Liefde

column

Mariska ter Beek

Liefde

Liefde. Wie houdt er nu niet van de liefde? Liefde is alles. Ik ben chronisch verliefd op liefde. Mijn kleine hartje is zeer gevoelig. Huil bij ieder huwelijk, raak ontroerd van muziek over de liefde en bij het zien van een fictief liefdesverhaal in de bioscoop gier ik van het janken. Ik hou van liefde! Of ik ben overgevoelig, dat kan ook.

De laatste bruiloft die ik mee mocht maken was toch wel een bijzondere. We zaten midden in de natuur, schitterende locatie. Een geselecteerd gezelschap waar het bruidspaar een (h)echte band mee deelde. De dominee sprak, de zon kwam door de bomen stralen en een prachtig bruidspaar dat nog veel meer straalde. Nou dan heb je me hoor. Dat raakt me tot in mijn botten. De liefde die je voelt. Het geluk dat ervanaf spat. Iedereen die blij, verliefd of emotioneel is. Pure liefde is puur geluk voor mij. Tranen over mijn wangen, brok in mijn keel.

Ik weet niet wat het is met mij en de liefde maar ik zal toch wel niet de enige zijn die ontroerd raakt van zulke dingen? Laatst nog, ik was bij mijn oma. Ze heeft het geluk gehad meer dan zestig jaar getrouwd te mogen zijn geweest met mijn opa. Helaas is hij enkele jaren geleden overleden. Ze liet me wat foto’s zien van vroeger en daar tussen zat een briefje, geschreven door mijn opa. Het was een echte handgeschreven liefdesbrief. Mijn opa was vroeger in dienst bij de marine en mijn oma was natuurlijk gewoon op Urk. In die tijd hadden ze verkering. Af en toe had hij de kans om een klein briefje te schrijven. Tenminste zo begon hij dan. Uiteindelijk zijn het briefjes geworden van minimaal vier kantjes. Zulke dingen raken me in mijn hartje. Ik wil dat zulke dingen bewaard blijven. Als bewijs van de liefde. Rozengeur en maneschijn? Nee natuurlijk niet, ik ben me ook wel bewust dat ik niet in een sprookje leef maar ik zou het zo graag willen. Zie ook dat mensen van elkaar scheiden omdat het niet meer kan, niet meer mag, niet meer gaat. Dat de ander

afbreuk doet aan zijn of haar partner en mensen geen andere keuze hebben. Dat doet pijn, keihard pijn aan beide kanten van het verhaal. Maar ik hoop zo dat deze gebeurtenissen niet de liefde uit het hart wegnemen. Hoe koud het hart ook kan zijn geworden, ik geloof er heilig in dat de liefde ooit terugkeert. Dat de liefde weer laat stralen! Een mens kan niet zonder liefde, zonder vormen van affectie, zonder fysieke intimiteit. Het is een menselijke basisbehoefte. Geef elkaar die aandacht, die knuffel, die uitgestoken hand. Ook in het huwelijk. Want je staat daar te stralen in je prachtige jurk, in je mooie pak maar ook jij krijgt op een gegeven moment op je flikker omdat je remsporen hebt achtergelaten in het toilet. Omdat je de tijd vergeten was. Omdat je vergeet aan de ander te denken. Omdat het op een gegeven moment zo gewoon is geworden. Vergeet nooit dat de liefde van een ander voor jouw persoontje niet gewoon is. Het is een kostbaar geschenk. Het is alles wat de ander jou geven kan. Liefde is alles.