Άρθρο: Λόγοι που θα επιβαρύνουν το κυκλοφοριακό στις πόλεις μας τα επόμενα χρόνια

Σε αυτό το άρθρο απαριθμώ οκτώ αιτίες η οποίες, βάσει πραγματικών δεδομένων, θα συντείνουν ώστε το κυκλοφοριακό πρόβλημα στις πόλεις της Κύπρου να οδεύει προς επιδείνωση.

1. Αύξηση του πληθυσμού: Ο πληθυσμός της Κύπρου φαίνεται να έχει αυξηθεί περισσότερο από 10% την περίοδο 2011-2021, ενώ κορυφώνεται η προσέλκυση ατόμων με μεσαία και υψηλά εισοδήματα, ειδικά μετά την έναρξη του πολέμου στην Ουκρανία. Το γεγονός αυτό δημιουργεί αλυσιδωτά νέες θέσεις εργασίας, παράλληλα με τις αυξανόμενες ροές οικονομικών μεταναστών.

2. Αστική διάχυση: Η στέγη εξακολουθεί να είναι πιο προσιτή στα προάστια και την περιφέρεια των πόλεων αντί γύρω από τα κέντρα. Δεν αναμένεται να υπάρξει μια δυναμική πολιτική οικονομικών ή άλλων κινήτρων ή δημόσιας χρηματοδότησης της στέγασης στις κεντρικές αστικές περιοχές ώστε να ανατραπεί αυτή η τάση.

3. Δυσκολία μετάβασης στην τηλεργασία: Μεγάλη μερίδα του ιδιωτικού και του δημόσιου τομέα φαίνεται πολύ επιφυλακτική στην υιοθέτηση νέων πρακτικών, ενώ τα βήματα για μια ισορροπημένη και αποδοτική καθιέρωση της τηλεργασίας είναι αργά και δεν αφορούν σημαντικό ποσοστό των εργαζομένων.

4. Έλλειψη βούλησης για δομικές αλλαγές: Οι δαπάνες για μεγάλα οδικά έργα είναι πάντα πολύ μεγαλύτερες από τις δαπάνες προώθησης των δημοσίων μεταφορών ή άλλων μέτρων βιώσιμης κινητικότητας. Οδηγούμαστε σε ένα φαύλο κύκλο στον οποίο πόλεις γειτονικών χω-

ρών, με παρόμοιες νοοτροπίες αντιμετώπισης των προβλημάτων κινητικότητας, είναι ήδη καθηλωμένες για χρόνια.

5. Αργή υλοποίηση των ΣΒΑΚ: Όσα Σχέδια Βιώσιμης Αστικής Κινητικότητας έχουν εκπονηθεί εφαρμόζονται αποσπασματικά, ενώ είναι πολύ πιθανό να παραμείνουν σε αρκετό βαθμό εκτός των χρονοδιαγραμμάτων που τα ίδια έθεσαν.

6. Αφιλόξενο τοπικό οδικό δίκτυο: Η κατάσταση των περισσότερων δρόμων γειτονιάς είναι κάθε άλλο παρά ελκυστική για πεζούς και ποδηλάτες, η κατάληψη του οδοστρώματος και των πεζοδρομίων από οχήματα, η έλλειψη σκίασης και κάθε λογής άλλα μόνιμα ή προσωρινά εμπόδια αποθαρρύνουν την έξοδο από την οικία με άλλο μέσο πλην του αυτοκινήτου.

7. Συσκευές προσωπικής κινητικότητας: Πρόκειται για μια δημοφιλή, ιδιαίτερα στους νέους, τάση μετακίνησης που έχει κατακτήσει πολλές πόλεις της Ευρώπης. Η απουσία κατάλληλης οδικής υποδομής αλλά και το νομοθετικό πλαίσιο που περιορίζει και αποθαρρύνει τη χρήση τους μπορεί να μας μετατρέψει σε εξαίρεση.

8. Φοιτητές, έφηβοι και παιδιά: Πιθανόν να έχουμε το μεγαλύτερο ποσοστό φοιτητών στην Ευρώπη που οδηγούν καθημερινά αυτοκίνητο. Η μαζική μετάβαση εφήβων και παιδιών τόσο στο σχολείο όσο και στις απογευματινές τους δραστηριότητες γίνεται κυρίως με ιδιωτικά οχήματα. Γι’ αυτές τις πληθυσμιακές ομάδες δεν αναμένεται ότι θα δούμε σύντομα δραστικές λύσεις.

Βύρων Ιωάννου

Αρχιτέκτονας - Πολεοδόμος