Hulde aan de nieuwe fietser!

Lisa Maréchal

ons aspirantje in de striemende regen de restanten bij elkaar te zoeken. Ik had wel medelijden, maar geen extra jas.

Aan de helmen kan je ‘t ook zien, op een koude dag. Die staan op zo’n dag te hoog op hun hoofden met eronder zo’n veel te dikke fleecemuts. Het is toch koud? Maar waarom hebben ze het dan zo warm, vragen ze zich collectief af, behalve aan hun handen, daar moeten ze nog iets op vinden. Ze voelen hun vingers haast niet meer en hun tenen ook al niet. En pijn doet het ook als ze op werk aankomen en die handjes stilaan weer opwarmen, en ze krijgen ook het gespje onder hun kin niet los met die bevroren klauwen.

Schattig toch, die debutanten? Ooit was ik er ook een. Als je er een paar ziet, moedig hen dan aan! Goed bezig! Doe zo verder! Je komt er wel! En bedankt voor alles: het wegdoen van je auto, het fietsen, het stuntelen en ook sorry voor het lachen!

En weet je wat ik zeker weet? Ze doen het niet voor hun eigen gezondheid of omdat ze de prijzen aan de pomp niet meer willen betalen. Ze doen het omdat de doemdagklok op negentig seconden voor twaalf staat.