Magazine april 2021

jaargang 11 april 2021

fonds slachtofferhulp

magazine THEMA: MEDISCHE INCIDENTEN • Hilda: een excuus maakt een groot verschil • Wat doet een casemanager?

• Caroline pakt het leven weer op na het overlijden van Aart

In actie Dagelijks worden honderden Nederlanders slachtoffer. Hun leven verandert.

Soms minimaal, soms ingrijpend. Jij helpt ‘die anderen’. Omdat je donateur bent van Fonds Slachtofferhulp. Jouw steun maakt een groot verschil voor mensen in nood. Zo ook voor de jonge tienermoeder Ilse (22). Samen met haar twee kinderen was ze op bezoek bij een vriend die in een psychose raakte. Hij stak haar 22 keer. Ze overleefde dit geweld, maar voor haar herstel was het nodig dat ze ging verhuizen. Zonder werk en zonder netwerk een onmogelijke opgave. Dankzij het Pieter van Vollenhoven Noodhulpfonds kreeg ze een financiële bijdrage voor de inrichting van haar nieuwe huis en onze sponsor UTS regelde de verhuizing.

Ilse is weer voorzichtig met haar opleiding in de zorg begonnen en bouwt zo met haar kinderen aan een nieuw toekomst.

2

|

fonds slachtofferhulp magazine | april 2021

INHOUD

4 6 Hoe gaat het nu met je?

Een inkijkje in het leven van Caroline van der Haven

7

5 vragen aan...

John Taks, voorzitter Raad van Bestuur Diakonessenhuis

Onderzoek Wat is het effect van casemanagement?

14

8 Strip De impact van een medisch incident

NOG VEEL TE WINNEN

10

Interview Hilda en Ron vertellen hoe een medische fout hun leven op zijn kop zette.

Feiten op een rij Alles wat je moet weten over medische incidenten.

Persoonlijke verhalen van slachtoffers en nabestaanden maken vaak een diepe indruk op mij. Met de juiste steun en erkenning, weten veel mensen er ondanks heel moeilijke omstandigheden uiteindelijk toch weer iets van te maken. Dat is fantastisch en inspirerend om te zien.

Die steun en erkenning is alleen helemaal niet zo vanzelfsprekend als we soms denken. Na een medische ingreep die slecht uitpakt, zoals een gemiste diagnose of verkeerd toegediende medicatie, schort het in de praktijk vaak aan erkenning en aandacht voor de patiënt. Terwijl zo’n medisch incident of calamiteit enorme gevolgen kan hebben, te vergelijken met wat er gebeurt na een misdrijf of een verkeersongeval. Het gaat tenslotte om een onverwachte, schokkende gebeurtenis met een langdurig of zelfs blijvend effect. Door iets dat niet had hoeven te gebeuren.

Ineke Sybesma Directeur Fonds Slachtofferhulp

Een aantal jaar geleden hebben we daarom besloten om ons ook in te zetten voor gedupeerde patiënten. Want ook voor hen kunnen we het verschil maken. De afgelopen twee jaar werkten we aan een pilot voor onafhankelijk casemanagement voor de opvang van deze patiënten. Verder maken we ons sterk voor meer openheid en een veilige meldcultuur in ziekenhuizen en zetten we ons in voor een betere afwikkeling van letselschade én een redelijke schadevergoeding.

Het is een traject van de lange adem, maar er valt zoveel te winnen. Langzaamaan begint onze aanpak voor gedupeerde patiënten zijn eerste vruchten af te werpen. Geholpen patiënten en nabestaanden voelen zich gesteund en erkend en dat motiveert ons enorm om voor deze groep te vechten. De aanhouder wint!

COLOFON Hoofdredactie: Esther Adam Eindredactie: Nicky Bredemeije Redactie: Laura Berghuis, Kirsten Snel Design: Willemijn Staal Grafische vormgeving: Maya Timmer Illustraties: Bureau Brand, Henk Kuijpers Fotografie: Joshua Rood, Mooi Echt Drukwerk: Opmeer BV Contact: Fonds Slachtofferhulp, Postbus 93166, 2509 AD Den Haag.

Tel.070 392 52 00, donateurs@fondsslachtofferhulp.nl, www.fondsslachtofferhulp.nl. Voor giften en donaties: Fonds Slachtofferhulp NL60INGB0000006700, Den Haag. Je ontvangt dit magazine als donateur van Fonds Slachtofferhulp. Stel je geen prijs op deze informatie? Geef dit dan door via genoemde contactgegevens. Dit magazine is CO2-neutraal vervaardigd en gedrukt met bio-inkten op basis van lijnzaadolie.

fonds slachtofferhulp magazine

|

april 2021

|

3

Hoe gaat het nu 4

|

fonds slachtofferhulp magazine | april 2021

­ Wie: Caroline van der Haven (43 ) met haar zoon Tom (13). Caroline is echtgenote van de in 2020 overleden ruimtelijk vormgever en kunstenaar Aart Matser. Tom is één van zijn drie zoons.

Wanneer: Dinsdagmiddag: huiswerktijd. Caroline is net klaar met haar stage in een kleuterklas voor haar Paboopleiding. Nu helpt ze Tom met zijn wiskunde. Kopje thee erbij en even bikkelen.

Waar kennen we Caroline van?

Eigenlijk kennen we Caroline niet. In 2019 spraken we haar man, Aart Matser. Hij had een zeldzame, agressieve vorm van botkanker. Door onjuist medisch handelen kon de kanker zich sneller verspreiden. Via Fonds Slachtofferhulp kreeg hij een casemanager voor praktische, juridische en psychosociale steun. Graag hadden we in deze rubriek van Aart gehoord hoe het nu met hem gaat. Maar in juli 2020 is hij op 56-jarige leeftijd overleden.

Hoe is het nu? Caroline: “Natuurlijk is het vreselijk wat er is gebeurd en missen we Aart, maar we doen het best aardig met zijn vieren. Aart zei ook altijd: ‘Jij redt het wel.’ Aart is tot het allerlaatste moment heel betrokken geweest en we hebben nog een zware, maar mooie tijd gehad samen.

We praten veel over hem terwijl we langzaam de draad weer oppakken. Of ik bittere gevoelens heb over de medische fout? Ik steek liever mijn energie in positieve dingen. Plezier maken met mijn kinderen, eten met vrienden, mijn opleiding.

Het dossier is nog niet helemaal dicht, we zijn nu nog bezig met de schadeafhandeling.” •

met je?

Lees het hele verhaal op www.fondsslachtofferhulp.nl/ magazine

fonds slachtofferhulp magazine

|

april 2021

|

5

1

vijf vragen aan...

John Taks

voorzitter Raad van Bestuur Diakonessenhuis Utrecht Zeist Doorn

Niet alleen gedupeerde patiënten lijden onder een medisch incident. Ook voor de betrokken zorgverleners is de impact groot. Hoe gaat het Diakonessenhuis hiermee om?

Wij hechten er enorm aan om open en eerlijk te zijn, juist als iets niet goed gaat. Collega’s evalueren samen onverwachte situaties om van te leren en verbeteringen aan te brengen. Een ander belangrijk onderdeel is het protocol veilig incidenten melden (VIM). En voor collega’s die in hun werk te maken krijgen met incidenten hebben we een speciaal opvangteam voor extra steun, dat voorkomt dat de ervaring leidt tot b ­ lijvende schade.

Op welke manieren zorgt u ervoor dat een gedupeerde patiënt zich serieus genomen voelt?

Erkenning is erg belangrijk voor het verwerken en accepteren.

Daarom informeren we zo spoedig mogelijk na een incident de patiënt en/of familie. Vervolgens betrekken we patiënten bij het calamiteitenonderzoek, waar ze uitgebreid het woord kunnen doen en de uitkomst kunnen bespreken met de onderzoekers.

Tijdens het hele traject heeft de patiënt en/of de familie een eigen cliëntcontactpersoon bij wie ze altijd terecht kunnen voor vragen. Ook kunnen patiënten gebruik maken van intensieve steun van een casemanager van Fonds Slachtofferhulp.

Wat kan er nog beter bij de afwikkeling van medische incidenten als het gaat om de nazorg?

Een eigen contactpersoon wordt erg gewaardeerd door patiënten en familie. Datzelfde geldt voor de casemanager van Fonds Slachtofferhulp, omdat dat iemand is die buiten onze organisatie staat. We horen altijd graag wat we nog beter kunnen doen, maar uit de feedback van patiënten en familie horen we nu dat we de afwikkeling en nazorg heel zorgvuldig doen.

2

3

4

Door de coronacrisis is de reguliere zorg afgelopen jaar ernstig onder druk komen te staan en zijn veel geplande behandelingen en operaties zonder spoed uitgesteld. Er moeten door ziekenhuisbestuurders harde besluiten worden genomen die impact hebben op de patiëntveiligheid. Hoe gaat u daarmee om?

In het hele land werd er zorg uitgesteld. Dat kwam doordat patiënten zelf minder naar het ziekenhuis kwamen en huisartsen minder doorverwezen. Vooral tijdens de eerste coronagolf moesten ziekenhuizen ook afspraken verzetten of uitstellen.

De artsen schatten in wat urgent was en niet uitgesteld kon worden. De uitkomsten heb ik als bestuurder op hoofdlijnen gevolgd. Zo gaven we onder meer prioriteit aan onderzoek en behandeling van patiënten met kanker.

Heeft u de indruk dat de uitgestelde zorg tot meer onvrede bij patiënten en mogelijk ook tot meer klachten en claims leidt?

Uiteraard betreuren we het erg dat er vorig jaar zorg uitgesteld moest worden die we graag wilden geven. Gelukkig hebben patiënten daar meestal begrip voor, we hebben geen klachten of claims ontvangen. Wel hadden patiënten er vragen over. Dan beoordelen onze artsen wat echt nodig is en geven ze voorrang aan de patiënten die dat het hardste nodig hebben. •

5

Erkenning is erg belangrijk voor het verwerken en accepteren.

6

|

fonds slachtofferhulp magazine | april 2021

onderzoek onderzoek

Voordat we een nieuw hulpaanbod gaan ontwikkelen, doen we altijd uitgebreid onderzoek. Wat is nodig? Voor wie? Wat helpt? Voor het programma medische incidenten startten we in 2018 met de pilot casemanagement medische incidenten.

Voorafgaand en tijdens de pilot doen we uitgebreid onderzoek. Adjunct directeur Carlo Contino vertelt over dit traject.

Kun je vertellen wat de pilot casemanagement medische incidenten inhoudt?

“In de pilot kunnen deelnemende ziekenhuizen gedupeerde patiënten of nabestaanden, na het melden van een mogelijke calamiteit, doorverwijzen naar een onafhankelijke casemanager van Fonds Slachtofferhulp. Het doel is dat slachtoffers die met allerlei complexe gevolgen te maken krijgen, door de intensieve ondersteuning van de casemanager weer grip krijgen op hun leven. We onderzoeken met deze pilot of en onder welke voorwaarden het casemanagement tegemoet komt aan de behoeften van de gedupeerde patiënt en in hoeverre alle betrokkenen er meerwaarde in zien.”

Welke rol hebben ziekenhuizen hier in?

“Zonder ziekenhuizen is er geen pilot. Deze pilot kunnen we alleen uitvoeren dankzij de moedige deelname van de zeven ziekenhuizen.

Uitgangspunt is dat ziekenhuizen het beste voor patiënten willen. Er wordt hard gewerkt aan een cultuur waarin open wordt omgegaan met klachten, incidenten en gedupeerde patiënten.

Casemanagement is voor ziekenhuizen aanvullend aan wat zijzelf kunnen betekenen voor de patiënt. Openheid, erkenning en goede hulpverlening helpen gezamenlijk voorkomen dat na een medisch incident patiënt en ziekenhuis tegenover elkaar komen te staan.”

Wat was de aanleiding voor de pilot?

“In 2009 deden we onderzoek naar gaten in de hulpverlening aan slachtoffers in het algemeen.

Toen kwam deze voor het Fonds Slachtofferhulp nog onbekende groep mensen ook naar voren.

Gedupeerden van een medische misser ervaren dezelfde impact en hebben dezelfde behoefte aan ondersteuning als slachtoffers van bijvoorbeeld geweld of een verkeersongeluk. Alleen was er voor hun totaal geen opvang of steun.

Daardoor is het balletje gaan rollen. We hebben vanaf 2013 verder onderzoek laten uitvoeren en hebben veel gesproken met patiënten die zoiets hebben meegemaakt en met nabestaanden. Zo kregen we steeds beter zicht op de omvang van deze groep, op de problemen waar zij mee te maken krijgen, op de behoefte aan goede hulp en hoe wij daar mogelijk invulling aan zouden kunnen geven. Eén van de aanbevelingen uit het

Er wordt hard gewerkt aan een cultuur waarin open wordt omgegaan met klachten, incidenten en gedupeerde patiënten onderzoek was om te verkennen of een vorm van casemanagement vergelijkbaar aan wat er al is voor slachtoffers van misdrijven, ook geschikt is na een medisch incident: intensieve praktische, juridische en psychosociale ondersteuning. Uiteindelijk wil je dat de mensen die het hard nodig hebben, kunnen rekenen op de best mogelijke hulp.”

Waar staat de pilot nu?

“We zitten in de laatste fase. Vanaf de start van de pilot in 2018 hebben we een onafhankelijk onderzoek mee laten lopen. Dat is nu bijna afgerond. Voldoet casemanagement aan de behoefte van de patiënten? En hoe ervaren de ziekenhuizen het proces? Wat zien de case­ managers zelf in de praktijk? Wat zijn kritische succesfactoren en aan welke kwaliteitscriteria moet het hulpaanbod voldoen?”

Houd onze website in de gaten voor het onderzoeksrapport naar de pilot casemanagement medische incidenten. • fonds slachtofferhulp magazine

|

april 2021

|

7

Vol goede moed stap je het ziekenhuis in. Het is maar een kleine operatie. Over een paar dagen ben je weer op de been. Maar wat je nooit had verwacht, overkomt jou. Er is een fout gemaakt tijdens de operatie en het ziet er niet goed uit. Duidelijk aangeslagen zegt de arts: ‘Je zult nooit meer kunnen lopen.’ De boodschap is bijna niet te bevatten en dreunt nog lang na. Maanden van revalidatie gaan voorbij.

Je weet dat je niet meer de oude zult worden. Toch weet je je kracht weer te vinden en je vooral te focussen op wat wél nog kan. credit: ©HenkKuijpers/ComicHouse.nl

8

|

fonds slachtofferhulp magazine | april 2021

fonds slachtofferhulp magazine

|

april 2021

|

9

INTERVIEW - HILDA

Hilda's verhaal

“We willen door” Murphy’s law: wat er verkeerd kan gaan, gaat ook verkeerd.

Hilda Schitfink-de Boer (64 jaar) kan erover meepraten.

Een paar weken na haar rugoperatie kreeg ze onhoudbare pijn in haar buik. Wat volgde, was een reeks van fouten, miscommunicatie en een lijf dat steeds meer aftakelde.

“Ik had zo graag een excuus willen krijgen.”

H

ilda en haar man Ron wonen op een idyllische plek op Texel. Een fijn huis, een prachtige omgeving. “We hadden dit huis gekocht vlak voordat alles misging”, vertelt Ron. “We wilden lange wandelingen maken en genieten van de ontspannen sfeer van het eiland. En onze dochter woont hier ook met haar man en kind.” Van die lange wandelingen komt het niet. Hilda heeft er de energie niet voor. “De ene dag is de andere niet. Soms lig ik in bed en kom ik dagen niet buiten. En soms gaat het wel weer en kunnen we even er op uit.

Maar het is altijd zuinig omgaan met de energie die er is.”

PIJN NEGEREN

In september 2018 krijgt Hilda ernstige buikpijn. De buikpijn wordt erger wanneer ze een afspraak heeft met de neurochirurg, waar ze een controle afspraak had voor haar rug. Hij besluit direct de Spoedeisende Hulp in te schakelen. Er worden foto’s gemaakt van haar buik, maar tot hun grote verbazing wordt Hilda weer naar huis gestuurd met de mededeling dat ze wat iberogast kunnen kopen tegen de klachten. Hilda: “De pijn was er nog steeds, maar je vertrouwt er op dat ze in het ziekenhuis wel weten wat ze 10

|

fonds slachtofferhulp magazine | april 2021

doen. Ik probeerde de pijn te negeren en heb zelfs ‘s avonds een wijntje gedronken met mijn dochter. ‘Er is toch niets aan de hand’, zei ik tegen haar.” In het calamiteitenonderzoek bleek later dat de foto’s toen nog niet beoordeeld waren en dat Hilda niet naar huis had mogen gaan.

Twee dagen later is de pijn onhoudbaar geworden. Hilda gaat voor alle zekerheid naar haar huisarts, die haar onmiddellijk naar de Spoedeisende Hulp stuurt. Na zijn beroerte rijdt Ron geen auto meer, dus Hilda rijdt zelf naar het ziekenhuis. Terug bij de Spoed­eisende Hulp voelt ze, terwijl ze wacht, iets knappen in haar buik.

Hilda: “Ik voelde mijn buik helemaal warm worden. Mijn darm was geknapt. Geen speldenprikje, maar een scheur zat er. De ontlasting liep mijn buikholte in en uit mijn lijf. Ik gilde het uit van de pijn.” Het duurde ruim vijf uur voordat Hilda geopereerd werd. Dit is het startsein voor een lang medisch traject waar Hilda in belandt.

Een traject waarin bijna alles wat fout kan gaan, ook fout gaat. Na een lange tijd op de intensive care krijgt Hilda last van een post intensive care syndroom, waardoor ze moeite heeft met lopen en praten. Ze krijgt een stoma, maar de wond van haar buikoperatie geneest niet en ligt vlak naast de

fonds slachtofferhulp magazine

|

april 2021

|

11

uitgang van de stoma. Ze krijgt een gevaarlijke schimmel en haar slokdarm is zo erg beschadigd, dat ze geen vast voedsel meer kan eten.

SPREEKRECHT

Ron: “Er zijn veel fouten gemaakt, dat is echt moeilijk te verkroppen. Als je slachtoffer bent van een misdaad, dan krijg je in de rechtbank spreekrecht.

Dat is belangrijk, want je moet je zegje kunnen doen. Die kans kregen wij niet.” Wel kreeg Hilda een schadevergoeding uitbetaald die een beetje voelde als een excuus. Ook werd het echtpaar vanuit het ziekenhuis doorverwezen naar een casemanager van Fonds Slachtofferhulp. Hilda: “Voor ons was dat heel belangrijk, we stonden er niet meer alleen voor.

WAT DOET FONDS SLACHTOFFERHULP?

Een medisch incident heeft een enorme impact op het leven van het slachtoffer. Gezondheid, werk, inkomen, relatie. Niets is meer zeker. Het wordt moeilijk om de normale dingen van het leven op te lossen. Ons doel is dat slachtoffers van een medisch incident de steun en erkenning krijgen die ze verdienen. Niet alleen patiënten zien wij als slachtoffers: ook de naasten kunnen hieronder vallen. Ook zij verdienen de hulp om de traumatische gebeurtenis achter zich te laten. Door het bieden van de juiste steun zal de moeilijke situatie waarin zowel patiënt, naasten en arts zich bevinden soepeler en sneller verlopen.

12

|

fonds slachtofferhulp magazine | april 2021

Ze regelde allerlei praktische zaken voor ons en ze dacht met ons mee hoe we zo goed mogelijk ons leven weer konden oppakken. En ze is met Ron teruggegaan naar de Spoedeisende Hulp waar het in eerste instantie is misgegaan.”

Ron: “Dat was heel belangrijk voor mij. Ik had zo veel last van boosheid die ik niet kwijt kon. Toen het misging, toen de darm van Hilda knapte, hebben ze haar veel te lang laten liggen.

Je niet serieus genomen voelen, is heel moeilijk om mee om te gaan.”

De casemanager wist een gesprek te regelen met het hoofd van de Spoedeisende Hulp, wat veel van de woede bij Ron heeft weggehaald. Ron: “Ik ben blij dat ik dat gedaan heb. Je moet toch door hè en dan is het belangrijk dat je je gehoord voelt.” Hilda vult aan: “fouten kunnen niet ongedaan gemaakt worden. We leven nog en we willen door.”

PRIVÉ CONCERT

Toch waren er ook mooie momenten in die moeilijke tijd in het ziekenhuis.

Hilda: “Ik houd heel erg van muziek.

Toen ik op de intensive care lag, heeft een verpleegkundige voor me gezongen. Ik kreeg een privé concert van hem. Zo mooi. Ook kwamen twee dames speciaal voor me zingen. En dat is het natuurlijk ook, er ging veel fout, maar niet iedereen is goed of fout. En daar probeer ik me aan vast te houden.

Hopelijk kan ik binnenkort weer vast voedsel verdragen, zodat ik durf te eten met vrienden en familie. We gaan af en toe naar het strandhuisje van mijn dochter en we proberen op de goede dagen te genieten van de mooie omgeving waar we wonen. Zo maken we er wat van en proberen we wat er gebeurd is, achter ons te laten.” •

Vraag het fonds slachtofferhulp Ineke Verschure, casemanager medische incidenten

Wat doet een casemanager voor gedupeerden van een medisch incident eigenlijk? Vooral helpen met een schadevergoeding toch?

“D

e problemen waar slachtoffers van een medisch incident mee te maken krijgen, zijn heel divers. Iedere situatie vraagt dan ook wat anders van ons. Daarom is een eerste huisbezoek ook zo intensief, we moeten goed boven water krijgen welke ondersteuning nodig is. De één heeft in eerste instantie vooral een luisterend oor nodig, een ander wil graag dat we het contact met het ziekenhuis ondersteunen of overnemen, of een WMO-aanvraag bij de gemeente regelen voor bijvoorbeeld aanpassingen aan huis.”

“Als onafhankelijke casemanager bieden we hulp, maar we nemen niet alles zomaar over. De weg naar herstel is ook dat mensen zelf dingen (weer) gaan oppakken. Alleen zo krijgen ze weer grip op hun situatie. Patiënten weten dat we aan hun zijde staan. Dit kan zijn tijdens de gesprekken met behandelaren of tijdens iedere stap in de juridische procedure. En ja, daar hoort soms ook bij dat we het proces van de schadevergoeding moeten aanjagen. Zodat mensen er niet te lang op hoeven wachten. Op een gegevens moment willen ze er een punt erachter zetten en door met hun leven.”

GEEN OPZET

“Een belangrijk aandachtspunt is hoe mensen omgaan met hun boosheid. Het is van belang om iemand te doen inzien hoe iets is ontstaan en dat er geen opzet in het spel is. Erkenning en excuses van de zorgverlener blijken hierin steeds weer essentieel. Het maakt een wereld van verschil wanneer fouten eerlijk erkend worden En van onze kant moeten we ook emoties en verwachtingen stroomlijnen. Als een patiënt bijvoorbeeld een tuchtzaak wil aanspannen en we zien dat dat niet haalbaar is, dan moeten we daar ook open in zijn. Dat vraagt om fingerspitzen gefühl.”

PILOT

Met de pilot casemanagement wil Fonds Slachtofferhulp gedupeerde ziekenhuispatiënten de steun geven die ze nodig hebben en tegelijkertijd onderzoeken of dit meerwaarde heeft. Benieuwd naar de opzet van dit onderzoek?

Lees dan de rubriek Onderzoek op pagina 7.

HEFTIGE ZAKEN

“Over het algemeen zijn de zaken waar we mee te maken krijgen heftig. De gebeurtenissen zijn voor gedupeerde patiënten indringend en enorm ingrijpend in hun leven. Dat kaatst ook af op ons, als hulpverlener. En dat maakt dit werk soms intensief en zwaar.

Zonder te verharden, moet je hier mee leren omgaan. Toch gebeurt het wel eens dat ik er een nacht niet goed van slaap. • Ook een vraag aan Fonds Slachtofferhulp?

Mail deze dan aan communicatie@fondsslachtofferhulp.nl. fonds slachtofferhulp magazine

|

april 2021

|

13

Feiten op een rij Jaarlijks krijgen in ons land 185.100 mensen te maken met een medisch incident (*cijfers VICTIMS-onderzoek). Helaas krijgen slachtoffers nog niet dezelfde opvang en erkenning als slachtoffers van bijvoorbeeld geweldsmisdrijven. Terwijl de impact op het leven en de hulpbehoeften van beide groepen vergelijkbaar is.

Bij een medisch incident gaat er tegen alle goede bedoelingen van de zorgverlener in iets mis tijdens de behandeling. Hierdoor loopt de patiënt schade op die voorkomen had kunnen worden.

Een medisch incident is vaak ook enorm ingrijpend voor betrokken artsen en andere zorgverleners.

Ook zij krijgen te maken met nare gevolgen en zijn wat we noemen een ‘second victim’.

14

|

fonds slachtofferhulp magazine | april 2021

Een medisch incident kan enorme gevolgen hebben. Zo’n 56% van de mensen die hiermee te maken krijgt, komt in de problemen en 28% heeft zelfs ernstige PTSS symptomen. Fysiek en emotioneel, maar ook op financieel en praktisch vlak is de impact vaak groot. Mensen verliezen hun werk, kunnen het trauma moeilijk verwerken, raken verwikkeld in een juridische strijd of zien hun relatie stranden.

Tijdens een behandeling of operatie is er altijd een risico dat er iets misgaat. Dat noem je een complicatie.

Maar er kunnen ook onbedoeld dingen misgaan die niet ingecalculeerd waren. Apparatuur die niet werkt, verkeerde medicatie of een onvolledig dossier. In zo’n geval, waarbij er nauwelijks of beperkte gevolgen zijn voor de patiënt, spreek je van een incident. Bij ernstige gevolgen is er sprake van een calamiteit.

Fonds Slachtofferhulp zet zich in voor meer openheid, erkenning, goede hulp en een eerlijke schadevergoeding voor slachtoffers van medische fouten. Dat gebeurt onder andere door onafhankelijk casemanagement. De casemanager helpt en ondersteunt het slachtoffer en zijn of haar naasten om het leven weer op de rit te krijgen.

Meer openheid na medische incidenten is belangrijk om te leren en nieuwe incidenten te voorkomen. We pleiten voor een veilige meldcultuur in ieder ziekenhuis.

Voor gedupeerde patiënten is het enorm belangrijk dat zij kunnen rekenen op een redelijke schadevergoeding en een snelle en soepele en eerlijke afhandeling. Toch gaat het in de praktijk nog wel eens mis en gebeurt het regelmatig dat gedupeerden in een jarenlang (kostbaar) gevecht belanden met verzekeraars.

Dit werkt verbittering bij patiënten in de hand.

Daarom zoeken we naar alternatieven voor het huidige systeem van schade afhandeling.

Wanneer een zorginstantie erkent dat er een fout is gemaakt en excuses maakt, ontstaat ruimte waarin het vertrouwen van de patiënt kan herstellen.

fonds slachtofferhulp magazine

|

april 2021

|

15

Waarom ik slachtoffers duurzaam steun?

“Mijn moeder is in mijn jeugd overleden, omdat de dokter te laat doorhad dat zij een longontsteking had. Mijn vader kreeg een nieuwe vrouw die ons liefdevol groot bracht. Maar wat mistte ik mijn moedertje. Je vraagt je als kind ook af wat er fout ging en wat ik had kunnen doen? Dit heeft mij gevormd. Misschien ook sterker gemaakt. Ik ben een doorzetter en help graag anderen.

In deze tijd maak ik me zorgen om de gevolgen voor iedereen van de crisis en de uitgestelde zorg. Ik wilde wat doen. Als donateur heb ik daarom mijn donatie verhoogd en omgezet in een schenkingsovereenkomst. Omdat ik mijn giften zo kan aftrekken van de belasting, ben ik per saldo even veel kwijt, maar draag ik extra bij voor de juiste hulp.” – de heer Steensma

Uw zaken goed en slim geregeld

Als donateur kunt u ook gebruik maken van de belastingregels die de overheid biedt voor uw donaties. Dit kan via een periodieke schenkingsovereenkomst. Hierin legt u vast met welk bedrag u Fonds Slachtofferhulp voor de komende 5 jaar wilt helpen.

Het grote voordeel is dat uw gift volledig aftrekbaar is van uw inkomstenbelasting. En u dus tot de helft uw gift terug ontvangt van de Belastingdienst. Zo kunnen wij meer slachtoffers helpen.

Ook slim doneren? Vraag het periodieke schenkingsformulier aan via donateurskaart 3.

Daarom periodiek schenken

Als donateur van Fonds Slachtofferhulp steunt u de hulp aan slachtoffers in onze samenleving.

Laten we ook de komende periode met elkaar blijven omzien naar de mensen die het moeilijk hebben. Want niemand kiest ervoor slachtoffer te worden. Saamhorigheid en positiviteit zijn nu extra nodig.