2 minute read
EINDELOOS STRUINEN
LUCHTRUIM VOL VERHALEN
Ze zijn vleugellam, al zie je dat er niet aan af. Keurig achter elkaar staan een Boeing 747 van KLM en een Airbus A340 van Air France op de baan. Alsof ze elk moment kunnen vertrekken. In werkelijkheid staan de toestellen op wat je hun laatste rustplaats zou kunnen noemen. Het bedrijf Aircraft End-Of-Life-Solutions zal ze ontmantelen.
Een bord aan een hek (‘landingsterrein - streng verboden toegang’) maakt duidelijk dat de afgedankte vliegtuigen niet uit de lucht zijn komen vallen. Onder de naam Twente Airport blijft het terrein bovendien gedeeltelijk in gebruik voor zakelijk en recreatief vliegverkeer.
IMMENS GEBIED Die landingsbaan moet je dus links laten liggen, maar verder kun je voet zetten op wat lang verboden terrein was. Er opent zich een immens gebied waar van alles te OP DE VOORMALIGE VLIEGBASIS TWENTHE DELEN WANDELAARS EN FIETSERS DE ZEE VAN RUIMTE NU MET VELDLEEUWERIK EN GRASPIEPER. OUDE SPOREN EN NIEUWE KUNST LATEN DE RIJKE GESCHIEDENIS VAN DIT GEBIED SPREKEN.
ontdekken valt aan natuur, landschapskunst en historie. Neem alleen al de klinkers die je naar het zogenoemde Belevingspad leiden: in de oorlog gebruikten de Duitsers dit als rollerbaan. En deze loopt weer langs de allereerste luchthaven, die in 1931 werd geopend.
Nu is de 130 hectare van de militaire vliegbasis toegevoegd aan de waardevolle natuur die zich in de loop der tijd rondom
dit gebied heeft ontwikkeld. Je kunt er vogels en dus ook nog steeds (zweef)- vliegtuigen spotten, wandelen en fietsen, genieten van landschapskunst, op zoek gaan naar zeldzame flora en fauna of de geheimzinnige (militaire) historie van het gebied ervaren.
Alleen maar de eindeloze ruimte op je laten inwerken kan ook. In voorjaar en zomer verandert de vlakte dankzij het maaibeheer in een bloemenzee. De veldleeuwerik houdt je bij dit alles wel buiten de deur, voorzover dat hier kan: zijn leefgebied is afgebakend met bordjes die je manen om niet van de paden af te gaan.
SPANNENDE BLIK Een mooie plek om ze te observeren is de uitkijkpost die bijna als een ufo uit de vlakte oprijst. Kunstenaar Paul de Kort toverde een oude brandstofopslag om tot ‘Parallax’. Bovenop de opengewerkte brandstoftanks heb je een weids uitzicht op het omringende gebied, waarin nieuwe kikkerpoelen - aangelegd in de vorm van bomkraters - als blauwe ogen oplichten. In de jonge eikenaanplant beneden scharrelen twee Amerikaanse staffords; hun bazin trekt zich niks aan van het aanlijngebod. Aan de voet van de heuvel biedt een tunnel je op ander niveau een spannende blik op het landschap.
Parallax is een van de plekken waar (landschaps)kunstenaars sporen van de militaire geschiedenis voor de bezoeker tot leven brengen. Daarnaast vormen wachthuisjes, hangars en de bij vleermuizen geliefde bunkers met recht stille getuigen. Maar aan het eind van het pad klinkt ineens een kakofonie. In gebouw C-26 werden ooit de motoren van F-16 straaljagers getest, nu is het stalen karkas het geluidskunstwerk Doppler. Hier wisselen het geronk van een oude Messerschmidt en de zangvlucht van een graspieper elkaar af en hoor je een vroegere bewoner vertellen hoe hij met zijn familie door de Duitse bezetter uit het gebied werd verdreven. Meer verhalen zijn te vinden op het Herinneringspad, op de baan waar vroeger de boordwapens werden afgesteld. En niet ver van de parkeerplaats aan de Grefteberghoekweg ligt een luistersteen. Met je mobiele telefoon luister je hier naar een hoorspel in het Twents of Nederlands.
