In de Vroege Kerk Er is aan het ontstaan van de geloofsbelijdenis van Nicea natuurlijk het nodige voorafgegaan. Het is goed dat we daar iets van weten. Daarom dit inleidende hoofdstuk. De prediking van de apostelen en de nieuwtestamentische brieven hebben de vroege christelijke kerk gevormd en gestempeld. Maar er bleven nog veel onbeantwoorde vragen. Wat is de plaats van Christus? Hoe moeten we denken over de Heilige Geest? Hoe staat het met de verhouding tussen de Vader, de Zoon en de Heilige Geest? Hoe moeten we de Bijbel zien als het Woord van God? In de eerste eeuwen van onze jaartelling heeft men in de Vroege Kerk over de vragen als hierboven genoemd nagedacht onder de leiding van de Heilige Geest. Men is uiteindelijk tot belijdenisgeschriften gekomen. In het begin van de christelijke kerk zijn de geschriften van de zogenaamde Apostolische Vaders van grote betekenis geweest. We noemen hier de twee brieven van Clemens Romanus (tussen 95 en 140), aan Barnabas (tussen 95 en 125) en aan de Pastor van Hermas (150). In de tweede eeuw na
Clemens Romanus
Barnabas
Pastor van Hermas
9