Fakbar

Dat studenten al eens graag een pintje drinken, is geen geheim. Een gezellige avond met kameraden, muziek en een verfrissend drankje in de hand is voor hen dan ook een niet ongewone invulling voor de zondag- tot en met donderdagavond. VTK voorziet al sinds de jaren 60 een plek waar de dorstige ingenieursstudent zich thuis voelt.

LIV VANDEMEULEBROUCKE

GEZELLIGHEID IN DE KELDERS

De titel van ‘Eerste VTK-fakbar’ staat op naam van de Picobar. Toen VTK nog op de Schreursvest 48 vertoefde, was er in de kelder een authentieke bar geïnstalleerd die toegankelijk was voor iedereen die iets voor VTK betekende. Of deze bar dus de titel van eerste VTK-fakbar verdient, is aan u om uit te maken.

Toen VTK in 1967 naar de Naamsesteenweg 151 verhuisde, werd daar ook een bar ingericht in de kelder. Deze bar werd gedoopt tot de Picobar, naar de maateenheid 10^-12. De bar werd financieel gedragen door VTK, maar tijdens de avonduren werd ze bemand door verschillende ingenieursstudenten. Er werden vinylplaten gedraaid op een LENCO L70-platendraaier en zelfgemaakte klankkasten. Er werd niet alleen gedanst en gedronken in de Picobar, ook allerhande lezingen en vergaderingen vonden er plaats. Zo kwam bijvoorbeeld Jan Van Rompaey spreken over zijn ervaringen bij de BRT-radio.

Zeven jaar later, in 1974, nam VTK zijn intrek in een huis op de Naamsestraat 156 en zo verhuisde de bar mee. De lokalen van het gelijkvloers en de kelder werden gebruikt voor het openhouden van een privébar voor de studenten van de faculteit en voor het houden van infovergaderingen en besprekingen. Deze studentenbar werd de VTKbar genoemd. De andere kamers in het huis dienden als woonruimte voor de studenten die instonden voor het onderhoud en het openhouden van de bar. In 1978 kwam de bekende Nederlandse kleinkunstenaar Drs. P. een optreden geven in Leuven. Drs. P. gaf na dat optreden een vervolg in de Cité-bar. Dit ging gepaard met verscheidene Belgische bieren die hij toch wel onderschatte. Toen het huis op de Naamsestraat 156 verkocht werd in 1980, betekende dit ook het einde van de VTKbar.

CITÉ-BAR

Sinds 1980 verbleef VTK dus uitsluitend nog in de studentenwijk Arenberg. Hier werd al sinds 1976 gebruikgemaakt van de recreatieruimte op de Cité. Ooit was er de Alma in gevestigd, maar sinds de jaren 70 deed het gebouw dienst als ontspanningsen ontmoetingscentrum. De Cité-bar werd erin ondergebracht, evenals een pianozaaltje en twee zaaltjes voor cantussen, cocktailfeestjes of fuiven. De Cité-bar was het sociale centrum voor de citébewoners en werd ook geregeld opengehouden door VTK. Na de verkoop van het huis op de Naamsestraat 156 werd de Cité-bar de trekpleister voor de ingenieursstudenten.

In 1986 ontstonden er echter problemen toen de Cité-bar volledig een VTK-fakbar werd en er nog maar weinig Citévolk over de vloer kwam. VTK moest met andere woorden op zoek naar een nieuwe fakbar.

CAFÉ AXENTIS

Zwoef, VTK-preses 1986-1987, poneerde als verkiezingspunt het naar de stad verhuizen van de fakbar. Men zocht en vond een minder goed draaiend café: café Axentis op de Naamsestraat. Er werd een overeenkomst gesloten waarbij VTK vier dagen in de week tappers leverde in ruil voor een deel van de omzet, die bij voorkeur werd gebruikt voor het organiseren van culturele activiteiten in het café zelf. Een win-winsituatie voor beide partijen. Café Axentis kreeg een publiek en VTK had opnieuw een eigen fakbar. Voordat café Axentis de VTK-fakbar werd, verbleef er een levende krokodil in deze bar. Om meer volk te kunnen ontvangen moest deze een nieuwe thuis vinden. Een andere bizarre interieurkeuze was de vloerbekleding die bestond uit rood tapijt, wat niet praktisch was bij grote bijeenkomsten. Toen VTK zijn dertigste verjaardag vierde en er

dertig vaten getapt werden, waren de sporen nog dagenlang zichtbaar. Zo kon je enkele dagen na de dertig vaten nog steeds de randen van je voetafdrukken in bierschuim zien staan als je rondliep. Lang heeft het verhaal van fakbar Axentis niet geduurd. Twee jaar later, in de loop van het academiejaar 1988-1989 trok VTK weg uit het café.

DEN HARLEKIJN

Een jaar later, in 1989, vertoefden de ingenieursstudenten in café de Harlekijn, gelegen op de hoek van de Naamsestraat en de Ring. Eerst dacht VTK het café over te nemen, maar dat lukte niet. Sindsdien was VTK gewoon bevoorrecht publiek in de Harlekijn. Het café werd uitgebaat door een olijke en sympathieke cafébaas die door het volk Den Boes of, nog populairder, De Flap genoemd werd. In de Harlekijn werd echter nooit gedanst. Hoofdactiviteiten waren flipperen, kaarten of tooghangen. Legendarisch was het feit dat Den Boes ’s nachts, rond een uur of vier, vaak eten voorzag voor de nog aanwezige cafégangers. Meestal was dit spaghetti of boterhammen met haring. Een geliefde activiteit in die jaren was telkens weer de bezetting van het kruispunt van de Naamsepoort. Dit ging, tot grote ergernis van de politie, af en toe ook gepaard met het uitschroeven van de verkeerslichten. In 1995 sloot de Harlekijn zijn deuren en VTK verhuisde naar het nabijgelegen café de Napoli, gelegen op de Tervuursevest. Café Napoli was echter te klein en het bier te duur. Tegen het einde van het academiejaar werd dan ook een contract met de Waaiberg gesloten.

‘T ELIXIR

In 1996 nam VTK voor het eerst zijn intrek in de kelder van de Waaiberg. Presidium Gigant bouwde de fak, die toen nog gewoon een deel van de zaal van de Waaiberg was. Na een zomer gevuld met afbreken en weer opbouwen was ’t ElixIr geboren! Het eerste nummer dat gedraaid werd, heette toepasselijk ‘Drink the Elixir’ van Salad. Wie aan Fakbar ‘t ElixIr denkt, denkt ongetwijfeld ook aan het Betonneke, de betonnen vloer voor de buitendeur van ’t ElixIr en een tweede thuis voor vele fakgangers om een luchtje te scheppen of je levensverhaal te vertellen aan iemand die je net in de fak ontmoet had. Het Betonneke was en is nog steeds de plaats om even tot rust te komen tijdens een hevig feestje beneden in de fak.

Hevige feestjes zijn er door de jaren heen dan ook bij de vleet geweest. Van gin-tonic-blacklight-feestjes met piepschuim bolletjes tot junglefeestjes met kippensproeimachines aan het plafond om een ‘vochtige sfeer’ te creëren. Van beach party’s met kilo’s zand in de fak tot ballenbadfeestjes waarbij ‘t ElixIr werd omgetoverd tot één groot ballenbad. Alle fakfeestjes hebben drie dingen gemeen: ongelooflijke sfeer, rijkelijk vloeiende drank en een hoop opkuiswerk! Naast deze feestjes zijn er ook wekelijks rustigere fakavonden waar gezelligheid centraal staat. Tafelvoetbal, kaarten, gezelschapspelletjes, vogelpik of nageltje klop waren de favoriete bezigheden op deze avonden. Om veiligheidsredenen mag deze laatste bezigheid vandaag de dag niet meer plaatsvinden in de fak.

SCHOON VOLK

Van artiesten als Tom Helsen tot BV’s als Tim van Temptation Island: ‘t ElixIr heeft door de jaren heen al veel schoon volk over de vloer gehad. Ook vele ouders van eerstejaars hebben kennisgemaakt met ‘t ElixIr. Zo werd er jarenlang een zogezegde cursusverkoop georganiseerd in ‘t ElixIr op de openingsavond van het eerste semester. Op onthaalweekend, op de website en in ’t Bakske werd aangekondigd dat de cursusverkoop voor de eerstejaars plaatsvond op de eerste zondagavond van het academiejaar in ‘t ElixIr. Papieren wegwijzers met pijlen werden buiten aan het Betonneke opgehangen, de trap af en zo verder richting de wc’s. De eerstejaars die in de val trapten, hadden natuurlijk pas door dat dit een grap was nadat ze met hun ouders doorheen de mensenmassa’s in de wc’s van de fak waren geraakt. Elk jaar waren er wel een paar eerstejaars die zo met hun ouders in de toiletten van ‘t ElixIr terechtkwamen op zoek naar de cursusdienst.

Ook proffen vinden elk jaar weer hun weg naar onze geliefde kelder voor de jaarlijkse proffentap. Op deze avond staan de proffen niet voor een volle aula, maar voor een volle fakbar met dorstige studenten. Tijdens de rectorverkiezingen in 2018 had Luc Sels de belofte gemaakt dat als hij verkozen zou worden, hij een gratis vat zou geven in onze geliefde fakbar. Zo vond er in april 2018 een heuse Rectortap plaats in ’t ElixIr. Naast ouders, proffen, rectoren en onze eigen geliefde ingenieursstudenten heeft ’t ElixIr ook al heel wat andere kringen over de vloer gehad. Toen Farma uit hun fakbar de Capsule moest en ze nog geen nieuwe fakbar hadden, organiseerden zij wekelijks een fakavond in ’t ElixIr. Dit vrouwelijk schoon trok veel burgerlijk ingenieurs naar de fak, een win-winsituatie! Ook de Pedagogische Kring, Scientica en LBK hebben door de jaren er tijdelijk onderdak gevonden toen zij zonder fakbar zaten.

VERBOUWINGEN

Na meer dan twee decennia had de gezelligste kelder van Leuven nood aan grondige verbouwingen. De strenge maatregelen voor de horeca tijdens de pandemie in 2020 en 2021 gaf het fakbarteam en vrijwilligers de tijd om deze verbouwingen prachtig uit te voeren. En het resultaat mag er wezen: de muren kregen een nieuw likje verf met leuke designs, het podium werd verbouwd tot een ijzersterk platform, de elektriciteit werd heraangelegd, de lampen werden vervangen door moderne spots en nog zoveel meer.

Schol!