Citta Stad 24 april

met elke week 8 extra bladzijden stad met applaus

MICHAËL SELS

UZA-hoofddiëtist, chef, auteur en tv-kok

Ontdek Wannes Van de Velde als poppenspeler

De Senegalese droom van Hans en Tine

Kant-en-klare wereldkeuken van By Oummi

ZATERDAG 24 APRIL 2021 - N° 366

“We trouwden in een opblaaskerk op Sint-Anneke”

L A U N C H I N G

N E W

P R O J E C T

-

S T A R T

P R E - S A L E

De prestigieuze residentie TRINITY gelegen in de nieuwe trendy stadswijk Oosteroever in Oostende omvat 59 exclusieve appartementen met adembenemende panoramische uitzichten op de zee, zee duinen, Fort Napoleon en de nieuwe jachthaven in het Vuurtorendok. Alle appartementen hebben een hoogstaande afwerkingsgraad en beschikken over een riant living-outdoor terras.

Grote raampartijen garanderen een maximale lichtinval en een superieur wooncomfort.

Maak nu uw afspraak in ons verkoopkantoor zodat wij u dit nieuw topproject exclusief kunnen voorstellen.

Verkoop & ontwikkeling Versluys Groep █ T 059 51 11 15 www.residentietrinity www.residentie trinity.be .be

iconic development by

stad

12 Guillaume Van der Stighelen observeert wekelijks voor citta de dingen en mensen die voorbijgaan in Antwerpen.

Gepikt

De poppen van Wannes Van de Velde

Een dikke duif is de eerste vogel die het halve broodje ziet liggen.

Ze landt ernaast en kijkt vol argwaan rond. Alsof ze niet kan geloven dat de hele hap voor haar alleen is. Dan pikt ze het hele stuk op. Het is te zwaar om mee weg te vliegen. Ze schudt hevig met haar kop het stuk brood van links naar rechts en op en neer. Maar er komt niks los.

Moe laat ze het liggen en haalt adem. Na een tijdje begint ze er opnieuw aan. Ze probeert een kruimel los te rukken. Maar hoe hard ze ook draait en keert met haar kleine kop, de kruimel houdt stand.

Misschien moet ik opstaan en het stuk verkruimelen. Wie weet zit er al ergens in de dakrand van de grote kerk een nest piepende bekjes te wachten. Maar ik denk, laat de natuur zijn gang maar eens gaan.

Als een razend hondje dat speelt met een knuffelkonijn waarin het baasje een snoepje verstopt heeft, blijft ze zich vastbijten in het stuk brood. Alleen het grommen is er niet bij.

Maar als bij knuffelkonijnen de inhoud redelijk snel in vlokkenvorm de vloer bedekt, blijft het broodje hier verrassend weerstaan aan het duiflijk geweld.

Ik ben niet de enige die belangstelling heeft voor het grootstedelijk drama dat zich voor mij afspeelt. Vanop de lage tak van een linde zit een kauw toe te kijken hoe de duif worstelt met de lunch van haar kroost.

Als de duif eindelijk opgeeft en met lege bek wegvliegt, laat de kauw zich met één vleugelslag vallen tot bij het broodje. Hij zet zijn twee poten op het stuk en begint het brood los te pikken. Het ene stuk na het andere schrokt hij naar binnen.

Daar heeft die duif niet aan gedacht. Ze heeft ook wel twee poten om dat stuk brood vast te houden. Maar het verstand om er gebruik van te maken heeft de natuur er niet bijgeleverd.

Sommige vogels hebben echt geen geluk.

stad met stijl

16 De Senegalese droom van Hans en Tinne

stad met goesting

23 26

Geproefd: kant-en-klare maaltijden

By Oummi Kraakverse Oosterscheldekreeft op de markt

stad met applaus Hoofdzetel: Katwilgweg 2, 2050 Antwerpen Uitgever: Mediahuis NV Verantwoordelijke uitgever: Koen Verwee, Katwilgweg 2, 2050 Antwerpen Hoofdredactie: Kris Vanmarsenille en Frederik De Swaef Chef citta: Rudy Collier Coördinatie: Marleen Muysoms, Ilse Dewever Eindredactie: Marleen Muysoms, Elise Vandoninck Vormgeving: Sophie Vael Lay-out: Jemina Aussems, Sophie Vael, Eva Verschaeren, Joost Ringoot

31

e-mail redactie: citta@gazetvanantwerpen.be e-mail advertenties: connect@mediahuis.be

38

Niets uit deze uitgave mag worden verveelvoudigd en/of openbaar gemaakt door middel van fotokopie, druk, microfilm of welke andere wijze ook zonder de voorafgaande toestemming van de uitgever.

Bij de vermelding ‘Foto RR’ is de foto afkomstig uit het archief van Gazet van Antwerpen, ofwel van een fotograaf die niet bekend is bij publicatie. Info: citta@gazetvanantwerpen.be

3 citta

Philippe Herreweghe dirigeert tweemaal in Elisabethzaal

Danny Ronaldo droomt van volle circustenten

Beroep: hoofddiëtist UZA, chef, auteur, tv-kok

Woonplaats: Antwerpen

PERSOONLIJK ANTWERPEN Wekelijks wandelen we met een bekende Antwerpenaar langs plekken in de stad die voor hem of haar een bijzondere betekenis hebben.

LOCATIE 1 Petanquebaan Theaterplein

TEKST: JOHAN VAN BAELEN

4 citta

| FOTO’S: JAN VAN DER PERRE

stad OP ZOEK NAAR VERRASSING EN VERWONDERING

MICHAËL SELS

“Ik leerde de stad beter kennen tijdens onze pistoleekeswandelingen” In een wereld waarin we ons dagelijks veel moeten ontzeggen, past ook een diëtist, zou je denken. Maar Michaël Sels, hoofddiëtist van het UZA, wil niets weten van verboden. Ook met zijn njam!-programma Lekker Lang Leven wil hij mensen positief stimuleren. Zelf leerde hij Antwerpen elke week beter kennen door een volgehouden zoektocht naar de beste pistolet van ’t Stad.

een activiteit die niet altijd wandelen is. Al hebben we soms pech als er aan het Museum bijvoorbeeld al wat groepjes spelen. Dan wandelen we verder naar het MAS en kijken we of er daar een baan vrij is.”

“In de stad speel je altijd in een schone setting.

Het zou leuk zijn, mocht Antwerpen meer petanquebanen aanleggen en er een plannetje van maken. Het doet me ook denken aan vakantie, met mijn schoonfamilie in Frankrijk: een pastiske drinken en wat petanquen.”

“De meeste mensen zullen in deze periode meer gewandeld hebben dan ooit. Wij hebben gedurende lange tijd bakkerswandelingen gemaakt”, vertelt Michaël Sels. “Zo hadden we elke week een activiteit én een andere pistolet. Op Google Maps tikten we ‘bakkerij’ in. Dan zoomden we in, kozen een onbekende bakkerij uit en waren zo twee uur weg om onze pistoleekes te halen. We bestelden er ook altijd een eclairreke bij. Dat was ons vergelijkingspunt. We hebben er geproefd met halve blauwe druiven in, nooit gezien.

Ik vind – dat komt door mijn bakkersopleiding – dat je een eclair moet vullen met een spuitzak. Je mag hem niet opensnijden om hem te vullen. Als dat wél is gebeurd, trekken we een punt af. Ja, we zijn best streng, ook op de chocoladetopping.”

Trouwen met de voeten in het zand

1. PETANQUE THEATERPLEIN Wandelen met een doel

Michaël en zijn partner ontdekken geregeld stukjes onbekend Antwerpen. Hoewel ze beiden afkomstig zijn uit Bevel bij Nijlen, wisten ze heel goed wáár ze zouden trouwen: op Sint-Anneke. Met zicht op de hele stad. En dus hebben ze er maar een opblaaskerk neergepoot. “Het was een gedoe om toelating te krijgen. Uiteindelijk moesten we het registreren als een openbaar event.

Die paar extra nieuwsgierigen namen we er graag bij. Je moet je dat inderdaad voorstellen als een springkasteel zonder bodem, maar wel met plastic ramen. En er konden honderd mensen in.”

Door de pistolets kregen de wandelingen van Michaël en zijn echtgenoot Kristof een doel. Hetzelfde procedé hanteren ze bij hun petanquespel. “Dat doen we over heel de stad. Petanquen mag binnen de geldende coronamaatregelen en dat doen we op plekjes in de stad waar niet heel veel mensen komen en waar we met wat vrienden wel eens een balletje gooien. Zo heb je

5 citta

De opblaaskerk die Michaël en zijn partner in 2016 op Linkeroever lieten neerpoten voor hun huwelijksfeest.

LOCATIE 2 Sint-Anneke

“We hebben voor die locatie – op de dijk tussen Kunst aan de Stroom en de aanlegsteiger – gekozen, omdat de skyline van Antwerpen er goed te zien is.

Je hebt een mooi uitzicht op de stad en je trouwt op een strand met de voeten in het zand.”

Toch geen evidente keuze voor twee Kempenzonen, niet? “Nee, maar door mijn opleiding in Ter Groene Poorte in Brugge was ik al een stukje onder de kerktoren uit. Daarna deed ik stage bij de Antwerpse chocolatier Burie met zijn spectaculaire etalages.

Dat creatieve sprak me aan in dat beroep. Maar tijdens die stage kwam ook het luik productie naar boven: kilo’s en kilo’s en kilo’s dezelfde pralines maken. Het idyllische verdween een beetje, maar Antwerpen stond ineens op mijn radar.”

“Na bijkomende opleidingen Diëtiek en Klinische Diëtiek aan Thomas More in Geel en een specialisatie Oncologie in Leuven kon ik beginnen aan het UZA. Toen lonkte de stad wel erg. In het ziekenhuis hebben we nu een team van 21. Dat stelde mij in staat om te specialiseren en als team kunnen wij een meer complexe zorg aanbieden.”

3. RED CITY CROSSFIT Begeleiding is goed voor motivatie We zetten koers naar de volgende plek waar Michaël in normale tijden geregeld te vinden is: Red City CrossFit in de Sint-Laureisstraat.

“Omdat je door corona niet fysiek aanwezig kan zijn in de fitness, voel ik ook de verleiding om af te haken. Het is anders als die trainer naast je staat en je vijftig sit-ups moet doen. Na veertig ben je stikkapot, maar dan pusht hij je om die laatste er nog bij te persen. De kracht zit tegelijk in de kleine groepjes van tien tot twaalf deelnemers. Ook de anderen werLOCATIE 3 Red City CrossFit

ken die vijftig oefeningen af. Dan stop ik niet. Maar als ik dat thuis doe, merk ik dat ik na veertig makkelijk denk: ‘het is goed’. Terwijl je in de fitness gewoon samen doorzet. Het lukt me gewoon beter als het georganiseerd is, als mijn sessie geboekt is en de afspraak gemaakt. Ik heb liever dat mensen mij instructies geven, dan dat ik zonder begeleiding naar een fitness moet gaan of thuis zelf oefenen.”

“Ik merk dat ook in mijn beroep. Mensen weten zelf wel wat belangrijk is in voeding. Maar als ze een stok achter de deur ervaren, dan helpt dat om de motivatie te vinden om gewoonten te veranderen.”

Net zoals bij het sporten, probeert Michaël in zijn boekk Lekker Lang Leven en in zijn gelijknamige kookprogramma op njam!-tv een positieve bood-

stad LOCATIE 4 Markt Dageraadplaats

“Op de markt laat ik me graag inspireren door het fruit en de groenten die er liggen. Zo bedenk ik vaak nieuwe gerechten” schap te brengen rond voeding. “Al jaren wordt er gezegd: minder vlees, minder rood vlees, minder vet, minder suiker, heel veel minder. En toch zijn de obesitascijfers nooit echt verbeterd. Ik probeer iets positiefs te brengen, een meer-verhaal: meer volle granen, meer groenten, meer fruit. Marketeers zijn er goed in om mensen meer te laten consumeren. Ik denk dat je hun tools ook positief kan gebruiken. Uit een studie met M&M’s bleek dat de groep die één kleur van het snoepje kreeg aangeboden, minder snoepte dan de groep die alle kleuren kreeg. Pas dat trucje toe op dieet door een fruitmand bijvoorbeeld niet alleen met appels te vullen. Als er meer fruit is, zal je misschien toch enkele druiven plukken of een handvol blauwe bessen meegraaien.”

Het zou super zijn, mochten mensen wat meer openstaan voor meer groenten, vindt Michaël. “In mijn boek heb ik in het recept van gevulde tomaten de helft van de gehaktvulling vervangen door linzen. Die maken er geen vegetarisch gerecht van, maar het is wel de manier om meer peulvruchten te eten op een herkenbare en smakelijke manier. Dat is een voorbeeld van meer, en tegelijk heb je minder vlees binnen.”

4. MARKT DAGERAADPLAATS Inspiratie voor nieuwe gerechten Michaël Sels beschouwt de openbare markten van deze stad als zijn supermarkt.

Omdat we op donderdag foto’s nemen, troont hij ons mee naar de Dageraadplaats.

“Meestal gaan we zaterdag of zondag op het Theaterplein, omdat we dan meer tijd hebben. Ik laat me graag inspireren door wat er ligt. Zo van: ‘Ah, er zijn ananassen, dan is het nu het moment om er iets mee te doen.’ Af en toe neem ik zo’n groentepakket (diverse groentesoorten aan een vaste, goedkope prijs, red.). Dan beslist het pakket dat je die week bijvoorbeeld een lekker avondmaal met spitskool maakt.

De markt inspireert me ook voor nieuwe gerechten.

Trouwens, het moet niet altijd eten zijn. De wonderproducten fascineren me ook. Zo heb ik een dunschiller gekocht. Die verkoper toverde 27 vormpjes uit een groente met die ene dunschiller. Dat zie je alleen op een markt. Ikzelf? Ik kan er een wortel mee schillen, ja (lacht). Zulke zaken aan de man

7 citta

LOCATIE 5 Zoo Antwerpen

brengen, is een kunst. Het is bijna straattheater, commedia dell’arte en je kan er dan nog je eten kopen ook.”

Michaël woont graag in Antwerpen. “Het fijne aan wonen in de stad is dat je snel even over huis kan als het nodig is. Kan je vandaag niet gaan? Geen erg, het is elke dag wel ergens markt. Al verschillen de prijzen. Ik heb een paar steekproefproducten, zoals walnoten. Als je daar 16 euro per kilo voor geeft of minder, dan zit je goed. Zo denken wij althans.”

huisjes aan de rand van het park. Je mag niets laten slingeren, want de olifanten komen tot aan de huisjes. Het wemelt er van de wilde dieren. Je lijkt van alles te horen en je beeldt je in dat er overal beesten zitten. Als ik die dieren hier zie, dan katapulteren ze me terug naar toen. De prachtige natuur was een welkome afwisseling, want het contrast met ons werk was groot. Ik deed 5. ZOO ANTWERPEN Geweldige tuin zonder onderhoud derhoud er stage in de publi publieke zorg. Die is er gratis, maar Na mijn dagtaak in het ziekenhuis De laatste locatie is de tuin van Mi Michaël ichaël en heel primitief. N Kristof. Tenminste, zo zien zij hem m. “We hebkon ik er wel op een prachtig strand de zon hem. ben een appartement gekocht hierr vlakbij, zien ondergaan.” onde Michaël verhuizen in de Antwerp Tower, we verhuize en in Michaë heeft geen probleem met een het najaar. Toen we die beslissing nawild wildpark in onze stad. “Het is goed voor het dierenwelzijn en de bemen, waren we toch een beetje v “Laatst reed ik door de Kennedy-fietsop zoek naar groen. Toen we wustwording. Volgens sommitunnel: die katapulteert je vijftig jaar terug in de tijd. Aan de andere gen een abonnement namen op de g zijn de dieren in de Zoo uit kant ben je meteen op het natuurlijke habitat gehaald, tuin.

Zoo, werd dit een beetje onze tuin n. hun platteland en bij het water van het Niet in de eerste plaats voor de dieren, dieeren, maar er e hangt veel meer aan vast, zoals Galgenweel. En kweekprogramma’s en ecologische projecnee, wel om een mooie hof te hebb ben die je kweekpro hebben dat vlakbij de stad” waar zelf niet moet onderhouden en wa aar altijd iets ten ten voordele voord van duurzame plaatselijke te zien is. Het is plezant dat je op die d manier landbouw. Een park p kan helpen om mensen warm te maken huisdieren hebt, zonder de lasten ervan.”” k voor een soort. Het is veel meer dan “Ik vind de grote dieren het spectaculairst. Ik ben louter dieren tentoonstellen.” W ooit één keer op safari geweest, toen ik stage liep in Zuid-Afrika. Dat was in Addo Elephant Park, waar INFO: Lekker Lang Leven, Michaël Sels, uitg. Van Halewyck, je overdag de dieren kon gaan zoeken met de auto.

178 blzn., 24,50 euro en Michaël kookt in het programma Lekker Lang Leven op njam! nog op 25/4 om 11u, 16u en 23u.

Dat was echt spectaculair. En ’s nachts sliepen we in

Tip van Michaël

8 citta

stad

GEVEL TOERIST

ontdek de stad op eenzame hoogte

1 1. Nationalestraat 64 Huis Nationale Leeuw.

Opdrachtgever was J.B. Ségard-du Pas, handelaar in keramische tegels. Op de gevel zie je te midden van twee fabeldieren een in reliëf opgehoogde mannenbuste.

2

2. Oudedonklaan 17 Een aantal bewoners van deze straat plaatste een kabouter boven de voordeur. “Iets verderop is een kabouterbos, vandaar de link”, legt een buurtbewoonster uit.

3. Sint-Antoniusstraat 8 CP zijn de initialen van de heer des huizes Corstiaens-Parein, die zijn woning destijds vlak naast zijn kaarsenfabriek liet bouwen.

Nu zit er restaurant Huis De Colvenier.

3

TEKST EN FOTO'S: HAN VAN DE VEN

9 citta

4. Fonteinstraat 104 Om de straat wat meer kleur te geven, haalden de bewoners hun creatiefste kant naar boven en maakten deze vlag met een positieve, inspirerende boodschap.

4

DE VONDST snuffelen en zoeken: surprise!

Afdeling verzending in de oude Gevaertgebouwen, 1925.

De erfenis van Lieven Gevaert Een lockdown of twee geleden kocht ik op een rommelmarkt impulsief een doos met fotografisch toebehoren uit de jaren zestig.

Onderweg naar huis vroeg ik mezelf af wat me had bezield. Wat kon ik in godsnaam doen met drie ‘flitsers’ in een neplederen etui of een stijlvol plastic doosje, de bijbehorende lampen, een borsteltje om de camera proper te maken en een lichtmeter? Ik heb niet eens een fototoestel. Mogelijk was het een aanval van nostalgie; mijn eerste vriendinnetje was een fotografe. En het design was ook erg fraai, uit een tijd dat ook triviale gebruiksvoorwerpen met zorg werden ontworpen.

Toen ik de doos onlangs aan nadere inspectie onderwierp, bleek dat de meeste spulletjes

TEKST: MISCHA BLUDTS

werden gemaakt door AgfaGevaert, een multinational die Mortsel nog altijd als uitvalsbasis heeft. Mijn interesse was gewekt, ik ging op onderzoek en kocht op internet en passant een mooie chromo – uitgegeven door Jacques chocolade – van de Gevaert-fabrieken in Mortsel.

Agfa, wat staat voor Aktiengesellschaft für Anilin-Fabrikation, werd in 1867 opgericht in Berlijn, door onder meer de zoon van componist Mendelssohn.

Een jaar later werd Lieven Gevaert geboren. In 1889 startte hij met zijn moeder, van wie hij het maken van fotopapier had geleerd, met een fotostudio in de Montignystraat op het Zuid. Vijf

| FOTO'S: VICTORIANO MORENO, RR 10 citta

Portret van Lieven Gevaert (18681937).

stad

Een oude Agfa-flitslamp en het bekende Agfaluxdoosje waarin de fotorolletjes werden verkocht.

Chromo van chocolademerk Jacques met afbeelding van de fabriekssite in Mortsel.

jaar later richtte hij Lieven Gevaert & Co op, dat een snelle groei kende en in 1904 een fabriek opende in Mortsel.

Op 5 april 1943 kreeg die het zwaar te verduren tijdens een Amerikaans bombardement dat de nabijgelegen Minerva-fabriek (dat tijdens de Tweede Wereldoorlog vliegtuigonderdelen voor de Duitsers bouwde) als doel had. Precies 41 werknemers van Gevaert lieten het leven.

De man hoefde dat zelf niet mee te maken. Hij overleed in 1937 in zijn huis op de Belgiëlei, gebouwd door art-nouveau-architect Jos Bascourt.

Vandaag is het de thuishaven van het provinciale hoofdkwartier van het ministerie van Defensie.

Fusie met Agfa Na de oorlog krabbelde het bedrijf Gevaert weer recht en fusioneerde in 1964 met Agfa, dat vijf jaar eerder zijn eerste fotocamera uitbracht. In 1981 werd het fusiebedrijf overgenomen door het Duitse Bayer. Bij het publiek was Agfa-Gevaert toen vooral bekend van zijn filmrolletjes en andere benodigdheden voor fotografen, maar het had daarnaast nog heel wat andere activiteiten. Zo waren ze begin jaren tachtig marktleider op het vlak van printers en maakten ze kopieermachines en digitale camera’s die in hun fabrieken wereldwijd

“Lieven Gevaert stichtte in Antwerpen het SintLievenscollege en de Sint-Ludgardisschool, er werden heel wat straten naar hem vernoemd en hij kreeg een eigen postzegel” van de band rolden. In 2004 werd de fotografie-afdeling verkocht en anno 2021 legt het bedrijf zich toe op toepassingen voor drukkerijen, IT en vooral de gezondheidszorg.

Lieven Gevaert, een van de bekendste Vlaamse ondernemers, heeft ook buiten zijn onderneming een rijke erfenis nagelaten. Zo stichtte hij in Antwerpen het Sint-Lievenscollege en de Sint-Ludgardisschool en werden er heel wat straten (en een zaal in het Antwerpse Museum voor Fotografie) naar hem vernoemd. Hij kreeg ook een eigen postzegel.

11 citta

Themajaar rond Wannes Van de Velde start vandaag op Erfgoeddag

Wannes met een van zijn zelfgemaakte stangenpoppen: Pontius Pilatus uit het stuk Betreft Jezus.

De poppen van Wannes Op 29 april 2021 wordt de Antwerpse zanger, muzikant, poppenspeler, schrijver, kunstenaar en filosoof 87 jaar. ‘Wordt’ want een man als Wannes Van de Velde sterft niet, ook al verwisselde hij in 2008 het tijdelijke voor het eeuwige. De vzw Erfgoed Wannes Van de Velde en het Museum Vleeshuis namen de tijd om aan de man die zovelen heeft geïnspireerd een themajaar te wijden dat dit weekend start met de twintigste editie van Erfgoeddag. Er komt een tentoonstelling over het poesjenellentheater, de ontsluiting van zijn werkkamer, een stadswandeling en uiteraard concerten.

TEKST: SUZANNE ANTONIS

| FOTO’S: JAN VAN DER PERRE, VZW ERFGOED WANNES VAN DE VELDE 12 citta

stad kunnen worden van het talentrijke leven van hun stadsgenoot. Die plek werd het Museum Vleeshuis, in de wijk waar Wannes als kind opgroeide en die hij met afgrijzen in de jaren zeventig zag verdwijnen onder de sloophamer. Conservator van Museum Vleeshuis Timothy Depaepe: “Het Lied van de Neus gaat over die afbraak en de kaalslag in de historische binnenstad. Wannes vertaalde zijn boosheid eveneens met stangenpoppen. Want Wannes was ook een bedreven poppenspeler. Het poesjenellentheater dat hier vlakbij in de Repenstraat als een van de weinige nog bestaat, was voor hem een grote inspiratiebron. Daarover gaat onze focustentoonstelling die (vandaag op 24 april, red.) met Erfgoeddag opent.”

Man van verhalen Het poesjenellentheater is een Antwerpse volkstraditie uit de late negentiende eeuw, met speelplaatsen in onder andere Sint-Andries, de Sint-Niklaasplaats en de Repenstraat. Timothy: “Het was een plek waar wantoestanden werden aangeklaagd.

Het waren de poppen die spraken, dus kon er veel.

Maar Wannes maakte er in zijn zoeken naar de combinatie van klank en woord vooral poëtische voorstellingen van. Hij schreef de theatertekst en maakte er eigenhandig de poppen voor. Zijn moeder naaide de kleren. Hij trok met de poppen naar de straat en de toneelzalen. In de tentoonstelling in Museum Vleeshuis laten we een aantal van die poppen zien. Het waren fictieve figuren, nooit gebaseerd op een Antwerpse persoonlijkheid. De Neus (deze pop is niet van Wannes zelf, red.) krijgt in de tentoonstelling een prominente plek: hij mag plaatsnemen op de houten stoel waarop Wannes altijd zat tijdens de voorstellingen.”

Marc Brigou is bestuurslid van de vzw en heeft verschillende jaren met hem samengewerkt. “De teksten mochten dan vaak een statement zijn zoals over de afbraak van de Vleeshuiswijk, Wannes viseerde nooit iemand persoonlijk. Daar was hij streng in, want hij wilde niemand schofferen. Ik heb graag met hem in het poesjenellentheater gespeeld.

Hij was zo’n man die je op een repetitie, als je zelf een lange dag achter de rug had, in vijf minuten weer zin deed krijgen om ertegenaan te gaan.”

PROGRAMMA Het themajaar Wannes uit zijn schrijfkot start met Erfgoeddag op 24 en 25 april: * Uitzonderlijk vrij bezoek aan zijn werkkamer op Erfgoeddag. * Focustentoonstelling Het Lied van de Neus over het poesjenellentheater, tot 31 december. * De wandeling met gids Van Vleeshuisbuurt tot Schrijfkot start vanaf mei. Ticketwandeling elke eerste zondag van de maand (9 euro), Bestellen kan op www.experienceantwerp.be. * In het najaar worden vier Woensdagklankenconcerten gewijd aan het oeuvre van Wannes Van de Velde. * Ook een podcast rond Wannes, met bekende stemmen van artiesten en schrijvers, is vanaf mei te beluisteren via www.museumvleeshuis.be.

Alle activiteiten onder voorbehoud van de geldende coronamaatregelen.

Ik wil deze nacht… Iedereen kent het lied waarin Wannes in de straten van de stad verdwaalt. Maar Wim Van de Velde zoals hij door intimi en vrienden werd genoemd, was zoveel meer dan de klank van de stad. Bij zijn overlijden in 2008 liet hij in zijn woning in de Antoon Van Dijckstraat een werkkamer achter waarin alle dingen bewaard bleven die zijn leven hebben gekleurd. Op vraag van Wannes’ weduwe startte de vzw Erfgoed Wannes Van de Velde die een jaar na zijn dood werd opgericht, een zoektocht om die kamer over te brengen naar een zichtbare plek. Daar zouden Antwerpenaars deelgenoot

Man van herinneringen Wannes schreef om en bij de vierhonderd liedjes en theaterteksten. Slechts twee daarvan behoren tot ons collectief geheugen: Ik wil deze nacht in de straten verdwalen en Mijn mansarde. Stadsgids Dominique Osier wil daar met een nieuwe stadswandeling wat aan doen. We wandelen een eindje met hem door de kromme straten van de Vleeshuiswijk. We kunnen ons levendig voorstellen hoe Wannes hier als kind op de dorpel van het huis in de Zirkstraat zat en er zijn kleine wereld gadesloeg. Dominique:

13 citta

De Neus in de expo op de stoel waarop Wannes altijd zat tijdens voorstellingen.

V.l.n.r. in het schrijfkot van Wannes in Museum Vleeshuis: gids Dominique Osier, Nanna Cornelis en Marc Brigou van de vzw Erfgoed Wannes Van de Velde en rechts museumconservator Timothy Depaepe.

In de focustentoonstelling is een deel van de zelfgemaakte stangenpoppen te zien.

“De Vleeshuiswijk heeft hem later toen hij al in de Antoon Van Dijckstraat woonde, nog lang geïnspireerd tot heel wat liedjes. Daarbij stak hij zijn frustraties over de gang van zaken in de stad niet onder stoelen of banken.” Het begint al als we achter het Vleeshuis de hoek omlopen naar het beeld van Lange Wapper bij het Steen. Dominique: “Wannes veroordeelt het beeld als een ‘boer met slechte manieren’, omdat het beeld Lange Wapper niet toont als een kwelgeest terwijl hij dat eigenlijk wel was.”

Later verhuisde het gezin naar de hoek van de Oude Beurs en de Wisselstraat boven Café Cécile, nu koffiebar Caffe Mundi. Dominique: “In de oorlogsjaren is in deze buurt een V-bom gevallen. Wannes zag het voor zijn ogen gebeuren, maar werd zelf niet geraakt. Hij zou er jaren later over zingen in

“Wannes was een Antwerpenaar pur sang, weerbarstig soms en wat in zichzelf gekeerd, maar tegelijk iemand die het leven vierde” TIMOTHY DEPAEPE (CONSERVATOR MUSEUM VLEESHUIS) een lied over Von Braun. En met zijn lied over het Brabo-standbeeld op de Grote Markt spaarde hij ook de Antwerpse politiek niet.”

Man van alles De wandeling eindigt in het Vleeshuis op de eerste verdieping, waar de werkkamer van Wannes is ondergebracht. Hier zien we pas hoe veelzijdig deze man van alle kunsten was. Elk detail op zijn werktafel, elk boek in de kast, elke schilderij of tekening aan de muur vertelt een stukje van zijn leven. Nanna Cornelis die destijds in het koor van Wannes Water en wijn zong en ook bestuurslid van de vzw is, vertelt ons enkele bijzonderheden. Nanna: “Wannes was een begenadigd flamencospeler. Wellicht is de kiem daarvoor gelegd toen hij als kind in de Zirkstraat woonde, boven de Spaanse winkel El Valenciano. Tijdens zijn opleiding grafiek aan de kunstacademie ontmoette hij in de tekenklas de Spaanse flamencogitarist Sábas Gómez y Marín.

Wannes was meteen geïnteresseerd en vroeg of de

14 citta

stad

man hem les kon geven. Dat was typisch Wannes: wilde hij iets kunnen, dan ging hij in de leer bij de echte meesters.” Zijn boekenkast is een staalkaart van zowel wereldliteratuur, poëzie als Antwerpse verhalen. Nanna: “Wannes gaf veel weg van zijn eigen werk. Van de boeken is de volledige collectie van Privé-Domein, een autobiografische reeks over persoonlijkheden uit verschillende landen, naar een vriend gegaan. Wannes had trouwens verschillende plekken in het land waar hij kon schrijven, onder andere bij het Willem Elsschot Genootschap en in Gent. Plekken waar hij onverwacht mocht komen aanwaaien om er te werken aan nieuwe teksten. In de toekomst hopen we nog iets te kunnen doen om zijn grafisch werk onder de aandacht te brengen.” Marc: “Persoonlijk hou ik erg veel van zijn dwali’s. Dat zijn kleine krabbels op een hoekje papier die vol humor zitten. Het is een kant van Wannes die weinig mensen kennen. Hij maakte ze overal. Ging hij bijvoorbeeld naar de beenhouwer, dan liet hij op tafel een kattebelletje achter en tekende daar een worst bij. Zag hij een afbeelding van een Griekse paleiswacht in die typische kleren, dan kon hij daar met één pennentrek een landschap achter tekenen. Hij verstond de kunst om met heel weinig een totale sfeer op te roepen.”

Wannes met de authentieke pop van De Neus.

Man van iedereen Het is weinigen gegeven om twaalf jaar na de dood nog op vele plaatsen in de stad een gespreksonderwerp te zijn. Ook Marc en Nanna die de vzw mee oprichtten, dragen Wannes in hun hart. Marc: “Hij kon anderen echt begeesteren en over alle onderwerpen een zinnig gesprek voeren. Een avond met hem doorbrengen, was een verrijking omdat hij zo veel deelde.” Nanna: “Ik onthoud van hem vooral de meester die hij was in vele disciplines. Veel mensen kennen hem als zanger van oude volksliedjes waar hij, met respect voor het authentieke, een Antwerpse twist aan gaf en de waarde ervan levendig hield. Maar hij was zoveel meer dan dat. Wannes was een homo universalis, als kunstenaar, schrijver, flamencogitarist en filosoof.”

Ook Timothy Depaepe en Dominique Osier zochten een antwoord op het geheim waarom de man die in het Museum Vleeshuis weer is thuisgekomen, in alle harten blijft leven. Timothy: “Hij was een Antwerpenaar pur sang, weerbarstig soms en wat in zichzelf gekeerd, maar tegelijk iemand die het leven vierde. De Antwerpse taal die hij voor zijn muziek en theaterstukken gebruikte, bespeelde hij mett flair maar het werd nooit een platvloers dialect.”

Dominique wil in de wandeling vooral de veelzijdigheid van Wannes opnieuw tot leven brengen: “In alles geïnteresseerd, in veel een meester.” W

Boven: De zogenaamde dwali’s of kleine grappige krabbels van Wannes.

Onder: Twee plekken waar Wannes als kind heeft gewoond: (links) boven de voormalige Spaanse winkel in de Zirkstraat en (rechts) boven koffiebar Caffe Mundi.

15 citta

De Senegalese droom van Hans en Tine In 2017 verhuisden Antwerpenaar Hans Van Dijck, zijn Zoerselse vriendin Tine Boeykens en hun hond Billie naar het Senegalese kuststadje Saly Portudal om er een bed & breakfast te openen. Hoewel ook de Senegalese horeca nu al een jaar lijdt onder strenge coronamaatregelen, hebben Hans en Tine zich hun verhuis naar het West-Afrikaanse land nog geen seconde beklaagd. “Het is hier altijd mooi weer en het leven verloopt veel rustiger dan in België. Bovendien zijn de Senegalezen een sympathiek, goedlachs en gastvrij volk.”

TEKST: JOERI NAANAI

| FOTO’S: PHILIPPE GALEA

16 citta

stad met stijl OP ZOEK NAAR VERRASSING EN VERWONDERING Hans en Tine op de trap naar hun woning in Casa Louka Beach.

Dakar Saly Portudal

Senegal

AFRIKA woont en werkt. Hij komt de B&B fotograferen voor citta. Terwijl Hans en Tine ons rondleiden, vertellen ze waarom zij Antwerpen verlieten en een nieuw leven begonnen in het verre Afrika.

Tussen droom en daad

Hans (53) en Tine (54) staan uw verslaggever glimlachend op te wachten aan het zwembad van hun bed & breakfast Casa Louka Beach op het strand van Saly Niakh Niakhal, een rustige wijk met zandstraatjes in de populaire Senegalese badplaats Saly Portudal, gelegen aan de Atlantische Oceaan.

Terwijl het in België nog koud is, dragen Hans en Tine zomerkleding, want het is hier vandaag bijna 25 graden. In de zomer is het aan de Senegalese kust gemiddeld 30 graden, maar ’s namiddags loopt de temperatuur er vaak op tot 35 graden.

Ik ben in het gezelschap van Philippe Galea, een Franse fotograaf die al jaren in Saly Portudal

“Ik was vanaf 2000 bijna zeventien jaar lang de uitbater van tennisclub De Dreef in Edegem”, vertelt Hans. “Tine ontmoette ik per toeval in 2005 in de Antwerpse brasserie Berlin tegenover de politietoren.” Tine, een psychotherapeute uit Halle-Zoersel, knikt: “We werden verliefd op elkaar en begonnen een relatie. In november 2016 gingen we voor het eerst op vakantie in Senegal. Zo kwamen we terecht in Saly Portudal. De meeste hotels hier worden uitgebaat door Senegalezen of Franse expats (Senegal is een voormalige Franse kolonie, red.). Maar we ontdekten in de wijk Saly Niakh Niakhal ook twee Belgische hotelletjes. We dachten: zou het niet fijn zijn om hier zelf ooit een B&B te openen? We zijn beiden avontuurlijke reizigers en we droomden al jaren van een nieuw leven in een exotisch land. We waren de prestatiedruk, de routine en het slechte weer in België al een tijd beu.”

Toen het koppel terug in Antwerpen was, liep het uitbatingscontract voor tennisclub De Dreef ten einde. Bovendien ging Tines dochter op kot om fotografie te studeren. “Een kantelmoment dus, dat we aangrepen om eindelijk onze buitenlandse droom te realiseren”, vertellen Hans en Tine. “Van alle exotische plekken die we ooit bezocht hebben in Afrika, Azië en Zuid-Amerika, leek Saly Portudal het meest geschikt. Het is hier altijd mooi weer en naar westerse normen vrij goedkoop. Bovendien zijn de Senegalezen erg sympathiek. En hoewel hier nog armoede heerst en de wegen vaak slecht onderhouden zijn, is Senegal een van de meest ontwikkelde en stabiele landen in West-Afrika. Daarom keerden we begin 2017 terug naar Saly Niakh Niakhal, waar we twee naburige huizen ontdekten die te huur stonden: een charmant strandhuis en een vlakbij gelegen villa, beide met zwembad. Samen zouden ze een mooi duohotelletje kunnen vormen, vonden we.” Zo gezegd, zo gedaan: vanaf de lente van 2017 huurden Hans en Tine beide huizen. De villa noemden ze Casa Lou-

17 citta

Het zwembad van Casa Louka Beach, met door Tine ontworpen terrasmeubelen.

In de door Tine ingerichte gastenkamers hangen mooie portretten die dochter Louka fotografeerde in Senegal.

ka en het strandhuis Casa Louka Beach. “Casa is Spaans voor ‘huis’. En mijn dochter heet Louka”, verduidelijkt Tine.

Idyllisch Naar Belgische normen betalen Hans en Tine een zacht prijsje om de villa en het strandhuis te huren.

Maar de transformatie tot een duo comfortabele B&B’s was vrij duur. “Zo moesten we heel wat spullen importeren.”

Tine die in Hasselt ooit een meubelzaak had, ontwierp zelf het interieur van de gastenkamers. “Ook de meubelen en kussens, die ik liet maken door Senegalese vaklui. In februari 2018 waren de werken klaar en konden we ons duohotel eindelijk openen.”

Casa Louka Beach is nu een idyllisch strandhuis met witte muren, turquoise geverfde houten deuren en luiken, een door palmbomen omgeven zwembad met ligstoelen, cocktailbar, romantische zithoekjes en strandparasols van palmbladeren. Er zijn drie gastenkamers, waarvan twee met zicht op de oceaan. De derde kamer kijkt uit op een binnentuintje met paarse bougainvilleabloemen. De witte villa Casa Louka ligt amper 200 meter landinwaarts en omvat zeven eenvoudige maar sfeervolle gastenkamers, een binnenplaats met openluchtzwembad, ligstoelen onder parasols van palmbladeren, een cocktailbar, een loungehoek en een massagehoekje. In beide B&B’s hangen mooie foto’s van Senegalese kinderen, vrouwen en mannen. “Gemaakt door mijn dochter Louka”, glundert Tine.

De prijs van een kamer voor twee personen met

ontbijt begint vanaf 53 euro per nacht. “Lunchen en dineren kan je in naburige restaurants”, zegt Hans. “Of desgewenst laten we een maaltijd leveren. Op het strand kan je paardrijden, een quad huren, windsurfen met onze surfplanken of gaan vissen op zee met een traditioneel houten vissersbootje. Op verzoek organiseren we daguitstappen (zie kader), Senegalese percussielessen of een cursus Afrikaanse dans. ’s Avonds treden voor onze gasten geregeld Senegalese muzikanten op.”

Levensgenieters Hans en Tine wonen zelf op de eerste verdieping van Casa Louka Beach. Hun ongedwongen gastvrijheid draagt bij tot een joviale sfeer. Een van hun personeelsleden is de jonge Senegalese duiveldoet-al Demba, die onder meer het ontbijt voor de gasten verzorgt. De cocktails van Hans zijn naar verluidt legendarisch, maar wij houden het bij een frisse Gazelle, het populairste Senegalese bier, terwijl Tine uitlegt dat ze geniet van haar nieuwe leven. “In België hebben de mensen amper tijd voor zichzelf en compenseren ze hun stress met materiële spullen. Maar in Senegal heb je weinig nodig om gelukkig te zijn als je avontuurlijk genoeg ingesteld bent. Kijk, zie je die vlucht pelikanen boven het strand? Wel, dat maakt mij dus gelukkig. Oké, de elektriciteit of het water vallen hier al eens uit, maar dat duurt nooit lang. Ik loop hier elke dag in

18 citta

stad met stijl

“In België hebben de mensen amper vrije tijd en compenseren ze hun stress met materiële spullen. Maar in Senegal heb je weinig nodig om gelukkig te zijn”

OOK EEN BEZOEK WAARD Hans en Tine organiseren op verzoek daguitstappen naar boeiende plekken in Senegal. Enkele voorbeelden: * Île de Gorée: een eilandje voor de kust van de Senegalese hoofdstad Dakar. Hier kan je onder meer het historische Maison des Esclaves bezoeken, een slavenhuis uit de achttiende eeuw. * Lac Rose: een roze zoutmeer, waar de evolking aan artisanale zoutwinning doet. * Sine-Saloum: een nationaal park met een rivierdelta, mangroves en tal van vogelsoorten. * Fadiouth: dit eilandje is bedekt met miljoenen zeeschelpen, die de inwoners gebruiken om onder meer de graven op hun kerkhof te versieren. * Toubab Dialaw: een charmant vissersdorpje met een mooi strand.

bikini en op teenslippers rond. Ons kantoor is een van de zithoeken aan het zwembad. Ik ben hier veel minder actief dan in België, maar daar voel ik me intussen niet meer schuldig over. Hans was altijd al een levensgenieter. Volgens mij was hij in een vorig leven een Senegalees, want de Senegalezen gaan ontspannen door het leven en zeggen wel eens tegen blanke toeristen: ‘Jullie hebben allemaal een horloge, maar wij hebben de tijd.’ (lacht)” Hans beaamt: “Je moet hier geduld hebben, want alles verloopt op zijn Afrikaans. Zo heeft het lang geduurd alvorens onze hotel- en drankvergunningen geregeld waren.” Hans geeft toe dat hij Antwerpen soms mist. “Bijvoorbeeld wanneer ik zin heb in een pot mosselen met Belgische frieten of een bolleke De Koninck van ’t vat op een zomerterras aan de Scheldekaaien. Je vindt hier ook moeilijk spruitjes, witloof, asperges of Belgische chocolade, maar Tine brengt dat vaak mee uit België. Zij keert om de maand terug naar haar psychotherapeutische praktijk in HalleZoersel, terwijl ik de zaak hier draaiend houd. Boven-

Een bezoek aan Casamance, de groene regio in het zuiden van Senegal, vergt meerdere dagen. De tropische wouden, prachtige stranden, artisanale palmwijn en gastvrije bevolking zijn echter de moeite waard.

19 citta

Barman Demba serveert ons Senegalees bier.

dien kan je ook in Senegal lekker eten. Zoals verse zeetong met frieten voor slechts 6 euro. Waar vind je dat nog? Elke zondag gaan we uit eten in een sympathieke oesterbar aan de Senegalese rivier Somone, waar de Bretoen Norbert Jan Franse oesters kweekt en serveert. Heerlijk en spotgoedkoop.”

Thuis in Senegal Gevraagd naar de impact van de coronacrisis, antwoorden Hans en Tine: “Voordien draaiden onze B&B’s goed. Onze gasten waren vooral Europese, Braziliaanse en Amerikaanse toeristen. Sinds een jaar gelden er echter ook in Senegal strenge coronamaatregelen. Zo moest de horeca hier vorige lente een tijd dicht en werd een avondklok ingevoerd.

Daarom zijn we toen van maart tot november tijde-

lijk teruggekeerd naar Antwerpen. Na de opheffing van het Senegalese horecaverbod hebben we onze B&B’s heropend. Maar er geldt hier nog steeds een inreisverbod voor buitenlandse toeristen. Daarom is onze omzet fors gedaald en geeft Tine haar praktijk in Halle-Zoersel voorlopig nog niet op. Het zijn moeilijke tijden, maar we blijven geloven in onze Senegalese droom. De coronacrisis kan niet eeuwig blijven duren. Bovendien hebben we ons hart hier verloren. We voelen ons hier thuis.”

INFO: Casa Louka en Casa Louka Beach Saly Niakh Niakhal, Senegal 0488-12.12.69 of 00221-77.196.17.81 www.casalouka.com

PRAKTISCHE REISTIPS * Raadpleeg eerst de website www.diplomatie.belgium.be (> op reis in het buitenland/reisadviezen/Senegal) om na te gaan of het huidige Senegalese inreisverbod voor buitenlandse toeristen opgeheven is. * Vermijd malaria door je huid te beschermen met antimuggenspray en onder een muskietennet te slapen. * Homoseksualiteit is officieel strafbaar in Senegal. * Drink geen kraantjeswater. * De Senegalese munteenheid is CFA: 1 euro is 656 CFA. * Behalve voor drank of voeding, kan je in Senegal bijna altijd (ook in taxi’s) onderhandelen over prijzen. Begin met een bod dat slechts 25 procent van de vraagprijs bedraagt. Betaal niet meer dan 60 procent van de vraagprijs. * In plaats van een auto te huren om zelf te rijden op de vaak slecht onderhouden wegen, neem je beter een taxi. Dat is veiliger en relatief goedkoop: circa 1.000 CFA (1,5 euro) per kilometer.

Boven: Tine en Hans bij de ingang van hun strandhotel Casa Louka Beach.

Onder: De tweede B&B Casa Louka is een villa in Spaanse neokoloniale stijl.

20 citta

stad met goesting LEVEN OP HET RITME VAN VANDAAG

HET A-TEAM

Johan Van Baelen

Willem Asaert

Marlies Beckers

Frank Van der Auwera

Fulltime culinair journalist bij de krant.

Rots in de branding.

De ultieme gids in de wereld van het bord.

Antwerpenaar en wereldburger.

Schrijfster-journaliste.

Thuis bij alle Antwerpse chefs. En in Antwerpen.

Tegendraadse wijnspecialist. Spuwt telkens moeiteloos een ongezouten mening uit.

MYSTERY

MAN

zonder afspraak en anoniem

Vietnam voor beginners Niet dat het een uniek probleem vormt voor dit restaurant, maar nu afhaal dé commerciële reddingsboei is voor veel horecazaken, zou deze delivery toch dringend een wat bredere actieradius moeten bestrijken. Geregeld botsen we op websites waar slechts binnen een zeer beperkt aantal kilometers thuis wordt geleverd, wat de winstmarge niet meteen ten goede komt. Ook deze zaak, nochtans ingeschreven bij alle populaire bezorgdiensten, levert niet ver en dus halen we onze bestelling zelf af.

Als je je trouwens afvraagt waar de naam vandaan komt: het is niet de familienaam van de eigenaar of chef-kok, Nuoc Mam verwijst naar de nuoc-mâmsaus. Het is een basisingrediënt voor talrijke gerechten in de Aziatische en vooral Vietnamese keuken.

Een amberkleurige saus die door Vietnamese koks vaak als zoutvervanger wordt gebruikt.

Op de afhaalkaart ontdekken we een gevarieerd aanbod, waaronder klassiekers zoals buns, Pho-noedelsoepen, lenterolletjes en loempia’s, en schotels op basis van lam, scampi’s, rund of eend. Alles wat we bestellen, verpakt in nogal ‘vliegtuigachtige’ plastic schaaltjes, blijkt meer dan correct. Dat geldt voor de Ga Nuong (17,50 euro), kip met limoengras, een salade, gemarineerde wortels en taugé (sojascheuten),

maar evengoed voor de Com Thit Nuong, een royale portie mild gegrild buikspek met een identieke sla (17,50 euro). Ook de scampi’s in gezelschap van rijstnoedels, lenteui, gebakken loempia’s, pinda’s en huisgemaakte vissaus (18,50 euro) waren correct bereid. Of in de voorgerechtensfeer de gegrilde eend in rijstpapier, met munt, koriander en de huisgemaakte vis- en hoisinsaus (8,75 euro). Geen absolute hoogvliegers, maar smaakrijk en eerlijk. Jammer dat soms ‘saaiheid’ dreigde. Zo bleek de bijbehorende salade telkens wel vers, maar zonder enige variatie, namelijk een samenspel van sla, paprika, komkommer en ui. Ook de zelfgemaakte vis- of hoisinsaus begeleidde de meeste bereidingen. Eén tip: Mijn oordeel: wie pinda-allergisch is Kwaliteit keuken nnn of vissaus niet graag lust, Variatie aanbod nnnn kan deze keukenstijl Versheid nnnn beter vermijden.

Prijs/kwaliteit nnn Nuoc Mam Volkstraat 72G , 2000 Antwerpen, 03-61.27.77, www.restaurantnuocmam.be. Dinsdag gesloten.

Andere dagen: 17u-21u45

21 citta

Extra troeven: ruime afhaalkaart bezorging via Deliveroo, Takeaway en Uber Eats flinke porties

Mama Fatima bereidt samen met twee van haar kinderen, Rachid en Rachida, griesmeelpannenkoeken.

“Ook in eten zoek ik het verbindende, het leren van elkaar. Er zijn zoveel recepten die kunnen verrijken, maar die we laten liggen omdat ze uit een andere cultuur komen” 22 citta

stad met goesting

Rachid Lamrabat verbindt diverse culturen met kant-en-klaarmaaltijden By Oummi

Eén principe: als het maar lekker is De Antwerpse marketingman Rachid Lamrabat maakt een zijsprongetje, want met By Oummi ontwikkelde hij zelf een lijn van bereide gerechten uit de mediterraanse en Midden-Oosterse keuken. “Je kan tien verschillende tomatensoepen kopen, maar geen enkele Marokkaanse harira of Turkse mercimek. Met By Oummi wil ik bruggen bouwen, want eten speelt een verbindende rol.”

Rachid Lamrabat is bekend als etnomarketeer, vooral actief in het Antwerpse. Hij begeleidt bedrijven bij het zoeken naar een inclusieve strategie en marketing. Samen met zijn echtgenote Fatima Llouh adviseert hij ondernemingen over hoe ze best moslims kunnen bereiken. Hij noemt zichzelf graag een bruggenbouwer.

Maar de term etnomarketeer heeft voor hem afgedaan. “Ik heb er officieel afscheid van genomen. Ik zie niet in waarom er nog een onderscheid moet zijn. Ik ben veeleer common marketeer, een ‘gewone’ marketingman die zoekt naar het gemeenschappelijke. En ik blijf pleiten om te verbinden met woord en daad. Dat laatste doet niemand. Men praat over inclusiviteit, maar men verbindt niet. Daarin staan we niet verder dan tien jaar geleden.”

“Als common marketeer kan ik makkelijk een bruggetje slaan naar common food. Ook in eten zoek ik het verbindende, het leren van elkaar. Er zijn zoveel recepten die kunnen verrijken, maar die we laten liggen omdat ze uit een andere cultuur komen. Toch is het enige criterium: is het lekker of niet?”

Tomatensoep of harira Samen eten werkt verbindend. Is Rachid daarom begonnen met Midden-Oosterse gerechten? “Als ik word uitgenodigd, begint de stress bij de gastheer: wat halen ze in huis, wat mag en wat niet. Dan bellen ze: ‘Is kip niet altijd halal? Alleen varkensvlees is verboden, hé? Mag je champagne met 0% alcohol?”

“Daar is voor mij het project ontstaan. Ik kon mijn zakenpartners Bart Favril en Tony De Bock van foodproducent Be Food overtuigen toen ik hen vertelde over tomatensoep. Voor een doorsneetomatensoep heb jij zeven ingrediënten nodig, voor de Marok-

TEKST: JOHAN VAN BAELEN

kaanse maaltijdsoep harira zijn er dat veertien. Jij haalt die zeven ingrediënten in één winkel, ik moet drie winkels aandoen voor ik alles halal in huis heb.

Tussen het idee en een bord dampende soep op tafel verlies jij een uur, ik tweeënhalf. Terwijl ik even weinig tijd heb ’s avonds: in elk huishouden moet het snel-snel gaan.”

“Toen begrepen Bart en Tony wat ik bedoelde. Vanaf het moment dat ze er een project van wilden maken, spraken we over verbinden. Ik keek uit naar het moment waarop ik zelf onze kant-en-klare harira kon kopen. Of later Pakistaanse, Syrische of Libanese gerechten, maakt niet uit. Als het maar lekker is.”

Natuurlijk mag het resultaat niet te pikant of te flauw zijn, beaamt Rachid. “Het moet mensen met Marokkaanse roots aanspreken, maar het moet jou evengoed prikkelen. Daarom testen we op verschillende doelgroepen. De harira-maaltijdsoep hebben we vegetarisch gelaten, want je kan er zelf een gehaktballetje of een stukje rund bijdoen of ze wat extra kruiden.”

En omdat je die soep het best van thuis kent, bedacht je de naam By Oummi, door mama? “Niet direct. Dat idee is gegroeid op een uitje met Bart, Tony en onze echtgenotes. De vrouwen hadden het al snel over de kinderen. Ik bedacht toen dat de band moeder-kind geen kleurverschil kent. Natuurlijk speelt ook mijn eigen moeder daarin een rol. We hebben gekozen voor oummi, omdat het mama betekent, al zeggen wij thuis yemma (spreek uit jemma, red.) dat je kan vertalen als moeke.”

Hoe reageerde ze? “Eerst verbaasd. ‘Da’s goed gevonden’, zei ze, ‘van wie komt dat?’ Ik antwoordde dat het van haar kwam, omdat zij de beste kokkin ter wereld is. Toen was ze natuurlijk vereerd.”

| FOTO’S: JORIS HERREGODS

23 citta

Rachid toont een van de kant-en-klare gerechten in de rekken van de supermarkt.

Rachids moeder komt uit de keuken met een stapeltje m’semen, heerlijke griesmeelpannenkoeken. Terwijl ik dankbaar honing op de m’semen giet, vraag ik wat ze vindt van Rachids producten. “Eerst en vooral: ze zijn lekker. Ik vind ook dat hij hiermee zijn cultuur openstelt. Door het eten maak je kennis met andere culturen. En het is goed dat er eindelijk kanten-klaarmaaltijden beschikbaar zijn voor ons. Ik zie de drukte in de huishoudens van onze negen kinderen, net zoals het er overal in Vlaanderen aan toe gaat. Ik bied wel eens aan om een potje te koken, maar je kan dat niet blijven doen. De beste van By Oummi? Voor mij de harira en de couscous met kip.

Hier in de buurt vallen ze allemaal op de linzensoep.

Mijn man houdt dan weer van de Griekse soutzakakia.”

Thee en hummus als wegbereiders Zus Rachida heeft muntthee bereid. Dik twintig jaar geleden leerde de horeca dat kennen toen een slimmerd verse muntblaadjes in een glaasje thee propte.

Zo veroverde muntthee in ijltempo ons land. Terwijl het voor onze Marokkaanse landgenoten al eeuwen dagelijkse kost is.

“Hummus legt nu een gelijkaardig traject af. Het is intussen al common food geworden”, weet Rachid.

“En toch koken weinig mensen thuis met kikkererwten (voornaamste ingrediënt van hummus, red.) en evenmin met linzen. Beide staan nu in de nieuwste versie van onze voedseldriehoek. Terwijl wij (wijst zichzelf aan, red.) ermee zijn opgegroeid.”

Rachid, Bart en Tony begonnen aan hun avontuur met verschillende soepen. “De al genoemde harira natuurlijk. Daarnaast hebben we de traditionele Turkse linzensoep, mercimek. De Arabische auberginesoep en de Tunesische vissoep komen er weldra aan. Bij de maaltijden hebben we al couscous met

“Voor de zomer hebben we een ijsje klaar met Indiase en Maghrebinvloeden, op basis van karnemelk. Heel gezond en gezoet met granaatappel” kip en Marokkaanse kefta (gehaktballetjes in tomatensaus, red.) met couscous. Er is Griekse soutzakakia, een typische gehaktschotel en Egyptische koshari, een cultmaaltijd met rijst, linzen, pasta en vooral gebakken uien met typische mediterraanse en Indiase kruiding. Voorts zijn er acht smeersalades met vooral de pikante kip-harissa en surimi-samba (licht pikante salade van imitatiekrab, red.).”

“Om nieuwe producten te ontwikkelen – we hebben er nu twaalf en willen er elk jaar een tiental nieuwe produceren – hebben we mamagroepen samengesteld, met moeders uit verschillende culturen. Hun jongste opdracht is om een smeersalade en een maaltijdsalade te ontwikkelen die dicht bij hun leefwereld ligt. Als zij met een recept komen, krikt een chef dat op en tracht een gemene deler te vinden die in veel culturen kan aanslaan. Een tweede chef beoordeelt het gerecht op haalbaarheid, wat prijs-kwaliteit betreft.”

Voor dat laatste kunnen we kijken naar hummus.

“Maken we die volgens het authentieke recept – met gemalen sesamzaad, kikkererwten, zout en olijfolie – dan kost hij het dubbele van de concurrentie. Dus zoeken we een compromis”, lacht Rachid.

De voorbeelden geven duidelijk aan dat er van bij de

24 citta

stad met goesting aanvang wordt gedacht aan het mixen van culturen.

“Dat is inclusiviteit zoals het moet en niet zoals de reclame die achteraf bedenkt”, vindt Rachid Lamrabat. “Ken jij een huishouden met een zwarte, een Aziaat en een blanke, zoals je ze tegenwoordig in reclamefilmpjes ziet? Wij vertrekken van gemeenschappelijke waarden, niet van quota.”

Afsluiten met roze ijsje Voor de zomer heeft By Oummi een ijsje klaar met Indiase en Maghreb-invloeden, vertrekkend van karnemelk. “Hoewel niet per se gezocht, is het nog supergezond ook. We hebben het gezoet met granaatappel, waardoor het ijsje roze kleurt. Toen Bart het proefde, kon hij een vloek niet onderdrukken, want hij herkende er Fristi in. Normaal zou het dus moeten aanslaan. Voor mij was het pure nostalgie, want in de Maghreb eet je altijd dat soort ijsjes”, legt Rachid uit. Raar genoeg verdween karnemelk hier zo goed als uit de rekken.

“Dat verbinden is altijd zijn ding geweest”, zegt Rachids lievelingszus Rachida. “Toen Rachid me liet proeven, vroeg ik me meteen af: ‘Waar zijt gij mee bezig?’ Maar twee werelden laten samensmelten, is altijd zijn ding geweest. Toen hij pas met By Oummi begon, zei Rachid me dat hij mijn leven makkelijker zou maken. Ergens onderweg vroeg hij me of ik het zou kopen. Mijn antwoord was duidelijk: ja, waar en wanneer?”

Hoe smaakt

By Oummi?

Alle gerechten van By Oummi zijn halal.

Wij proefden harira, Marokkaanse kefta en Griekse soutzakakia, evenals twee smeersalades.

Harira (3,99 euro) is een licht pikante tomatensoep met daarin onder meer volle kikkererwten en linzen, met nog voldoende beet.

Wie de soep te heet vindt, kan ze blussen met een geutje kokosroom of een lepeltje geklopte room die je midden op tafel zet.

Dat maakt de ‘samen eten’-sensatie af.

In de ruime portie soutzakakia (4,99 euro) liggen twee rondjes kruidenboter. Wie het zaakje niet mengt, weet dat het in de buurt van die schijfjes boter pikanter is dan elders.

De groenten: paprika, courgette en pompoen waren nog beetgaar, net zoals de hartige Griekse pasta (orzo of puntalette, Rachids mama noemt het vogeltongetjes). Het gehakt bij de kefta (4,99 euro) vonden we zelf nogal droog. Dit gerecht vraagt om alles op voorhand te mengen.

De smeersalades (2,49 euro) ten slotte – wij proefden kip-harissa en surimi-samba – waren zeer pittig met daarin herkenbare mediterraanse kruiden.

INFO: www.byoummi.com Te koop bij Delhaize en Albert Heijn.

Roger Raveel

VEILING Zaterdag 15 mei 2021 13u & 19u30 (achter gesloten deuren) Kijkdagen: 5 t.e.m. 12 mei / 10-19 u (enkel op reservatie)

Wenst u te verkopen?

Contacteer Hervé Lescornez: +32 9 348 54 40 of herve.lescornez@de-vuyst.com. Bezoek aan huis op afspraak.

VEILING IN VOORBEREIDING 23 oktober 2021 - Inbreng tot 19 juni Jean-Michel Folon

Veilinghuis De Vuyst - Kerkstraat 22-54 - 9160 Lokeren (België) - +32 9 348 54 40 - info@de-vuyst.com - www.de-vuyst.com

HONGER Culinair expert Willem Asaert verlaat de platgetreden paden.

De Zeeuwse Vishandel Te vinden op openbare markten in het Antwerpse: Deurne (maandag), Merksem (dinsdag) en Mortsel (woensdag), meer info op + 31 614.494.400

Levy van Oost van De Zeeuwse Vishandel toont een verse Oosterscheldekreeft die je op bestelling aan zijn kraam kan kopen.

Oosterscheldekreeft op de markt Zijn Europese kreeften fijner van smaak dan Noord-Amerikaanse? Objectieve blindproeverijen resulteren in een volmondig ja. Oosterscheldekreeft is daarbij een buitenbeentje.

Door hun kleur en vaak ruwer uiterlijk zijn Europese van Noord-Amerikaanse exemplaren makkelijk met het oog te onderscheiden. Eens bereid is het visuele verschil al een stuk moeilijker te zien. Europese kreeften leven onder meer in onze Noordzee.

TEKST: WILLEM ASAERT

Hun aandeel in de visvangst is gering. Ze worden niet geveild en zijn vaak drinkgeld in natura voor de scheepsbemanning. Oosterscheldekreeft daarentegen komt wel in het commerciële circuit en belandt van april tot juli als hoogwaardig lokaal seizoensproduct meestal in restaurants. Wie zelf aan de slag wil, vindt Oosterscheldekreeft niet meteen in de winkel. De Zeeuwse Vishandel van Simon Schot uit Tholen haalt kreeften naast de al even befaamde Oosterscheldepaling direct van de visser. Verse vis wordt meestal ingekocht op de vismijn van Stellendam. Alleszins nog interessanter is

| FOTO'S: FREDERIK BEYENS

26 citta

stad met goesting

CULICOLUMN Marlies Beckers

het feit dat hij naast groothandelaar met drie wagens eveneens op Antwerpse openbare markten actief is en levende Oosterscheldekreeften daar op bestelling verkoopt. Meer bepaald in Deurne (maandag), Merksem (dinsdag) en op woensdag in Mortsel waar al meerdere decennia het visaanbod ongewoon goed vertegenwoordigd is. Twintig jaar geleden telde de markt in Mortsel maar liefst negen viskramen. Vandaag zijn er nog zeven.

Merkwaardig is de aanwezigheid van De Zeeuwse Vishandel met twee wagens. “We begonnen met één en konden gelukkig al snel met een tweede wagen werken, omdat deze markt duidelijk een reputatie heeft,” vertelt Levy van Oost, die binnen De Zeeuwse Vishandel verantwoordelijk is voor de markten, terwijl Simon Schot horeca belevert en de meest kieskeurige chefs tot zijn klandizie mag rekenen.

“Veel chefs hebben graag vis waarvan de lijkstijfheid gemiddeld genomen 24 tot 36 uur na de vangst nog moet optreden”, aldus Levy van Oost.

“Als groothandel werken we daarom alleen met de vangst van boten die maar kort uitvaren en vis snel aan land brengen of deze levend aan boord houden. Die vis fileren we op de wagens, zodat de klant de kwaliteit kan zien.”

Om de aparte eigenheid van levende Oosterscheldekreeft te garanderen, worden ze alleen op bestelling geleverd. “Vers vanuit de Oosterschelde die rijk is aan voeding en mee voor de zilte, zoete smaak en sappige, fijne structuur zorgt.”

Daar kan geen Amerikaan of Canadees tegenop.

Her en der wordt wel eens beweerd dat vrouwelijke kreeften beter smaken dan mannelijke. Smaakproeven in die zin gaven echter geen smaakverschil aan. Gendergelijkheid, oef.

Where Everybody Knows Your Name Vrijdagavond, na een abnormaal drukke werkweek, spreek ik af met mijn knuffelcontact. Pre corona betekende dat vanaf 18 uur aperitieven en tegen 20 uur afzakken naar een nieuw te ontdekken restaurant of naar een klassieker waar iedereen je naam kent.

Denk aan de titelsong ‘Where Everybody Knows Your Name’ van de legendarische tv-sitcom Cheers.

Anno 2021 schuif ik mijn voetjes niet ontspannen onder tafel, maar ben ik tot klokslag 18 uur in de weer om mijn appartement in enkele haastige vingerknippen van rommelige werkplek naar restaurantwaardige living te transformeren. Normaal dient dat getimed halfuurtje net om mezelf op te tooien, maar na een jaar van ‘restaurantje spelen’ krijg ik dat nog steeds niet allemaal goed gemanaged. Wanneer de bel gaat, sta ik dan ook nog op blote voeten, haar op halfzeven en een lippenstift in de hand. Ik laat het los en ontkurk gelijk de eerste fles rosé van het jaar. Zij, nog steeds aan het piekeren over een project dat ze net gelanceerd heeft en een avondje kinderloos, geniet zichtbaar. En dat doet mij dan weer genieten. Naast wat olijfjes klaarzetten en een glas uitschenken, heb ik nochtans niks gedaan.

Het grote werk laat ik over aan L’Epicerie du Cirque. Ik bestelde een viergangenmenu dat de chef, Dennis Broeckx, tot aan de deur komt brengen. Ik voel me bevoorrecht, want blijkbaar zit ik mee op zijn tour van goede klanten. En ook al zitten zijn aandachtig bereide gerechten ingepakt in doosjes en kan hij mijn gezicht niet zien wanneer ik ze even aandachtig opeet, toch is er heel even dat gedeelde moment. Ik merk dat ik Dennis langer aan de praat hou dan hij ingecalculeerd heeft en dat hij een planning te respecteren heeft, maar dat negeer ik schaamteloos. Babbelen! Ik doe het zo graag. En zeker met chefs die met liefde mijn eten gemaakt hebben. Dat schept een band en die band mis ik.

Wanneer ik nadien een van zijn zorgvuldig gedresseerde gerechten uit het bakje in een keramieken kommetje voorzichtig overhevel, probeer ik dat even consciëntieus te dresseren als hij. Mislukt! En ook al weet ik dat de chef in kwestie dat niet zal zien, toch wil ik het goed doen. Uit respect en liefde voor zijn werk, en met uitbreiding voor dat van alle chefs. Je bouwt geen relatie op met boxen, maar wel met gasten. Ik hoop dat hij weet dat we genieten. Zo wordt mijn living toch eventjes een plek waar iedereen je naam kent.

• L’Epicerie du Cirque I Under the Palmtrees, Volkstraat 13, www.underthepalmtrees.be

@marlies.beckers 27 citta

APPELLATION VACANCES FRANKRIJK

Aix-en-Provence

Frank Van der Auwera toetst de natte vakantiedromen van Thaïs Vanderheyden.

Var

Saint-Tropez

Wijnstokken in de Varstreek.

Departement Var (Frankrijk)

“Hemels slapen met open raam en krekelgezang”

Wat trekt je aan in deze bestemming?

De Var heeft absoluut alles. De kust bezit de charme van de Azurenkust, maar dan stukken minder mondain en heel ongerept. Île de Porquerolles en PortCros zijn uitzonderlijke natuurgebieden. Maar ook op Presqu’île de Giens heb je een zalige ongerepte kustlijn. Het binnenland is groen en bezaaid met pittoreske dorpen zonder pretentie. En er is verrassend weinig toerisme. Het leven vertraagt er echt.

Hoe vaak reis je ernaartoe?

We gaan één keer per jaar, voor een hele maand.

Wat moet je daar absoluut bezoeken?

Aix-en-Provence is een geweldige stad, met prachtige historische gevels en pleinen. Het mooie is dat Aix-en-Provence niet ‘kapot-gerestaureerd’ is. De straten kronkelen van plein naar plein. Aix heeft ook een dagelijkse markt met groenten, kazen, bloemen... En je kunt er het huis en de tuin van kunstschilder Paul Cézanne bezoeken. Hij woonde en werkte in Aix. Waar kun je er budgetvriendelijk logeren?

Wij huren jaarlijks hetzelfde huis rechtstreeks van de eigenaar. Als je de tijd neemt om te surfen, vind je altijd iets moois. De Mas de Mélisande in de buurt van Le Val is doorleefd en een oase van rust. De eigenaar geeft ons goeie tips voor wandelingen en strandjes.

En we slapen er in linnen lakens, met het raam wijd open en krekelgezang op de achtergrond. Hemels!

En waar moet je logeren als je niet echt op een euro hoeft te zien?

Dan huur je een huisje met de voeten in het water aan Cap Bénat. Adembenemend mooi.

Welk restaurant moet je er zeker proberen?

Eugène Bain de Mer aan de plage van Ayguade. Je stapt er binnen in een scène van Le Grand Bleu. Reserveer een plek voor de lunch. Niet nadenken en gaan voor de plat du jour, altijd verse vis.

Wat neem je mee in je reiskoffer?

Ik neem altijd papier, potloden en verf mee. Verder heb je niets nodig. In de Var besef je dat je perfect gelukkig kunt zijn op blote voeten, met een verse tomaat, Franse kaas, een glaasje rosé, wat olijfolie en een paar vrienden om alles mee te delen…

Hoe reis je er zelf naartoe?

Met de auto. Soms in één trek, soms opgedeeld in twee dagen. Zo zijn we vrij en mobiel ter plaatse.

Thaïs Vanderheyden (43) studeerde kunstgeschiedenis en volgde tekenles aan de academie van Brugge.

Vanaf 2009 illustreerde en schreef ze succesvolle kinder- en prentenboeken, zoals Spiekpietjes, De Warenhuismuisjes, De Vuilnisbeltbeestjes of Grote Kunst voor Kleine Kenners. In coronaquarantaine met haar vier kinderen scoorde ze ook internationaal met haar cartoons van de Quarantainemama. Haar werk werd al gepubliceerd en/of vertaald in het Engels, Frans, Spaans, Chinees, Koreaans, Oekraïens en Italiaans. (www.thaisvanderheyden.com)

28 citta

stad met goesting

KENNISMAKINGSCUVEE Domaine d’Eole, Tradition Rouge 2019 (Coteaux d’Aix en Provence) Thaïs Vanderheyden: “Veel rode wijn is naar mijn smaak vaak te kruidig en te houterig. Maar deze wijn heeft dat helemaal niet. Inte­ gendeel, hij is fris en zeer fruitig, met veel verschillende smaken van onder meer rijpe kersen en krieken, maar zeker ook voldoende zuren. Hij is daardoor ook heel makkelijk te drinken. Dat hij bovendien, net zoals de witte, biologisch werd gemaakt, is voor mij een plus­ punt en geeft me een extra goed gevoel. Ook de prijs zit goed: ik had ze allebei een stuk duurder ingeschat.”

14,50 euro

Score: 16/20

Frank Van der Auwera: “Deze biologische wijn is een samenspel van grenache, carignan en syrah met toch 14% alcohol op de teller. Hij heeft een jeugdige fram­ bozenkleur en een zomers fruitparfum van griottes, zwarte kers, noordkrieken, myrtilles, zoete drop plus een garriguekruidige toets.

Vlezig en sappig, boordevol rijp zwart/blauw fruit, zoethout en zelfs een vleugje menthol, voorzien van al mooi versmolten tannines. On­ danks de rijpheid ook een prima fraîcheur. Genereuze en fruitsoepele cuvee die het goed doet bij lamsbout, ossobucco, côte de boeuf, ge­ grilde rundsteak, spaghetti bolognaise, ratatouille of lamstajine.”

Score: 16,50/20

SHOWBEEST Domaine d’Eole, Blanc 2019 (Coteaux d’Aix en Provence) Thaïs Vanderheyden: “Deze witte cuvee is mijn favoriet. Het is een elegante, discrete wijn, meer in de lente­ en zomersfeer, terwijl de rode voor mij veeleer een najaarswijn is. Precies door die fraîcheur hou ik vooral ook van Franse wijnen, omdat ze traditioneel betere zuren hebben, toch verge­ leken met Latijns­Amerikaanse of Zuid­Italiaanse wij­ nen, streken waar de zon nog feller schijnt en de cu­ vees veel rijper en kruidiger worden. De fles paste ove­ rigens voortreffelijk bij ons kalfsblanquette.”

14,50 euro

Score: 17 /20

Frank Van der Auwera: “In deze regio waar rosé (55%) domineert, wordt slechts 5% witte wijn geproduceerd. Maar deze biologische blanc is een fraai exem­ plaar, fiftyfifty samengesteld uit rolle en grenache blanc. Intens stro­ geel met gouden glans. De neus: gekonfijte abrikozen, sinaaszeste, mandarijntjes en banaan. Vrij mollig en rond in de mond, lichtjes exo­ tisch van textuur met toetsen van amandel, violetpastilles, witte per­ zik en gekonfijte citrus, maar zeker niet zwaar, want de balans tussen fraîcheur/zuren en rijp/zoet fruit is prima. Serveren als aperitief, maar ook als begeleider van risotto met schaaldieren, gegrilde dora­ de, garnalen­ of krabcocktail, gegratineerde kabeljauw in de oven, ge­ mengde salades, kalfsblanquette of zelfs Chinese rijstgerechten.”

Score: 17 /20 TEKST: FRANK VAN DER AUWERA | FOTO'S: JAN VAN DER PERRE, GETTY IMAGES

29 citta

Te koop bij: les vins per­ sonnalisés (Antwerpen) 0473­ 98.05.96 www.levi­ pe.be Enkel leve­ ring via web­ shop (geen afhaal).

PUBLIREPORTAGE - Deze publicatie valt onder de verantwoordelijkheid van Triple Living NV

Solide investeringsconcept voor 7e sterkste groeistad ter wereld Antwerpen verzilverde een zevende plaats in de categorie ‘economisch potentieel’ van de Global Cities of the future 2021/22- ranglijst. Met 54.013 bedrijven en de tweede grootste haven van Europa, werpt de metropool zich dan ook steeds meer op als internationale grootspeler en echte expatstad. Dat laat zich ook voelen in de vastgoedmarkt die de vraag naar vooral kortetermijnverblijven sterk ziet groeien.

Triple Living heeft daarvoor nu een uniek concept bedacht: de Business Suites van Designhotel Eilandje, een hotelformule speciaal op maat van professionals.

Antwerpen investeert sterk in multinationals en internationale handel: de stad is de uitvalsbasis voor 18.000 internationale bedrijven, goed voor zo’n 100.000 jobs en steeds meer buitenlandse high potentials. “Met de appartementen van Residentie Eilandje, hebben we een tijd geleden expliciet op deze doelgroep ingezet. Met succes, want ze waren zeer vlot verhuurd aan expats”, zegt Kristof Schellekens, woordvoerder bij projectontwikkelaar Triple Living. “Wat we op voorhand niet voorzien hadden, was de grote vraag naar kortetermijnaccommodatie.”

Kortetermijnverhuur op maat van reizende zakenlui “Regelmatig vragen bedrijven ons of we voor hun klanten of tijdelijke (inter)nationale medewerkers een verblijf hebben voor enkele dagen tot enkele weken. Voor hen hebben we het concept van de Business Suites in Designhotel Eilandje uitgerold”, pikt Kris Langbeen, projectverantwoordelijke voor Designhotel Eilandje in.

De Business Suites zijn extra ruime hotelkamers op maat van de hedendaagse business man of woman: met een moderne designinrichting en alle comfort. Ontbijten kan in de ruime lounge en lobbyruimte, waar ook drankjes en kleine snacks te krijgen zijn. “Los van de designkamers, die ontworpen werden door de bekroonde Karim Rashid, is vooral de locatie een doorslaggevende troef. De centrale ligging vlak bij de haven en de belangrijkste uitvalswegen naar Gent, Brussel en Breda, maakt Designhotel Eilandje zeer aantrekkelijk voor een zakenpubliek. Wie voor het werk naar Antwerpen komt, kan echt niet beter zitten:

vlakbij grote multinationals als BASF en Total en met een vlotte verbinding naar Antwerp Airport en Brussels Airport. Bijkomend voordeel is dat het Eilandje een heel aangename, bruisende buurt is met veel restaurants en cafés. Ideaal voor wie na een lange werkdag wat ontspanning zoekt”, licht Schellekens toe.

Veilige investering, verzekerd rendement De Business Suites maken deel uit van Designhotel Eilandje, dat uitgebaat wordt door het succesvolle Prizeotel en in januari dit jaar opgeleverd werd. Wie investeert, gaat dus niet zomaar met de eerste de beste in zee. “Achter Designhotel Eilandje schuilt een groeiende hotelketen die onderdeel is van de beursgenoteerde Radisson Hotel Group”, legt Langbeen uit. “Investeerders kunnen rekenen op een verzekerd rendement in de vorm van vaste, geindexeerde huuropbrengsten, ongeacht of de kamer verhuurd is of niet. Dat biedt toch een veilig toekomstperspectief.”

Ook fiscaal is de aankoop van een Business Suite interessant: investeerders kopen de hotelkamers in volle eigendom, waarna ze verhuurd worden aan Prizeotel via een double net-overeenkomst. Daarbij zijn ook de belastingen en verzekeringen ten laste van de huurder-exploitant. “Eigenaars zijn dus vrijgesteld van de jaarlijkse onroerende voorheffing”, verklaart Langbeen. “Verder kunnen ze het btw-bedrag op aankoop volledig recupereren en zijn hun huurinkomsten belastingvrij. Ook de onderhoudskosten zijn ten laste van de hoteluitbater.”

Antwerpen tweemaal in topranking van Financial Times FDi Intelligence, het kenniscentrum van zakenkrant Financial Times rond buitenlandse investeringen, publiceerde onlangs zijn prestigieuze Global Cities of the Future 2021/22-lijst met 129 steden. Met twee nominaties toont Antwerpen zich een A-lister van wereldformaat. De stad behaalde de zevende plaats in de lijst met sterkste economische groeisteden, en kaapte de vierde plaats weg voor connectiviteit. Eind vorig jaar kreeg Antwerpen ook al de fDi Strategy Award 2020 voor chemie.

Meer weten over de Business Suites van Designhotel Eilandje? Neem een kijkje op www.business-suitesantwerpen.be of bel naar 03/336.00.00.

Member of The Radisson Hotel Group

stad met applaus CULTUUR IN DE STAD

MIJN WEEKEND Waar kan je deze artiest straks aan het werk zien? En hoe vult hij zijn vrije tijd in?

“Zonder publiek zijn concerten niet hetzelfde” Philippe Herreweghe staat voor de beste orkesten ter wereld, maar ook bij Antwerp Symphony Orchestra treedt hij als eredirigent geregeld aan. Cultuurzender Podium 19 zendt vrijdag het theaterconcert Midzomernachtsdroom uit vanuit de Koningin Elisabethzaal.

Een week later wordt daar ook Mozarts Requiem gestreamd .

TEKST: ILSE DEWEVER

| FOTO'S: JEROEN HANSELAER, VINCENT CALLOT 31 citta

In gewone tijden dirigeert Philippe Herreweghe tot vijftig concerten per jaar, maar sinds maart vorig jaar heeft de 73-jarige Gentenaar niet meer opgetreden voor publiek. Met het Antwerp Symphony Orchestra, waar hij eredirigent is, is hij eerstdaags te zien in twee streamings. Samen met Collegium Vocale trouwens, het internationaal befaamde koor dat Herreweghe in 1970 oprichtte.

“Normaal spelen we met het orkest na een week repeteren een drietal concerten. Nu slechts een in de Koningin Elisabethzaal, dat vastgelegd wordt op film. Zo’n streaming is natuurlijk niet te vergelijken met een liveconcert, maar zo kunnen we tenminste samen blijven spelen en blijft het orkest in vorm. Zeker voor de musici is regelmatig kunnen spelen psychologisch enorm belangrijk. Het repetitieproces verloopt niet anders dan voorheen.

We missen enkel het publiek. Dat is er wél. Streamings worden druk beluisterd, soms zelfs door meer mensen dan voorheen in de zaal. Anderzijds zien we de toeschouwers niet, terwijl een echt concert een trialoog is tussen de componist, het orkest en de luisteraars. Zonder publiek zijn concerten niet hetzelfde.”

Op de cultuurzender Podium 19, die er op 30 april mee ophoudt, is vrijdag een captatie te zien van Midzomernachtsdroom, dat Antwerp Symphony Orchestra dit seizoen met de Roovers creëerde. De acteurs brengen flarden van Shakespeares tekst uit 1605, het orkest speelt de muziek die Mendelssohn daar in 1826 bij componeerde. “Deze partituur wordt meestal uitgevoerd zonder de tekst, maar deze combinatie werkt wel, omdat de muziek de tekst illustreert. Anders dan je misschien zou verwachten is dit theaterconcert geen aaneengesloten geheel van muziek en toneel op het podium, maar een heuse concertfilm. De muziek van

het orkest werd eerst opgenomen en later door regisseur Jeremy De Ryckere vervlochten met de tekst. De acteurs spelen niet alleen óp het podium, maar hebben de bevreemdende wereld van het stuk doorgetrokken naar de coulissen van de Koningin Elisabethzaal.”

Vanuit diezelfde zaal wordt op 7 mei ook een liveuitvoering gestreamd van Mozarts Requiem. “Sterke muziek graaft naar wat echt essentieel is en zindert ook na. Het enige obstakel bij zo’n klassieker is dat het werk zo vaak wordt uitgevoerd dat het een uitdaging is om het Requiem telkens weer fris aan te vatten. Als dirigent bereid ik mij daar goed op voor door opnieuw over het werk te lezen, en de muziek blijft natuurlijk sterk. Vier noten vormen als één cel de basis van dit Requiem.

Het werk hangt op een geniale manier aan elkaar, maar dat hoef je niet te weten om ervan te kunnen genieten. Voor velen zit een deel van de ontroering bij het Requiem ook in de omstandigheden waarin het stuk werd geschreven: de laatste dagen voor Mozarts dood.”

Philippe Herreweghe begeleidt Antwerp Symphony Orchestra sinds 1997, bijna een kwarteeuw dus. “Dat een dirigent zo lang bij een orkest blijft, zie je niet vaak meer. Door de jaren heen kan een dirigent een orkest vormen. De kwaliteit van dit orkest is niet te vergelijken met dat van dertig jaar geleden. Nu beschikken we over een voortreffelijke zaal en kunnen we op een degelijke manier repeteren. Anderzijds staan de vele jonge musici stilistisch vaak opener tegenover de muziek. Als gastdirigent bij de beste orkesten ter wereld kan ik zeggen dat Antwerp Symphony inmiddels gerust naast de goede Duitse orkesten kan staan. ” www.antwerpsymphonyorchestra.be

32 citta

stad met applaus

MIJN DROOMWEEKEND CINEMA Op mijn 25ste heb ik Gent ingeruild voor Parijs, waar ik dertig jaar heb gewoond. In de wijk Beaubourg waren er enorm veel zaaltjes met kwaliteitsfilms. Werk van Antonioni, Fellini, Godard... in die tijd was film nog kunst. Als mijn job het toeliet, ging ik soms twee of drie keer per dag naar de cinema. De laatste keer dat ik in een bioscoop ben geweest, is intussen wel dertig jaar geleden, maar af en toe pik ik wel nog een film mee op tv.

DOCUMENTAIRES Het leeuwendeel van wat er op televisie te zien is, is hol entertainment. Maar van een goede documentaire kan ik wel genieten, omdat je er iets van opsteekt. De prachtige reportagereeks over de grootste stromen ter wereld bijvoorbeeld, toont je dingen die je anders nooit zou zien. Ook een goede serie kan me boeien. ’s Avonds kijk ik van 11 tot 0.30u – al etend, dus heel ongezond – naar knappe reeksen als Fargo of Shtisel. Die laatste geeft een inkijk in het joodse leven.

LEZEN Ik lees vooral over muziek, meestal voor een concert dat op stapel staat. Omdat we volgend seizoen de opera Szenen aus Goethes Faust van Schumann brengen, ben ik me nu in Goethes klassieker aan het verdiepen. Daar ben ik wel even zoet mee.

Normaal breng ik zeer veel tijd door in vliegtuigen en treinen, en vind ik daar de tijd om te lezen.

Ik ben ook een fervent krantenlezer, tot de lezersbrieven toe. Daarin staat ongefilterd wat het volk denkt. Die meningen in populaire kranten zijn zeker niet minder waard dan die van de intellectuelen in Le Monde. Als ik in een vreemde stad kom, knoop ik graag een gesprek aan met taxichauf-

feurs. Zo kom je te weten wat er echt leeft in de stad.

LUISTEREN Muziek beluister ik bijna alleen voor mijn werk.

Tijdens dit coronajaar heb ik me verdiept in werken die ik niet of minder goed kende. Via de computer loods je vandaag alle muziek van over de hele wereld in huis binnen. Op YouTube staan de meest obscure dingen, zelfs in historische opnames. Het is waanzinnig interessant om te zien hoe een componist zelf zijn stukken heeft gedirigeerd.

In 2018 heb ik met het Antwerp Symphony Orchestra het War Requiem van Benjamin Britten gebracht. Wel, op YouTube zie je dus Britten dat werk zelf repeteren. Hadden er maar zulke opnames van Bach bestaan.

ONTSPANNEN Naast mijn stek in Brussel heb ik ook een huis in Toscane, waar ik tot rust kom. Om te ontspannen zet ik daar wel eens muziek op die ik niet ken. Indische muziek is op ritmisch en harmonisch gebied minstens even interessant als Beethoven, maar radicaal anders. Als je, zoals ik, tweehonderd platen hebt gemaakt, mondt luisteren vaak uit in werken. Omdat je denkt ‘tiens, wat doet die dirigent daar’. Ik kan ook moeilijk om met stomme muziek. Dat is zoals een stank die er hangt. Deze kappersmuziek, zoals ik het noem, stoort mij bijvoorbeeld ook op restaurant.

INSPANNEN In deze coronaperiode fiets ik dagelijks twee tot drie uur. Ik verplaats me in Brussel uitsluitend met de elektrische fiets. Hobby’s? Die heb ik niet.

Mijn hobby is muziek. Meer heb ik niet nodig.

33 citta

15 Duik in het vrijetijdsaanbod

Ontdek de allerbeste evenementen, tentoonstellingen en activiteiten in je buurt. Gratis en betalend, virtueel en live, alleen of met de kinderen.

TEKST: ILSE DEWEVER

NIET TE MISSEN TOPTIPS VOOR DEZE WEEK 1

Whatsappen met Lize Spit België heeft goede romanciers, ook in het Franstalige landsgedeelte, alleen kennen we het werk van die schrijvers vaak niet. Daar wil het literaire programma Flirt Flamand komaf mee maken. Tussen 6 en 16 mei treden elf auteurs, telkens een Vlaming en een Waal, online met elkaar in gesprek.

Twee van hen, Lize Spit en Thomas Gunzig, gaan speciaal voor Flirt Flamand een wel heel vergaand engagement aan. Op 5 mei, aan de vooravond van Flirt Flamand, zullen ze met elkaar trouwen. Wat daaraan voorafgaat kun je vanaf 24 april gratis ontdekken in de nieuwe storytelling-app SKGN. De auteurs schrijven samen aan een spannende digitale serie, elk aan hun kant van het land.

2

Van ‘Thuis’ naar de musical Thuis-fans kennen Raf Jansen beter als agent Dieter uit hun geliefde Eén-soap. CC De Werft in Geel deelt tot 26 april online een streaming van Ule, ik was veertien in 1914, waarin ook Jansen een rol vertolkt.

Deze musical die in 2018 bij IDee Works in première ging, is gebaseerd op het gelijknamige boek van Marc De Bel. Ule Pauwels wordt net 14 jaar wanneer de Duitsers België binnenvallen. Samen met haar familie slaat ze op de vlucht voor de Duitse dreiging. Het wordt een lange tocht vol gevaar, liefde en vriendschap, maar vooral een zoektocht naar zichzelf. Met naast Raf Jansen ook nog o.a. Laura Seys, An Lauwereins, Leendert De Vis en Ivo Verreyt.

www.flirtflamand.be

www.dewerft.be

Foto: Joren De Weerdt

Foto: Joren De Weerdt

34 citta

stad met applaus

Foto: Belga

3

Kijken naar erfgoed In Vlaanderen en Brussel vindt dit weekend de twintigste editie van de Erfgoeddag plaats. Onder het thema ‘De Nacht’ kun je – online, of in beperkte groep – op meer dan 400 plekken binnengluren. Een greep uit de activiteiten in onze provincie.

Te gast bij Napoleon Het Paleis op de Meir (foto) haalde na ruim acht jaar de meubelen van Napoleon van de zolder. Via audiofragmenten ontdek je tot 8 juni in een expo meer over Napoleons aanwezigheid in Antwerpen. www.herita.be

Nachtverhalen uit Malle Tijdens een nachtwandeling rond kasteel de Renesse kun je luisteren naar griezelige verhalen. Installeer de ErfgoedApp, en vergeet je zaklamp niet.

4

Napoleon-expo in Luik Tweehonderd jaar geleden overleed Napoleon Bonaparte op het eiland Sint-Helena. Om dat te gedenken vinden er in Frankrijk en daarbuiten tal van expo’s rond de gevallen keizer plaats, zoals Napoleon, voorbij de mythe in het station van LuikGuillemins. Naast een chronologische route concentreert de Luikse tentoonstelling zich op een tiental thema’s. Er is zowel aandacht voor de context waarin Napoleon aan de macht kwam, als voor zijn erfenis.

Denk daarbij aan de nieuwe empirestijl of de invoering van het burgerlijk wetboek. In totaal worden in Luik tot 9 januari 2022 meer dan driehonderd originele stukken getoond. www.europaexpo.be

www.malle.be

Antwerpse Nachtwende Expeditie De Stad organiseert met Nachtwende een wandeling door Antwerpen langs gebouwen die gelinkt zijn aan het thema ‘De Nacht’. De wandeling, die vertrekt in de Stoelstraat, kun je downloaden. www.expeditiedestad.be

Leki bezingt Congo De Belgisch-Congolese Leki brengt om 20u songs in de expo 100 x Congo in het MAS. Via livestream. www.mas.be

Foto: RR

35 citta

5

Maaike Neuville in teletheater De Brusselse KVS maakt er werk van om theater, ondanks de strenge coronamaatregelen, toch een podium te geven. Vanaf 26 april al speelt er voor vijftig toeschouwers Jonathan, een uitverkochte voorstelling met Bruno Vanden Broecke en Valentijn Dhaenens.

Op Canvas kun je op 30 april ‘teletheater’ Bovary meepikken. De voorstelling, met hoofdrollen voor Maaike Neuville en Koen De Sutter, had in februari haar theaterpremière moeten beleven. Na die noodgedwongen annulatie vonden de makers een alternatieve manier om het stuk te tonen in deze door Jaco Van Dormael verfilmde versie.

6

Mevrouw De Poes trakteert Wie jonge kinderen in huis heeft rondlopen, kent Kapitein Winokio vast wel. Misschien heb je wel een cd van de zingende zeeman of beleefden de kinderen hun eerste concert met hem en zijn bonte bende.

In het zog van Kapitein Winokio trippelt op fluwelen pootjes vaak Mevrouw De Poes. Deze bevallige katachtige sluipt, dankzij cultuurhuis Tessenderlo, op 25 april de huiskamer binnen. Vergezeld van muziekmatroos Ivanov brengt Mevrouw De Poes zondag tussen 14 en 15u gratis online een concert. Het duo zingt liedjes en wordt geïnterviewd door Sven Ceustermans. Hou je matrozenmuts klaar en kijken maar!

www.kvs.be

www.cultuurhuistessenderlo.be

Foto: Frank Abbeloos

Foto: RR

7

Opera rond Vergilius’ liefdesdrama De Carthaagse koningin Dido, verraden in de liefde door Aeneas, is een van de eerste grote lyrische heldinnen. Vergilius’ liefdesdrama inspireerde componist Henry Purcell en zijn librettist Nahum Tate tot de beknopte opera Dido and Aeneas. Het lamento van de stervende Dido ‘When I am Laid in Earth’ groeide uit tot een van de meest geliefde aria’s uit het barokrepertoire en behaalde onlangs nog de elfde plaats in de Klara top 100.

Vanaf 24 april is de opera online te beluisteren bij Opera Ballet Vlaanderen. De Hongaarse regisseur David Marton maakt in deze productie de brug van de 17de eeuw naar de 21ste eeuw door muziek van de Finse jazzman Kalle Kalima te linken aan Purcell.

8

Grenzeloze liefde in Red Star Line Museum Met Destination Sweetheart loopt in het Red Star Line Museum een expo over mensen die hun thuisland verlaten om bij hun geliefde te zijn. In dat kader kun je op 29 april de gratis streaming van het Quetzal Duo meepikken. Die muzikale tandem kreeg vorm toen Sofía Díaz en Jasper de Kind elkaar leerden kennen in de zomer van 2017 in Mexico.

Sofía kwam in oktober 2017 voor de eerste keer naar België. Ze merkte dat het niet makkelijk is om in een ver land te wonen. Gelukkig bracht muziek Sofía en Jasper dichter bij elkaar. Jasper vertelt donderdag mee het verhaal van Sofía. Met zijn gitaar speelt hij traditionele Mexicaanse muziek en begeleidt hij Sofía’s stem.

www.operaballet.be

www.redstarline.be

Foto: Blandine Soulage

Foto: Quetzal Duo

36 citta

stad met applaus

9

Dag van de Dans Smeer op zaterdag 24 april je kuiten maar in voor de Dag van de Dans. De missie van Dag van de Dans blijft na vijf edities dezelfde: dans meer bekend en bemind maken bij een breed publiek.

Als smaakmaker wordt online de clip van Zie ons dansen gelanceerd met ambassadeurs Joffrey Anane (o.a. De Slimste Mens) en Wim Vanlessen. Vanuit deSingel zendt Podium 19 een filmische adaptatie uit van werk van choreograaf Jan Martens (foto) en regisseur Lukas Dhont. Door corona vindt het programma hoofdzakelijk online plaats. In Borgerhout ontplooit dansorganisatie Moving Ground tal van initiatieven. www.dagvandedans.be

11

Bloesemroutes Hoogstraten Naast aardbeien worden in Hoogstraten ook blauwe bessen, appels en kersen geteeld. De toeristische dienst ontwikkelde drie routes om in deze periode tussen de bloesems te wandelen of te fietsen. De tochten tussen 9 en 18 kilometer doorkruisen onder meer de vallei van Het Merkske en WortelKolonie. Wie Hoogstraten ook letterlijk wil proeven, kan vooraf een picknickmand vol lokaal lekkers bestellen.

www.hoogstraten.be

12

DansA!pen danst online DansA!pen is een van de grootste en populairste dans- en balletscholen van Antwerpen.

Om mensen te besmetten met de dansmicrobe zetten ze drie weken lang gratis dansworkshops online voor absolute beginners die van hedendaagse dans of klassiek ballet willen proeven. De lessen klassiek ballet kun je volgen op zondagen 25 april, 2 en 9 mei tussen 11 en 12u. Er wordt ‘hedendaags’ gedanst op donderdag 29 april en 6 mei van 19.30 tot 20.30u.

www.dansapen.be

13 Foto: Phile Deprez

10

Zilveren jubileum voor Luc Deleu Met de regelmaat van de klok organiseert deSingel boeiende expo’s rond architectuur.

Met Future Plans 1970-2020 wordt tussen 28 april en 19 september teruggeblikt op een halve eeuw T.O.P. office.

Architect-kunstenaar Luc Deleu en zijn echtgenote Laurette Gillemot zetten in Antwerpen hun schouders onder dat prestigieuze architectenbureau. Al van in de vroege jaren zeventig was T.O.P. office zich bewust van de maatschappelijke kracht van architectuur en had het bureau oog voor ecologie. Dat de meeste projecten nooit gebouwd zouden worden, is intussen bijzaak. Daarnaast maakte Deleu naam met containerkunst (foto), die een plaats kreeg in pakweg het Middelheimmuseum.

www.desingel.be

Minigolfen in De Schorre In Provinciaal Recreatiedomein De Schorre in Boom werd op het centraal eilandje in de vijver zopas het minigolfdoolhof heropend. Om de veiligheid van de bezoekers te garanderen wordt er gewerkt met starttijdsloten. Per starttijdslot van 15 minuten kunnen zes personen minigolfen. De minigolf is dagelijks geopend van 10.30 tot 17u. Je betaalt 4,70 euro per persoon . Om zeker te zijn van een plekje kun je best reserveren.

www.deschorre.be.

14

Zin in nieuwbouw?

Wie toe is aan een nieuw nestje, kan zich op zondag 25 april laten inspireren tijdens Nieuwbouwzondag. Kandidaat-kopers en -bouwers kunnen in veilige omstandigheden verspreid over heel Vlaanderen nieuwbouwprojecten van dichtbij ontdekken. Van loft over appartement, van villa tot bungalow, kopers in spe kunnen verschillende woonvormen en stijlen aftoetsen. Sommige projecten zijn vrij te bezoeken, andere alleen op afspraak.

www.nieuwbouwzondag.be

15

Langs Mechelse dorpen Op een boogscheut van Mechelen beland je op de boerenbuiten en in fraaie natuurgebieden, maar zie je evenzeer de littekens van de Eerste Wereldoorlog. De toeristische dienst ontwikkelde twee wandel- en twee fietstochten doorheen de zes Mechelse dorpen: Battel, Heffen, Hombeek, Leest, Muizen en Walem.

De vier routes, met tips van bewoners, kun je downloaden of afhalen bij Visit Mechelen (Schepenhuis).

www.visitmechelen.be/dorpen

Foto: Middelheimmuseum

37 citta

NA CORONA Het eerste wat je doet als alles weer mag

Danny Ronaldo (51), acrobaat

“Klaar om vijftig jaar Circus Ronaldo te vieren” Circus Ronaldo slaat zijn tenten op in onzekerheid. De circusgroep weet niet waar en wanneer ze hun kunsten weer kunnen tonen. In december vertrok circusdirecteur Johnny Ronaldo naar het land van gisteren. Net voor de vijftigste verjaardag van zijn Circus Ronaldo. Zoon Danny Ronaldo houdt de moed erin.

“Het is alsof onze vertrouwde hoed niet langer opstaat. Zo voelt het heengaan van mijn vader Johnny. Een hoofdstuk is definitief afgesloten, maar het verhaal van het circus is nog niet verteld. Daarom blijft Ronaldo toeren. Vader reist nog mee, we staan samen in de piste met onze voorouders. Voor HetPaleis speelde ik onlangs Doe de groeten aan de ganzen. Het is een stuk over de dood, en over hoe onze doden voortleven in het land van gisteren.

Daarin geloof ik.”

“Ik ben net een jaar ouder dan Circus Ronaldo, dat dit jaar een halve eeuw bestaat. Begin oktober willen we vijftig jaar Ronaldo vieren met een circusfestival in Mechelen. We tonen alles wat we in huis hebben, onze woonwagens en tenten en het hele arsenaal van circusmateriaal. En we nodigen bevriende gezelschappen uit.”

“Met mijn zoon Pepijn werk ik momenteel aan Sono Io, Italiaans voor: ‘Ben ik dat?’ Het is in zekere zin Pepijns grote debuut. Pepijn is net afgestudeerd aan de circusschool en heeft een theateropleiding achter de rug. Hij is 21 en popelt van ongeduld om te spelen. Er zijn al wat voorstellingen verkocht, en enkele helaas ook weer geannuleerd.

Die onzekerheid speelt ons allen parten. Mijn andere zoon Nanosh kocht onlangs Cinema Rex, een

prachtige nostalgische bioscoopzaal in Berlaar. Hij wil de zaal weer in zijn oude glorie herstellen en er een cultuur- en variététempel van maken. Gedragen door vrijwilligers, zoals De Roma in Borgerhout. Door corona ligt het project even stil.”

“Circusartiesten zijn geen poëten of componisten die op een zolderkamertje aan de slag kunnen. Wij hebben publiek nodig, onze voorstellingen groeien onderweg. Ik merk bij mijn collega’s tegelijk gelatenheid en gedrevenheid. Sommigen blijven bij de pakken zitten, terwijl anderen zich door de crisis laten inspireren. Wij creëerden vorige zomer de coronaproof theatervoorstelling Applaus. Zo konden we toch drie maanden spelen. Het ziet ernaar uit dat we Applaus ook deze zomer hernemen.”

“Weet je wat het is? Onze wereld is voorgoed veranderd. Niemand weet wanneer en of alles nog weer het oude wordt. Als we straks weer mogen spelen, dan moeten de artiesten en het publiek elkaar weer aftasten. Wat kan nog? Wat mag nog?

Als corona verdwijnt, hoop ik vurig weer op volle tenten voor alle circusmensen. Zelf wil ik weer vertrekken. Onlangs reed ik een stukje over de autosnelweg en mijn gemoed schoot vol. Ik wil weer reizen met de karavaan, achter het stuur van mijn oude circuscamion met naast mij ons vader.”

TEKST: STEFAN LAENEN | FOTO: JOREN DE WEERDT

38 citta

Plus Magazine deze maand met

STUNTAANBIEDING KEFIR, de troeven van gefermenteerde melk

DOSSIER SCHENKEN technieken om te schenken zoals jij het wil

5

COUPEROSE

Weg met die lastige blos LEZERS GETUIGEN

Zij gaven hun leven een positieve wending tijdens de pandemie JE RECHTEN

Veranderen van ziekenhuis tijdens een opname

- 20 %

OORSUIZEN Zo breng je weer rust in je hoofd

EXTRA KORTING OP ALLE ZONBESCHERMINGSPRODUCTEN OP

WWW.NEWPHARMA.BE

In samenwerking met NewPharma

VIJF REDENEN OM TE INVESTEREN IN DE HEERN 1.

Snel rendement, werken in laatste fase

2.

5 jaar vrijstelling van onroerende voorheffing voor BEN-woning*

3.

Zeer gunstige locatie in groeiende stad Herentals

4.

Duurzame, autoluwe BEN-woonsite met uniek parklandschap

5.

Eigen verhuur- en beheerservice *regelgeving 2020 energiesparen.be

Meer info 014 / 700 400 of www.zonnepark-deheern.be

MIS DEZE UNIEKE OPPORTUNITEIT NIET. DE HEERN DAT IS: BEN-gebouwd: zeer energiezuinig Gelegen in waardevol groendomein Op 5 min fietsen van de Grote markt Eigen verhuurservice: volledig zorgenvrij Ideale oriëntatie: altijd zon op het ruime terras

De beelden in deze advertentie zijn louter illustratief en niet bindend. TRIPLE LIVING & GANDS kunnen in geen geval aansprakelijk gesteld worden voor de inhoud van deze advertentie.