ΧΡΗΜΑ WEEK
ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΑ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ τ.759/ ΤΡΙΤΗ 17.12.2019
3
ΤΡΑΠΕΖΕΣ
ΑΠΟ ΤΩΝ ΦΩΤΩΝ ΤΑ STRESS TESTS
Μ
6
ΧΡΗΜΑΤΙΣΤΗΡΙΟ
ΤΙ ΘΑ ΚΑΝΕΙ ΤΟ 2020 Ο «ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΗΣ» ΤΟΥ 2019
7
ΑΜΟΙΒΑΙΑ
ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΕ ΘΕΤΙΚΕΣ ΑΠΟΔΟΣΕΙΣ
ΜΕΙΩΣΤΕ ΤΙΣ ΧΡΕΩΣΕΙΣ
ια παρατήρηση του Σπύρου Κυρίτση, προέδρου του ΣΜΕΧΑ, έγινε η αφορμή για τη σημερινή αναφορά μας: Πρόταση για μείωση του κόστους συναλλαγών, ειδικά για τους market makers, που θα μπορούσε να συμβάλει στην προσέλκυση επιπλέον επενδυτικών κεφαλαίων, συνακόλουθα στην εμβάθυνση της χρηματιστηριακής αγοράς μας. Σημειώνει ο κ. Κυρίτσης: «(...) θα πρέπει να γίνουν πολλά για να αποκτήσει βάθος το ΧΑ, να έρθουν περισσότερα νέα κεφάλαια. Για παράδειγμα, ένα μέτρο ελκυστικό θα ήταν η μείωση του κόστους συναλλαγών που κάνουν καθημερινά οι market makers. Υπολογίζοντας πως ένα περίπου 20% της αξίας συναλλαγών γίνεται από τους m/m, με το ετήσιο κόστος για τις ιδιωτικές χρηματιστηριακές να ανέρχεται στις 350 με 400 χιλ. ευρώ, γίνεται εύκολα αντιληπτό το όφελος που θα είχε η αγορά, οι επαγγελματίες, οι εισηγμένες από μια προσαρμογή του κόστους σε λογικότερα επίπεδα. Μέτρο ενδεικτικό, που με σειρά άλλων θα συμβάλουν στην αναβάθμιση του χρηματιστηρίου. Δεν θα πρέπει να πάει χαμένη η ευκαιρία που έδωσε το χρηματιστήριο φέτος, που με τις αποδόσεις των εταιρειών το ξαναέβαλε στον επενδυτικό χάρτη των ξένων funds». Όσον αφορά στο πώς βλέπει το 2020, ο έμπειρος χρηματιστηριακός παράγων θεωρεί ότι το στοίχημα του χρηματιστηρίου είναι μονοδιάστατο, καθότι ξεκάθαρα τραπεζικό. Βαρύνουσα η θέση του, ακόμη κι όταν το 2018 οι αποτιμήσεις είχαν υποχωρήσει σε απαξιωτικά επίπεδα, είναι ο κλάδος που μπορεί να κάνει τη διαφορά, είτε προς τη μία είτε προς την άλλη κατεύθυνση. Εάν αποδώσει τα δέοντα το σχέδιο «Ηρακλής», σε πρώτη φάση, ο κλάδος μπορεί να συνεχίσει το momentum που απέκτησε φέτος. Παράλληλα, τόσο
μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι –αλλά και μεσαίας δυναμικότητας εταιρείες– που βγαίνουν «όρθιοι» από την κρίση έχουν τα φόντα να αυξήσουν τα αποτελέσματά τους. Συγκριτικό πλεονέκτημα για την αγορά αποτελεί το γεγονός ότι το 2019 άρχισε να βγαίνει από την κρίση, χρονιά που καταγράφονται ενδείξεις επιβράδυνσης για τις περισσότερες ευρωπαϊκές. Παράλληλα, σημαντικοί δείκτες που αποτυπώνουν την οικονομική κατάσταση των εταιρειών είναι καλύτεροι σε σχέση με τους αντίστοιχους των ανταγωνιστών. Αρκετοί κλάδοι είναι σε discount, που θεωρητικά δίνει περιθώριο σε εισηγμένες να κινηθούν ακόμη καλύτερα. Και τα δύο λογικά: για το μεν πρώτο, από τη στιγμή που οι m/m πραγματοποιούν το 15-20% του μέσου ημερήσιου τζίρου, με τα κόστη να επιβαρύνουν δυσανάλογα, σε σχέση με τη συγκυρία, τα έσοδα των χρηματιστηριακών, αποστερώντας την αγορά και τους επαγγελματίες από τη δυνατότητα να εντείνουν το market making και σε μεγαλύτερο αριθμό εισηγμένων και σε απόλυτο αριθμό συναλλαγών. Υπολογίζεται πως για μια ισχυρή ιδιωτική χρηματιστηριακή τα κόστη μπορεί να φτάσουν μέχρι και τις 300 με 400 χιλ. ευρώ, ετησίως. Βάρος διόλου αμελητέο, σε αυτήν τη «ρηχή» αγορά, που τώρα το 2019 επιχειρεί να «ξανασταθεί στα πόδια» της. Όσον αφορά το δεύτερο, έχει να κάνει με τη στρεβλή εικόνα που διαμορφώνεται για τον Γενικό Δείκτη. Έναν δείκτη που μπορεί να βρίσκεται στις 900 μονάδες, αλλά η τρέχουσα τιμή περισσότερων από τα μισά blue chips αντιστοιχεί σε επίπεδα αγοράς υψηλότερα έως και πολύ υψηλότερα. Για αυτό, ας τα λάβουν αυτά τα δύο –ενδεικτικά– υπόψη τους οι καθ’ ύλην αρμόδιοι. Για να μη χαθεί η ευκαιρία που διαμορφώθηκε το 2019. ΧW