9 Νοεµβρίου 2011 Το κουδούνι µόλις χτύπησε! Ετοιµαζόµαστε να επιβιβαστούµε στο λεωφορείο µε προορισµό το Λεπροκοµείο της Χίου στα πλαίσια της ερευνητικής εργασίας της Α΄Λυκείου µε θέµα «Το Λωβοκοµείο της Χίου παρελθόν, παρόν, µέλλον». Το Λεπροκοµείο βρίσκεται 3 χλµ βορειοδυτικά της πόλης της Χίου, στην κοιλάδα της Αγίας Υπακοής ή στην κοιλάδα του Σίφι , όπως λέγεται σήµερα. Μια πρόχειρη πινακίδα οριοθετεί τον χώρο. Το Λεπροκοµείο ονοµάζεται και Λωβοκοµείο γιατί η λέξη λεπρά λέγεται και λώβα .Η λέξη λωβός χαρακτήριζε άνθρωπο που ασθενούσε από τη νόσο της λέπρας και έχανε κάποιο µέλος του σώµατος του. Στη βιβλιογραφία συναντάµε και άλλα ονόµατα της περιοχής όπως : Αγία Υπακοή , Άγιος Λάζαρος , Καλό Χωριό , Ιερόν κατάστηµα , Μέσα κει , Λαζαρέτο και Λωβοχώρι .
Το τοπίο πράσινο , το µονοπάτι δύσβατο , και εµείς γεµάτοι ανυποµονησία , περιέργεια και αγωνία, για να ανακαλύψουµε τα µυστικά του χώρου, ενός χώρου που για περισσότερο από 6 αιώνες φιλοξένησε πλήθος ασθενών από όλα τα µέρη της Ελλάδας. Όπως αναφέρει ο Μικές Παϊδούσης στο βιβλίο του «Η ιατρική στη Χίο , κατά τους τελευταίους αιώνες 1600 1900»
, «…….Το 1931 οι νοσηλευόµενοι εις τα Λεπροκοµεία της Ελλάδος ήσαν :
Σπιναλόγκα : 278 , Αντιλεπρικός Σταθµός Αθηνών : 170 , Σάµος : 76 , Χίος : 26 , Θεσσαλονίκη : 6 , Μονή Ιβήρων : 4 » . Από το «Μητρώο του Καταστήµατος των Λωβών » µαθαίνουµε ότι την περίοδο 1874 – 1933 οι περισσότερες περιοχές της Χίου είχαν στείλει στο Λεπροκοµείο µονοψήφιο αριθµό λεπρών , εκτός της Βολισσού, χωριού της Βόρειας Χίου που είχε 39 ασθενείς. Μπροστά µας ορθώνεται η µεγάλη σιδερένια και αλλοιωµένη από το χρόνο πόρτα µε χαραγµένες δυο χρονολογίες: 1378 στα αριστερά και στα δεξιά 1909. Η πρώτη χαρακτηρίζει την ίδρυση του κτηρίου από Γενοβέζους , για να σταµατήσει η εξάπλωση της λέπρας και η η δεύτερη την πρώτη µεγάλη ανακαίνιση λόγω του