Adam Cambridge De Macht van de Amerikaanse Rechterlijke Macht

Het thema van dit tijdschrift is rechters onder druk. In landen als Polen of Israël is het duidelijk dat de rechters onder druk staan. In dit artikel zal de rechterlijke macht in de Verenigde Staten van Amerika (VS) behandeld worden. Niet zozeer omdat er onlangs berichten in het nieuws zijn geweest die de rechterlijke macht van de VS ondermijnen, maar omdat de VS een interessant rechtssysteem heeft. De VS is een common law systeem in plaats van het bij ons op het Europees continent bekende civil law De VS is een interessant land om naar te kijken, aangezien het land gezien wordt als de leider van de westerse wereld is het daarmee ook een voorbeeld voor andere landen wereldwijd. Daarom zal in dit stuk de volgende vraag behandeld worden: staan rechters in de VS onder druk? Belangrijk om hierbij te vermelden is dat het hier niet gaat om de druk op benoemingen van rechters, dat is weer een ander onderwerp, maar om de verhouding tussen de rechterlijke wetgevende en rechterlijke macht. Hiervoor kijken wij eerst naar de Amerikaanse rechtsstaat.

Uitleg over het Amerikaanse Rechterlijke Systeem

Het Amerikaanse rechterlijke systeem bestaat uit twee soorten rechtbanken: de federale en de statelijke rechtbanken. Federale rechtbanken zijn gevestigd onder de grondwet en hebben jurisdictie over geschillen die vallen onder de bevoegdheid van de federale overheid, zoals belastingwetgeving, buitenlandse betrekkingen, en geschillen tussen burgers van verschillende staten. De staten hebben hun eigen rechtbanken en wetten die gelden voor geschillen binnen de staat. Er is ook overlap tussen de twee, aangezien federale rechtbanken ook rechtszaken kunnen behandelen die betrekking hebben op de wetten van individuele staten.

In de Verenigde Staten is het rechterlijke systeem gebaseerd op het common lawsysteem, wat betekent dat rechterlijke uitspraken een belangrijke bron van wetgeving zijn. In tegenstelling tot bijvoorbeeld het burgerlijk wetboek, waarbij de wetgever de wetten vaststelt, worden de regels van het common law ontwikkeld door de jurisprudentie van de rechter Rechterlijke uitspraken zijn daarom bindend in toekomstige rechtszaken met vergelijkbare feiten en omstandigheden, en kunnen worden gebruikt om de wet te interpreteren en aan te passen. De Supreme Court is de hoogste rechterlijke instantie in de Verenigde Staten en heeft de bevoegdheid om de grondwettigheid van wetten te beoordelen. Het Hof kan wetten die in strijd zijn met de grondwet ongeldig verklaren.

Alhoewel dit stuk niet over de aanstelling gaat van de hoogste rechters, is het toch van belang om dit kort te benoemen. In de Verenigde Staten worden de rechters van de federale rechtbanken en de Supreme Court namelijk benoemd door de president en bevestigd door de Senaat. De president heeft het recht om rechters te benoemen, maar de Senaat moet hun benoeming goedkeuren voordat ze kunnen worden beëdigd. Aangezien de rechters voor het leven worden benoemd, is dit een politiek beladen proces Het kan ook lang duren voordat er een rechter wordt benoemd, aangezien de Senaat kan weigeren om de benoeming te bevestigen of de benoeming kan uitstellen.

De rol van de Supreme Court

Door de jaren heen heeft de Supreme Court een belangrijke taak gehad op het gebied van mensenrechten en burgerrechten. Met name op het gebied van racisme, homorechten en abortus heeft de Supreme Court fundamentele beginselen van de samenleving gevormd en beschermd Voorbeelden hiervan zijn de volgende twee zaken: Loving v. Virginia (1967) en Roe v Wade (1973) In de zaak Loving v Wade besliste de Supreme Court van de VS dat de staat Virginia de grondwettelijke rechten van Richard en Mildred Loving had geschonden door hun huwelijk als een misdaad te beschouwen omdat ze van verschillende rassen waren De uitspraak van de Supreme Court leidden tot de afschaffing van soortgelijke verboden in andere Amerikaanse staten en werd gezien als een belangrijke mijlpaal in de strijd tegen rassendiscriminatie. In de zaak Roe v. Wade uit 1973 oordeelde de Supreme Court dat de grondwettelijke rechten van een vrouw om te kiezen voor een abortus in de eerste twee trimesters van haar zwangerschap werden beschermd door het recht op privacy. Dit betekende dat de overheid geen absoluut verbod op abortus kon opleggen. Roe v. Wade had grote gevolgen voor het abortusbeleid in de Verenigde Staten en leidde tot felle politieke en maatschappelijke discussies die tot op de dag van vandaag voortduren.

Hoe zit het met de huidige macht van de Supreme Court?

Typerend voor hoe de Supreme Court nu zijn taak vervult is de ongedaanmaking van de Roe v. Wade-zaak op 24 juni 2022. Er is weliswaar nog geen sprake van een definitieve terugdraaiing van de Roe v. Wade-zaak. Wel zijn er in verschillende Amerikaanse staten wetten aangenomen die het recht op abortus inperken en het voor vrouwen moeilijker maken om toegang te krijgen tot veilige abortus diensten. Dit heeft geleid tot heftige discussies en rechtszaken die nog steeds gaande zijn. Het is nog afwachten hoe de toekomst van het abortusbeleid in de Verenigde Staten eruit zal zien, maar de behandeling is wel typerend voor de huidige druk van de rechters. Waar de rechters jaren geleden de ‘macht’ naar zich toe trok met betrekking tot mensenrechten en burgerrechten, leggen ze deze macht weer terug bij de politiek met deze terugdraaiing

Conclusie

De conclusie luidt dat rechters in de VS niet onder druk staan en dat zij zelfs de macht die zij in de loop der jaren hebben opgebouwd, hebben opgegeven door zich terug te trekken binnen het staatsbestel. Het is mogelijk om te discussiëren over de wenselijkheid van deze ontwikkeling, maar dit hangt ook af van het perspectief dat wordt ingenomen. Als we kijken naar de gevolgen van deze ontwikkeling, kan dit leiden tot verschillende interpretaties. Vanuit een constitutioneel perspectief kan het echter als principieel wenselijk worden beschouwd dat rechters zich terugtrekken binnen het staatsbestel en daarmee hun macht beperken.