ΨΗΦΙΖΟΥΜΕ
εκλογική πλειοψηφία που θα
προκύψει τις επόμενες μέρες
μόνο ανησυχία μάς φέρνει για
το αγαθό της παιδείας και την
περαιτέρω ιδιωτικοποίησή
του. Ως παιδαγωγική ομάδα συνεχίζουμε
να διεκδικούμε περισσότερη Δημοκρατία
και Συμπερίληψη στα δημόσια και δωρεάν σχολεία, όπου/ώστε να μπορούν να συνεχίσουν να πηγαίνουν ΟΛΑ τα παιδιά. Στηρίζουμε δηλαδή ΚΑΘΕ σχολείο της γειτονιάς, ΚΑΘΕ συνάδελφο/ισσα, ΚΑΘΕ παιδί και γονιό στο δικαίωμά τους για δημόσια, δωρεάν εκπαίδευση. Η επιχειρούμενη αξιολόγηση των σχολικών μονάδων και των εκπαιδευτικών ατομικά αποτελεί μέρος ενός ευρύτερου παζλ για το οριστικό τέλος της εκπαίδευσης ως ΚΟΙΝΟΥ, δημόσιου και δωρεάν αγαθού. Αντίστοιχο πρόβλημα αποτελούν οι διαγνωστικού χαρακτήρα εξετάσεις της PISA, όπου δί-
νεται βάση εξ ολοκλήρου στο γνωστικό σκέλος, αγνοώντας με αντιεπιστημονικό
τρόπο τη συναισθηματική ανάπτυξη των παιδιών κι εξαιρώντας τελικά τον μαθητικό πληθυσμό με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες. Η Ελάχιστη Βάση Εισαγωγής (ΕΒΕ) έκοψε από την Ανώτατη Εκπαίδευση 25.000 μαθήτριες και μαθητές και τους παρέδωσε πελατεία στα «εξομοιωμένα» ιδιωτικά πανεπιστήμια, δηλαδή σε πρώην ΙΕΚ που μεταμορφώθηκαν εν μιά νυκτί σε κολέγια σπουδών – με πολύ χαμηλή ποιότητα σπουδών.
Τα vouchers (επιταγές) και η «ελεύθερη» γονεϊκή επιλογή σχολείου που προωθεί η Νέα Δημοκρατία έρχονται επίσης να συντελέσουν καταστροφικά στον περαιτέρω αφανισμό του δημόσιου χώρου και σε μια ευρύτερη σχολική απο-τοπικοποίηση, η οποία είναι αλματώδης από το 2010 ώς σήμερα. Το υπουργείο Παιδείας
και οι δήμοι αναστέλλουν τη λειτουργία ολοένα και περισσότερων δημόσιων εκπαιδευτικών μονάδων στο αστικό αλλά και στο επαρχιακό τοπίο, ενώ ταυτόχρονα παρατηρείται αυξανόμενη ίδρυση ιδιωτικών σχολείων. Τα επικαιροποιημένα επίσημα στοιχεία, αναρτημένα στη σελίδα του ΥΠΑΙΘ, είναι άκρως ανησυχητικά: 876 Νηπιαγωγεία, 159 Δημοτικά, 93 Γυμνάσια, 87 Λύκεια είναι ιδιωτικά, χωρίς να συμπεριλάβει κανείς τους πάμπολλους ιδιωτικούς βρεφικούς, βρεφονηπιακούς και παιδικούς σταθμούς που αποτελούν πλέον την αναγκαστική και κυρίαρχη επιλογή των γονιών. Ας μην ξεχνάμε ότι η πρώιμη παιδική ηλικία αποτέλεσε τον πρώτο εκπαιδευτικό
χώρο όπου εφαρμόστηκε η πολιτική του αποκλεισμού παιδιών, ως συνέπεια της πρακτικής του voucher και της υποτιθέμενης ελεύθερης γονεϊκής επιλογής, κά-
τι που τώρα επιδιώκεται να εφαρμοστεί και στις υπόλοιπες βαθμίδες της εκπαίδευσης.
Σ’ όλα τα παραπάνω οφείλουμε να έχουμε στον νου μας και το φαινόμενο της Κρυφής Ιδιωτικοποίησης, ενός φαινομένου που αφορά την υφαρπαγή κάθε είδους Κοινού και Δημόσιου αγαθού, με το Νερό να αποτελεί το παλαιότερο παράδειγμα, που επανήλθε στην επικαιρότητα. Οι Συμπράξεις Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ) –πολιτική που έχουν εφαρμόσει όλες οι κυβερνήσεις των τελευταίων δεκαετιών– έχουν καταστροφικά αποτελέσματα στους τομείς που έχουν εφαρμοστεί (υπηρεσίες, συγκοινωνίες, πολιτισμός, υγεία, εκπαίδευση). Ας ρίξουμε μια ματιά στον χώρο
ΣΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΣΕΛΙΔΑ
ΓΙΑ ΕΝΑ ∆ΗΜΟΣΙΟ, ∆ΩΡΕΑΝ, ΑΝΟΙΧΤΟ, ΣΥΜΠΕΡΙΛΗΠΤΙΚΟ, ΚΟΙΝΟΤΙΚΟ ΚΑΙ ∆ΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ!