8 minute read
De Heulenaar is 10 jaar jong
Met dit nummer vieren we een beetje feest. Het is ons 40ste nummer en het is dit jaar tien jaar geleden dat De Heulenaar als dorpskrant heel bescheiden begonnen is. Bij die gelegenheid vroegen we enkele betrokkenen om even terug te blikken en hoe ze zelf hun medewerking ervaren.
Stan Callens
Advertisement
Frederik Tack Jowan Wyffels
Stan Callens (60) landde in de Kortrijksestraat Heule in 1994 en was snel gewonnen voor de Heulse sfeer. Hij bouwde zijn bedrijf De Mailingman verder uit en belandde in 1998 in de Abeeldreef. Van dan af begon hij zich sterk te engageren in heel wat Heulse initiatieven.
“Op vandaag ben ik nog steeds voorzitter van het HDP (Heuls Denk Platform) en daarmee ook eindverantwoordelijke van De Heulenaar. Natuurlijk kan ik zelf De Heulenaar niet missen. Het verheugt mij dan ook steeds als mensen me vragen of de bedeling al gestart is. ‘Kan jij mij nog dat nummer bezorgen’ klinkt voor mij als een melodie in de oren. Het liefst lees ik zelf de weetjes over de verschillende deelgebieden, kijk ik naar de fotopagina’s en lees ik graag de interviews met bekende Heulenaren. Bij mij thuis zit er maar één ding goed verborgen en perfect in volgorde en dat is De Heulenaar… ”
Frederik Tack (61) bracht zijn jeugd door in Stasegem, verhuisde op zijn twaalfde naar Ingelmunster om in 1984 in Heule terecht te komen, want vanaf 1981 al leraar in Spes Nostra. Hij eindigde zijn 41-jarige carrière in mei als directeur en is nu met pensioen. Hij volgt de Heulse actualiteit al even lang, voortgestuwd door de vele leerlingen die bijvoorbeeld meededen aan Tineke en dankzij de activiteiten die hij bijwoonde. “Ik deed mijn eerste interview voor de Heulenaar op 28 oktober 2013 met Raf Cottenier voor wat toen nog De Molenaar heette en een onderdeel was van de Heulenaar. Als redactielid van het net ter ziele gegane ‘stout’ parochieblad ‘t Radje” van toenmalig pastoor Henk Gevaert waaide ik de redactievergadering van De Heulenaar binnen samen met Walter Deleu en Lize Meert. Ik schrijf het liefst bij voorkeur ironische teksten waarbij met alles en nog wat de draak gestoken kan worden, maar waar je door je woordgebruik, je vertelvorm en je metaforen anderen niet kwetst. Ik kijk ook graag uit naar interviews met mensen die veel te vertellen hebben, vooral over de geschiedenis van onze habitat. Het liefst kijk ik terug naar ons dorpsverleden dat ik voor het nageslacht wil verankeren in de teksten. Ik hoor regelmatig echo’s over De Heulenaar en velen vinden het interessant dat ze hun buren beter leren kennen en er kwaliteiten of weetjes van vernemen die ze nooit vermoed hadden. Als vroegere onderwijsmens vind ik dat ook de jeugd een ruim forum moet krijgen in de Heulenaar.“
Jowan Wyffels (66) kwam in 2013 na jaren van afwezigheid terug naar zijn oude roots: Heule. Zijn vaste stek werd de Mellestraat recht tegenover het rusthuis ‘Ter Melle’ waar hij tevens vrijwilliger is in de bar. “Het was blijkbaar de periode dat De Heulenaar in de bus viel. Van horen zeggen had ik gehoord dat men op zoek was naar een nieuwe lay-outer. Hé, waarom niet, dacht ik, ik beschik over de gepaste programma’s… dus nam ik contact op met een van de verantwoordelijken en ja, ik mocht eraan beginnen… eerst zwart/wit en later full color. De eerste nummers deed iemand anders maar nu ben ik al negen jaar de vaste vormgever, wat ik met heel veel plezier doe. De meeste Heulenaars zullen mij wel kennen als de cartoonist van de Westvlamse Klugtjes, populaire pagina op Facebook. Hopelijk kan ik nog vele jaren de ‘opmaak’ van De Heulenaar verzorgen en zo bij te dragen aan het vastleggen van het gebeuren in Heule, Sente en Heule-
4De Heulenaar | is een uitgave van het Heuls DenkPlatform | JULI 2022
Watermolen!” .
Noël Maes (74) is in 1977 vanuit Gits in Heule aangespoeld en was in 1981 medestichter van de heemkundige kring Langs d’Heuleboorden. Is voormalig hoofdredacteur Krant van West-Vlaanderen, sinds 2009 met pensioen maar nog altijd freelancejournalist. Ook medebeheerder van de Facebookpagina ‘Ge zit nen echten Heulenoare’.
“Ik ben vanaf het eerste nummer van De Heulenaar betrokken. Het vloeide natuurlijk wat voort uit mijn beroep en ik denk dat Bob Carron het toen gevraagd heeft. Ik ben dan stilaan de rol van eindredacteur gaan opnemen. Daarin alleen kruipt al heel wat tijd. Ik heb ook voor bijna elk nummer een woordzoeker of kruiswoordraadsel gemaakt. Het liefst schrijf ik artikels die ergens met de geschiedenis van Heule te maken hebben, temeer daar het tijdschrift Heulespiegel van de heemkundige kring jammer genoeg is stopgezet. Als je ’t mij vraagt, zouden er toch geregeld eens enkele oude foto’s mogen verschijnen, wel met mensen. Misschien moeten we toch eens opnieuw denken aan een nieuwe, frisse vormgeving. Ik vang alleen positieve reacties op. Als het negatief is, is het van ‘Die straat heeft De Heulenaar al ontvangen, waarom de onze nog niet?’ Hopelijk kunnen we nog vele jaren ons steentje bijdragen.”
Marie Vanderaspoilden (36) is geboren en getogen op Heule-Watermolen. Ze werkt voor de sociale dienst van stad Kortrijk en is actief in OC De Vonke en de ouderraad van vbs De Watermolen. Binnen de redactie van De Heulenaar is ze relatief nieuw. Ze schrijft er vooral de artikels die met Heule-Watermolen te maken hebben. “Ik lees al 10 jaar lang De Heulenaar heel trouw en toen vorig jaar de vraag kwam om mee te schrijven, heb ik niet getwijfeld. Ik vind het vooral boeiend om mensen te mogen interviewen die ik vaak enkel van naam ken of zelfs niet. Er woont hier in Heule veel talent dat onvoldoende bekend is. Velen hebben iets interessants te vertellen en dan is De Heulenaar de ideale spreekbuis. Het feit dat ons magazine volledig door vrijwilligers gemaakt wordt, vind ik heel erg straf. Op de redactieraad wordt er nagedacht over de mogelijke onderwerpen, vervolgens worden die verdeeld onder de redactieleden. En dan moet er al eens gevochten worden met een deadline, maar uiteindelijk zorgt iedereen voor zijn bijdrage en hebben we na de nodige eindredactie, opmaak en drukwerk altijd een
mooi resultaat. Op naar nog minstens 10 jaar!” Annelies Lambert (42) is getrouwd met Koen Cottenie en samen hebben ze twee kinderen, Daan en Helena. Hoewel ze nu in Bissegem woont, heeft ze haar hart in Heule verloren. Annelies werkt als directeur in het inclusieve kinderdagverblijf Auricula. Al sinds de eerste dag is ze betrokken bij De Heulenaar als redactielid. “Ieder mens is uniek. Ik hou ervan om mensen te leren kennen tijdens een interview: wat hen bezighoudt, waar ze wakker van liggen, wat ze in hun mars hebben en hoe ze de toekomst zien. Ik hoop dat ik het gevoel dat ik krijg tijdens het interview (bewondering, inspiratie…) kan overbrengen in mijn teksten. Verder heb ik de kans gekregen om enkele columns te schrijven en ook dat doe ik heel graag. Het zoeken naar een actueel onderwerp waar kritisch bij stilgestaan wordt. Ik vind het dan ook fijn om te horen dat mensen mijn mening graag lezen en ik kreeg wel al eens te horen dat ze verlangden naar een volgende column. Het flatteert altijd als mensen je een complimentje geven over artikels. Ik hou ook van de eindejaarsvraagjes of de vragen over een bepaald onderwerp (zoals corona). Op die manier
Noël Maes
Marie Vanderaspoilden Annelies Lambert
kun je verschillende Heulenaars aan het woord laten die hun kijk meegeven. Zelf heb ik alle De Heulenaars mooi in volgorde van verschijnen liggen en ik hoop dat
ik er nog vele aan mag toevoegen.” Andréa Decock (79) is de ‘seniora’ van De Heulenaar. Ze groeide op in de Warande en de Stijn Streuvelslaan. Nu woont ze in de Bozestraat, terwijl haar man Jacques Van Daele in wzc Ter Melle verblijft. Ze heeft drie kinderen en zeven kleinkinderen. Als geboren en getogen Heulse kent Andréa haar dorp door en door en die kennis komt ook geregeld van pas. Zij nam zelf deel aan de eerste Tinekesverkiezing en is nu al 35 jaar vaste fotografe voor de Tinekesfeesten. “Ik was erbij op de allereerste vergadering toen de dorpskrant werd opgestart. Men kende mij met mijn fototoestel en ik werd gevraagd om foto’s te nemen. Al die tijd heb ik voor foto’s gezorgd voor de fotopagina’s en ook elke keer voor het fotozoekertje op de puzzelpagina. Zelf kijk ik in De Heulenaar natuurlijk in de eerste plaats naar de foto’s en dan naar de titels. Wat mij interesseert, lees ik dan het eerst en in feite lees ik dan het hele nummer van de eerste tot de laatste letter. Ik zeg altijd: ook wie niet veel leest, kijkt zeker naar de foto’s en mensen zeggen mij regelmatig ‘ik sta in De Heulenaar’ . Ik wil voortdoen zolang mijn gezondheid
het toelaat, want ik beleef er zelf nog altijd plezier aan.” Trui Vandenberghe (42) is sinds 2011 centrumleider in de Zevenkamer, wijkcentrum voor jong en oud in de Peperstraat. Zij is verantwoordelijk voor de dagelijkse organisatie van het wijkcentrum en voor het tot stand brengen van de netwerken met de partners in de buurt. “Mijn samenwerking met De Heulenaar is gestart op het moment dat de lay-out werd hervormd en we graag een plaatsje kregen in de nieuwe Heulenaar om onze activiteiten meer bekend te maken en te promoten. Ik schrijf samen met de medewerkers van het wijkteam de pagina’s met de activiteiten van de Zevenkamer. We bewaren trouwens alle nummers. Ik heb de indruk dat de echt geboren en getogen Heulenaars uitkijken naar De Heulenaar, onder andere om te weten wat er te doen is en om mensen die ze kennen te spotten op de foto’s. Er is nog wel wat werk aan het bereiken van de nieuwe jonge gezinnen die in Heule komen wonen en die nog niet zo vertrouwd zijn met de Heulse gemeenschap. Zelf lees ik het liefst de persoonlijke verhalen van Heulenaars en vind ze zeer inspirerend. Het zou mij interesseren om wat meer te lezen over nieuwe Heulenaars, mensen die van elders naar hier zijn komen wonen, ook vanuit het buitenland. Hoe voelen zij zich in Heule? Wat is hun geschiedenis, vanwaar de keuze voor Heule? Foto’s zijn altijd een grote
meerwaarde, de puzzelpagina is minder mijn ding.” Woordkunstenaar Joris Denoo (69) schrijft poëzie, proza, theaterteksten, essays, columns en jeugdboeken. Hij doet het voor 10 jaar De Heulenaar met een haiku.
Andréa Decock
Trui Vandenberghe Joris Denoo
