perceel dat in de volksmond “Pronkenberg” heette, stootte men op enkele grote urnen met daarrond massa’s bijpotjes en overblijfselen van beenderen. Een andere vindplaats was het Blauwesteenbos, nu een industrieterrein. Ook daar werden dus voorlopers van onze “Oude Belgen” begraven, maar of dat nu al in de 11de of pas in de 7de eeuw vóór 0 was, daar zijn de geleerden nog niet uit. Vanaf 450 vóór 0 kwamen hier Galliërs wonen. Het waren boeren die schapen en geiten hielden en gerst en knolgroenten teelden. Zo woonde er een stam op het huidige Neerveld, de Alfsberg en tussen de Kauwlei en de Ooststatiestraat. Zij woonden er nog toen Julius Caesar met zijn Romeinen kwam binnenmarcheren: ofwel vermoordden zij hen ofwel voerden zij hen als slaven weg. Rond het begin van onze jaartelling mochten nieuwe volksstammen de vrijgekomen grond bewonen. Toch blijkt dat het nog bijna honderd jaar duurde eer ze zich lieten “romaniseren”. En dan zitten we al op het einde van de eerste eeuw van onze tijdrekening. Van 1964 tot 1987 deed de Antwerpse Vereniging voor Romeinse Archeologie (AVRA) op de vroegere woonplek van die Oude Belgen opgravingen. Daaruit bleek dat de meeste gebouwen van die Gallo-Romeinen nog in hout en vlechtwerk waren opgetrokken en met leem waren bestreken. Het dak was van stro. In de grond vonden ze interessante scherven van aardewerk: sommige potten waren eenvoudig, met de hand gevormd. Voor andere fijnere voorwerpen hadden onze voorouders een draaischijf gebruikt. Ze troffen zelfs kostbaar Romeins luxe keukengerei 14
aan, dat als “terra sigillata” (gestempeld aardewerk) bekendstaat, het Val Saint-Lambert van die tijd. Nog meer fraais dat gevonden werd, ligt te pronk in het Museum: bronzen sieraden, glas en muntstukken. En niet te vergeten: de hele pottenbakkersoven die werd blootgelegd, met inhoud en al. Alleen jammer dat hij 1800 jaar eerder was ingestort, want zo vind je natuurlijk alleen maar misbaksels…
In het museum staat ook een maquette van de tempel, één van de grootste die er in onze omgeving is gevonden. De constructie was stevig, want op dit dak lagen pannen. En in de omgeving ervan werden votiefbeeldjes van Romeinse goden en offerresten gevonden. Merkwaardig was dat er ook een zwaard van het Germaanse type