Torenklanken 2002 - nr 12 (jubileum uitgave)

toren

anken

1962

2002 .·..:=~ -- ~~~ -

__- --- - -

·----

~=,..:,~s::;~~~ ~ - .. ~....~~~-~

·--~ ~ ~

-

_. _ ..,.,_,,,

--=-==-·

•

Jaar

Rt~'!:!!A,4.Y.EDRUF

§')<J.fUWZ,5

Maatvoeren en bouwen separatie gipswanden.

Stukadoorswerkzaamheden in nieuwbouwprojecten.

Traditionele stukadoorswerkzaamheden.

Renovatie projecten.

Tel 073 532 34 69 Alle voorkomende lijstwerkzaamheden.

Spuitwerkzaamheden. www.rommeafbouw.nl info@rommeafbouw.nl

CA.FÉ GC>V'.:E.:R.S G:EFF..E~ !73/oembinderij; '/ Woua;be :J(foosler slraal Se S:Jcf6 717?

9effen

lef01:JSJ21 M J

Jà, 07J .J:J 2.J /50

Il

~

• begrafenissen en crematies waar u ook verzekerd bent.

• vrouwelijke medewerkers • gespecialiseerd in uitvaartverzekeringen

Tel.: 0412-642454 073 - 522 42 86

2Jloemen !YÎanlen

:Brurdswerb 9 rafwerb :JCaofoarlihelen

V.O.F. J. van HERPEN Heesterseweg 35a - 5386 KT Geffen

Il

Met van Schijndel Bouwgroep neemt u elke hindernis dieu met bouwen tegenkomt!

* loonbedrijf en mestdistributie * zand en grindhandel

• aannemer van grondwerkzaamheden Tel: (073) 532 32 77 Fax: (073) 532 50 15

Jan: (06) 51 85 45 70 Jurgen: (06) 51 85 45 71

VAN SCHIJNDEL BOUWGROEP Bredew eg

,NASI 1

AFBOUW '

NAS AFBOUW BV Telefoon 073-5342222 Fax 073-5322930 Website www.nasafbouw.nl Mail info@nasafbouw.nl

Wij verzorgen voor u: verlijmen van kalkzandsteen leggen van afwerkvloeren bouwen van separatiewanden in gipsblokken, gasbeton of gipsplaten aanbrengen van spackspuitwerk aanbrengen van buitengevel-isolatie aanbrengen van alle soorten stukadoorswerk

13, Geffen Tel : 073-5322961

~ WIHABO ~ DRUKKERIJ Voo" O' uw familie- ve ~niyings-

en hondelsdrukwer~ Fom11 edrukwerk keuze uit 7 collecl·es.

Mei opgoof von tuiste dotum bil geboortekoort1es druk.kosten grot:s Gratis felicitot1epokket bii geboorlekoo,· es Ock voor cop,eerserv,ce kunt u btj ons rerecht

kleurencopieën en kleurenprinten tot A3.

Grootformaat plotten tot 150 cm breed.

Tel

Heeslerseweg 13 · 5386 KT Geffen {0731 532 26 8.4 fox: 1073) 532 47 95 e·motl drukkerij wlhobo nl nternel www.wihcbo nl

WOORDJE VOORAF Torenklank.en bestaat veertig jaar. Wat een tijd zullen sommigen zeggen. En toch is het en feit dat het in december Yan dit jaar veertig jaar geleden is dat op de pastorie het initiatief genomen werd om een parochieblad uit te brengen c.q. te laten verschijnen.

Dit parochieblad is inmiddels geworden wat het nu is.

Een mooi periodiek gemeenschapsblad dat zo'n twee keer per maand verschijnt.

Waar in het verleden het parochienieuws de boventoon voerde is Toren.klanken steeds meer een blad geworden van en Yoor de Geffenaren. Iedereen die iets te melden of iets te Yertellen heeft kan zijn of haar kopy bij de redactie inleveren. Dat zouden eigenlijk meer mensen moeten doen. Er zijn ook een paar 'vaste' schrijvers voor Torenklanken. Zij zorgen voor een constante aanvoer rnn teksten.

Denk maar aan de rubriek Rondom de Dorpspomp en Efkes bumte mè. Ook de parochie en de gemeente Maasdonk zorgen voor een regelmatige aanvoer van nieuws en berichtgevingen.

De jubileumuitgave die nu voor u ligt ziet er heel anders uit. De redactie heeft onder andere verschillende mensen benaderd om een stukje te schrijven.

Ook hebben we deze keer een leuke pagina voor de kinderen.

DE REDACTIE VAN TORENKLANKEN STELT ZICH VOOR Annelie van Dijk Annie Hanegraaf Els van der Heijden Kees Jongeneelen Wim Lemmers Sjan van Nistelrooy André Schuurmans Henny Schuurmans Beroadet van Tuyl Ria Verstegen Tinie van Wanrooy Gery Wijgerse Adriaan van Zantvoort

Op v1ijdag !4 juni 2002 vieren we officieel het veertigjarig jubileum van Torenklanken. Op deze avond zal na het officiële gedeelte een tentoonstelling te bezichtigen zijn. U als trouwe lezer bent van harte welkom om dit allemaal , - - - - - - -- - - - - ; - - - ~ -,--- - - - - - ; , mee te maken. Verderop in deze uitgave vindt u de uitnodiging hiervoor.

De medewerkers van Torenklanken hebben er alles aangedaan om van dit jubileum iets moois te maken.

Een speciaal woord van dank aan drukkerij 1111!11111• WiHaBo die deze spec ia Ie jubileumuitgave geheel gratis heeft tn---...,J ,_,,._.p. gedrukt.

Geffen kan trots zijn op veertig jaren TorenklanJ<en.

Kees Jongeneelen Voorzitter Torenklanken 3

Kleding verander-

Café - Zaal 't Haasje

11

·~

/4'-

~

P. DE Kl1EIN

-

reparatiewerk.

BENILDA11

Molenberg 6, te/.(073) 532 48 50 5386 DA Geffen / Maasdonk

voor bruiloften.. partije~~/ en vergaderingen ~ •,o,; ··~ Tel.: 073 - 532 15 20 - ., .

AUTO-EN MOTOR RIJSCHOOL

en

Maandag. Dinsdag. Donderdag. Vrijdag: 09.00 • 12.00 uur

,.

andere tijden na tel. afspraak.

:,.;;~> 4

Loonbedrijfen Grondverzet

Tel.: (073) 532 46 58 Autotel.: 06-53184263

Gebr. van Erp OSS

GEFFEN

(0412) 62 22 13

(073) 532 19 95

VAN DER DOELEN Wie heeft voor u de voordeligste autoverzekering?

Delta Loyd

Tnterpolis

NationaleNederlanden Amev

RVS

Stad Rotterdam Centraal Beheer

Aegon

Univé

In Nederland kunt u kiezen uit tientallen autoverzekeraars.

Als onafhankelijk adviseur kunnen wij kiezen uit bijna alle autoverzekeringen Welke voor u de beste en voordeligste is vertellen wij u graag.

Kloosterstraat 44, 5386 AT Geffen

Tel 073 -532 55 10, Fax 073 - 532 55 60

HYPOTHEKEN

FOTO~

c31~ .:___ . . .....

Tolweg2 5386 BZ Geffen tel/fax 073-5325789 E-mail: cinerentgeffen@wxs.nl Openingstijden: Zondag & Maandag van 13.30 tot 21.00 uur Dinsdag t/m Zaterdag van 10.00 tot 12,30 uur en van 13.30 tot 21.00 uur

PENSIOENEN

~ • begrafenissen en crematies waar u ook verzekerd bent.

• gespecialiseerd in uitvaartverzekeringen • gratis informatief gesprek Tel.: 0412 - 64 24 54 073 - 522 42 86

VERZEKERINGEN

~ maninka

llloembindel'ij

~ bloemen planten @grafwerk @ potterie @ teleflora ~ decoratie ~ ~ bruidswerk C(jjl

~ C(jjl

~

Winkelcentrum De Ruwert _ tel. (0412) 63 07 96 fax 63 42 41

40JAARTORENKLANKEN 40 j aar. het Lijkt een lange tijd. Nu, achteraf terugblikkend lijkt het een zucht.

En toch. aJs je je realiseert wat er allemaal gebeurt is, dan mogen we zeggen dat de wereld veel veranderd is.

In de loop ,·an de jaren eten we anders; denken we anders over de wereld; vieren we op een andere manier vakantie en hebben we ook meer middelen om ons te verplaatsen. De kleding is in de loop van de jaren veranderd en ook de muziek. Zelfs het zondagskerkbezoek was de normaalste zaak van de wereld. En ook als we ons schuldig voelen dan gaat het vaak over andere zaken dru1 Yroeger...

Daarom is het zo belangrijk dat we in het dorp middelen hebben die ons binden. Een van die middelen is ons eigen dorpsblad "Torenklanken" .

Het geeft onze identiteit weer; het vertelt ons van wat er leeft in ons dorp. Waar we ons mee bezighouden en hoe we over de dingen denken. Kortom, de gemeenschap blijft in contact met elkaar en er ontstaat verbondenheid met het wel en wee van 111ensen. Het geeft je het ge,·oel dat je erbij mag horen.

Met Yeel plezier lees ik de laatste tijd de artikeltjes uit lang vervlogen tijd.

De pastoor die bedankt voor de kerkbijdrage van f 4.209,00 teiwijl ik nu mag bedanken voor € 40.000.

(alhoewel niet iedereen altijd even blij was met die constante oproepen tot betalen).

Een tijd dat de pastoor een kapelaan had; tegenwoordig heeft de pastoor er een parochie bij. Een tijd dat mensen geschokt reageren omdat er iemand vermoord is; terwijl dit nu (hoe triest ook) dagelijkse kost is.

Een tijd dat men nog een telefoonnummer had van 4 cijfers en nu van 10. En noem maar op.

In die 40 jaar is ons dorp veel veranderd. Maar de Torenklanken is gebleven. Al 40 jaar zorgt de redactie voor communicatie tussen mensen. En ook voor de communicatie tussen de parochie en de Geffenaren. Ik ben dankbaar dat we al die jaren onze berichten en mededelingen mogen publiceren zodat veel mensen weten en lezen dat we een bloeiende en aktieve parochiegemeenschap zijn.

Een gemeenschap waarin ik mezelf thuisvoel, waar ik graag ben en waar ik altijd actief aan mag deelnemen.

Want hier is het goed, hier is het fijn. Hier wil ik altijd ZlJil.

Dank aan allen die er steeds weer voor zorgen dat ons dorpsblad er zo netjes uüziet.

Proficiat met dit jubileum en ad multos annos! Nog vele jaren.

Pastoor P. Scheepers

SPONSORS

BOUWBEDRIJF VAN SCHIJNDEL APOTHEEK MAASDONK BAKKERIJ M. VAN HOORN HANENBERG BEHEER BV C1000 VAN HERPEN CAFÉ ZAAL 'T HAASJE WIHABO NAS 5

VEERTIG JAAR TORENKLANKEN... en de ontwikkelingen binnen de parochie Maria Magdalena.

Ondanks zijn zwakke gezondheid veroverde pastoor J. v.d. Pas een bijzonder plaatsje in de harten van vele Geffenaren; zijn bemoeienissen met het ontstaan van Torenklanken verwoordde hij in J962 als volgt: "Nu hebben we dan een eigen parochieblad en bij deze wil ik alvast de initiatiefnemers bedanken. Och, onze jeugd, onze sportclubs, onze parochieraad, het oudercomité, de bejaardensociëteit, de NCB en KAB enz., ze hebben allemaal wel eens iets tegen elkaar of tegen ons allen te zeggen, en dat zal nu elke maand kunnen door Torenklanken".

Na de dood van pastoor v.d. Pas (4-2- '64) verwoord de sociaal bewogen kapelaan Crooymans, burgemeester van Zijl en Hendrika van Nuland hun waardering voor de overledene in TorenkJanken, ondanks zijn beperkte mogelijkheden door zijn zwakke gezondheid.

Intussen voltrokken zich grote veranderingen in de wereldkerk en in het Bossche bisdom: paus Johannes XXIII zette de kerkramen en kerkdeuren verfrissend open en bisschop Bek.kers gaf ruimte aan het eigen geweten van iedere gelovige vanuit zijn leuze: "De liefde als wapen".

Pastoor Smulders (1964-1977) en kapelaan Rijkers hadden moeite met deze ontwikkelingen. Kapelaan Rijkers zag Torenklank.en graag als een verlengstuk van de preekstoel om de afwezige kerkgangers vermanend alsnog te bereiken; pastoor Smulders erkende na 13 jaren pastoraat in Geffen: "ik geloof dat het voor een buitenstaander moeilijk is om een zo gesloten gemeenschap als die van de Geffenaren goed te kunnen begrijpen; je wordt te gauw ouderwets genoemd".

Dat pastoor Smulders een wat uitgekleed interieur van het kerkgebouw achterliet - o.a. de vertrouwde kerkbanken waren ingewisseld voor meer moderne stoelen - konden vele Geffenaren maar matig waarderen.

Toch zetten heel wat Geffenaren in 1975 hun schouders onder de actie "Kerkklok" vanuit het motto; "waar de tijd stille bleef staan... 't zal ons een zorg zijn! Of: zal het ons een zorg zijn?"

De Zuster van Liefde, die in de Geffense Bejaarden-zorg en in het meisjesonderwijs zo'n grote rol hadden gespeeld, verdwenen in die jaren ook uit Geffen. Ze keerden later nog eenmaal terug voor een autobusrondrit om afscheid te nemen van haar "werkplaats Geffen".

Pastoor H. v. Doorn (1977 - 1985) werd als 'bruggenbouwer' door velen in Geffen van harte ~ verwelkomd. Zijn woorden: "Vooral wat het katholieke geloof betreft is het juist heel belangrijk om verder te kijken, overal worstelen mensen met hoop, verdriet en vreugde". Na enige tijd gewenning in Geffen zegt hij: 6

"ik wist niet dat er zoveel mogelijkheden in Geffen waren, meer dan ik dacht. Geffen is erg boeien, er is hier veel mogelijk gebleken. Er is vaak meer geloof dan je wilt toegeven of waarvan je je bewust bent".

Samen met Broeder Em. Bertus van der Linden gaf hij enthousiast veel ruimte aan heel wat werkgroepen binnen de parochie.

Heemkundegroep Vladerack organiseerde een historische tentoonstelling van alle rijkdommen en arch iefstukken, die zij over de geschiedenis van onze kerk heeft kunnen vinden.

Het kerkgebouw werd in de loop van de komende jaren verder aangekleed of verfraaid: kerkklokken, kerkbanken, preekstoel, koorbanken, het altaar, diverse beelden. Zelfs Maria Magdalena mocht de kerk in, maar niet verder dan het torenportaal!

De oude kapel van het voormalige "Zusterklooster" werd meer bij de parochie betrokken.

Het comité van afscheid schreef in 1985: " Ook al was hij deken, voor de Geffense mensen is hij altijd 'onze pastoor' gebleven. In die zeven jaren is er vooral door zijn enthousiasme heel wat gebeurd in de parochie en daar hebben wij bij het afscheid dankbaar op teruggekeken.

De herinneringen aan Broeder Em. Bertus v.d. Linden worden nog steeds levend gehouden door de lindebomen, die op bet kerkplein werden geplant.

Pastoor Spijkers (1985 - 1999) probeerde veel tijd te hebben voor mensen ... zijn pastorale wortels hadden zich ontwikkeld in de rijke voedingsbodem van Mgr. Bek.kers en Mgr. Bluyssen.

Hij bouwde voort op de vele bestaande werkgroepen en vond zo ruimte om tevens pastoor van Vinkel en Deken van Oss te zijn.

De waardering voor zijn inzet bleek uit de benoeming van 'Geffenaar '94', waarbij hij de steun en sympathie had van vele Geffense verenigingen.

Pastoor Schepers (1999 - heden) kreeg zijn opleiding aan het Rooms Katholieke Seminarie St. Janscentrum " te 's Hertogenbosch. Hij 'oogt' in vele opzichten mo~,:, \ dern, maar (zie Torenklanken jrg. 40, nr.6, p. 3) hij .'! kan het niet verdragen, dat veel katholieken het geloof een vage duidelijkheid of een duidelijke vaagheid zijn gaan vinden. Elders in Torenklanken staat regelmatig te lezen: "Als ouders •--~->::1 niet op het doopgesprek zijn geweest, dan wordt er ook niet gedoopt!"

Pastoraal klinkt dit weinig uitnodigend, want de ouders hebben toch al een geboortekaartje naar de pastorie gestuurd!

In 40 jaren Torenklanken zijn er bi.unen de parochie Maria Magdalena heel wat ontwikkelingen geweest. .....

Torenklanken - WL.

SEPTEMBER 1962 EN TOEN ...

Niemand zal precies kunnen uitmaken wie de vader en de moeder of ,,;ie de peter en de meter zijn van het ni euwe borel ingske dat vandaag ten doop gehouden wordt. maar het is er en het heeft een mooie naam: "Toren.klanken".

HoeYeel eeuwen hebben er al torenklanken over Geffen geklonken? Als de toren eens kon vertellen over Geffen. wat zou dat een interessant verhaal kunnen zijn...

Zo ongeYeer beschreef pastoor J. v.d. Pas het ontstaan van "Torenklanken" in het eerste nummer, december 1962.

Her groeiende verenigingsleven had grote behoefte aan publicatiemogelijkheden; de pastoor of de kapelaan fun ctioneerden inde Zondagmis steeds meer (en steeds uitvoeriger) als een soort ANP; zo kwam bijna iedere Geffenaar op de hoogte van het verenigingsnieuws, 'De Mis' dumde steeds langer!!!

In september 1962 werden een aantal afgevaardigden uit sport- en jeugdverenigingen op de pastorie uitgenodigd. Aanwezig waren: pastoor J. v.d. Pas, kapelaan A. Crooymans, Jan Hopstaken, Grada van Krey, Wim Schouten, Wim de Veer, Gerard Velthuis, A ntoon Wingens en ondergetekende.

In de wandelgangen van het verenigingsleven waren al eerder stemmen opgegaan om te komen tot een andere, gezamenlijke bekendmaking van berichten. Want wij, jeugdleiders en leidsters, fietsten heel wat af, als er nieuwe activiteiten kwamen of als er veranderingen in programma's bekend gemaakt moesten worden. Er waren toen nog geen mobieltjes, weinig mensen hadden een telefoonaansluiting.

Het idee van de pastoor sloeg dus goed aan: hij kreeg zijn parochieblad, wij 'onze Torenklanken'.

De redactie bestond uit drie personen, de overige aanwezigen vormden de werkgroep. Wat we .i.n die paar maanden allemaal voor elkaar gek.regen hebben?

• een naam én een groen titelblad met een vergrote reproductie van een kopergravure van Abraham Rademaker (1675 - 1735) • een subsidie van de parochie van f 50,00 • zesendertig adverteerders tüt de Geffense middenstand • een besluit om eens per maand een uitgave te verzorgen • dhr. van Herpen uü Heesch zegde toe om de vormgeving en bet stencilwerkte verzorgen • en last but not least; de toezegging vanuit de Mariaschool om de meisjes van klas 5 de boekjes in beel Geffen te laten bezorgen. Dat waren er ruim 400.

Het eerste nummer viel vóór Kerstmis in de brievenbus

en werd met trots en interesse door heel veel Geffenaren gelezen. Later werd bekend, dat velen de jaargangen gingen inbinden en ... gelukkig deed en doet de redactie dit nog steeds via Gerrit van Niftrik. Alle veertig jaargangen liggen voor de geïnteresseerden in het archief op het gemeentehuis ter inzage. In de loop van jaargang 25 van Torenklanken werden steeds 'samenvattingen' van voorbije jaargangen gepubliceerd.

Geffen was letterlijk en figuurlij k in beweging gezet: adverteerders werden benaderd; verenigingen verzamelden gegevens om een stukje te plaatsen in het eerste nummer; de redactie zocht naar geschikte afbeeldingen om tussen de berichten door de mensen in kerstsfeer te brengen; de schooUeugd verkocht 'lotjes voor de kalkoenenloterij' ten bate van de jeugd; kapelaan Crooymans bereidde zijn kalkoenen voor op het komende kerstfeest; op 23 december werd bij Teun Govers de trekking van de kalkoenenloterij gehouden, opgeluisterd met een beroemd orkest èn dansmeester, want er mocht gedanst worden van 17.00 tot 22.00 uur!

Verder lezend, tref ik in het eerste nummer aan als agendapllllt: 25 december, de redactie wenst u een Zalig Kerstfeest; 31 december, de boerinnenbond zet Geffen in de olie en aan de oliebollen; de middenstand kreeg een dikke pluim op de hoed voor hun spontane medewerking met de leuze: "wat uw eigen dorp u biedt, koop dat op een ander niet!"

Nooit Gedacht besteedde bij monde van voorzitter G. Veltbuis aandacht aan protesten, aan betaalde grensrechters die er zouden komen en nam het op voor de scheidsrechters, die het soms zo moeilijk hadden; de parochiebibliotheek vroeg aandacht voor de nieuwe boeken; ook werd op de parochianen een beroep gedaan iets te doen aan de geschew-de klok in de toren; WIK startte met een uniformenfonds: "geef met een warm hartje elke week een kwartje"; de korfbalclub ADO (aanhouden doet overwinnen) vierde triomfen; het eerste twaalftal werd kampioen in de hoofdklasse, het tweede twaalftal stond al met één been in de derde klasse; de KAB hield gespreksgroepen en kondigde een rikconcours aan ten bate van de jeugd; de pastoor deed een dringende oproep aan de parochianen om de gezinsbijdrage een warm hart toe te dragen.

Onder 'gemeentenieuws' (was een samenwerking tussen gemeente en parochie!) werd verslag gedaan van degenen die het sacrament van het doopsel en het huwelijk ontvangen hadden, en ook van diegenen die naar het Vaderhuis waren teruggekeerd.

Het eerste nummer van Torenklanken werd besloten met een jeugdboek, waarbij aan de kinderen gevraagd werd om op het feest van Driekoningen mee te doen met een 'Driekoningenoptocht' ten bate van de missie.

Wie wil weten hoe het verder met Torenklank.en is ver7

gaan, kan op het gemeentehuis een afspraak maken met Kees Jongeneelen om te vragen of je enkele uren kunt komen lezen in een van de ingebonden jaargangen van Torenklanken.

Met veel plezier heb ik de eerste jaargangen van Torenklanken herlezen en ik heb geprobeerd de sfeer te schetsen, waarin TORENKLANKEN geboren, verzorgd en gelezen werd.

Na een jaar werd de balans opgemaakt: gemaakte kosten f 1547,74 bijdrage kosten f 1300,00 bijdrage zakjesactie f 200,00 (/ 0,50 per gezin) bijdrage parochie / 50,00 Hoe kregen we het toch zo precies voor elkaar?

Ik wens TORENKLANKEN nog vele jaren toe!

Nel Lemmers - van Grunsven

GESCHIEDENIS MET TOEKOMST Veertig jaar Torenklanken nodigt uit tot terugkijken.

In de laatste edities is daarop al een voorschot genomen door uit de oudste uitgaven foto's en artikelen te herplaatsen zodat we er met de ogen van deze tijd naar kunnen kijken. Het is boeiend om nog eens te lezen over mensen en gebeurtenissen die in Geffen in de belangstelling hebben gestaan in de afgelopen jaren.

Een eenvoudige tentoonstelling in het gemeentehuis, waarvoor U bent uitgenodigd, zal zeker stof opleveren voor een nostalgisch praatje, het ophalen van heiinneringen en het overdragen van herinneringen aan de jongere generatie die het alleen van horen zeggen hebben.

Het is geen wereldgeschiedenis, in tegendeel, Torenklanken mogen we verbinden met het kleine nieuws, het gebeuren rond mensen in een dorp dat altijd hecht met elkaar verbonden is geweest.

Torenklanken heeft ook een ontwikkeling doorgemaakt of heeft zich eigenlijk in de tijd steeds aangepast aan maatschappelijke ontwikkelingen, die immers nooit stil staan.

Ik kan me voorstellen dat veertig jaar geleden, toen de eerste Torenklanken weerklonken de behoefte aan informatie bij de Geffenaren anders was in vergelijking met nu. We worden overstelpt met kranten, gratis bladen, parochieblaadjes, lokale radio, regionale televisie en natuurlijk heeft de digitale snelweg ook een stopplaats in Geffen. Zoveel informatie dat we gedwongen zijn keuzes te maken welke informatie we tot ons nemen en wat we laten lopen. Dat betekent niet dat er geen plaats meer is voor de dorpsbladen, zoals 8

Torenklanken. Zij hoeven niet te concurreren met de snelle informatiedragers, maar kunnen alle actie richten op het kleine nieuws, op mensen achter het nieuws, voor verenigingsberichten, kerkbericbten en die informatie van het gemeentebestuur dat niet aan tijd of procedures gebonden is.

Het gemeentebestuur steunt de dorpsbladen, waaronder ook de jubilerende Torenklanken, omdat het een soort smeerolie is voor ons dorpsgebeuren. Uit eigen ervaring weet ik dat het nuttig is het dorpsblad te blijven volgen om het dorp, onze leefgemeenschap, beter te leren kennen en op de hoogte te blijven van de dingen van elke dag rond de kerktoren en het dorpsplein.

Daar ligt, naar ik meen, ook de toekomst voor Torenklanken en de dorpsbladen in de andere kernen.

Torenklanken is ook het klass ieke voorbeeld van vrijwi lligers werk. Het lijkt niet zo moeilijk, maar laten we beseffen dat de klokkenluiders achter de Torenklanken er stevig tegen aan moeten om steeds te zorgen dat tijdig de nodige kopij beschikbaar is, dat de financiĂŤn blijven kloppen, dat de kaarsjes branden voor wie het verdient, dat de verstrekte informatie klopt en de verspreiding goed verloopt.

Alle waardering voor de vrouwen en mannen "onder de toren" die daar voor zorgen. Met elkaar moeten we zorgen dat Torenklanken toekomst heeft. Misschien hebt U wel belangstelling om mee te werken. Vooral de jongeren daag ik uit een ei.gen rubriek te beginnen, zogezegd een virtuele hangplek die in alle brievenbussen komt!

Ook adverteerders en sponsors mogen ervaren dat hun bijdrage niet voor niets is. Het is een signaal dat ze er bij willen horen, dat hun markt in en bij de Geffense mensen ligt.

Een jubileumviering geeft voldoening aan iedereen die in de afgelopen jaren heeft meegewerkt en terecht.

Deze jubileumviering kan ook toekomstgericht zijn als U - blijft - meewerken op welke wijze dan ook.

Het gemeentebestuur complimenteert Torenklanken met de afgelopen veertig jaar en laat die complimenten gepĂĄard gaan met de verwachting dat dit feest inspiratie aan velen zal geven voor de toekomst.

Ik hoop dat we de torenklanken nog lang horen en... lezen.

Hans Netten Burgemeester

VEERTIG JAAR TORENKLANKEN...

En ontwikkelingen binnen ons dorp Geffen.

De periode waarin het aantal inwoners van Geffen groeide van drieduizend naar ruim vijfduizend: het zou vreemd zijn, wanneer deze onstuimige aanwas geen sporen zou hebben achtergelaten in ons dorpsblad Torenklanken.

Ook zonder vergrootglas is in die veertig jaren gemakkelijk terug te vü1den, hoe ons dorp zich uitbreidde: de Vier Wi11den, de Run, de Wiel, de Elshof, het Kerkrot.

En waar veel jeugd leeft, ontstaan nieuwe buurtgenootschappen om de sociale binding te bevorderen, vaak ook gericht op de zorg om de jeugd.

Deze sociale ontwikkeling werd duidelijk gesteund door burgemeester van Zijl, die het verenigingsleven volop kansen gaf.

Ook kapelaan Crooymans kwam met een initiatief, dat j arenlang stand hield: het Hanenfestijn om de jeugdverenigingen - al dan niet aangesloten bij stichting Jeugdbelangen - van de broodnodige financiën te voorzien. Zo konden de vrijwillige jeugdleiders en leidsters zich gemakkelijker aan de belangen van de jongeren wijden!

In deze periode ontwikkelden zich ook volop het Carnavalsleven, het Jeugdvakantiewerk en nieuwe sportverenigingen. De behoefte aan betere accommodaties leidde tot de bouw van de Bonkelaar, verbetering van sportvelden en rond 1979: de multifunctionele Sporthal.

Ook de onderwijsaccommodaties behoefden aanpassingen: de voormalige St. Jozefschool en de Mariaschool voldeden niet meer; de Aloysiusschool werd gebouwd en later uitgebreid, de Mariascbool werd gemoderniseerd. En tijdens het bestuur van burgemeester van Oerle verrees Klavertje Vier: bedoeld voor de opvang van de kleuters en daarom laagdrempelig gebouwd; later bleek helaas dat Klavertje Vier wel wat te laagdrempelig was gebouwd.

De latere ontwikkeling van lagere school naar basisonderwijs maakte weer heel wat verdere aanpassingen noodzakelijk.

Geffen ontdekte zichzelf als waardevol - al te veel herinneringen aan het negentiende eeuwse dorp dreigden te verdwijnen: het oude gemeentehuis in de Molenstraat, de St. Jozefschool aan de Dorpstraat, diverse boerderijen in de kom van het dorp.

Aan de grens van de kom verschenen twee prachtige gerestaureerde molens. Het waardevolle van Geffen en Brabant werd gepromoot in 1976: de Molenfeesten, al snel uitgroeiend tot de inmiddels wijd en zijd bekende jaarmarkt "Effe naor Geffe".

Het eigen van Geffen werd door burgemeester

Schwiebbe nog eens aan een kritische blik onderworpen: een nieuwe gemeentevlag was het resultaat. Een herstructurering "dorpskern" kwam tot stand.

De ontwikkelingen in Geffen werden in snel tempo uitgevoerd, want er dreigde een groot gevaar! · Al vrij kort na de eerste wereldoorlog gonsde het in Brabant van geruchten: gemeentelijke herindelingen, daar werd in de toekomst veel van verwacht, maat wat?

Ondergang of "nieuw leven".

Het gemeentelijk apparaat werd in 1856 gehuisvest in het pas gebouwde gemeentehuis; drie ambtenaren bestuurden het totale gemeentelijk belang: de secretaris, de gemeenteontvangr en de veldwachter!

Ongeveer honderd jaren later verrees in de Han.ie Schoutenstraat een in de ogen van velen kolossaal gebouw: het nieuwe gemeentehuis. Moest er zoveel ruimte zijn om een moderne gemeente te huisvesten?

De ontwikkelingen zouden veel sneller gaan dan velen voor mogelijk hadden gehouden; inmiddels hebben er al weer grote verbouwingen plaats gevonden!

"Het grote gevaar van de gemeentelijke herindeling" lag op de loer, ook al had Nuland tussen de eerste en tweede wereldoorlog in, luid verklaard: "nooit met Geffen".

Burgemeester Schwiebbe had het er in Nuland en Geffen maar moeilijk mee. Vanaf 1980 wist hij beide gemeenteraden aan het denken te zetten: "Maakt u zich los van emotionele weerstanden, probeert u zich op rationele gronden te verdiepen in een gezamenlijke toekomst".

Aan de ene kant werd de Geffense zelfstandigheid bedreigd door Oss, aan de andere kant werd de N ulandse zelfstandigheid onder schot genomen door Rosmalen en 's-Hertogenbosch.

"Vrijwillige samenvoegrng" moest de oplossing bieden, maar dan liefst met heel ruime grenzen: inclusief heel Vinkel, de Geffense bosjes, Heeseind en Heiduinen.

In juni 1984 benutten meer inwoners van Geffen en Nuland hun "stemrecht" om de enquête met betrekkmg tot de gemeentelijke herindeling in te vullen dan om hun stem te laten horen inzake de gelijktijdige Europese Verkiezingen!

Om te kunnen overleven waren intussen de beide besturen van de bejaardentehuizen in Geffen en Nuland door Gedeputeerde Staten van Noord Brabant tot een fusie gedwongen: één verzorgingstehuis op twee locaties was het resultaat waar men vrede mee kon hebben.

Geduldig en behendig laveerde burgemeester Schwiebbe de fusiebesprekingen tussen de beide gemeenten; het uitei11delijke resultaat werd ten doop gehouden door Frans van Nistelrooy: "Maasdonk" werd een feit op 1 januari 1993.

Ko1i hiervoor in 1991 mocht burgemeester Netten het roer overnemen, maar hij bemerkte al snel, dat het 9

Brabants Dagblad gelijk bad met een artikel over de nieuwe gemeente Maasdonk onder de titel "De toekomst heeft zijn verleden".

Vele emotionele weerstanden uit de tachtiger jaren zochten alsnog een uitweg: wie levert de wethouders, wie beeft de meeste macht? De gemeenteraad van Maasdonk leefde van crisis naar crisis, partijen beschuldigden elkaar van kiezersbedrog.

Intussen kreeg het volk zijn brood en spelen. Uitbundig werd het zevenhonderdjarig bestaan van Geffen gevierd. met blijvende herinneringen als muziekkiosk en een nieuw kerkraam glas-in-lood.

Wanneer dit jubileumnummer van Torenklanken verschijnt, heeft een anonieme en onpartijdige "informateur" wellicht een nieuw licht kunnen werpen op een meer eensgezinde gemeenteraad, die los van oude emotionele weerstanden de belangen van "oude kernen" ondergeschikt weet te maken aan een langdurig en vruchtbaar voorbestaan van Geffen binnen de gemeente Maasdonk.

Torenklanken K. J.

EFKES BUURTE MÈ ... Diny van wanrooy

papier stond. Ach ja, moet kunnen, aldus Diny, en het is ook maar bij deze ene keer gebleven wat op zich toch geweldig is.

Leuk is ook om te horen hoe enthousiast Diny vertelt over al die mensen en ook wat soms zo'n efkes buurte me voor reacties kan hebben. Zelfs zijn er nog gevonden voorwerpen terug gekomen bij de rechtmatige persoon. Dit naar aanleiding van een gesprekje met koster Jan van Schijndel waarin verteld werd dat er een pet was blijven liggen in de kerk en diezelfde week nog kwam de eigenaar van de pet hem weer ophalen bij de pastorie. Dat zijn toch leuke dingen.

Ook voor de parochie is Diny zelf zeer aktief. Zo zingt ze in het gemengd koor, dirigeert het dameskoor en zit in verschillende werkgroepen.

Daarnaast heeft ze nog als hobby dat ze graag liedjes schrijft voor o.a. de raap-avonden en thuis houdt ze ook nog een soort van dagboek bij van de 3 kinderen en het 'reilen en zeilen' van het gezin.

Diny vond het een eer om tot eerste 'vrouwelijke' Geffenaar van het Jaar gekozen te worden en terecht natuurlijk vinden wij!

Het was gezellig om met Diny over de Geffense mensen te buurte en wij willen Dioy bij deze nog bedanken voor het fijne gesprek en hopen natuurlijk dat je nog vele jaren voor Torenklanken blijft schrijven.

In het kader van het veertig jaar bestaan gingen wij nou zelf eens "efk:es buurte mè" Diny van Wanrooy. Diny is bij iedereen wel bekend. Ze is getrouwd met Rien, heeft drie kinderen, Rens, Lonneke en Rien jr. Ze heeft jaren voor de klas gestaan op de Aloysiusschool. Sinds augustus is ze daarmee gestopt en Diny kennende zal deze vrije tijd al wel weer volledig ingevuld zijn.

Dit jaar schrijft Diny al tien jaar haar "etkes bumte mè" voor Torenklanken. Eigenlijk begon het met wat mededelingen e.d. op te schrijven vanuit de parochie en zo kwam ze bij Pastoor Spijkers terecht. En ook omdat de rubriek van Theo Prinsen "In Memoriam" veel gelezen werd vond Diny het leuker om iets over mensen te schrijven die nog in leven zijn. Dus werd Hanneke Cremers de volgende en inmiddels heeft ze al bijna l 80 personen geïnterviewd. Het vinden van deze mensen is niet zo'n probleem, aldus Diny, als je maar goed om je heen luistert. Als je ze dan vraagt zeggen ze in eerste instantie vaak oee maar na wat aandringen en dan het stukje gelezen te hebben, hebben ze er meestal geen moeite mee.

Het liefst praat Diny met mensen die aktief waren en eigenlijk nooit in de spotlight staan of willen staan, maar toch eigenlijk wel een lintje verdienen. Op deze manier worden ze toch even op een leuke manier onder de aandacht van de Geffense gemeenschap gebracht.

Wel is het een keer gebeurd dat ze baar verbaal niet mocht plaatsen achteraf gezien bad de betreffende persoon er toch wel wat moeite mee met datgene wat op 10

Wij willen je nog graag feliciteren met je Pauselijke onderscheiding die je inmiddels ontvangen hebt en wensen jou en je gezin het allerbeste voor de toekomst.

Ria en Sjan

UITNODIGING 1962 TORENKLANKEN 2002 Ter gelegenheid van het veertig jarig jubileum van Torenklanken wordt er een overzichtstentoonstelling ingericht. Het gemeentebeshmr van Maasdonk: biedt de redactie van Torenklanken de gelegenheid om deze tentoonstelling te houden in het gemeentehuis van Maasdonk te Geffen.

Op vrijdagavond 14 juni 2002 zal burgemeester J.C.M. Netten deze tentoonstelling officieel openen. De feestelijke bijeenkomst begint om 19.00 uur.

U bent van harte welkom om hierbij aanwezig te zijn.

Er is dan ook tevens de gelegenheid om de huidige redactie te feliciteren met deze mijlpaal.

Wij hopen u op 14 juni te mogen ontmoeten.

Redactie Torenklanken

WAAR BLIJFT DE TIJD Het zal ongeveer in 1975 geweest ZlJn, dat er in Torenklanken een noodkreet stond. De toenmalige redactie moest uitgebreid worden, anders zou het blad ophouden te bestaan. Dan zou het parochienieuws en a1 het andere verenigingsnieuws niet meer gepubliceerd kunnen worden. Enkele mensen voelden zich aangesproken en ook ik hoorde daarbij.

Met enkele enthousiaste mensen kwamen we bij elkaar en probeerden we Torenklank.en inleven te houden en meteen zochten we naar een andere opzet, waarbij minder mensen in het uitvoerende werk nodig waren.

Er werden enkele offertes opgevraagd bij drukkerijen in de regio, en na lang praten kwamen we bij drukkerij Witsiers terecht, die ons hielp bij het tot stand komen van Torenklanken in een nieuwe opzet en uitvoering.

Voortaan zou het blad in offset druk gaan verschijnen.

Daarvoor was een e lektrische schrijfmach ine nodig, en moest de kopij in kolommen getypt worden. Diny van Wa.nrooy, toen nog volop in de kleine kinderen, werd de vaste typiste. Er werden twee redactiegroepen gevormd, die ieder een keer per maand het blad in elkaar plakte. Natuurlijk was die nieuwe opzet veel duurder, er moesten dan ook meer adverteerders komen, en de bezorging van het blad werd centraal geregeld; ook in Vink.el werd het blad voortaan bezorgd. Jaarlijks vond er een z.g. zakjesactie plaats waarbij de inwoners van Geffen en Vinkel werden gevraagd een vrijwillige bijdrage te geven om het blad te kunnen blijven uitgeven.

Van die beginperiode herinner ik mij dat het moeilijk was om de financiĂŤn bij elkaar te krijgen. Maar ook dat er veel tijd ging zitten in het typen, knippen en plakken van de kopij. Dat er vaak te veel kopij was, en dat er dan weer mensen gebeld moesten worden omdat hun artikel moest blijven liggen.

Toen de gemeente besloot om het gemeentenieuws via Torenklanken onder de aandacht van de burgers te brengen, waren de financiĂŤle zorgen grotendeels voorbij, en kon er af en toe een extra dikke uitgave tot stand komen. Er kwam ook een mogelijkheid om een abonnement op Torenklanken te nemen, als je niet in Geffen woonde en het blad toch wilde ontvangen.

Wij krijgen en lezen Torenklanken nog steeds e.n ook onze kinderen kijken er altijd nog even in als ze thuis zijn, ook al wonen we al meer dan 12 jaar niet meer in Geffen.

Wat ik me nog het meest herinner van die ruim 8 jaar dat ik mederedactielid was, is de gezelligheid, die er heerste tijdens het plakken in de plakgroepen, maar ook tijdens de vergaderingen van de hele redactie. Wat hebben we veel gelachen! En ook de interviews die we maakten van bijzondere gebeurtenissen in het dorp waren leuk. Zo ging ik eens naar een jubileum van de KVO, daar waren toen dames die al lid waren zolang

die club bestond. Aan hen mocht ik een roos uitreiken.

Zij vonden dat een geweldige verrassing. Wij noemden het p.r. Ook gingen we eens naar een dakdekker, waar we over zijn vak wilden praten. Eerst moesten we mee het dak op, om zijn werk te bezichtigen. Hij wist niet dat ik niet zo goed durfde, en ik wilde hem dat ook niet zeggen. Wat was ik blij toen ik weer beneden was.

Veertig jaar Torenklanken is een prestatie van heel veel vrijwilligers, die in de loop van die t ijd op allerlei wijzen zich hebben ingezet. Op al die vrijwilligers zou een toast moeten worden uitgebracht, dat meen ik.

Persoonlijk vind ik het heel erg leuk dat de opzet voor het blad die in de zeventiger jaren is gekozen er nog steeds is. Hoewel ik veronderstel dat de elektrische typemachine wel is ingeruimd voor een computer, zodat er niet meer geknipt en geplalct hoeft te worden.

Dankzij Torenklanken krijgen wij de gelegenheid om nog steeds mee te leven met het dorp Geffen, waar wij met ons gezin zo'n heerlijke tijd hebben gehad. Veel succes voor de toekomst en vooral doorgaan!

Ria Homminga

EEN GOEDE RAAD Hebt u een handicap misschien?

Moet u eens uw kwaal met andere ogen zien.

Is u soms het lopen niet gegund?

Let eens op wat u wel nog kunt De een heeft dit, de ander dat!

Wie van ons heeft niet wat?

Je lichaam doet niet wat het moet Maar vele dingen gaan nog goed Een moeilijke arm, een pijnlijk been?

Een kwaal van soms heel lang geleen?

Maar is je hoofd nog goed gezond Maak dan gebruik van hart en mond Al dat gepraat over eigen leed Met veel verhalen lang en breed Brengen het geluk niet dichterbij Zijn geen remedie voor u en mij U moet proberen wat u kunt Er is zoveel u nog gegund Kan u nog lachen, lach dan mee Dat stemt een ander ook tevree Er is zoveel dat vreugde schenkt En u kunt veel meer dan u denkt Wees niet bevreesd, bang of bedrukt U zal eens zien, hoe goed het Jukt Zet eventjes uw kwaal opzij En maak een ander ook eens blij Zo dat hij/zij, door uw woord of daad Het geluk opnieuw beleven gaat.

A.M. Segers - van Gorp 11

KINDER OEKJE

Lees dit verhaal en onderstreep de fouten.

Onzinverhaal.

Bart zit te laggen, want hij heeft tandpijn. Mama zegt 's morgens : "Ik bel even de postbode, die maakt je tand wel beter". Ze mogen er meteen naar toe, Mama pakt de auto en ze fietst er naar toe.

In de wachtkamer zitten nog meer kinderen en ook nog een olifant .

Als ze even gewcht hebben, zijn ze aan de beurt. De tandarts zegt : "Goedenavond, kl.im maar op de stoel" "En hoe is je naam?" Bart zegt: "Bart", Zo meisje, heb je tandpijn?

Houd je mond maar goed dicht, dan zal ik eens zien! En ja, er zit een gaatje in. Het gaatje is helemaal groen . De tandarts maakt het gaatje schoon en vult het met kauwgom.

Zo nu ben je klaar. En nu voortaan maar slecht poetsen, afgesproken?

Ja hoor, zegt Bart. Samen met papa gaat Bart naar huis. Hij heeft geen tandpijn meer en is nu erg verdrietig.

De houtwurm Een houtwurm zat in een keukenstoel en at en at ... een heleboel!

En op de stoel zat tante Mien, ze had de houtwurm nooit gezien.

Die at maar door en at maar door totdat het krikte en krakte en tante Mien om kwart voor tien pardoes door de stoel heen zakte.

NIET VERKLAPPEN

Mijn Pukkie is de fijnste hond die ik ooit heb gehad.

Zijn rug is sterk, zijn buik is rond, zijn vel is zacht en glad.

Zijn neus is nat, net als een kraan, en als ik " Pukkie! 11 zeg, kijkt hij me zรณ verstandig aan!

Nooit loopt hij van me weg.

Mijn Pukkie heeft een kwispel staart en vlekjes op zijn borst.

Al heeft hij honger als een paard, nooit steelt hij van de worst.

En aan het bandje om zijn hals rinkelt een zachte bel.

Nooit gromt hij boos, nooit bijt hij vals, maar stoeien wil hij wel! .

Hij is niet mager en niet vet, niet saai en niet te dol.

Hij s laapt altijd bij mij in bed.

Dat mag; hij is van ..... wol.

Gerrie Schel .

12

KLEURPLAAT Deze kleurplaat jnleveren

voor I augustus 2002 bij Torenklanken, Tolweg 7 of

Peppel dreef 2.

De mooiste kleurplaat wordt beloond.

Naam:....................................................................

Straat:....... ---...... .. . ---··-······---··············-····--·"····-Leeftijd: .......................... jaar

13

In november 2001 leidde ik mijn eerste klas rond door het gebouw van de Aloysiusschool. Langzamerhand kwamen de verhalen en herinneringen bij ons los. De Aloysiusschool was de jongensschool. Geopend in 1957. In 1969, het jaar dat ik daar meester Cor Heijmans opvolgde, was het een zesklassige school.

Twee juffrouwen en 4 meesters gaven er les: juffrouw van Zantvoort van de Bredeweg, juffrouw van Heijnsbergen, meester van Nistelrooy, (de latere wethouder) meester Velthuis en het hoofd van de school meester Prinssen en ik.

Een jaar later werd de school uitgebreid. Een van de garderobes werd omgebouwd tot klaslokaal en meester Tiny Schutjens g ing daar lesgeven. Meester Pasnage1 kwam in plaats van meester Velthuis, die met pensioen gmg.

In die tijd moet ook het strafklasboekje geboren zijn.

In plaats van dat ieder leerkracht na school tijd moest besteden aan kinderen die straf hadden werden al deze kinderen bij een leerkracht in de strafklas geplaatst. Je kon voor 10, 20 of 30 mürnten in de strafklas komen.

Kwam je niet opdagen dan werd je tijd verdubbeld.

Bij het naar binnen gaan stonden de jongens steeds keurig in de rij. Ieder had zo ongeveer zijn eigen tegel.

Bij de tweede bel moest je stil zijn, totdat je naar binnen ging. Beginjaren 70 werd er op de Aloysiusschool gestart met niveauonderwijs voor rekenen en taal. De leerlingen werden ingedeeld in een A, B of C groep.

Ook werd gestart met het geven van seksuele voorlichting d.m.v. dia's. De ouderavonden over dit thema werden druk bezocht. Elke week ging klas vier naar Oss om te leren zwenunen. Midden jaren zeventig werd het zwemonderwijs afgeschaft, omdat veel mensen hun kinderen naar het zwembad in Nuland stuurden.

In 1974 begon men voorzichtig met het jaar voor jaar mengen van de scholen. In 1977 werd het begrip coeducatie met veel tromgeroffel door Theo P1inssen verkondigd. Zijn slogan was : "Co-educatie, de jongens minder rauw, de meisjes minder flauw". Maar het proces werd niet versneld.

Vanaf 1978 hebben de ouders een belangrijke ondersteunende rol gehad in het onderwijs. In het onderwijs steeds meer getoetst. Het fenomeen leesmoeder en (in bijna 20 jaar) een leesvader deed zijn intrede.

Ouders werden op meer gebieden te hulp geroepen.

Vooral handenarbeid was een vak waarbij hulp goed gebruikt kon worden.

Teamfoto september 1980

Legendarisch zijn ook de schoolreisjes. We gingen zelfs naar het buitenland Duitsland (Monschau) en België (Luik, Han en Coo) met de hoogste klassen.

Heel vroeg weg en heel laat thuis was toen heel gewoon. Een enkele keer was er wel eens wat met een bus, of viel er een jongentje in het water van de Flevohof, maar over het algemeen gebeurden er geen ongelukken tijdens die reisjes. Later bleven we alleen maar in Nederland. Een schoolreis bevatte een leerzaam en een speels element.

zittend op stoep: Eduard line/ers, Theo Peters (conciërge), Wilma Platenbwg zittend op muurtje: Ineke Gerrits. J\,fartie11 Wijdeven, Tlvan Bloemen, Theo Prinssen, Erna Bijveld

staand: Betsy v. Heinsbergen, Riet v. San/voort, Peter Lam111ers. Henny Meerrens 14

O.l.v. Theo Prinssen en Martin Wijdeven wer-

den de schoolverlaterdagen opgezet. Kinderen van de zesde klas (later groep 8) kregen via projecten allerlei onderwerpen aangeboden. Pas eind jaren tachtig ging groep 8 op kamp.

Ouders werden jaren geleden al bij het onderwijs betrokken, maar ze kregen pas enige zeggingsmacht in de school door de wet op de medezeggenschap. Zowel in de voorlopige als in de latere definitieve raad hebben zeer actieve ouders gezeten. De medezeggenschapsraad is ook nu nog steeds een belangrijk orgaan.

En onze school kent al bijna twintig jaar een goed functionerende ouderraad.

Een ander adviesorgaan was de catechesecommissie.

Dit was een overlegorgaan waarin afgevaardigden van de beide scholen, de parochie, het schoolbestuur en ouderraden zitting hadden. De districtscatecheten Gerard Kleindouwel en Frans Vervoort gaven professionele begeleiding. Deze commissie heeft meer dan 25 jaar goed werk verricht.

Er moest een schoolwerkplan opgesteld worden en de computer diende zich aan als hulpmiddel.

In 40 jaar kwamen en g ingen er veel leerkrachten. Zo ook directeuren: Theo Priussen september 1957 - maart 1988; Jan Heijmans maart 1988 - augustus 2000; Hans van Dijk directeur ad interim augustus 2000 - januari 2001; Ton van Zuilen j anuari 200 l- Ook bestuursleden waren geen zittenblijvers.

Was het eerst het parochiebestuur dat de scepter zwaaide, later werd dat Stichting Katholiek Onde1wijs Geffen, vervolgens kwam Stichting Katholiek Onderwijs Maasdonk (SKOM) en nu varen we onder de vlag van Primair.

En of beide scholen nog zelfstandig blijven of ooit eens zullen fuseren tot één school in één gebouw? Dat zal de toekomst ons leren.

De Aloysiusschool heeft in de voorbije 45 jaar van haar bestaan de nodige verbouwingen en veranderingen ondergaan. De school groeide, kromp en groeide weer.

De Mariaschool moest 8 klassig blijven en de Aloysiusschool mocht de overloop en terugloop opvangen.

Peter Lammers.

De jaren tussen l 980 en 1985 waren zeer belang1ijk. immers in die periode moest gestalte gegeven worden aan de onafwendbare samenvoeging van kleuterschool en lagere school. Klavertje 3 en Aloysiusschool werden omgesmeed tot Basisschool Aloysius, Klavertje Vier ging samen met de Mariaschool. Er is nog serieus nagedacht over andere namen, maar men vond de namen van de beide lagere scholen toch het beste.

Omdat er in die tijd geen echte vrijheid van schoolkeuze was moesten beide teams dezelfde onde1wijsmethoden hanteren. Het bestuur verkondigde steeds dat het "·el twee scholen waren, maar dat er geen verschil i.n onderwijs op dje scholen was.

40 jaar Torenklanken!

Proficiat met deze mijlpaal.

Een hele tijd; je kunt spreken van 'vroeger'.

Niet te geloven, wat vliegt de tijd.

Je gedachten gaan terug naar die tijd, je lagereschooltijd.

Waren we begin jaren zeventig al gestart met het ondetwijs in niveaugroepen, een tiental jaren later werd het zelfstandig werken bij de horens gepakt.

Toen kleuterschool en lagere school samengevoegd werden is er ook door ons team naarstig gezocht naar oplossingen voor de grote overgang van de oudste kleuterklas naar de eerste klas van de lagere school.

Kleuters moesten de zelfstandigheid ook in de overige leerjaren blij ven behouden. Het zelfstandig werken met zijn dag-, week- en periodetaak deed zijn intrede. Nu wordt er op onze school in al Ie groepen zelfstandig in hoeken gewerkt.

MA R I AS CH OOL

Schoolbel 40 Jaar geleden was de Mariaschool nog me1sJeSschool. De meeste kwamen te voet naar school via het smalle tegelpad naast het Patronaat en de tuü1 van de burgemeester. Als je vroeg genoeg op bet schoolplein was kon je nog een plekje bij de muur bemachtigen om te kaatseballen: "Karel 1 stiet zijn teen, ...één..." Anders nog even stiekeu of hinkelen tot de bel gaat... Die schoolbel... wie kent dat geluid niet meer... Die koperkleurige bel die door de hoofdzuster met overtuiging werd geluid om je binnen te roepen. Niet allemaal tegelijk, nee, netjes in de rij, twee aan twee, klas voor klas. Dan de tweede bel: iedereen muisstil! We hebben allemaal tot in de zesde klas moeten wachten om een keertje die schoolbel van het schoolhoofd aan te nemen en op zijn vaste plaats in de gang terug te zetten. Je hield de klepel goed vast, want als ie in jouw handen nog geluid zou maken, kwam je niet meer voor die gunst in aanmerking!

15

Inktlappen In de rij dus, naar je klas, door de lange gang met tegeltjes, iedereen zijn eigen kapstok met nununer.

Naar je vaste plaats, soms nog in houten schoolbanken met een inktpotje onder een schuifdeksel. Wat hebben we ons ingespannen om netjes te schrijven met de lastige kroontjespen! De inktlappen waren niet aan te slepen. Daarom mochten we er tijdens de handwerkles van zuster Pietje zelf geregeld eentje maken: vijf lapjes stof knippen van gelijke grootte, aan elkaar vastgenaaid met een knoop. Maar dat was nog niet het moeilijkste; leren breien was voor de meeste pas echt een nachtmerrie. Met breinaalden zo dun als satehprikkers moesten pannenlappen worden gemaakt, zonder steken te laten vallen. Onze moeders werden daar op moederdag mee verrast; het is te hopen dat ze wel begrepen waarom die kleuren zo in elkaar waren overgelopen.

Van buiten leren Het lesrooster kende nog niet zoveel variatie in die tijd : 's morgens rekenen en taal, 's middags rekenen en taal, zelfs op zaterdagmorgen naar school voor rekenen en taal...

De tafels werden er dage]jjks ingestampt en galmden door het schoolgebouw, soms met twee klassen tegelijk en ook nog om het hardst! Als het raam openstond kon de voorbijganger zijn 'tafelkennis' meermaals ophalen.

Zusters van liefde Zwaaiden de scepter op school. Namen die indruk hebben gemaakt zijn Zr. Anne Marie, Zr. Annie, Zr.

derde klas '62 â&#x20AC;˘ '63 Kapelaan Krooymans, jt![fivuw Stee11be1ge11 16

Joseph, Zr. Bemardino, Zr. Walteria.

Later kwamen er juffen bij: juffrouw Verhagen, Steenbergen, Laogens. Maar de vooruitgang was ook op de meisjesschool niet te stoppen: in 1965 werd het tijd voor een hoofdmeester: Piet de Kort.

ZĂł van de jongensschool de "meneer" van de zesde ldas meisjesschool. Piet heeft menig sigaretje opgestoken om te wennen aan al die bakvissen.

Catechismus Wie 40 jaar geleden op de Mariaschool zat, zal zich de beloningsplaatsjes nog wel herinneren die elke van buiten geleerde bladzijde van de catechismus opleverde. 1n de Vastentijd bezochten schoolkinderen de vroege H.Mis; jongens rechts en meisjes links. Elke dag, soms door weer en wind om half acht naar de kerk; je sloeg nooit over want dan was je stempelkaart niet compleet. Trots op je askruisje op aswoensdag, want dat was toen een gewone schooldag. En als je eindelijk na veertig dagen de inhoud van je vastentrommeltje mocht verorberen, had j e er geen zin meer in want alles plakte aan de bodem vast.

En het zilverpapier van die goedbewaarde koetjesreep spaarde je voor de missie. Ook nooit begrepen wat ze daar nou aan hadden?

Oud en vertrouwd Maar de opmerkzame lezer zal het niet zijn ontgaan dat het logo van de Mariaschool anno 2002 nog het oude vertrouwde profiel van het gebouw in zich heeft; ook binnen het gebouw vindt men oude vertrouwde elementen terug, met name juffrouw Tonny, Mieke, Margje en Gerrie; alle vier getogen op "onze" Mariaschool, die nu al menig jaartje ons werkterrem 1s.

En niet te vergeten die oude - ~ - :. vertrouwde schoolbel, die .,.~ ons alle vier nog heel bekend in de oren klinkt. Ze heeft nog steeds een eigen plek;je in de gang. Ze is nu _ dof van kleur en het handvat zit wat los, maar als ze luidt zullen ook bij onze plaats- en leeftijdgenoten die binnen afzienbare tijd door Sarah werden (worden) bezocht veel herinneringen boven komen...

Vier juffen van (boven de) 40

ROND DE DORPSPOMP Deze keer een heel andere dorpspomp dan dje we zo gewend zijn door de jaren heen. We hebben onlangs een gesprek, een interview, met de Dorpspomper zelf gehad, met De Prins, T.P oftewel Theo Prinssen.

Wij, Els van der Heijden en Kees Jongeneelen hadden op l 1 maart j .1. ten huize van Els aan de Heesterseweg een ontmoeting met de schrijver van de Dorpspomp.

Els had in het kader van het 40-jarig jubileum van Torenklank.en lekkere gebakjes in huis gehaald. Al smullende kwam het gesprek op gang.

Hoe is de Dorpspomp nu eigenlijk ontstaan, vroegen we ons af. Theo vond destijds dat er eens wat meer leven in de brouwerij moest komen. Hij heeft toen, en dat was in januari 1974 om precies te zijn, zelf het initiatief genomen om in Torenklanken een nieuwe rubriek te beginnen met als titel "Rond de dorpspomp". En dat is altijd zo gebleven.

In september 1957 werd Theo in Geffen hoofd van de Aloysiusscbool en geraakte geleidelijk aan betrokken bij de Geffense gemeenschap. Hij heeft door de jaren heen vele functies op allerlei gebied vervuld. A Is hoofd der school werd je al gauw overal voor gevraagd, zoals secretaris van het comité 121/2 jubileum Burgemeester van Zijl, JO jaar voorzitter fanfare W.l.K, orn er slechts enkele te noemen.

Als motivatie en drij fveer om al die jaren stukjes te sclu·ij ven noemde Theo vooral de betrokkenheid bij de Geffense gemeenschap, als dorp. Het erbij willen horen, de vele contacten. Het op de hoogte wiJlen zijn van wetenswaardigheden en nieuwtjes.

Er is wel een verschil in de Dorpspomp van toen en nu.

Vier jaar geleden werd de Stamtafel io het leven geroepen. een initiatief van Paul Wagemakers tijdens een roapavond. Net voordat er nieuwe Torenklanken verschijnt komt de Stamtafel zondags na de H.Mis in café Gevers bij elkaar. Een vast panel met enkele gasten die genodigd zijn en verder is iedereen welkom om over een paar onderwerpen te discussiëren. Dat ligt Theo wel, discussie over de politiek of over een stelling die gedeponeerd wordt, daarnaast worden ook de recente gebeurtenissen belicht. Theo probeert de thema 's positief te benaderen. Dat het soms reacties uitlokt, vindt Theo njet erg.

In de acht jaar dat Theo inmiddels alweer in Oss woont, belt hij wel eens iemand op voor wat nieuws of hoe iets of wat is geweest, etc. Hij is nu niet meer elke dag in Geffen en dan kun je niet meer van alles op de hoogte zijn. Het blad Torenk lanken vindt Theo mooi in elkaar zitten, mooi van vorm ook. Hij vindt wel dat er best wat meer gereageerd mag worden. Met plezier leest Theo de verschillende artikelen.

Theo is de scluijver geweest van de rubriek "In Memoriam". Dit heeft hij destijds een keer op verzoek gedaan en is daar toen vele jaren mee doorgegaan . Tot het moment dat het teveel werd en een aantal mensen het liever niet hadden . En dan moet je stoppen.

Er waren echter ook wel eens tijden dat de Dorpspomp niet verscheen. Maar altijd kroop Theo dan na verloop van tijd toch weer uit zijn schulp en begon weer te schrijven.

Hij zou graag nog wat meer willen sclnijven, gedichten bijv. Momenteel is Theo bezig met gegevens te verzamelen over Pater Ivo van Dinther. Hij zou het leuk vinden om een Brabantse avond te organiseren over Ivo van Dinther.

Verder is Theo lid van de Heemkundewerkgroep Vladerack, waarvan hij 17 jaar voorzitter is geweest.

Hij is geïnteresseerd in de Geffense historie en is bezig met een artikel in Ouw Neyts over de familie van Dijk.

In het verleden heeft hij als Dorke 21 keer in de ton gestaan met Has (Harrie van Lee). Het bekende duo Has en Dorke dat het wel en wee in Geffen op de korrel nam met carnaval. Velen weten dat nog, dat was het hoogtepunt op zo'n avond. Daar keek iedereen naar uit.

Buiten de Dorpspompen en In Memoriams schreef Theo o.a. het toneelstuk "Raboeni" ter gelegenheid van het 25 jaar priesterjubileum van Pastoor van Doorn in 1982. Op verzoek schrij ft hij in de carnavalskrant en ook voor de muziekschool.

Want beste lezers, zoals Theo het ons zelf vertelde is de muziek zijn belangrijkste hobby naast alle andere activiteiten. Vooral de klassieke muziek geniet zijn voorkeur. Thuis is Theo vaak achter de piano te vinden.

Iedereen kent Theo ook als dirigent van het Gemengd Koor en het Senioren Koor in onze parochie. Een veelzijdjg man. Dit alles toont aan hoe zeer verknocht Theo is aan Geffen en met Geffen.

Tussen al dat vrijwilligerswerk vindt Theo toch nog tijd om te wandelen en te fietsen samen met partner Marianne.

Op de vraag van Els wat Theo zou doen als bij niet meer voor zichzelf zou kunnen zorgen en zou moeten kiezen uit een verzorgingshuis in Oss of in Geffen, kregen we het volgende antwoord. "Zolang als het kan zelfstandig blijven. Maar als dat echt niet meer kan, dan zou ik heel graag naar Geffen komen".

Dat siert Theo Prinssen, Geffen boven alles, het dorp dat zijn levensloop grotendeels heeft bepaald.

Theo bedankt voor het plezierige gesprek.

Els van der Heijden en Kees Jongeneelen.

17

VEERTIG JAAR TORENKLANKEN...

Dat is een proficiat waard. Dank aan de initiatiefnemers en dank aan alle mensen die Torenklanken 40 jaar lang levend hielden. Torenklanken is de weerklank van het dagelijks gebeuren in Geffen. Tk prijs mij gelukkig van de 40-jaren dat TorenkJanken bestaat er l 5 als inwoner van Geffen te hebben mogen meemaken.

Het was op 8 februari 1985 dat ik als pastoor van de Maria Magdalenaparochie werd geĂŻnstalleerd. Bij die gelegenheid heb ik samen met mijn voorganger Harrie van Doorn twee boompjes mogen planten op het kerkplein die intussen stevig wortel hebben geschoten en flink zijn uitgegroeid.

In de jaren die volgden ben ik van Geffen en de Geffense mensen gaan houden en dat dat ook omgekeerd het geval was merkte ik in 1994 bij mijn verkiezing tot eerste Geffenaar van het jaar. In 1995 mocht ik Abraham zien die bij die gelegenheid in het torentje van het Angelusklokje was geklommen. In 1996 heb ik samen met de parochianen van Geffen op een fantastische wijze mijn zilveren priesterfeest mogen vieren: eerst in de kerk en vervolgens in de sporthal. Er werd een indrukwekkend spel over de goede herder opgevoerd en op de maandag na dat grote feest kwamen alle kinderen van de Aloysius- en de Mariaschool naar De Geer om de viering onvergetelijk te maken. In 1997 was ik twaalf en een half jaar pastoor in Geffen en mocht ik de eerste steen leggen voor het nieuwe patronaat. Het jaar daarop bij gelegenheid van Geffen 700 trok voor het eerst sinds lange jaren weer de sacramentsprocessie door Geffen en mochten we een prachtig nieuw gebrandschilderd raam in de kerk onthullen.

En dan kwam in augustus 1999 de ook voor mij verrassende vraag van onze bisschop Mgr. Hurkmans of ik pastoor van Spoordonk en Oirschot wilde worden en Deken van het Dekenaat Oirschot. Ik kreeg vier dagen bedenktijd en omdat er meteen een goede jonge opvolger voor mij klaar stond heb ik ja gezegd. Het is in de kerk en ook in de sporthal een onvergetelijk afscheid geworden. Ik kan u wel vertellen dat ik Geffen en de Geffense mensen voor altijd in mijn hart heb gesloten.

Nu ik al weer meer dan twee en een half jaar weg ben heb ik intussen mijn draai gevonden in Oirschot en Spoordonk waar ik dezelfde grandioze medewerking en warme sympathie mag ondervinden als in het Geffense. Via Torenklanken, die ik elke twee weken door Diny van Wanrooy krijg toegestuurd, blijf ik op de â&#x20AC;˘hoogte van al het wel en wee in mijn vorige standplaats en kan ik toch nog meeleven met alles wat er in Geffen gebeurt. Zo is Geffen en zijn de Ge:ffenaren wel uit 18

mijn oog, maar niet uit mijn hart. Ik bewaar aan Geffen alleen maar hele goede herinneringen en ik denk met veel plezier terug aan de jaren dat ik in Geffen mocht wonen en werken.

Torenklanken was in mijn Geffense tijd al een prachtig blad. Nu ik elders woon en werk houdt het de band in stand tussen mij en de plaats waar ik graag en met veel plezier ben geweest en heb gewerkt. Graag doe ik al de Geffense mensen, jong en oud, die mij lief zijn, de meest hartelijke groeten. Torenklanken wens ik proficiat met dit jubileum en ik zou zeggen: nu op voor goud, het vijftigjarig bestaan in 2012!!!

Pastoor L. Spijkers Nieuwstraat 17A, 5688 BD Oirschot

HEB JIJ DAT OOK Heb jij dat ook? dat je soms helemaal geen zin hebt, dat je maar niet weet wat je wilt, dat je aan alles loodzwaar tilt, en wat je noemt de dampen in hebt? dan lijkt de liefste fee een kreng, de mooiste vlinder lijkt een spook, heb jij dat ook?

Heb jij dat ook?

Dat je soms bang bent van de mensen, of van de wjnd, of van de nacht, of dat je iets heel fijns verwacht, te fijn haast om te durven wensen?

Soms ben ik zomaar blij met niks, soms ben ik zomaar van de kook, Heb jij dat ook?

Heb jij dat ook?

Dat je vanalles denkt te kunnen, maar als je dan echt wat probeert, loopt het van a tot z verkeerd, of ze je het succes misgunnen, Dan wens ik alles naar de maan, Of naar de Mookerhei, bij Mook.

Heb jij dat ook?

Heb jij dat ook?

Dat je het heerlijk vindt te leven, dat alles kleur heeft, geur en smaak?

Dan zou ik best zomaar een knaak aan zomaar iemand willen geven.

Soms zie ik alles wit als sneeuw, en dan weer grijs, of zwart als rook.

Heb jij dat ook?

WEET UDAT: • Torenklanken 40 jaar bestaat • Deze jubileumuitgave is geschonken door Wihabo • Torenklanken geheel afhankelijk is van adverteerders, collecte (zakjesactie) en een bijdrage van de gemeente • De opbrengst van de collecte in 2001 f 3.512,95 was • In 1992 de zakjesactie f 3.707,35 opbracht.

• Een uitgave van Torenklanken 1.750 exemplaren ± € 800,00 kost.

• Per jaar 20 keer Torenklanken verschijnt • De financiële toestand niet zo rooskleurig is • De redactie alleen uit vrijwilligers bestaat • Torenklanken tegenwoordig digitaal wordt gemaakt door André Schuurmans • Dat dit wel een compliment waard is • Annie Hanegraaf en Adriaan van Za11dvoort bijna 30 jaar bij Torenklanken zijn betrokken • Theo Prinssen al 28 jaar 'Rond de Dorpspomp' schrijft • Diny van Wanrooy alweer 10 jaar 'Efkes Buurte mè' verzorgt • Wij hen daarvoor heel dankbaar zijn • Ter gelegenheid van 40 jaar Torenklanken er een tentoonstelling is ingericht • Deze tentoonstelling is op vrijdag 14 juni van 19.00 tot 21.00 uur in het gemeentehuis • Iedereen van harte welkom is • Deze tentoonstelling nog enkele weken m het gemeentehuis te zien is.

wat voelde Willem zich bekocht, toen de dokters hem vertelden dat hij niet meer werken mocht.

Het inkomen ging naar beneden, Willem heeft het wel te kwaad.

Willem krijgt z'n WAO-tje, en loopt doelloos rond op straat.

Willem zit soms haast te grienen, omdat hij niet werken kan.

Hij wil zijn geld zelf verdienen, huilen is niets voor een man.

Maar de buren zeggen: kijk eens, hoe die Willem profiteert, lekker niks doen, lekker lui zijn en hij krijgt mooi uitgekeerd.

Willem wordt door al die praatjes, ook nog geestelijk gestoord.

Daarom heeft hij toen z'n buren netjes stuk voor stuk vermoord.

Wij kunnen ons een rotje werken, wij betalen voor die vent.

Willem is toch te belazerd om te werken, dat is bekend.

WILLEM

Nou, dat laatste is wel onzin, dat verzin ik er maar bij.

Maar Willem gaat in de vernieling, en staat naast de maatschappij.

Willem heeft, als zo vele anderen, eigenlijk te lang gewerkt.

Willem is te vroeg versleten, maar dat werd nooit opgemerkt.

Roddelaars en stomme knakkers, mensen met zo'n grote bek, boren Willem mooi de grond in en breken ook nog Willem's nek.

Willem ging steeds naar zijn werk, maar toen op een kwade dag Sloeg zijn rikketik op hol en raakte hij kompleet van slag.

Willem, zwijg maar op die roddels, trek je er maar niets van aan.

Morgen kan het die grote smoelen, misschien net zoals jou vergaan.

Willem dacht: wat overkomt mij, o, ik voel me heel niet goed.

Dokter kwam en die bracht Willem naar het ziekenhuis, met spoed.

Weet je wat ik hier wil zeggen: "Luitjes met je grote bek, een beetje meeleven met anderen, op z'n tijd, is echt niet gek".

Daar werd Willem door de dokters weer een beetje opgelapt.

Willem dacht: over een poosje ben ik helemaal opgeknapt.

W. Koster

Maar wat voelde hij zich bedonderd, 19

EEN TELEFOONGESPREK 27 februari 2002. Met Kees ... , en of ik nog weet van Torenklanken... , dat binnenkort veertig jaar bestaat.

Torenklanken! Hij zit tegenwoordig ook in de redactie en zij hebben het idee om... tsjah, wanneer was dat ook alweer, een mooie plakgroep en een rooie scluijfgroep, hoe deden we dat toen toch en natuurlijk, na de jaarvergadering, de jaarlijkse feestavond uit met de hele ploeg, maar daar merkte niemand anders wat van. Het was vooral veel samen en reuze gezellig. Werken, overleggen, verzamelen, knippen, bijtijds zorgen dat de vaak overvloedige kopij paste op het aantal vooraf vastgesteld pagina's: een tijd van veel plezier en elkaar vaak zien. Wat flitst er na zo'n onverwachte vraag allemaal niet door mijn hoofd. Keukentafels en huiskamertafels met al die vellen papier, weet ik de namen nog? Natuurlijk, Ria, Ad, Nellie, Diny, Annie, Mieke, Will, Tiny, Hetty, good old Adriaan en Pieta natuurlijk ... wat moesten we zonder haar. Heen en weer naar de drukker. Achteraflijkt het alsof we iedere week bij elkaar kwamen. Het moest gevarieerd zijn maar toch herkenbaar: een vaste indeling van so1ru11ige onderdelen. "Wie wat waar" op de achterzijde, maar dat was kostbare ruimte en ook adverteerders lieten hun stem horen. Enkelen onderhielden die contacten, jaar in jaar uit, moedig! De zakjesactie, spannend, wat brengt het op? En steeds: opluchting achteraf over zoveel vrijgevigheid: we kunnen er weer een jaar tegen, bedankt! Dat nieuwe lettermachientje was een uitkomst, regelmatige koppen voor een professionele opmaak en dat blauwgelijnde papier van Witsiers was een fantastisch hulpmiddel. Ja Kees, hoe kan ik daar zo lang over nadenken, het is er al. Net als ieder nummer van Torenklanken na een enthousiaste avond. Een paar stappen in de estafette met een fijne groep mensen.

Sommigen zijn er nog, anderen moeten we missen.

Ruimte tussen de regels. Afscheid. Maar de herinneringen blijven, en hoop. Het ga je goed, Torenklanken.

Erik Noorman

In Memoriam Kattepad door G. Veldhuis Op de agenda van de Geffense raadsvergadering van 30 dec. 1970 treffen we aan een ontwerp-besluit om het 'Kattepad' te onttrekl<en aan het openbaar verkeer. De aanvaarding van dit ontwerpbesluit maakt dus een einde aan het Kattepad, maakt een einde aan een romantisch stulqe 'gewoonterecht', waarvan niemand eigenlijk het begin precies in de tijd kan situeren en de oorsprong van de naam kan verklaren. Hoe ontstaat zo'n pad?

Och, heel duidelijk. Zoals zoveel paden in Geffen ontstonden. Denken we maar aan 'de Lange Pad' en het voormalige pad dat vroeger over het terrein van het 20

Jeugdhuis naar de kerk voerde. Men moet van de ene weg naar de andere komen, maar beide wegen zijn gescheiden. Er ligt een vlak terrein tussen van akkerland. Wat doe je dan als je vlug van de ene weg naar de andere wilt? Je schikt je naar het algemeen menselijk: princiep: met de minste moeite het grootst mogelijk resultaat bereiken. Je kuiert dus door de voor, naast de akker en je bent er vlug. Iemand ziet je en doet het na.

En 's avonds bij het bumten beroem je je op je initiatief -dat doen we immers graag- en er volgen anderen, die het ook wel durven. En in de vervlogen tijden, van enkele honderden jaren geleden, is de communale geest, gevormd in langdurig gemeenschappelijk bewerken van bepaalde gronden, nog wel zo sterk dat de eigenaars van de grond niet spoedig aanmerkingen u,aakte op een zich vormende publieke gewoonte. Zo het ontstaat het pad en vooral in de avondlijke uren, als men niet gezien wordt. Als kind van de duisternis wordt het pad geboren en de duisternis zal het later een speciale betekenis geven. En de naam? Het pad dat naar de kerk leidde wed Kerkpad. En het is ook duidelijk dat de lengte van het pad tussen Veldstraat en Dorpstraat de naam Lange Pad bracht. Een bijzondere oorzaak van het ontstaan van deze dorpspaden, die wel speciaal voor Geffen geldt, ligt in bepaalde politieke omstandigheden. Want volgens de overlevering heeft de Lange Pad zijn betekenis, mis-schien zelfs wel zijn ontstaan, te danken aan de tijd van de onderdrukking der brabantse katholieken door het protestantse bestuur in Den Haag.

De tijd dat Brabant generaliteitsland was en de uitoefening van de katho-heke godsdienst verboden was.

Overal bloeiden toen de schuilkerken die in 't geheim in het donker bezocht werden, want het volk bleef massaal trouw aan geloof. En een schuilkelder aan de Papendijk gaf de mensen uit Bergstraat-Bredeweg de gelegenheid om via Kerk-pad en Lange Pad het dorpscentrum te ontwijken. Omgekeerd konden de Papendijkers zo, ongezien in het dorp, de schuilkerk in den Berg bereiken, want de Lange Pad zette zich voort dwars over de Veldstraat als Kerkpad.

Maar nu die Kattepad, hoe kreeg die zijn naam? Zwierf er 's avonds een kat rond, die de snelle gebruikers met vurige ogen beloerde? Was het een plek waar speciaal maartse katten.romantiek zich afspeelde? Of woonde er toen in de buurt een voorvader van het bekende KattenMieke, dat 's avonds haar serie katten uitliet? Katten schijnen hier in de omgeving wel bijzondere dingen gedaan te hebben. Rosmalen kent zijn Kattenpoel, Geffen zijn Kattepad en Oss zijn Katwijk. Wie geeft de oplossing? Namen ontstaan dikwij ls spontaan en om een kleinigheid soms. Wij mogen wel zeker veronderstellen dat het oude Kattenpad niet de duidelijke afbakening met heggen gehad zal hebben, zoals wij die thans kennen. Er is door gewoonte een erfdienstbaarheid ontstaan na een aantal jaren, waardoor het pad publiek

SCHOONHEIDSSALON

ANNE Cronenakker 1 - Nuland - Tel. 073 - 5324724

A,. fÀ

GESPECIALISEERD IN: • Exclusieve gezichts- en lichaamsbehandelingen / Pakkingen (billen buik, borsten, handen en voeten) • Facesetting • Permanente Make-Up

Met een cadeaubon kom Je Pas echt moo; voor de dag_

Depositaire van: • Maria Calland • Mary Cohr • Cli Amati

• Make-Up workshops • Dagarrangementen • Piercing • Ontharen (elektrisch)

MÄRY

~l◄k

-

ook verhuur~cadeauartlkelen-1,ezorging aan huis

Hanegraaf B.V. Geffen Bed~Jvenweg 4, 5386 KA Geffen Tel (073) 532 20 01 Fox (073) 532 50 68

OOK KEUREN WIJ UW MACHINE'S VOLGENSVCA-NORMEN

Dorpstraat 13 • Geffen • Tel. (073) 532 46 59

ADMINISTRATIE 15"' ::.:::-

&

ADVIES MAASDONK

HAGEKO GEFFEN

UW PARTNER IN ADMINISTRATIEVE EN FISCALE DIENSTVERLENING

STALE N KOZIJNEN OP MAA T

Het adres voor: e verzorging van uw administratie, loonadministratie, jaarrekening • verzorging van alle fiscale aangiften • startersbegeleiding • advisering en bedrijfsbegeleiding Administratie & Advies Maasdonk heeft een passende oplossing voor al uw vraagstukken.

W-

l2<(_ I ._ Bedn("•n~ 4

5386 KA Geffe• Tel: 073 • 532 04 81 F""' 073 . 532 .SO 68

Mob«I. 06 · 531 624 33

lid van

•

r;;JWIELEN

t

Administratie & Advies Maasdonk Kastanjelaan 44 5382 KD VINKEL tel: 073-5326056

T~KSTATION TAXI

M~'H~t--=·i¼U '~ff'

• •

1

e-mail: huubclement@cs.com

Nederlandse Orde van Administratie en Belastingdeskundigen

ICerkstra.at 11 G<!lfeo (073) S32 13 t3

Ja, dat doen Hypotheken

Aan-en verkoop

we allemaal!

Verzekeringen

Taxaties verhuur Onteigeningen

Dorpsplein 13 Geffen ~

(0ï3) 532 32 64

l·I

VAN HEESE PARTNERS BV Makelaardij Assurantiën

~ LMV

Hypotheek ®adviseur

•

pad werd. Het is wel duidelijk dat later de belendende grondeigenaars hun tuinen een zeker 'privacy' gaven door ze met heggen af te sluiten en wel met de in oude tijd zo geliefde doornheggen, langzame taaie groeiers, die men ook op de uiterwaarden van de Maas nog aantrof. Achter die heggen konden ze vrij en beschut voor vreemde hun ogen, sla planten, zich lekker gapend uitrek.ken op hun bank achter het huis en zal zeker ook wel een lieve vrouw een kusje gekregen hebben. Maar men heeft er niet aan gedacht -men denkt dikwijls alleen aan eigen 'privacy' - dat men door het scheppen van eigen privacy een geheel nieuwe privacy in het leven riep, de privacu der vrijende paartjes!

Want in Geffen was toch wel het Kattepad geworden tot een vrij erslaantje bij uitstek en zeker zou de dichter Hooft, als hij ons Kattepad gekend had, hier de beroemde regels gedicht hebben: Indien dit paadje klappen kon Wat meldde het al vrijage.

Als elke zoen hier gepleegd de gemeente Geffen een stuiver had opgebracht, had de nieuwe Weerscheut er al lang gelegen! Sommige belendende eigenaars van tuinen gingen hun afsluiting gedeeltelijk opgeven, door een poortje aan te brengen in de achterheg van bun tuin, aan het pad. Dit was gemakkelijk om met fietsen e.d. achter de tuin binnen te komen. Maar het schiep tevens de mogelijkheid voor de dochters des huizes om de vrijer achter aan het poortje af te spreken. En wanneer zo'n paartje eenmaal gezien was, was er in de avondduisternis weer de mogelijkheid geschapen voor de op de dorpen zo beruchte 'loerders' die graag hun tekort aan ontwikkeling met een snelcursus wilden aanvullen. Men moet niet te kwaad denken over deze 'loerders', want er waren er wel die het later tot kerkmeester brachten en dus zwaar in de achting stonden.

De vroede vaderen lieten lang deze romantiek van het Kattepad bestaan. Want er was nog een derde functie van het Kattepad, naast die van verbindingspad en vrijerslaantje nl. 'het ongezien betreden van het notariskantoor, dat bij de uitgang van het pad aan de Molenstraat gevestigd was. Het is nu eenmaal een feit dat op de dorpen vroeger, als tegenhanger van de algemeen beoefende roddellarij, een uitgekookte methodiek ontwikkeld was om bepaalde gezins- of familieaangelegenheden geheim te houden. Met Kerstmis werd de pacht voldaan. Dan waren bezoeken aan de notaris normaal, daar tussenin moesten de bezoeken geheim blijven. Het was al erg genoeg als je ge]d moest lenen of om uitstel vragen. En niemand mocht het zien als je in het avondlijk donker haantjes naar de notaris bracht! Die moesten de boeren maar afstaan aan pastoor, burgemeester of notaris om goodwill te kweken.

Voor de boer was 'piepers en mulkepap' genoeg. Een beetje vet op het roggebrood, wie doet je wat? Het Kattepad was dus een mooie gelegenheid om ongezien 22

bij de notaris binnen te komen, temeer omdat de notaris de zaak bevorderde door een aparte zij -ingang aan te brengen, die tevens de kortste verbinding met het raadhuis gaf. Deze betekenis voor notariskantoor en zijn klanten is wel beslissend geweest voor het voortbestaan van het Kattepad in de moderne tijd. Een tweetal latere wijzigingen werden bij de jeugd goed ontvangen. De vormverandering ontstaan door een actie van een der eigenaars, waardoor het vroeger rechte pad half verviel en bij een belendend perceel werd getrokken, waarbij de helft omgebogen werd in oostelijke richting. Deze regeling bracht grotere veiligheid bij de uitgang aan de Dorpstraat, waar het steeds drukkere autoverkeer het heel gevaarlijk maakte om per fiets met flinke vaart het pad uit te schieten. De nog latere een-richting regel voor bet pad was ook bedoeld om de veiligheid te vergroten. Inmiddels had het pad toch veel ingeboet als verbindingsweg door het toenemende gemotoriseerde verkeer dat steeds minder voetgangers en fietsers bracht. De knik in het pad door de verlegging ontstaan en de toepassing van voetgangers en fietsers bracht. De knik in het pad door de verlegging ontstaan en de toepassing van één-richting verkeer verhoogden natuurlijk de veiligheid maar dit was niet de reden voor het goed ontvangen door de jeugd van beide wijzingen. Voor hen overwoog natuurlijk het motief van minder stoornis bij het tête-a-tête. Je kon nu maar van een kant aangereden worden door een late fietser, met al de nare gevolgen van pikkende dorens.

Eo zo komen we tenslotte op het feit van het verdwijnen van ons Kattepad; een officiële betiteling, want men sprak altijd van het Kattepaadje. De drievoudige functie is grotendeels vervallen. Als verbindingdsweg speelt het geen rol meer. De notaris vertrok met zijn kantoor naar de Papendijk. Daarbij is de laatste jaren, de jaren na de oorlog, het bezoek van veel mensen bij de notaris veel opener geworden. Men sluipt niet meer om geld te gaan lenen. Men rijdt voor in een auto om geld te gaan beleggen. En zelfs de derde functie, romantisch paradijsje voor de liefde, is grotendeels verdwenen. Ook de liefde is gemotoriseerd, men bemint per auto en brommer. En om nu dit Kattepaadje alleen te laten bestaan als grati s-tussenconswntie van de Horecabedrijven, is volgens de mening van velen wat veel gevergd. Zo verdwijnt na de oude Pomp (hoewel opnieuw opgetrokken) met het Kattepaadje weer een stukje oud-Geffen. De moderne tijd spelt zijn zakelijke eisen. En het rijk van het eigen Heem schrompelt steeds meer in. Misschien gaat de jeugd zijn paadje nog begraven. Of plaatst men ergens een plankje met het opschrift: [n Memoriam-Kattepaadje.

P.S. Gelieve het dooreengebruik van het pad (Nederlands) en de pad (Brabants) te aanvaarden.

G.V

@an Lent Specialist in zit- en ligcomfort

Bouwen op

Het Gcffcns Veld 4 5386 LL Geffen Tel.: 073 - 532 28 52

vertrouwen

■ ■ ■ ■ ■ ■

§)a-nde,,u;

""'

Gebr. van \Vanrooij BQuwbédrijvcn

Broekstraat 2, Postbus 4, 5386 ZG Geffen Telefoon: 073 • 5340400, Fax: 073 - 5340499

Nationaal en Int. Nationaal Transportbedrijf Container Transport en Verhuur - Houtrecycling AFVALCONTAINERS VOOR BEDRIJVEN EN PARTICULIEREN

Tel.: 0412 - 64 24 54 073 - 522 42 86

Dommelstraat 47

5347 JK Oss

Tel. 0412 - 62 22 91

Fax 0412 - 63 72 06

DE BAN KIER DIEJE KENT U kunt bij ons terecht voor: • privé- (betaal-)rekening '-' met euro-pas (met pincode en chipper) * met creditcard * rood staan met privé-limiet ,:, een speciale jongenrenrekening

• lenen * persoonlijke lening * doorlopend krediet ~' financieringen voor auto/boot/vakantie? * mix-krediet (lenen en beleggen)

• hypotheken ,:, lineair/ annuïteiten * spaar / leven / krediet * aflossingsvrij ,:, combinatiehypotheken '•' beleggi ngshypotheke n * hoog-/laagconstructies * met (premie-) depot

• beleggen '~ beleggersgiro ~, beleggingsfondsen * spaarfondsen '~dividendfondsen * mix-fund '~ rechtstreekse beursaankopen * veel vrijheid en lage kosten

Onze openingstijden: maandag, woensdag, donderdag dinsdag e11 vrijdag :arerdag

wv,;rw.lmv.nl Dorpsplein 13 Geffen (073) 532 32 64

~

• sparen

* direkt opvraagbaar ,:, belastingvrij sparen

* bedrijfssparen ~, deposito's / vaste termijn sparen

* auto matisch

• verzekeren * voor personen ~, voor bedrijven * pensioenen en lijfrente * zorgverzekeringen * gunstige voorwaarden * een onafhankelijk advies * diverse maatschappijen

09.00 - 12.15 en 13.15 - 17.30 uur 09.00 - 12.15 en 13.15 -19.00 uur 10.00 - 13.00 uur en 1•oor1s op afçpraak

l·I

VAN HEESE PARTNERS BV Makelaardij Assurantiën

Hypotheek

®adviseur

Allesvers uiteigen bakkerij

H. VAN ZANDVOORT ELECTROTECHNIEK B.V.

bakkerij Brands E-mail: hvzandvoortelectro@hetnet.nl Magnolia 18 - 5386 EP Geffen Tel: (073) 532 60 18 • Fax: (073) 532 39 86 GSM 06 55 783 873

Dorpstraat 5 - Geffen Telefoon (073) 532 12 57 Fax (073) 532 29 85 Zaal voor:

bruiloften - partijen - vergaderingen

UITVAARTVERZORGING

VAN

B.V.

LITH

Docfalaan 2

5342HZ

Oss

· • -

e>R)

Dorpstraat 31 5386 AL Geffen tel.: (073) 5322612 fax: (073) 5322929

Mogelijkheden voor thuisopbaring Zwarte en grijze rouwauto Mannelijke en vrouwelijke uitvaartleiders Professionele nazorg Lezingen en informatieve gesprekken Gratis informatieboekje op aanvraag Erkend lid van de Ned. Unie van Uitvaartondernemingen

tel: (0412) 62 31 73

fax 0412 6411 55

BOUWMARKT VAN ERP & Zn. *BOUWMATERIALEN *IJZERWAREN *TEGELS *HANG- EN SLUITWERK *GEREEDSCHAP *VERF *TUIN- EN LANDBOUWZADEN *POOTGOED EN BESTRIJDINGSMIDDELEN *SIERBESTRATINGSMATERIALEN

Heesterseweg 53 - 5386 KT Geffen - tel. (073) 532 13 38

Centrale verwarming Gas-Water-Sanitair Energie - Advisering Gaswasdrogers Zonne-energie Badkamers

Ja Re Installatie- en Adviesbureau bv

Kastanjehof 23 5386 GN Geffen Telefoon (073) 532 03 33 Fax (073) 532 03 32 WWW.JA-RE.NL

Onderhoud aan gastoestellen Onderhouds abonnementen gastoestellen Wij maken EPA Rapporten hiermee krijgt u 25% extra subsidie op isolatie of HR ketel Ook levering van materialen voor zelf bouwers

SCHOENEN & SPORT

0 /5ii)SPIERINGS Dorpstraat 9a 5386 AK Geffen Tel. (073) 532 19 58 Fax (073) 532 19 58 Postbus 37 5386 ZG Geffen

Maarten van der Dussen

• begrafenissen en crematies waar u ook verzekerd bent.

• persoonlijke en deskundige begeleiding · vrouwelijke medewerkers Tel.: 0412 - 64 24 54 073 - 522 42 86

r- B. de Kinderen v.o.f.

DIERENSPECIAALZAAK &VEEVOEDERS

~

lUolenstraat 32, Gefieu tel. 073 • 5325551 * Alles voor uw huisdieren * Meststoffen, potgrond, zaden, etc. * Klompen,

Bouw

~~

laarzen

Buro

Wilgenstraat 6 5386 Gl Geffen Tel.: 073 - 53412 94 Privé: 073 - 53412 92 E-mail: bb.dussen@planet.nl

OPENINGSTIJDEN: maandag t/m vrijdag zaterdag

13.00 - 19.00 uur 8.30 - 17.00 uur