1 minute read
Als de avond valt
from Avondrood
A.Is de avond valt
Soms leeft er zulk een eenzaamheid in mij Dan kan ik enkel nog maar zachtjes vragen: “Heer die mijn hele leven hebt gedragen Blijf mij ook in de avondstond nabij
God van mijn doop, eens hebt Gij toch beloofd: ‘Je bent van Mij, daar kan niets tussen komen Ik heb in mijn verbondjou opgenomen” Gij hechtte zelfuw zegel aan mijn hoofd
En als een kind nam ’k die belofte aan U was mijn Vader die mij altijd hoorde ’k Vertrouwde op uw belofte en uw woorden Maar ach, zo dikwijls heb ’k ze niet verstaan
Ik deed zoveel dat niet was naar uw will ’k Koos zelfhet pad waarop ik wilde lopen Mag ik dan toch nog op uw liefde hopen? Ik hoor uw stem niet Here, zwijgt Gij stil?
Dan - als mijn hart zich biddend tot U keert Is het of ik U weer tot mij hoor spreken “Mijn kind nooit zal Ik mijn belofte breken Ik hebjou in mijn handpalm gegraveerd”
Dan vat ik moed, dan kan ’k weer verder gaan Omdat ik weet, komt straks het uur van scheiden Dan zal uw trouwe Vaderhand mij leiden Tot waar de poort voor mij zal opengaan
56
