terdege 18 blader

Zinvolle zorg

Humor

Dr. Alfred Teeuw: „Het is winst dat nu ook de gereformeerde gezindte meer nadenkt over het nut van een behandeling.”

Menno de Bruyne: „Ook ds. Abma, Van Rossum en Van der Vlies hadden er gevoel voor.”

terdege

4 juni 2014 31e jaargang nr. 18 Losse nummers: € 3,95

reformatorisch familiemagazine

Jongensmoeder Mariska Dijkstra „Ze vinden het geweldig als ik een balletje met ze trap”

Thema ‘Vrouw’ Ouder en kind Mag je hopen op de geboorte van een meisje? Mijn thuis Familie Pfaff woont in een oude watermolen Vrouwendag Een foto-impressie

reportage

De ernst van humor Een 1-aprilgrap op de site van het Reformatorisch Dagblad riep een reeks reacties op. Lang niet iedereen kon het waarderen zich te hebben opgegeven voor een koninklijke audiëntie die nooit zou plaatshebben. Hebben reformatorische christenen weinig gevoel voor humor? Kenners menen dat het wel meevalt. „Humor is van alle tijden en relativeert het belang van jezelf. In die zin is het gebruik ervan voor christenen juist noodzakelijk.” tekst Ad Ermstrang foto’s Sjaak Verboom

terdege 4 juni 2014 ●

9

interview

Het zwart-wit denken voorbij In de optiek van de gereformeerde gezindte bestond de medische wereld uit twee partijen: seculier en pro-life. De eerste accepteerde abortus en euthanasie, de tweede stond voor het leven. In werkelijkheid liggen de scheidslijnen minder scherp. Dr. Alfred Teeuw: „We hebben allemaal met dezelfde weerbarstige praktijk te maken, waarvoor geen zwart-witoplossingen bestaan.” tekst Huib de Vries foto Anton Dommerholt

reportage

Eeuwenoude schatkamer van de natuur

Het Naardermeer is een beschermd plassengebied in het Gooi, ten westen van Naarden en Bussum.

De plassen, het riet, het moerasbos en de hooilanden herbergen vele moerasplanten en -dieren. Er huist onder meer een indrukwekkende kolonie aalscholvers. tekst en foto’s Geurt Besselink en Mirjam Langelaar (GeMi Tekst & Beeld)

Paarden langs het meer duiken op uit de ochtendnevel.

interview

Reddingstouwen uit de hemel Het hart van het christelijk geloof klopt in de heilsfeiten. Om gemeenteleden daarvan bewust te maken, schreef ds. A.L. van Zwet ‘Spreek tot mijn hart’. In de hoop dat ze de stilte zoeken om Gods grote daden te overdenken. „Het gaat erom dat de dingen van toen door de kracht van Gods Geest ook nu geschieden. Niet in een herhaling van de feiten, maar in de kracht ervan.” tekst Huib de Vries foto Anton Dommerholt

36 terdege ● 4 juni 2014

interview

De kansels van Kohlbrugge Voor dr. H.F. Kohlbrugge was er op hervormde kansels in Nederland geen plaats. Zelfs werd hem het kerkelijk lidmaatschap geweigerd.

Toch gingen er gaandeweg heel wat kanseldeurtjes voor hem open.

Hendries Boele bracht ze alle in kaart. tekst Jan van ‘t Hul foto Sjaak Verboom

jongeren

Verslaafd deel3

De mascotte van de coffeeshop

74 terdege ● 4 juni 2014

Dag in dag uit zat Manon (21) in de coffeeshop.

Om te blowen. „Je zit hier veel te veel, je wordt onze mascotte”, zei het personeel. Maar Manon reageerde niet: „Je blowt je emoties weg en wat anderen zeggen, dringt niet eens door.” tekst Henrieke van Dam beeld Sjaak Verboom

V

erkeerde vrienden, onverwerkt verlies en botsingen thuis. Voor Manon is het duidelijk dat haar drugsverslaving niet zomaar is ontstaan. Rustig en met een open houding vertelt ze haar levensverhaal. Het levensverhaal dat haar maakte zoals ze nu is: sympathiek, maar nog altijd wat futloos door het kruis van haar vroegere drugsverslaving. „Ik blijf gevoelig voor verslavingen. Dat zal mij denk ik mijn hele leven blijven achtervolgen”, zegt Manon. „Maar ik sta sterker en positiever in het leven. Ik heb veel van mijn verleden geleerd.”

„Mijn verhaal begint op mijn elfde jaar. Toen overleed mijn vader”, begint Manon. „Hij stierf aan longkanker. Met mijn vader verloor ik mijn grote voorbeeld. We deden samen aan hardlopen en atletiek. Maar ineens was dat voorbij.” Manon neemt stilte, staart voor zich uit. „Daarna kreeg ik op mijn veertiende een vriendje dat veel blowde.

Ik was nog steeds heel verdrietig en probeerde ook eens een joint. Daardoor vergat ik voor een poosje mijn verdriet.

Zo is het begonnen.”

Manon gebruikt wiet om de leegte in haar hart op te vullen. „Vanaf dat moment is alles slechter gegaan. Ik maakte het VMBO niet af, had veel ruzie thuis en loog over mijn drugsgebruik. Mijn moeder merkte dat het niet goed ging, maar ik reageerde niet op haar vragen.

„Een zakje wiet voor drie joints kost 7,50 euro; iedere dag was ik 15 euro kwijt”

terdege 4 juni 2014 75 ●