Τασία Χριστοδουλοπούλου Ισχυριζόμαστε ότι η υπογραφή αυτής της συμφωνίας είναι ένα ιστορικό συμβάν μεγάλης ιστορικής σημασίας. Τα ερωτήματα που πρέπει να απαντηθούν από όλους μας είναι γιατί έγινε εφικτή αυτή η συμφωνία σήμερα. Γιατί επί τριάντα χρόνια δεν μπορούσε να γίνει αυτή η συμφωνία; Ποιοι ήταν οι παράγοντες που εμπόδιζαν την υπογραφή της και ποιοι είναι σήμερα οι παράγοντες που επιτάχυναν αυτή τη συμφωνία, για την οποία όλοι θεωρούμε τουλάχιστον από τον ΣΥΡΙΖΑ ότι δεν είναι μια συμφωνία ντροπιαστική ή οτιδήποτε άλλο. Θέλω να σας θυμίσω ότι στη δεκαετία του ΄90 που έγινε και η πιο σοβαρή προσπάθεια να λυθεί αυτό το ζήτημα συνέβαιναν κοσμογονικές εξελίξεις
στον
κόσμο.
Κατέρρεε
ο
υπαρκτός
σοσιαλισμός
και
όλοι
αναζητούσαν μέσω του εθνικισμού ένα καταφύγιο για να στήσουν ένα κράτος. Αυτό έκανε και η γειτονική μας χώρα. Τι έκανε, δηλαδή, ακριβώς η γειτονική μας χώρα; Αναζήτησε εκείνα τα υλικά που θα επέτρεπαν στον δικό της κοινωνικό σχηματισμό να υπάρχει μια φαντασιακή θέσμιση ότι υπάρχει ένα εθνικό κράτος και μια εθνότητα. Ανέλαβε, λοιπόν, να δανειστεί την ιστορία από τους γείτονές της. Αυτό δεν έχει συμβεί μόνο σε αυτήν τη συγκεκριμένη περιοχή, έχει συμβεί σε δεκάδες περιοχές του κόσμου. Ήταν, λοιπόν, δυνατόν τότε να λυθεί αυτό το ζήτημα, όταν ο εθνικισμός ήταν ηγεμονική ιδεολογία της γείτονος χώρας, όταν προσπαθούσε να συγκροτηθεί σε εθνικό κράτος; Ήταν δυνατόν να υποχωρήσει; Ήταν δυνατόν να υπογράψει συμφωνία; Και η Ελλάδα όσο και αν το διεκδίκησε και όσο και αν το ήθελε, ήταν δυνατόν να το πετύχει;