Samen werken aan diergezondheid NIEUWSBRIEF VOOR PRACTICI • JAARGANG 20 • AUGUSTUS 2014
08
Bij de GD zijn signalen binnengekomen dat het aantal vroege verwerpers fors is toegenomen sinds groepshuisvesting verplicht is voor zeugen. Een mogelijke verklaring hiervoor is het voorkomen van prostaglandine F2α in de verworpen placenta, dat na orale opname verwerpen kan veroorzaken. Sinds groepshuisvesting in 2013 verplicht is gesteld voor zeugen vanaf vier dagen na inseminatie, komen vanuit de praktijk signalen dat het aantal vroege verwerpers daardoor fors is toegenomen. Op een aantal bedrijven met stabiele weekgroepen lijkt daarbij sprake te zijn van groepsgewijs verwerpen. Een mogelijke verklaring hiervoor is dat in verworpen placenta’s prostaglandine F2α (PGF2α) voorkomt, dat na orale opname verwerpen veroorzaakt bij gevoelige groepsgenoten. In onderzoek van de GD, uitgevoerd in opdracht van NVV en LTO, is gebleken dat in placenta’s van verworpen biggen inderdaad PGF2α is aan te tonen (ELISA-test). De variatie in de meetresultaten is echter zeer groot, afhankelijk van de voorbewerking van het weefselmateriaal. De hoeveelheid prostaglandine
in de placenta’s komt bij de hoogste schattingen in de buurt van de hoeveelheid die in commerciële preparaten zit waarmee de geboorte op gang kan worden gebracht. Daarnaast is uit literatuuronderzoek te concluderen dat orale opname van PGF2α kan leiden tot biologisch actieve concentraties in het lichaam. Het is dus niet uit te sluiten dat het opeten van verworpen placenta’s kan leiden tot verwerpen. Maar dit kan op basis van de huidige resultaten nog niet bevestigd worden. Aanvullend onderzoek wordt uitgevoerd om vast te stellen of het opeten van verworpen placenta’s door vroegdrachtige zeugen kan leiden tot verwerpen en of dat verband houdt met groepsgewijs opbreken in stabiele weekgroepen. Dr. Theo Geudeke, varkensdierenarts
Weer meldingen van sterfte door Haemonchus contortus Via de GD Veekijker Kleine Herkauwers komen ook dit jaar weer signalen binnen over problemen met haemonchose, bij zowel lammeren als volwassen dieren en bij ontwormde en nog niet ontwormde dieren. Haemonchose wordt veroorzaakt door Haemonchus contortus, de rode lebmaagworm. Deze parasiet zuigt bloed in de lebmaag en veroorzaakt zo bloedarmoede en vermagering bij kleine herkauwers. Dieren met haemonchose hebben bleke slijmvliezen en in ernstige gevallen ook tussenkaaktakoedeem. Ze kunnen sterven als niet tijdig op de juiste wijze wordt ingegrepen. Een belangrijk onderscheid met veel andere maagdarmworminfecties is dat diarree niet voorkomt. Om infecties met Haemonchus contortus te voorkomen of te beperken is een goed beweidingsschema essentieel. Daarnaast is resistentie van juist deze parasiet voor anthelmintica wereldwijd steeds
meer een punt van zorg. Behandel daarom alleen als het werkelijk nodig is, aangezien iedere behandeling een selectie op resistente wormen is. Om problemen na behandeling voor te zijn, is therapiecontrole een ‘must’. Zowel bij het opstellen van een beweidingsschema als een behandeladvies kan juist de dierenarts toegevoegde waarde leveren. Het advies is om door middel van faecesonderzoek te controleren of behandeling nodig is. Tevens adviseren wij om tien tot veertien dagen na elke behandeling ter controle opnieuw faecesonderzoek uit te voeren.
Veterinair
PGF2α in placenta’s van verworpen biggen
René van den Brom, dierenarts kleine herkauwers
Log ook in op DAP Contact
Wist u dat u op DAP Contact toegang hebt tot uitgebreide informatie over dierziekten, laboratoriumbepalingen en actualiteiten omtrent diergezondheid? Toegang tot DAP Contact is gratis voor praktiserende dierenartsen. Als u nog geen inloggegevens hebt, kunt u een account aanvragen bij de GD. Met dit account heeft u ook toegang tot de GD Webwinkel en VeeOnline. Ga voor meer informatie naar www.gddiergezondheid.nl en klik op ‘DAP Contact’ aan de rechterkant van het scherm. GD Veterinair | augustus 2014 |
1