ξέρω ακριβώς πώς να απαντήσω, γιατί θεωρώ ότι είναι τόσοι οι παράγοντες που οδηγούν, είτε τα παιδιά είτε τους μεγάλους, σε στιγμές βίας ή αδικίας, μιας και δεν έχουμε γνώση της επιρροής που μπορεί να έχει πάνω τους κάτι το οποίο βίωσαν ή άκουσαν. Δεν κατανοούμε ότι το παιδί μπορεί να το κουβαλάει αυτό σε όλη του τη ζωή. Πολύ συχνά, αυτό συμβαίνει επειδή οι ίδιοι οι άνθρωποι έχουν ζήσει μία αντίστοιχη κατάσταση στην παιδική τους ηλικία και τη μεταφέρουν μετά στα παιδιά τους. Τώρα πια, με μπερδεύει πάρα πολύ... Δεν ξέρω πώς θα αντιδρούσα εν προκειμένω. Πλέον, αυτά τα παιδιά που σε αδικούσαν τα δικαιολογείς μέσα σου; Γιατί κάτι τέτοιο αισθάνομαι… Ναι, τα δικαιολογώ, γιατί εντέλει μπορεί να μη φταίνε καν τα ίδια. Πάντως, έχω συμφιλιωθεί με το γεγονός. Είπα πως: «Ωραία, το ξεπέρασα και είμαι αυτή που είμαι σήμερα, με τα καλά και τα άσχημά μου, εξαιτίας των βιωμάτων μου». Δεν ξέρω πώς θα ήμουν αν δεν είχα ζήσει τέτοιες καταστάσεις. Άρα, ναι, ίσως κατά κάποιον τρόπο να δίνω ελαφρυντικά, γιατί ελπίζω κι εκείνα να έχουν αλλάξει. Τη δύναμή σου πού τη βρίσκεις; Ποια στοιχεία του χαρακτήρα σου ανέπτυξες μέσα από όλο αυτό; Ανοχή και αντοχή,