1.2
Hoofdstuk 1
Heiliging en heiligheid In het eerste deel van de Redelijke Godsdienst heb ik uitgebreid besproken hoe de zaligheid door Christus is verworven en hoe deze aan de uitverkorenen wordt toegepast. In dit tweede deel wil ik ingaan op de levenswandel van degenen die tot het genadeverbond behoren, en wat hun allemaal kan weder varen. Ik begin met de behandeling van de heiliging.
1. Betekenissen van ‘heiligen’ [I] Het woord ‘heiligen’ of ‘heilig maken’ kan verschillende betekenissen heb ben: 1. Het gehele werk der zaligheid in een zondaar; inclusief wedergeboorte, rechtvaardiging, heiliging en verheerlijking (zie Hebr. 10:10 en 1 Petr. 1:2). 2. Het erkennen en belijden van Gods grootheid, heiligheid, enzovoorts (zie 1 Petr. 3:15). 3. Het van het algemene gebruik afzonderen ten dienste van God: (a) van tijd: God heeft de zevende dag geheiligd (zie Ex. 20:11); (b) van zaken of voorwerpen, zoals de inventaris van de tabernakel (zie Ex. 40:9 en Num. 5:10); (c) van personen die voor de dienst van God bestemd zijn, zoals eerst de eerstgeborenen (zie Num. 3:13) en later de stam van Levi (zie Num. 3:12,45). Denk ook aan Aäron en zijn zonen, die het priesterambt bekleedden (zie Ex. 40:13). 4. Het zich voorbereiden op de ontmoeting met de Heere (zie Ex. 19:10-11). 5. Het verlaten van de wereld en het zich voegen bij de Kerk (zie Deut. 7:6 en 1 Kor. 7:14). 6. Het vertonen van Gods beeld, zowel inwendig als uitwendig (zie Hebr. 12:14 en 2 Kor. 7:1). Over de laatstgenoemde betekenis gaat het in dit hoofdstuk.
2. Het verband tussen rechtvaardiging en heiliging [II] Bij het ware geloof is altijd sprake van rechtvaardiging én heiliging: waar het ene is, is ook het andere. Iemand moet maar niet denken gerechtvaardigd te zijn als hij niets van de heiliging kent. En omgekeerd: iemand moet zich ook maar niet inbeelden geheiligd te zijn, als hij niet gerechtvaardigd is – of er ten 10