ΧΡΗΜΑ WEEK
ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΑ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ τ.786/ ΤΡΙΤΗ 07.07.2020
4
ΤΡΑΠΕΖΕΣ
Η «ΕΠΟΜΕΝΗ ΜΕΡΑ» ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΓΚΡΗΤΙΑ
6
ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ
ΕΠΩΔΥΝΕΣ ΟΙ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ ΤΗΣ ΠΑΝΔΗΜΙΑΣ
8
ΧΡΗΜΑΤΙΣΤΗΡΙΟ
ΑΠΟ «ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΗΣ», ΟΥΡΑΓΟΣ
ΟΜΟΛΟΓΑ: ΓΙΑΤΙ ΤΩΡΑ
«Τ
Ωφελημένη η Αθήνα
ρέχουν να προλάβουν» θα μπορούσε να είναι το μότο όσων το τελευταίο διάστημα αντλούν τεράστια κεφάλαια μέσω της αγοράς ομολόγων. Ενδεικτικό είναι το γεγονός πως σε έκδοση χρέους 4 χωρών η συνολική προσφορά προσέγγισε τα 240 δισ., με τα 70 δισ. για τίτλους που εξέδωσε το Ηνωμένο Βασίλειο, άλλα 70 δισ. για χρέος της Ιρλανδίας, περί τα 78 για χρέος της Ισπανίας και πάνω από 17 δισ. στην τελευταία έκδοση, στην οποία προχώρησε πρόσφατα η Αθήνα για 7ετούς διάρκειας ομόλογο. Με επιτόκιο κοντά στο 1,55%, αντλώντας τελικά 3 δισ., με την πλειονότητα των αγοραστών να αφορά σε θεσμικά χαρτοφυλάκια, συντηρητικά funds, τραπεζικά «καλάθια» με περιορισμένη τη συμμετοχή των hedge funds. Τηρουμένων των αναλογιών, είναι ίδια η εικόνα, με ίδια σύνθεση από την πλευρά των αγοραστών, που πρακτικά σημαίνει ότι κυρίως «συντηρητικό χρήμα» τοποθετείται σε αυτές τις εκδόσεις. Γιατί όμως αυτή η «βροχή» εκδόσεων, όπως χαρακτηριστικά την αναφέρει το Bloomberg, συνεκτιμώντας τη γνώμη κορυφαίων οικονομολόγων και αναλυτών. H κύρια παράμετρος είναι η υπερβάλλουσα ρευστότητα διεθνώς, που, λόγω της διόρθωσης των χρηματιστηρίων και του lockdown που προκά-
λεσε ο Covid-19, σε συνδυασμό με τα ενισχυμένα προγράμματα στήριξης των Κεντρικών Τραπεζών, δημιούργησαν μια τεράστια «φούσκα ρευστότητας» τρισ. δολ., που αργά ή γρήγορα θα αναζητούσε επενδυτική διέξοδο. Γιατί τώρα; Γιατί τρέχουν να προλάβουν κράτη, αλλά και πολυεθνικοί επιχειρηματικοί κολοσσοί; Καταρχάς, επειδή από το φθινόπωρο σχεδιάζουν να βγουν στις αγορές για να αντλήσουν «φθηνό» χρήμα η Ευρωπαϊκή Ένωση, η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων, ενδεχομένως ο ίδιος ο Μηχανισμός Σταθερότητας. Υπολογίζεται πως μόνο αυτοί οι τρεις φορείς, αν βγουν συντονισμένα στο διάστημα μέσα Σεπτεμβρίου-μέσα Νοεμβρίου, θα μπορούσαν να ζητήσουν ακόμη και περισσότερα των 300 δισ. ευρώ. Ειδικότερα, οι Βρυξέλλες σχεδιάζουν να χρηματοδοτήσουν ένα μεγάλο μέρος του περιβόητου Ταμείου Ανάκαμψης μέσω προσφυγής της ΕΕ στις αγορές. Θα πρόκειται για κάποιας μορφής «κοινό χρέος» έναντι μελλοντικών αποδόσεων σε βάθος χρόνου, θυμίζοντας το επενδυτικό παράδοξο πως πρόσφατα η Βιέννη βγήκε στις αγορές με τίτλο χρέους 100ετούς διάρκειας, δηλαδή αυστριακό χρέος που λήγει το 2120 (!). Μία επιπλέον παράμετρος αποδίδεται στην πανδημία, σχετίζεται με την πάγια –για χρόνια– τακτική των κάθε λογής funds να επενδύουν/τοποθε-