Kruip in je pen

Dementie

Wie vertelt me wie ik ben, als ik straks mezelf niet meer herken? Zeg me wie ik was, hoe ik bouwde, hoe ik droomde: van toen ik nog zelf mijn eigen ik bewoonde.

Het ritme vandaag kan ik niet volgen. De wereld van NU draait veel te snel door. Heel onbewust door mijn ziekte verzwolgen, blijf ik er zijn met wat ik verloor.

“Laat me niet los en blijf van me houden!” Ook al verdwalen mijn zinnen zo wijd. Jij kan in mij slechts de onrust weerhouden. Wat was, blijft leven in liefde altijd.

Bron: tweede plaats gedichtenwedstrijd Dementie.nl Dirk Jansen Augustus 2018