DUIC krant NR. 049 januari 2018

De krant die verder kijkt in de stad

JANUARI 2018 | 4E JAARGANG NR. 49 | KIJK VOOR HET LAATSTE UTRECHTSE NIEUWS OP

Raadverlaters Steven de Vries van GroenLinks

DUIC.NL

Neem

GRAT

pagina 10

IS

mee!

De onvermijdelijke sloop van het Universiteitsmuseum pagina 6

Foto: Robert Oosterbroek

Allemaal Utrechters: Kanako Imai uit Japan

p. 13

Kijken in de keuken van De Klub

p. 18

Advertenties

Nu ook in Utrecht!

22 t/m 28 januari 2018

Kooijman Utrecht vanaf 4 jaar

I.S.M.

VEGAN WEEK DAGHAP €12,50

Alle nieuwbouw in regio Utrecht:

UTRECHTWOONT.NL

Complete filmagenda: kinepolis.nl

Doe Proeflessen in februari mee! telekidsmusicalschool.nl

Uw Kia-dealer voor Utrecht en omstreken!

kia-utrecht.nl

ZATERDAG 27 JANUARI - UTRECHT ZATERDAG 27 JANUARI - UTRECHT

ZATERDAG 27 JANUARI ZATERDAG - UTRECHT 27 JANUARI - UTRECHT

Informatieochtend Ooglaseren en Ooglaseren implantlenzen en implantlenzen Ooglaseren en implantlenzen Aanmelden op: Informatieochtend Informatieochtend Informatieochtend Ooglaseren en implantlenzen FILMTITEL kinepolis.nl

zoekt een

SOUS-CHEF Stuur je reactie naar:

hallo@ganspoort.nl of kijk voor meer informatie op CAMPINGGANSPOORT.NL

www.eyescan.nl

Aanmelden op: Aanmelden op: Aanmelden op: www.eyescan.nl www.eyescan.nl

www.eyescan.nl

alting uitvaarten 06 45 363 220 (dag & nacht) Geertekerkhof 3 3511 XB Utrecht

alting uitvaarten

CREATIEVE EN TECHNISCHE MBO-OPLEIDINGEN

OPEN DAGEN ZATERDAG 27 JANUARI 2018

ZATERDAG 27 JANUARI - UTRECHT

Informatieochtend Ooglaseren en implantlenzen

VAN 10.00 TOT 15.00 UUR

DONDERDAG 15 MAART 2018 VAN 18.00 TOT 21.00 UUR

Overweegt u een ooglaserbehandeling of lensimplantatie?

Laat u dan informeren over de verschillende behandelmethoden, de behandeldag en de resultaten in onze eigen kliniek. inspiratie

inspiratie energie

Onze optometrist start met de presentatie om 10:30 uur over

energie

alles wat er bij een ooglaserbehandeling of lensimplantatie komt kijken.

Ook krijgt u de gelegenheid om al uw vragen te stellen. De ochtend is

passie passie

kosteloos, geheel vrijblijvend en eindigt om 12:00 uur.

Aanmelden op: www.eyescan.nl Locatie: Koningin Wilhelminalaan 5, 3527 LA Utrecht Vragen: 088 - 1111 999

www.glu.nl

VONDELLAAN 178 3521 GH UTRECHT

Onze winkel is geheel vernieuwd!

Vanaf woensdag 24 januari 12.00 uur staan wij weer iedere dag voor u klaar. Graag tot ziens.

3

JANUARI 2018 | NR. 49 Kijk voor het laatste Utrechtse nieuws op DUIC.nl

INHOUD

Het is niet anders

Nieuws

I

4 DUIC in beeld Nieuwe looproute bij Utrecht Centraal

6 Verbouwing Universiteitsmuseum Prijswinnend ontwerp krijgt make-over

8 Kees Wennekendonk Multidisciplinair kunstenaar uit Utrecht

10 Raadslid Steven de Vries Raadverlater van GroenLinks

Michaël Kroonbergs Hoofdredacteur michael@duic.nl

k vrees dat ik een cultuurbarbaar ben. Jarenlang fietste ik dagelijks langs het Universiteitsmuseum en geen moment kwam het bij me op om eens af te stappen. En dat ligt echt aan mij.

Want de aangekondigde sloop van dit museum is bron van hevige discussie. Het CDA wil dat het gemeentebestuur ‘alles in het werk stelt om het markante gebouw van de sloop te redden’. Er is een royaal ondertekende petitie waarin bezorgde Utrechters zich ook tegen de plannen keren. Reinier Schat, een van de oprichters van de Rietveldprijs, zegt dat met de voorgenomen sloop een gebouw verloren gaat dat als een regelrechte sieraad werd gezien. Architect Koen van Velzen daarentegen zou geen bezwaar hebben tegen de verbouwing. Misleidend en onjuist, laat een lezer ons weten. Sterker, hij zou de

sloop van het gebouw zeer betreuren. Ook de mededeling van de Universiteit dat er met Van Velzen contact zou zijn geweest wordt tegengesproken. DUIC-blogger, en wat mij betreft dé bewaker van Utrechts cultureel erfgoed Arjan den Boer, gaf op Twitter ook zijn mening: ‘Ik vind het huidige glazen/houten gedeelte van Koen van Velzen erg mooi en betreur de sloop. Maar omdat het museum echt in ruimtenood zit, en vele andere opties heeft bekeken, heb ik de petitie toch niet getekend.’

Het lijkt erop dat deze door iedereen betreurde sloop niet te voorkomen is. Robert Oosterbroek ging op onderzoek uit en sprak ook met architect van Velzen. Die is realistisch: “Het is een teleurstelling maar het is niet anders.” Ik ga er vanuit dat ik de komende tijd langs een gesloopt pand fiets.

UIT met DUIC 13 Utrecht volgens Nicole Kuppens

De week in quotes

Directeur Spoorwegmuseum

‘Als we weer open willen voor publiek, moeten we natuurlijk honderd procent zeker weten dat de situatie in het pand weer veilig is.’

Wat zijn de meest opmerkelijke quotes uit het Utrechtse nieuws van de afgelopen twee weken? Een overzicht.

15 Uittips O.a. Streetart Tour en Poetry Slam

16 De klassieker Café Averechts Een 'links nest'

‘We hebben er vertrouwen in dat de banden met de Universiteit Utrecht

17 Jette en Jildou drinken koffie

weer aangehaald kunnen worden.’

Bij Luc.

Praeses van studentenvereniging UVSV, Alexandra Kist, na de uitzending van Rambam waarin undercoverbeelden werden vertoond van de ontgroening.

18 Kijken in de keuken bij de Klub Een onverwacht pareltje

Stad/Leven

‘Communiceren was lastig want we spraken elkaars taal niet, maar ik

21 Kunst aan gebouwen

waarderen.’

22 Utrechts gemaakt Glaswerk van beeldend kunstenaar

Marco Terlou, eigenaar van Café Lebowski over de bekende rozenverkoper en polaroidfotograaf Singh die vertrek naar zijn thuisland India.

22 Nieuw in Utrecht Sensor Lab

22 De Hofpoort Geheimen van de stad onthuld door het Gilde

‘Wij hebben liever dat hij afbrandt, bij wijze van spreken.’

‘We willen blijven meedoen om de prijzen.’

Nieuwe trainer van FC Utrecht Jean-Paul de Jong tijdens de eerste training na de winterstop.

PVV-lijsttrekker Henk van Deún over de Ulu-Moskee in Lombok. Later kwam hij op zijn ‘onhandige woordkeuze’ terug.

‘Eten bij The Streetfood Club wordt een feest voor je ogen, oren en mond.’

ben hem heel erg gaan

Rat in een rioolbuis aan de Van Esveldstraat

‘Hoewel er de afgelopen jaren enkele aanhoudingen zijn verricht, heeft dit wat betreft de gemeente Utrecht niet geleid tot veroordelingen.’

23 Journalist Tim de Hullu

‘Het is zonde dat niemand zich meer kan inschrijven voor een ligplaats, terwijl er ook totaal verwaarloosde wrakken liggen.’

GroenLinks-raadslid Brechtje Paardekooper over de vele bootjes in de Utrechtse wateren in bedenkelijke staat.

‘De toevoegingen zullen wel reversibel zijn, maar

Wes Schreutelkamp en Joost Bergsteijn prijzen het nieuwe horecaconcept aan dat ze zullen openen in het pand van Broers.

de economische logica maakt het onwaarschijnlijk dat het ooit weer één geheel wordt.’

Arjan den Boer over de transformatie van een rijksmonument aan de Maliebaan van cultuurbestemming naar appartementen.

Het Openbaar Ministerie over de aanpak van autobranden in Utrecht. De afgelopen vijf jaar waren er 588 autobranden in de stad.

Schrijft een boek over Utrechters

Colofon

Directeur Marlies Timmermans na de brand bij poppodium Ekko.

KIJK VOOR HET LAATSTE UTRECHTSE NIEUWS OP DUIC.NL

REDACTIE Michaël Kroonbergs (hoofdredacteur), Fenna Riethof (eindredacteur), Jesse Holweg en Robert Oosterbroek

AAN DIT NUMMER WERKTEN MEE Bas van Setten, Marleen Stoker, Arjan den Boer, Yontie Helders, Laurine Slingerland, Jette Pellemans, Jildou Fabriek en Liselot van der Klift

BEELDREDACTIE Robert Oosterbroek

ART DIRECTION EN VORMGEVING ddk.nl, Nathan Roos

CONTACT REDACTIE 030 - 633 18 90 redactie@duic.nl

UITGEVERS Joris Daalhuisen en Martijn Rademakers

PARTNERSHIPS & SALES Stefan Timmer via stefan@duic.nl Camiel Boutens via camiel@duic.nl ADVERTEREN 030 - 740 04 44 Helling 14, 3523 CC Utrecht adverteren@duic.nl VRAGEN OVER DISTRIBUTIE? Pierre Schoonhoven distributie@duic.nl 06 - 14 41 56 56

WEBSITE DUIC.nl

FACEBOOK DUIC

TWITTER @duicnl

INSTAGRAM duic.nl

4 Nieuws

NR. 49 | JANUARI 2018 Kijk voor het laatste Utrechtse nieuws op DUIC.nl

Nieuws 5

JANUARI 2018 | NR. 49 Kijk voor het laatste Utrechtse nieuws op DUIC.nl

DUIC IN BEELD

Fenna Riethof

Robert Oosterbroek

Für de reiziger

D

e gewilde perrontrappen vanaf de Moreelsebrug schitteren nog altijd door afwezigheid, maar een gloednieuwe wandelroute tussen de brug en Utrecht Centraal Station maakt een hoop goed. Daardoor is het nu mogelijk toch wat eerder op het station aan te komen en aldaar alsnog een trap naar het perron te nemen – of gewoon om Für Elize te spelen op de piano, natuurlijk.

Het brede voetgangerspad, dat wethouder Everhardt op 4 januari officieel opende, is onderdeel van het ‘Forum’: een 7,5 meter hoog,

langgerekt plein. Behalve een doorgaande route voor reizigers en hobbypianisten wordt het ook de entree tot kantoren, zoals het Beatrixgebouw. Onder de oppervlakte is de bouw van de Knoopstalling aan de gang, die vanaf maart plek biedt voor drieduizend fietsen. Ook wordt het voetgangersgebied nog verder doorgetrokken, voorbij het Stadskantoor en het WTC. Het eindigt met trappen naar de Van Sijpesteijnkade, waar reizigers af kunnen dalen en Lombokse pianisten juist húp naar boven kunnen rennen.

6 Nieuws

NR. 49 | JANUARI 2018 Kijk voor het laatste Utrechtse nieuws op DUIC.nl

SLUITING EN SLOOP VAN UNIVERSITEITSMUSEUM Robert Oosterbroek

In 1997 won het Universiteitsmuseum van architect Koen van Velsen de Rietveldprijs.

Prijswinnend ontwerp in Museumkwartier krijgt make-over Het prijswinnende ontwerp van het Universiteitsmuseum gaat ten onder aan zijn eigen succes. Het museum is in zijn huidige vorm gebouwd met de ambitie 25.000 bezoekers per jaar te trekken, maar vorig jaar kwamen er 75.000 mensen op af. Vanaf maart zijn er twee jaar helemaal geen bezoekers, want het museum gaat dicht voor een grondige verbouwing. De unieke gevel gaat gesloopt worden, daar is niet iedereen blij mee.

D

irecteur Paul Voogt loopt trots door het museum, bij een zwart-wit foto van een vrouw blijft hij staan. “Dit is Johanna Westerdijk, de eerste vrouwelijke hoogleraar in Nederland, benoemd hier aan de Universiteit Utrecht.” Voogt is directeur van het Universiteitsmuseum aan de Lange Nieuwstraat in het centrum van de stad. Hij werkt al meer dan vijftien jaar in verschillende musea in Nederland, maar ook in Kenia en op het eiland Zanzibar.

De laatste tijd loopt hij met een ander gevoel door het museum.

“Het is een fantastisch jaar geweest voor ons, we hebben een recordaantal bezoekers gehad. Meer dan 75.000 mensen zijn op bezoek geweest. Dat heeft ook een keerzijde.

In de kerstvakantie zagen we bijvoorbeeld, als er vijf- á zeshonderd mensen op een dag kwamen – ook allemaal op hetzelfde moment uiteraard – dat er tot buiten een rij stond.” De directeur staat in de entreehal als hij zijn armen spreidt, hij kan bijna beide muren aanraken.

“Als je de ingang ziet, dan begrijp je dat dit zo niet meer kan. Ook binnen in het museum is het vaak veel te druk op de populaire plekken.

Het is belangrijk dat we gaan verbouwen.”

Het museum gaat op twee manieren veranderen. Ten eerste is het straks vanbinnen niet meer te herkennen. En ook krijgt de identiteit van het museum een moderniseringsslag. “Het wordt op totaal andere leest geschoeid”, zegt Voogt. “Nu zijn we nog een wetenschapsmuseum; we verklaren verschillende wetenschappelijke fenomenen – bijvoorbeeld waarom een appel naar beneden valt als die losraakt van een boom.

Daarbij leggen we uit wat zwaartekracht is en schetsen we de geschiedenis van deze theorie aan de hand van Newton. Maar we willen

een onderzoeksmuseum worden.

In het nieuwe museum willen we bezoekers veel meer meenemen in wat het betekent om onderzoek te doen. Want dát is wat we hier doen aan de universiteit. En dat willen we laten zien door mensen te laten participeren bij het onderzoek, dat

‘Nu zijn we nog een wetenschapsmuseum, maar we worden een onderzoeksmuseum’

heet ook wel citizen science. Leuk voor de bezoekers en goed voor de wetenschap.”

Het museum heeft hier al ervaring mee. “In 2016 hebben wij het ArcheoLab gehad. Elke dag stond hier een archeoloog samen met bezoekers archeologische vondsten

te sorteren. Er is toen een hoeveelheid werk verzet waar anders jaren voor nodig waren geweest. En het publiek vond het leuk om erbij betrokken te worden.” Terug bij het portret van Johanna Westerdijk vertelt Voogt: “Zij deed onderzoek naar plantenziekten en dan vooral naar schimmels. Westerdijk verzamelde schimmels en hield ze levend, zodoende heeft ze een hele grote collectie aangelegd. Die is uitgegroeid tot een enorm instituut op de Uithof met de grootste schimmelcollectie ter wereld. Het instituut is nog steeds op zoek naar nieuwe schimmels. Dus het afgelopen jaar gaven wij aan bezoekers een onderzoekskit mee waarmee ze in hun eigen tuin monsters konden nemen, die ze vervolgens konden opsturen naar het instituut op de Uithof. Daar werd onderzocht werd of er nieuwe schimmels tussen zaten. Dit bleek meerdere keren het geval! Die zijn vernoemd naar de vinders ervan.” Hij benadrukt wat dat inhoudt: “Dat over de hele wereld hún namen door wetenschappers worden gebruikt. Onze bezoekers komen dus in de wetenschappelijke literatuur terecht.”

Sluiting en sloop Vanaf 4 maart blijft het museum zo’n twee jaar gesloten. Tot aan de

JANUARI 2018 | NR. 49 Kijk voor het laatste Utrechtse nieuws op DUIC.nl

Advertorial

Nieuws 7

COLUMN STEEF SCHINKEL Sponsor: Schinkel Benelux STEFON BV

Liefde voor onze planeet

'Omdat het museum echt in ruimtenood zit, en vele andere opties heeft bekeken, heb ik de petitie toch niet getekend' zomer zullen ze vooral druk zijn met het museum leeghalen; er staan duizenden objecten die nog ‘weg’ moeten. Vervolgens gaat er een jaar lang een aannemer aan de slag.

Daarna is er een half jaar nodig om alles in te richten. Directeur Voogt voorspelt dat mensen het museum straks niet meer zullen herkennen.

Daar is niet iedereen blij mee; er zijn honderden handtekeningen opgehaald door tegenstanders van de huidige sloopplannen. De unieke gevel van het museum is ontworpen door architect Koen van Velsen en won eerder de Rietveldprijs. ‘Het is een parel in stad en belangrijk jong erfgoed. Sloop is ongewenst.

Sloop is bovendien onnodig indien er opnieuw wordt nagedacht over het programma van eisen’, laten de critici weten. Het CDA in Utrecht maakt zich ook hard voor het behoud van de huidige gevel. De partij heeft de gemeente opgeroepen in gesprek te gaan met het Universiteitsmuseum om de sloop te voorkomen.

Voogt kent de kritiek. “We lopen heel zorgvuldig het pad af. We hebben al onze ideeën voorgelegd aan de welstandscommissie en de plannen aangepast waar nodig. De procedures rond de verbouwing worden zorgvuldig doorlopen en we zetten alle stappen die nodig zijn.”

De protesten tegen de huidige verbouwingsplannen worden vooral geleid door Aryan Sikkema, die als hoofd Huisvesting van de Universiteit Utrecht jarenlang betrokken is geweest bij bouwprojecten van de onderwijsinstelling. Hij was ook betrokken bij de verbouwing van het museum. Voogts reactie op de kritiek: “Ze hebben toentertijd óók een heel mooi ontwerp bedacht, alleen was dat voor een veel kleiner museum dan het inmiddels is.”

Een belangrijke rol in deze discussie is weggelegd voor de toenmalige architect, Koen van Velsen.

Op de website van Universiteitsmuseum stond aanvankelijk dat Van Velsen geen bezwaar heeft tegen de verbouwing. Dit is later aangepast, nu staat er dat de architect geen bezwaar gaat maken. Een klein

verschil, maar met betekenis.

Van Velsen: “Ik waardeer het dat er actie wordt ondernomen om het ontwerp te behouden. Ik stel het ook zeer op prijs dat veel mensen de gevel zo aantrekkelijk vinden. Ik heb contact gehad met de architect die verantwoordelijk is voor de huidige plannen en die heeft aangegeven dat er geen andere opties zijn dan sloop. Een teleurstelling, maar het is niet anders.” Over het wel of niet bezwaar maken: “Ik heb inderdaad aangegeven dat ik geen officieel bezwaar ga maken en niet naar de rechter stap. Ik wil mijn leven positief inrichten en lekker bezig zijn met de toekomst en mooie nieuwe ontwerpen maken.” Ook DUIC’s eigen monumentendeskundige sluit zich daarbij aan op Twitter. Arjan den Boer: ‘Ik vind het huidige glazen/houten gedeelte van Koen van Velzen erg mooi en betreur de sloop. Maar omdat het museum echt in ruimtenood zit, en vele andere opties heeft bekeken, heb ik de petitie toch niet getekend.’

Het lijkt er dus op dat de verbouwing gewoon zal plaatsvinden.

Voogt blijft benadrukken hoe belangrijk dit is voor het museum.

“Zowel het gebouw als de tentoonstellingen worden beter.” Na de verbouwing is veel meer ruimte voor het publiek – met als gevolg dat onder andere het kantoor van de directeur kleiner wordt. “We gaan binnen de bestaande muren veel meer oppervlakte creëren voor het museum. Het depot verhuist, de kantoren gaan naar de huidige depotruimtes en een deel van de huidige kantoorruimtes wordt toegankelijk voor het publiek. Ook worden alle ruimtes efficiënter ingedeeld en ingericht.”

De komende maanden staan in het teken van de sluiting. Tijdens de voorjaarsvakantie, eind februari, zijn er tal van speciale activiteiten. Zaterdag 3 maart is er een museumnacht en zondag 4 maart is de allerlaatste dag dat het museum open is. “We eindigen met een afscheid voor alle betrokkenen en zullen met een symbolische handeling de deur op slot doen.”

Het nieuwe jaar is ingegaan, dat bracht mij vandaag tot het schrijven van deze column.

Slechts een tiental meters buiten onze Utrechtse Singel ben ik geboren. Ik mag spreken van een geboren Utrechter die beslist liefde heeft voor zijn geboortestad. Een ding weet ik ook zeker: dat ik met liefde in mijn stad grootgebracht ben.

Liefde betekent voor mij diepe genegenheid en toewijding voor een ander persoon, maar liefde kan je ook voelen voor een dier en ook voor mijn geboortestad. De betekenissen die er door ons mensen aan liefde gegeven worden zijn vaak cultureel en ook maatschappelijk geïnspireerd. Iedereen wenst op zijn tijd aandacht en ’n knuffel. Als je bemind dan kan jouw hartslag aardig omhoog lopen. Zelf hebben we vier kinderen met liefde mogen opvoeden. Dat ging beslist niet altijd van een leien dakje. Onenigheid met jouw kind is ook een vorm van liefde. Wat mij betreft kun je geen ruzie hebben met iemand die je onverschillig laat.

Ik loop langs de Singel en denk terug aan mijn jeugd en zie boven mij wolken voorbij vliegen terwijl de wind door de bomen

Komend programma

en takken ruist. Ik sta stil en hoor de wind zachtjes fluisteren.

Ik hoor een lichte golfslag van het water aan de kade van het Utrechtse Hieronymusplantsoen. Beseffen wij met zijn allen wel dat wij de zon moeten koesteren, zo denk ik. Die ronde vuurbal die daar stralend aan de hemel staat. Laten we met zijn allen meer gebruik maken van de zon! Hij geeft ons iedere dag energie en warmte. Gratis zijn toch haar stralen. Er leven nu nog miljoenen soorten dieren, planten, schimmels en bacteriën op onze planeet. Wuiven er over ‘n tiental jaren die prachtige bomen ons nog tegemoet? Staan er dan nog koeien in de wei?

Liefde betekent voor mij diepe genegenheid en toewijding ook voor onze aarde!

Meer info en reserveringen op schillertheater.nl

Vrijdag 2 februari 20.30 uur

Donderdag 8 februari 20.30 uur

Jasper van Kuijk - Janus

Roue Verveer - Heppie de Peppie

Nu alles en iedereen steeds extremer wordt,

(Let op: deze voorstelling is uitverkocht, echter

verlangt Jasper van Kuijk terug naar het

niet afgehaalde entreekaarten worden na

midden. Maar zijn uitgesproken meningen

20:20 uur vrij gegeven).

passen niet tussen gemiddeld en modaal.

Roué Verveer behoort tot de top van de

Daarom bekijkt hij in Janus de zaken eens

Nederlandse cabaretwereld en komt met

radicaal van twee kanten. Van Kuijk zet zijn

de gloednieuwe theatervoorstelling Heppie

tanden in het nu, met de aanstekelijke mix

De Peppie. Zijn achtste programma bevat

van scherpte en lichtvoetigheid die je kent uit

opnieuween stortvloed aan hilariteit, scherpe

zijn Hoe moeilijk kan het zijn?-columns in de

grappen en zelfspot! De altijd vrolijke Roué

Volkskrant. Hij analyseert, fileert en serveert

is een graag geziene gast bij vele tv-

met een lach. Cabaret om bij naar voren te

programma’s, is in 2017 met ‘Gabbers 2’ in

leunen, dat én ergens over gaat én vermaakt.

de Ziggo Dome te zien en heeft met zijn boek Waarom? Daarom! een bestseller op zijn naam

Zaterdag 3 februari 20.30 uur

staan. Hij wordt geprezen om zijn driftige en

De Cabaretpoel - Vier keer leuk!

enthousiaste speelstijl, charisma en talent om

Met Maarten Westra, Chris Verlaan,

te improviseren.

Tobias Verlaan en Robert Ramaker. In deze Cabaretpoel spelen vier nieuwe aanstormende

Zaterdag 17 februari 20.30 uur

cabarettalenten elk een voorstelling van

Marlous Lazal & De Mannen

ongeveer 25 minuten. U ziet finalisten en

van de Tango - Heimwee

prijswinnaars van diverse cabaretfestivals.

Marlous Lazal brengt met haar Mannen van de

De Cabaretpoel, een nieuw initiatief voor

Tango persoonlijk en emotioneel liedrepertoire.

aanstormend cabarettalent om zich aan

In Heimwee zijn de Nederlandstalige liederen

het publiek te presenteren. Het is een soort

recht uit het hart gezongen bespiegelingen

reizend cabaretfestival, maar dan zonder

over verlangen, liefde en eenzaamheid met

competitie-element. Een avondje Cabaretpoel

een hartstochtelijke heimwee naar grote

is een echte belevenis. Het is een zeer

passies in verre landen. Daarnaast zingt

afwisselende avond met vier uiteenlopende

ze Spaanstalig werk van componisten als

cabaretgenres. Vier cabaretvoorstellingen voor

Sebastián Piana en Astor Piazzolla. Ze neemt

de prijs van één, met voor elk wat wils. Op

het publiek via Sevilla en Granada mee naar

deze avond spelen:

de kroegen van Havana en Buenos Aires om uiteindelijk in Nederland thuis te komen.

•

•

•

Maarten Westra Hoekzema haalde de

In samenwerking met tekstschrijver Rob

halve finale van Cameretten 2014 met

Chrispijn, schreef ze in eerste instantie een

het programma "De Verleiding". Nu

aantal tango’s maar ook andere muzikale

werkt hij aan een nieuw programma, laat

stijlen komen aan bod. Tangopianist

u dus verrassen met nieuw materiaal!

en arrangeur Mark Wyman werkte de

Chris Verlaan weet zich prima

arrangementen uit voor De Mannen die verder

te vermaken in het leven.

bestaan uit Matias Pedrana op bandoneon

Computerspelletjes spelen, stripboeken

en Daniel Lehmann of Luc van Gestel op

lezen en statistische berekeningen

contrabas. Tussen 1992 en 2003 stond

uitvoeren… Maar met gitaar en twintig

Marlous Lazal op Nederlandse en buitenlandse

man publiek is hij op zijn vrolijkst. Met

podia. Ze nam twee CD’s op, waarvan ‘Un

zijn puntige liedjes, rake observaties en

amor en la distancia’(Een liefde in de verte)

relativerende zelfspot belicht Chris zijn

vier sterren kreeg in Het Parool: ‘Marlous

eigen zwakheden en die van de rare

Lazal weet van wanten. Met haar bronstige

wereld om hem heen. Chris won het

stem en dierlijke muzikaliteit is ze een soort

Schager Cabaret Festival in 2015.

Marlene Dietrich van de tango.’ Ze woonde

Tobias van Kaam maakt cabaret over

in Spanje, Argentinië en Uruguay om de

onze huidige maatschappij. Daarbij

flamenco en vervolgens de Argentijnse tango

zoekt hij zowel het optimisme als het

tot diep in haar vezels door te laten dringen.

pessimisme, terwijl hij hier en daar wat •

dinosaurusgrappen maakt.

Zondag 18 februari 15.00 uur

Robert Ramaker Robert Ramaker

Xavier Boot - MINIMAL + TECHNO

presenteert de eerste klimaatneutrale

Xavier Boot ontmoet de beroemde Liberiaanse

cabaretvoorstelling. Geschreven op

cellist Rubin Kodheli van het Philip Glass

biologisch afbreekbaar papier, fairtrade

Trio- New York. Bijzonder concert, warm

koffie en gebaseerd op waargebeurde

aanbevolen.

verhalen. Dit is een waarschuwing. Blijf thuis!

8 Nieuws

NR. 49 | JANUARI 2018 Kijk voor het laatste Utrechtse nieuws op DUIC.nl

INTERVIEW KEES WENNEKENDONK

Over de hele wereld aandacht voor Zeynep Kees Wennekendonk gefotografeerd door Abdelkader Benali

Kees Wennekendonk is een multidisciplinair kunstenaar uit Utrecht. Hij tekent, fotografeert, schrijft liedjes, ontwerpt brillen en componeerde veel voor theater en film. Daarnaast organiseert hij kunstzinnige diners en concerten, allemaal in zijn atelier en huis in een werfkelder aan de Oudegracht.

Wennekendonk exposeerde vorig jaar op uitnodiging van Edwin Jacobs van maart tot mei zijn werk in het Centraal Museum en maakte daar de foto De verschijning van Zeynep.

Die bleek een schot in de roos.

De verschijning van Zeynep

Steegfiets

Nieuws 9

JANUARI 2018 | NR. 49 Kijk voor het laatste Utrechtse nieuws op DUIC.nl

Amelis, buffelhoorn, 2016

Jesse Holweg

'Ik ben natuurlijk eigenlijk ook geen fotograaf, maar kunstenaar'

Herenstraatfietser

W

ennekendonk liep met een projectleider van het Centraal Museum door het pand. Ze overleggen over de samenstelling van zijn expositie en besluiten een kop koffie te gaan drinken. Dan valt het oog van Wennekendonk op een prachtig beeld. Een Turkse schoonmaakster met een hoofddoek staat in een halletje. Hij blijft even staan en beseft: dít is geweldig. Even later loopt hij terug en vraagt de vrouw of hij haar mag fotograferen.

Het beeld zal later onderdeel worden van Wennekendonks expositie in het museum en is op meerdere manieren illustratief voor zijn manier van werken. Het beeld is een eigen verhaal, niet geënsceneerd en heeft een sociaal-maatschappelijke en historische waarde. “Het is in het museum gemaakt en toont gelijkenissen met andere kunst. Het wordt veel vergeleken met Het melkmeisje van Vermeer”, vertelt Wennekendonk enthousiast, met een vleugje trots.

De foto met de titel De verschijning van Zeynep haalt in Turkije alle landelijke tv-kanalen en kranten. Over de gehele wereld was aandacht voor het werk. Genoeg reden voor de nieuwe artistiek directeur van

Domballons

het Centraal Museum, Bart Rutten, om het werk aan te kopen voor de vaste collectie van het museum.

De kunstenaar doet veel verschillende dingen. Veel werk deed hij in het theater en bij de tv, waar hij muziek maakte en schreef voor anderen. Toen hij in een vergadering met het Utrechts Nieuwsblad werd gevraagd of hij nog iemand kende die portretten zou kunnen maken bij een reeks interviews, antwoordde hij dat de logica gebood te vertellen dat hij dat zelf zou kunnen doen.

Zijn handschrift viel in de smaak en hij kreeg de opdracht.

Wennekendonk verzekerde zich zo van een lange reeks portretten van allerlei bijzondere Utrechters. Dick Bruna (‘geïnteresseerd en open’), Ingmar Heytze (‘bevragend en intelligent’) of Sjarel Ex (‘met een gevaarlijke charme’), bij elk portret probeert hij iemand te tekenen zoals hij ze meemaakt. In 2012 werden 65 portretten in de collectie aangemerkt als cultureel erfgoed en aangekocht door het Utrechts Archief.

Wat gebeurde er toen je voorbijliep aan Zeynep?

“Alle bellen gingen rinkelen. Het is een soort signaal; ik ervaar en zie ineens iets. Mijn hersenen worden getriggerd en ik moet dan van mezelf een foto maken. De originele foto is niet dezelfde als het uiteindelijke resultaat. Ik haal geen dingen weg maar probeer het beeld wel precies zo te maken als hoe ik het zag. Dus dan moet je er nog wel mee aan de slag. Ik probeer een moment te vatten in één foto, maar een moment is nooit een tiende van een seconde die de foto duurt. Beleving vind ik zo’n vervelend woord, maak daar maar belevenis van. Het is een kleine film.”

Honderden mensen moeten aan de schoonmaakster in het museum zijn voorbijgelopen.

Waarom viel dat beeld jou wel direct op?

“Ik ben goed ontwikkeld in symboliek, heb daar gevoel voor. Ik denk dat ik een oog heb ontwikkeld doordat ik honderden portretten heb gemaakt. Je weet wat je wel en niet aantrekkelijk vindt. Ik ben altijd gefascineerd door dingen die je niet makkelijk kunt omschrijven of vinden. Een geheime lijn. Daar loop ik dan toevallig tegenaan en dat blijkt vaak in het alledaagse te zijn.

Als iets communiceert, of het nu een lied, gedicht, tekening, foto of ontwerp is, vind ik het interessant.”

Wat voor fotograaf ben jij?

“Ik ken fotografen die gaan ergens naartoe om te fotograferen. Dat doe ik niet. Ik gebruik de dingen die ik tegenkom. Overigens maakte ik de meeste foto’s in de serie Stadslicht met een iPhone. Ik ben natuurlijk eigenlijk ook geen fotograaf, maar kunstenaar. Ik ben bij een aantal vooraanstaande fotografen geweest om te vragen wat ze van mijn werk vinden. De ene noemt het potentieel interessant, de andere zegt: ‘er zitten wel wat aardige beelden bij’ en de derde zegt: ‘in alles zit iets magisch – jij hebt het’. Dit soort ‘snelle fotografie’ is ook moeilijk in te schatten.

Van mijn tekeningen weten we wat het is, maar de fotografie ontwikkelt zich enorm snel.”

Hoe wordt iemand multidisciplinair kunstenaar?

“Het is niet zo dat ik op mijn twaalfde dacht: ‘Weet je wat ik ga worden? Multidisciplinair kunstenaar!’ Het zijn allemaal dingen waar ik ontzettend veel plezier aan beleef. Toen ik opgroeide was ik al

Hamburgerlucht

veel bezig met tekenen en muziek.

Ik ging er vaak met mijn vader op uit om te tekenen. Hij nam me mee op de scooter en dan gingen we de natuur in. Op een bankje met potlood en papier. Daarnaast is muziek voor mij onontbeerlijk. Ik was twintig toen ik besloot te kiezen.

Ik koos voor muziek, want dat lag het dichtst bij mijn hart. Het beviel me slecht. Ik voel me fijner bij het beoefenen van veel verschillende dingen.”

Zijn alle disciplines die je hebt geprobeerd ook gelukt?

Lachend: “Nou, ik heb wel eens gedacht dat ik aardig kon dichten. Er zijn drie of vier best leesbaar, maar de rest is zéér matig. Dat laat ik nu dus maar over aan mensen die er verstand van hebben.”

Dit voorjaar komt er een expositie van Wennekendonk in de Stadsschouwburg Utrecht

10 Nieuws

NR. 49 | JANUARI 2018 Kijk voor het laatste Utrechtse nieuws op DUIC.nl

RAADVERLATERS

Marleen Stoker

‘Niet alles wat je wilt, lukt De gemeenteraadsverkiezingen staan bijna voor de deur: in maart 2018 mogen Utrechters opnieuw naar de stembus om te kiezen wie hen in het stadhuis vertegenwoordigt. Niet alle politici die dat op dit moment doen, zullen weer verkiesbaar zijn. Met deze mensen blikt DUIC terug op hun periode in de gemeenteraad van Utrecht en vooruit op wat zij na hun raadslidmaatschap gaan doen.

In deze editie: Steven de Vries van GroenLinks.

“I

k had twee doelen toen ik de politiek in ging. Ten eerste vond ik het bizar dat er geen enkele student in de gemeenteraad zat voordat ik er in 2010 in begon, terwijl dat een belangrijke groep in de stad is. Ik zag een soort gat in de markt en dat wilde ik vullen. Het andere doel was om meer aandacht te genereren voor de groene en duurzame stad, voor het milieu en de gezondheid van de mensen. Voor die tijd ging het daar in de raad weinig over, ook binnen GroenLinks niet.

Een concreet doel dat ik mezelf bij de start had gesteld, was studentenhuisvesting verbeteren. De wachtlijsten waren op dat moment veel te lang. Ik zat nog vol passie en ik had enorm veel zin om daarmee aan de slag te gaan. Toch zei wethouder Harry Bosch van de PvdA op dat moment gewoon ‘nee’. Het was voor hem geen prioriteit. Ik besefte op dat moment dat ik iets heel belangrijk kan vinden, maar dat dat niet betekent dat anderen dat ook vinden.

Dat was schrikken. Ik was even verdrietig, maar besloot vanaf dat moment elke gelegenheid aan te grijpen om dit probleem te agenderen. Twee jaar later ging Bosch weg, daarvoor in de plaats kregen we wethouder Gilbert Isabella, tevens van de PvdA. Hij maakte van studentenhuisvesting zijn topprioriteit. Zo kan het gaan in de politiek.”

Bieb op de Neude “Mijn doelen heb ik voor een groot

deel behaald. De representatie van studenten in de raad is nu stukken beter, evenals hun huisvesting, en er is veel meer aandacht voor groene onderwerpen. Ik ben trots op ons energie- en klimaatbeleid, maar het meest trots ben ik toch op mijn bijdrage aan de bibliotheek die in het oude postkantoor op de Neude komt.

Het project leek eerst onmogelijk, en dat werd me ook verteld, maar de realiteit is dat het over een jaar wel echt gaat gebeuren.

'Je ontmoet inspirerende burgers en minder leuk volk' Niemand had kunnen voorspellen dat het zou lukken, maar dat deed het toch – met steun vanuit de samenleving. De stad sprak en daar heb ik mazzel mee gehad. Er zijn nu eenmaal dingen die je als politicus niet kunt incalculeren. Er kan iets gebeuren in de stad, of er komt voor een bepaald onderwerp veel aandacht in de media. Daardoor kunnen dingen die onhaalbaar leken, ineens haalbaar worden. Daar-

tegenover staat dat er dingen zijn waarvoor je enorm je best doet die uiteindelijk niet de aandacht krijgen die ze verdienen.

Toch zijn er ook dingen waarvan ik denk: daar had ik meer op willen bereiken. Een van die zaken is prostitutie in Utrecht, een kwestie die ik de afgelopen vier jaar in mijn portefeuille had. Dat is een redelijk mislukt verhaal. Het feit dat het Zandpad nog steeds niet open is en dat er dus eigenlijk geen legale werkplek is voor de sekswerkers, vind ik heel erg. Met name voor hun eigen veiligheid en sociaaleconomische ontwikkeling is dat problematisch.

Ook het vuurwerkverbod is zo’n dossier. In de stad en ook elders in het land verandert de manier waarop wij tegen vuurwerk aankijken.

Van meer dan de helft van de mensen mag het allemaal op een andere manier, maar politiek gezien lukt het niet om die verandering door te voeren. De gemeenteraad is het nu niet eens met een meerderheid in de samenleving. Dat is bijzonder lastig.”

Ondervertegenwoordiging “Wat ook opvalt, is dat in de Utrechtse gemeenteraad bijna uitsluitend hoogopgeleide, witte mensen zitten.

De stad is toch een stuk meer divers op het gebied van etniciteit en sociaal-economische omstandigheden, maar mensen met een lagere opleiding zie je eigenlijk niet in de gemeenteraad. Dat is toch dertig tot vijftig procent van de stad die niet vertegenwoordigd wordt.

Toen ik nog woordvoerder was van de Utrechtse parken, mailden

de mensen die rondom het Wilhelminapark woonden mij bij wijze van spreken wekelijks over wat er beter zou kunnen rondom het park. Dat waren hoogopgeleide, rijke mensen die de weg naar de politiek heel goed weten te vinden. Maar voor mensen die bij Park Transwijk wonen, is dat een stuk minder eenvoudig. Zij kennen de weg naar het stadhuis niet en als politicus moet je je daar bewust van zijn. Ik vraag me af of iedereen in de raad dat is: hier heerst toch de gedachte dat iedere burger wil en kan participeren.

Het leukste aan mijn raadslidmaatschap vind ik dat ik de stad nu op een hele andere manier heb leren kennen. Daarnaast zijn de contrasten heel groot – de ene avond ben je op werkbezoek bij de tippelzone met de wijkagent, de volgende avond sta je op het gala van het Nederlands Film Festival. Je komt op mooie plekken en op nare plekken.

Je ontmoet inspirerende burgers en minder leuk volk. Je ziet dingen in de stad die je als bewoner niet zou meekrijgen.”

Pegida “Ik heb me ook wel eens onveilig gevoeld. Nadat er een aanslag was gepleegd op de noodopvang voor asielzoekers in Woerden bleken enkele daders ook betrokken te zijn bij de harde kern van FC Utrecht.

Toen heb ik mijn zorgen geuit over radicalisering van extreemrechtse jongeren in onze stad. Dat werd niet door iedereen in dank afgenomen, het leverde vervelende mailtjes op en berichten op social media. Dan

Advertentie JANUARI 2018 | NR. 49 Kijk voor het laatste Utrechtse nieuws op DUIC.nl

Nieuws 11

Utrecht ontdekt de rijkdom aan smaken

Paspoort

de vrijheid van keuzes

Naam: Steven de Vries (31)

de passie van topkoks

Partij: GroenLinks Jaren in de raad: 8 Portefeuilles: o.a. veiligheid, cultuur en onderwijs Straat: Keizerstraat, binnenstad Burgerlijke staat: gehuwd Kinderen: nog niet Leeftijd: 31 Studie: Milieuwetenschappen en Beleidssociologie

uiteindelijk ook’ kijk je wel iets vaker over je schouder.

Het heeft me in elk geval veel ervaring opgeleverd. Ik heb leren omgaan met tegenstellingen en teleurstellingen: niet alles wat je wilt, lukt uiteindelijk ook. Niet alles wat ik belangrijk vind, vinden anderen ook belangrijk. Ook zie ik in dat er niet altijd een perfecte uitkomst is.

In sommige gevallen is het kiezen tussen een aantal kwaden. Daardoor ben ik een stuk pragmatischer geworden.

'Ik dacht voordat ik de politiek in ging dat je mensen met je idealen kunt overtuigen' Ik dacht voordat ik de politiek in ging dat je mensen met je idealen kunt overtuigen. Dat is helaas niet waar. Men kijkt ook naar wat het ze concreet oplevert. Zo werkt dat nu eenmaal. Wat ik wel weet, is dat je absoluut een verandering teweeg kunt brengen. Kijk naar de politiehelikopter, de bieb op de Neude, het ijsprotocol van de Oudegracht waardoor we erop kunnen schaatsen als het lang vriest. Je moet goed

Utrecht is een beleving rijker.

The Wall langs de A2 herbergt een bijzonder restaurant.

Proeven, eten, genieten.

Daar draait het om bij FoodExplore.

Er valt wat te kiezen. Naar eigen smaak en lust.

Vanuit zo’n twintig keukens reiken de koks lekkernijen aan.

Vers van fornuis, mes of vuurplaat.

Zij putten voor de gerechten uit hun jeugd, hun moederland, hun fantasie. Dat levert een waterval aan smaken en kleuren op.

De gasten voelen zich verwend.

Zij bepalen hoelang ze willen genieten.

Hoeveel ze willen eten en drinken.

begrijpen hoe het werkt en hoe je samen met de lokale bewoners, de journalistiek en andere partijen ergens aan kunt bouwen. Je kunt het niet alleen.”

Politiek als middel “Politiek is dan ook slechts een middel om je idealen te verwezenlijken, daar blijf ik ook mee bezig als ik de gemeenteraad van Utrecht verlaat.

Ik ga door met mijn werk bij de PORaad, ik vind het heel leuk om met onderwijs bezig te zijn. Maar ik hou nu natuurlijk tijd over, en naast dat mijn vrouw het verschrikkelijk zou vinden kan ik me niet voorstellen dat ik straks iedere avond thuis op de bank zit. Ik ben nu dus op zoek naar iets leuks wat ik ernaast kan gaan doen. Iets waar de stad nog mooier van wordt.

Ook wilde ik meer tijd vrijmaken voor vrienden en familie, want de balans tussen werk en privé is de laatste jaren flink verstoord geraakt.

Ik blijf absoluut in Utrecht wonen – ik kan me niet voorstelen dat ik elders zou leven. Mijn vrouw en ik zijn pas een paar maanden getrouwd.

Mochten we een gezin starten, is het fijn als ik daar tijd aan kan besteden.

In dat geval verhuizen we misschien wel naar een huis met een tuin. We wonen nu midden in de binnenstad in een zijstraat van de Nobelstraat.

Ik prijs me gelukkig met alle bijzondere mensen die ik in deze stad heb ontmoet, de leuke gesprekken die ik heb gevoerd, de minder leuke gesprekken die ik heb gevoerd. Ik had het allemaal voor geen goud willen missen. Maar acht jaar is genoeg.”

Welkom maandag t/m donderdag en de zondag van 16.30 tot 22.00 uur* op vrijdag en zaterdag een half uurtje langer.

• Standaardtijd: 2 uur • Maandag t/m donderdag € 29,95 actie januari en febuari voor € 27,95 • Vrijdag t/m zondag € 32,95 actie januari en febuari voor € 29,95 • Bier, huiswijn en frisdrank inbegrepen • Een uurtje extra kost maar € 4,--

* Van 12 tot 2 uur is er een speciale lunchkaart.

Bijzonder, bijzonder betaalbaar bovendien.

O n td e k d e r ijkd o m aan s make n The Wall Utrecht | Hertogswetering 195 | 3543 AS Utrecht 030-7630888 | www.foodexplore.nl DUIC staand*.indd 1

17-01-18 14:57

Advertorial

Business Breakfast Club Utrecht voor Ronald McDonald Huis Utrecht Er is veel geld nodig voor de uitbreiding van het Ronald McDonald Huis Utrecht. Door de concentratie van specialistische zorg in het Wilhelmina Kinderziekenhuis en met de komst van het Prinses Maxima Centrum in Utrecht is de vraag toegenomen. Per mei 2018 opent het centrum voor kinderkanker naast het Wilhelmina Kinderziekenhuis.

Vanuit het hele land komen kinderen naar dit specialistische centrum voor behandeling. Meer ruimte in het Ronald McDonald Huis is hard nodig, want hier logeren de gezinnen van de patiëntjes die te ver wonen om dagelijks op en neer te reizen. Om een deel van het geld bijeen te brengen is de Business Breakfast Club Utrecht opgericht.

Meer vraag naar kamers Agatha Kleis is manager van het Ronald McDonaldhuis Utrecht. “Natuurlijk willen ouders, broers en zussen zo veel mogelijk bij hun zieke kind in het ziekenhuis zijn. Uit recent wetenschappelijk onderzoek bleek dat de aanwezigheid van familie het genezingsproces van zieke kinderen helpt.” In Ronald McDonald Huizen kan familie dicht bij het ziekenhuis logeren en zelf even op adem komen in een eigen kamer. Kleis: “We merken al sinds een aantal jaren, dat de vraag naar onze gastenkamers stijgt.” In 2017 hadden de 32 gastenkamers een bezettingsgraad van 96%. Het huis wordt gerund door 260 vrijwilli-

gers en vier FTE’s. Om aan de stijgende vraag te voldoen moeten er in 2020 25 kamers bijgebouwd zijn.

Een club vol energie Kleis: “De Ronald McDonald Huizen krijgen geen subsidie. De inkomsten komen uit particuliere giften en zakelijke sponsoren zoals bijvoorbeeld van McDonald’s, voor elke verkochte Happy Meal krijgt het fonds een euro. We zijn dus heel blij dat de Business Breakfast Club Utrecht opgericht is.”

Marijke Honing is sinds april franchisenemer van vijf Utrechtse McDonald’s restaurants en bestuurslid van de Business Breakfast Club Utrecht. “Het

Utrecht organiseert de elke eerste donderdag van de maand een ontbijt. Ondernemers kunnen voor 495 euro per jaar lid worden. Marijke Honing vertelt je er graag meer over. Je bereikt haar via marijke.honing@nl.mcd.com.

mooie van de Business Breakfast Club is dat je samenwerkt om iets heel concreets neer te zetten. Daarbij kom je andere ondernemers tegen dus het is ook goed voor je netwerk. We bestaan pas sinds oktober, maar er leeft nu al het gevoel dat we als ondernemers samen deze klus gaan klaren.”

Agatha Kleis: “Het is een businessclub waar genetwerkt wordt, maar je voelt ook de warmte omdat de leden het belang zien van het doel erachter.”

Honing: “Ik heb hier al veel ontmoetingen tussen ondernemers zien gebeuren. Zelf ontdekte ik dat mijn beeld van de Multicopy enorm verouderd was. Ik dacht dat je daar alleen voor kopietjes

moest zijn, maar tijdens het laatste ontbijt leerde ik dat ze veel meer doen. Zo heb ik heel makkelijk een partij gevonden die voor mij een raam-bestickering gaat verzorgen. En neem van mij aan dit zijn echt niet de enige zaken die gedaan zijn die ochtend.”

Kleis: Als lid van de Business Breakfast Club Utrecht betaal je 495 euro per jaar. Maar we zijn niet alleen op zoek naar geld, we versterken elkaar ook door kennis te delen. Daarnaast is het mogelijk om op andere manieren te helpen. Onze kamers worden bijvoorbeeld opnieuw ingericht door sponsor ‘Riviera Maison’. Zo kan een bedrijf ook helpen door ons kosten te laten besparen”.

Ivo Brandão ziet u graag bij zijn kraam met Potugese tapas op de Vredenburgmarkten

Hier proeven mensen ‘vakantie’ Je kunt zijn stand op de Vredenburgmarkt bijna niet voorbij lopen zonder een stukje Portugese chorizo te proeven. Enthousiast krijgen voorbijgangers een stokje met geurig gekruid vlees aangereikt. “Hier proeven de mensen ‘vakantie’, zegt Ivo Brandão, de eigenaar van True Tapas. De liefde voor de traditionele Portugese tapas wordt in zijn familie telkens doorgegeven aan de volgende generatie. Ivo: “Weinig vlees met veel smaak is de trend in deze tijd. Kleine stukjes vlees voor in de pasta of paella. Ik gebruik onze familierecepten, die je nergens kunt kopen.

Met Portugese kruiden die het eten niet te pittig of te droog maken, precies wat Nederlanders lekker vinden. Uniek in zijn stand is de chorizo barbecue (“Chourizo BBQ”).

Een keramiek schaaltje dat je op tafel kunt zetten. Vuurtje onderin, stukjes chorizo er bovenop. “Toeristen komen hier speciaal op af, zo populair is de kleine barbecue geworden. Handig in een land waar je niet iedere dag buiten kunt eten,” lacht de Portugees die door de liefde naar ons land is gekomen, waar hij nu met zijn Nederlandse vrouw en dochter woont.

Vredenburgmarkt do & za van 8.00u t/m 16.00u zie ook www.vredenburgmarkten.nl

ALLEMAAL UTRECHTERS – KANAKO IMAI

UIT MET DUIC

Fenna Riethof

Robert Oosterbroek

‘Nederlanders hechten meer waarde aan vrije tijd dan Japanners’ Allemaal Utrechters is een reeks interviews met onze in het buitenland geboren stadsgenoten. We vragen ze naar hun achtergrond en hun ideeën over Utrecht en tonen zo de diversiteit van onze stad. We streven ernaar alle Utrechtse nationaliteiten te portretteren. Deze keer: Kanako Imai (34) uit Japan.

Jesse Holweg

UTRECHT VOLGENS

E Directeur Spoorwegmuseum

Nicole Kuppens Na het vertrek van Marten Foppen in mei werd Nicole Kuppens (49) interim-directeur van het Spoorwegmuseum. Tegenwoordig mogen we ‘interim’ weglaten. Kuppens is relatief nieuw in Utrecht, maar is wel enthousiast over de stad.

Wat deed je vóór deze baan?

“Mijn achtergrond ligt in het bedrijfsleven, daarin heb ik vijftien jaar gewerkt.

Daarna heb ik tien jaar in het cultureelmaatschappelijke veld gewerkt, waarvan 7,5 bij het Stedelijk Museum in Amsterdam.”

Wat maakt het Spoorwegmuseum zo bijzonder?

“Ik ben onder de indruk van de collectie, die is prachtig, maar vooral ook van de onderscheidende manier van presenteren.

De manier waarop het Spoorwegmuseum het verhaal van de spoorwegen in Nederland vertelt is werkelijk uniek.”

Wat zijn jouw doelen?

“De vorm die het Spoorwegmuseum gebruikt om een verhaal te vertellen is succesvol, dus die wil ik graag aanhouden.

Verder is het mijn ambitie dat ieder schoolkind in de regio minimaal één keer met school een bezoek brengt aan het Spoorwegmuseum. Vorig jaar is het Techlab geopend waar kinderen van alles kunnen leren over de techniek achter de trein. Er is ook een schoolprogramma ontwikkeld.”

En wat brengt de toekomst voor het museum?

“Het komend jaar is vooral een jaar van jubilea. In maart zijn tijdens de expositie Modeltrein Expo On traXS voor de tiende keer de modelbanen van Europa te zien, in mei is het de tiende keer dat Thomas de Stoomlocomotief te gast is in het museum, en dit jaar vieren we vijftig jaar NS Design met een expositie. Op 4 juli opent een prachtige nieuwe presentatie van onze modeltreinen.”

Eerste keer Utrecht “In mijn studententijd ging ik nog wel eens stappen in Utrecht, vaak gingen we naar de Woolloomooloo. Maar dat is voor mijn gevoel al heel lang geleden.”

Tot rust komen “Als ik vanuit mijn kantoor uit het raam kijk, zie ik Park Lepelenburg. Op mooie dagen komen veel mensen daar genieten van de zon. We hebben er met de collega’s wel eens gepicknickt, heerlijk.”

Culinair genieten “In de buurt van het Spoorwegmuseum zijn genoeg leuke plekken te vinden om lekker te eten. Onlangs heb ik echt genoten bij restaurant L’Ami Jac in de Burgemeester Reigerstraat. Maar een broodje op het terras van Broodnodig, bij de spoorwegovergang achter het Spoorwegmuseum, is ook aan te bevelen.”

13

Lekkerste biertje “Als je de kroeg in gaat is het gezelschap het belangrijkste. Met het managementteam van het Spoorwegmuseum heb ik genoten van bier en bitterballen bij café de Refter in de Nagtegaalstraat. Vooral de garnalenkroketjes waren uit de kunst!”

Leukste avond “Voor de kerst heb ik samen met mijn goede collega Bart Rutten van het Centraal Museum de ervaringen van het eerste half jaar uitgewisseld in café De Zaak. Een fijne plek voor een avondje uit.”

Mooiste herinnering “De huldiging van de dames van het Nederlands voetbalelftal in Park Lepelenburg was geweldig. Het was één groot feest hier voor de deur.”

Trots “Dat de Utrechtse musea samen meer dan 1,2 miljoen bezoekers trekken!”

Beste optreden “Ik woon in Amsterdam dus ga meestal daar naar optredens. Mijn favoriete maand is juni vanwege het Holland Festival dat daar plaatsvindt. De kinderen zet ik geregeld af bij TivoliVredenburg, maar de bands waar ze naartoe gaan ken ik echt niet.”

en paar Japanse Utrechters die in augustus 2017 op de Westerkade langs het voormalige restaurant Vaartsche Rijn kwamen, klopten nieuwsgierig aan. Op het raam was in Japanse tekens ‘Kounosuke’ op het raam geplakt – de achternaam van de oprichter van elektroproducent Panasonic, die net als Kanako uit de plaats Wakayama komt – en binnen werd geverfd. Kanako Imai en haar man verwelkomden de nieuwsgierigen en legden uit: hier komt ons Japans restaurant. Een paar Japanners boden gelijk hun diensten in de keuken aan. Kanako vertelt stralend en in gebroken Engels dat ze hen heeft aangenomen.

“Het eten moet namelijk écht Japans worden bereid. In Utrecht zitten wel een fusion-restaurant en sushirestaurants, maar nog geen zaak met ‘authentiek’ Japans streetfood.” Service en gastvrijheid zijn minstens zo belangrijk als het eten. “We willen de Utrechters laten zien wat de Japanse gewoontes zijn, zoals je dienstbaar opstellen.

We willen een brug slaan tussen de twee culturen. So far, so good, want elke avond zitten we volgeboekt.”

Dat vindt ze leuk aan Nederlanders. Dat ze opener staan voor nieuwe culturen dan Japanners. “Ze zijn altijd aardig en vragen naar de authentic ways.” Van de Japanse service kan Nederland soms ook best wel wat leren, geeft ze toe. “Als je hier een professional iets vraagt, weten ze vaak het antwoord niet en verwijzen ze je door naar een collega.

In Japan kan iedereen binnen een bedrijf ál je vragen beantwoorden.”

Ze heeft ook ontdekt dat het postbezorgsysteem niet even strak is geregeld als in Japan. “Post is altijd op tijd – net als de trein trouwens. Toen ik pakketjes bestelde uit Japan voor het restaurant, was het binnen Nederland onduidelijk waar ze zich bevonden en wanneer ze zouden aankomen. Ik was gewend dat je de bezorger zelf kon bellen om

CHTERS

TRE ALLEMAAL U

die vragen te stellen. De postdienst werkt in Japan ook elke dag van het jaar, elk uur van de dag. Nederlanders hechten meer waarde aan vrije tijd. Dat vind ik ook wel goed.”

Duitsland Hoe is Kanako in Nederland terechtgekomen?

Ze wilde op de middelbare school graag een break van het harde leren en een tijdje niet ‘één van de veertig’ binnen een klaslokaal zijn. Het was echter wel cruciaal dat ze zou gaan studeren, want zonder studie kun je in Japan geen ‘goed’ leven leiden. Ze besloot om éérst een jaar op uitwisseling te gaan, naar Europa. Haar moeder had gehoord van een land genaamd Duitsland, waar de mensen beleefd zijn en op tijd komen. Kanako kwam er in een gastgezin en had een geweldige tijd. Vier jaar later, tijdens haar studie in Kyoto, had ze de kans een jaar in het buitenland te studeren. Ze twijfelde niet en ging terug naar haar geliefde Duitsland.

Na haar afstuderen werkte Kanako een tijdje in een Japans bedrijf, onder meer hielp ze restaurants bij het ontwikkelen van menukaarten. Maar ze wilde terug naar Europa.

Daar zag ze zich wel een restaurant runnen.

Het bleek dat een visum vrijwel overal in Europa lastig was te krijgen, maar in Nederland niet, omdat dat een speciale band met Japan heeft. “Nederland lijkt ook een beetje op Duitsland en mensen spreken goed Engels.”

Zonder ‘Danny en Stijn’, voormalige eigenaars van het vroegere Vaartsche Rijn en nu nog eigenaars van BROEI! aan de overkant, was het opstarten moeilijker geweest. “Ze waren heel behulpzaam en hebben ons helemaal uitgelegd hoe de restaurantbusiness in Nederland werkt.” Het doel van Kanako en haar partner is om over een tijdje nog een restaurant te openen ergens in Nederland.

De reeks is een samenwerking van DUIC en Culturele Zondagen, mogelijk gemaakt door Stichting Dialoog en Gemeente Utrecht. Jezelf of iemand anders aanmelden voor deze rubriek?

Dat kan! Mail naar redactie@duic.nl

Grootste ergernis “Omdat het nog steeds mijn wittebroodsweken zijn hier in Utrecht ben ik nog niks tegengekomen wat me werkelijk ergert. Vraag het me over een jaar nog maar eens!”

Utrecht mist...

“Niets. Utrecht heeft alles wat het nodig heeft.”

Weekendje Utrecht “Ga eerst naar het recent verhuisde BAK aan de Pauwstraat en combineer het met een museumbezoek. Ik moet zelf bijvoorbeeld nog naar de Luther-tentoonstelling in Museum Catharijneconvent. De tentoonstelling over Pyke Koch in het Centraal Museum is ook zeker de moeite waard.”

Naam Kanako Imai Land, plaats Japan, Wakayama Geboortedatum 28-09-1983 Levensmotto ‘Streef naar je eigen geluk, ook zodat je

en familie gelukkig kunnen zijn’

Utrecht is...

“Een stad in beweging, waar momenteel van alles gebeurt. Het toerisme is groeiende en er is een actieve en bewegende culturele sector. Ik vind het onwijs leuk om daar onderdeel van te zijn.”

Aantal mensen met (alleen) een Japans paspoort in Utrecht in 2017: 125 (bron: Basisregistratie Personen/BRP)

Deze landen zijn de Afghanistan revue gepasseerd: Aruba Australië Bangladesh Bolivia Brazilië Canada Chili Colombia Denemarken Duitsland Ecuador Engeland Estland Ethiopië Frankrijk Griekenland Hongarije Ierland India Indonesië Irak Iran partner Italië Japan Liberia Litouwen Macedonië Nicaragua Noord-Ierland Oostenrijk Peru Polen Roemenië Rusland Senegal Spanje Suriname Syrië Taiwan Turkije Venezuela Verenigde Staten Zuid-Afrika Zuid-Korea Zuid-Soedan Zweden

14

UIT MET DUIC

HETZELFDE MAAR DAN ANDERS

5 x een frisse neus halen Bier en Appelsap is een online magazine voor ouders in de regio Utrecht met tips om met je kinderen op pad te gaan. Bier en Appelsap houdt van horeca, cultuur, natuur en geeft elke week een overzicht van de leukste weekendtips! Waar kun je in en rond Utrecht naartoe voor een wandeling of buitenuitje? Vijf leuke plekken op een rijtje.

Wil je meer tips om met je kids op pad te gaan? Kijk dan op bierenappelsap.nl

Kabouterpad Lunetten Fort Lunet IV is gelegen in een groot stadspark te Utrecht nabij verkeersplein Oudenrijn. Het ligt midden tussen de wijken Hoograven en Lunetten, wat het een ideale plek maakt voor een eindbestemming van een wandeling of fietstochtje. In de stad maar toch buiten. Je kunt wat drinken in het café en voor de kinderen is er zelfs een kabouterpad op het fort!

Hoeve Wielrevelt Parkeer je auto aan de Thematerweg, steek over en loop een avontuurlijke wandelroute voor het hele gezin door de weilanden van het Wielrevelt. Onderweg steek je slootjes over met een trekpontje, wiebelplanken en stapstenen. De route is geschikt voor kinderen vanaf zes jaar. Ook kun je bij Hoeve Wielrevelt even kijken bij de koeien, kippen en konijnen of in het theehuis wat drinken.

Oude Liesbosweg 68, Utrecht fortlunet4.nl

Thematerweg 10, Haarzuilens hoevewielrevelt.nl

Dierenvriendjespad Het Dierenvriendjespad is een speurtocht van Staatsbosbeheer, speciaal voor kinderen. Het bestaat uit een rugzak met opdrachten waarbij je spelenderwijs zelf ontdekt en beleeft wat er in de natuur te vinden is. Daarbij zijn de opdrachten zo opgesteld dat dieren de natuur laten zien aan de kinderen. Je kunt de rugzak halen bij het Beauforthuis, wanneer het café geopend is. De kosten zijn 2,50 per kind.

Beauforthuis Austerlitz, Woudenbergseweg 70, Austerlitz (bij Zeist) beauforthuis.nl

KENNER TIPT

Tip: d check voor je op pa site of gaat altijd de web n de Facebook-pagina va satie voor betreffende organi gen of eventuele wijzigin annuleringen.

Schaapskooi Heidestein De oude potstal uit 1884 is ingericht als informatiecentrum. Op het open veld rond de schaapskooi lopen Drentse heideschapen.

Deze worden ’s winters bijgevoerd. Vanaf de ingang aan de Prinses Margrietlaan in Zeist volg je de bordjes ‘Schaapskooi’.

Op zondagmiddag van 13.30 tot 16.30 is het bezoekerscentrum geopend en kun je er koffie, thee of warme chocolademelk drinken.

Om 15.30 uur kun je in de winter helpen met het voeren van de schapen. Ook is er een ‘beestenbos’ (kort wandelpad), waar kinderen op zoek kunnen naar allerlei dieren die in het bos voorkomen.

Castellum Hoge Woerd Bij Castellum Hoge Woerd kun je Steede Hoge Woerd bezoeken. Bekijk de dieren en speel in de natuurspeeltuin.

Loop over de muur van het Castellum en drink na afloop een warme chocolademelk in het CastellumCafé.

Hoge Woerdplein 1, De Meern castellumhogewoerd.nl

Prinses Margrietlaan, Zeist

Wat Tentoonstelling Disclosure, van HKU-studenten

MARCEL GIELING kunstkenner

Waar Kunstliefde, Nobelstraat 12 A; Academiegalerie, Minrebroederstraat 16 Wanneer Vrijdag 19 tot zondag 28 januari

EXPOSITIE

Openingstijden

Disclosure: toekomstmode Voor liefhebbers van avant-garde mode is er op twee, dicht bij elkaar gelegen, locaties te zien hoe een aanstormende generatie modeontwerpers naar de toekomst kijkt. In de Academiegalerie en Kunstliefde tonen 25 derdejaarsstudenten van HKU Fashion Design, draagbare, maar zeker ook experimentele en heerlijk eigenwijze modeontwer-

Zie kunstliefde.nl en academiegalerie.nl pen. Misschien zijn ze wel een voorbode van wat mannen en vrouwen in pakweg 2025 dragen. De opleiding omvat meer dan ontwerpen, knippen en naaien. Ook zijn fotografie, film en installaties onlosmakelijke onderdelen van de modewereld, dus worden die ook getoond. Ik zou tegen alle modefreaks willen zeggen: ga kijken! Toegang is gratis.

Ontwerp van Melanie Hazeleger

Advertenties

Volksuniversiteit Utrecht Waar samen leren het best is!

195 cursussen voor ontspanning of carrière: 17 talen van beginners tot (ver) gevorderden.

NT2 nu voor € 50,- per cursus (zie site voor voorwaarden).

Verder: Bedrijfsgericht, Creatief, Kunst & Cultuur, Muziek, Literatuur/poëzie, Culinair, Filosofie en Body & Mind.

Les- of vergaderruimtes te huur op een fantastische locatie!

www.volksuniversiteitutrecht.nl

Plaats voor nieuwe patiënten!

Catharijnesingel 77, 3511 GN Utrecht 030-231 9625

info@oelp.nl

oelp.nl

UIT MET DUIC

Uittips

15 Laurine Slingerland

Streetart Tour 21 januari Altijd haast als je op de fiets zit? Dan is dit je kans om eens goed om je heen te kijken. De Streetart Tour gaat langs diverse muurschilderingen en graffiti-plekken. Fiets langs de pareltjes van Utrecht en krijg uitleg en achtergrondinformatie van een lokale gids. De tocht duurt van 11.00 tot ongeveer 13.00 uur, deelname bedraagt 12,50 euro per persoon. Opgeven kan door naar greetingsfromutrecht@gmail.com te mailen.

Tussen je oren

Facebook: Greetings from Utrecht Laurine Slingerland

Parnassos presents 26 tot en met 28 januari

WIE BEN JE? Tom Rommes (20), student Rechte WAT LUISTER JE? 505 van Arctic Monkeys

Tijdens dit driedaagse festival staan de cursisten van Parnossos Cultuurcentrum in de spotlights.

Iedereen, van singer-songwriters tot fotografen, wordt gepresenteerd. In het hele gebouw is kennis te maken met de cursussen beeldende kunst, dans, schrijven, fotografie, muziek en theater. Wie onder de indruk is van de sfeer en de talenten, kán zich gelijk inschrijven voor de nieuwe cursussen, die 12 februari beginnen. Van vrijdag 20.00 tot zondag 18.30 uur staan de deuren wijdopen – entree is gratis.

uu.nl/parnassos

Finale Poetry Slam NK 26 januari Als er maar niemand ‘dicht’klapt... ‘Slamdichters’ gaan op het podium de strijd met elkaar aan. Ze dragen in een paar rondes hun eigen werk voor binnen een bepaalde tijd. Het publiek en de jury bepalen wie in de grote finale staan. Acht finalisten strijden vanaf 20.00 uur in de zaal Cloud Nine in TivoliVredenburg om de titel Nederlands Kampioen Poetry Slam 2018. Tickets zijn online vanaf 14 euro te krijgen.

tivolivredenburg.nl

“Toen ik met mijn vrienden op vakantie was, gingen we met de auto heel Griekenland door. We draaiden continu muziek, ook veel andere nummers van de Arctic Monkeys. Ik was de enige die dit nummer kende, maar toen ik het voor het eerst liet horen vond iedereen het te gek. Sindsdien luisteren we het heel vaak.”

Sneeuwbal Winterfestival 27 januari

WIE BEN JE? Eline Kuijpers (19), student Liberal Arts and Sciences WAT LUISTER JE? Góðan Daginn van Sigur Rós “Dit nummer is van een IJslandse band en niet heel bekend. Ik luister er altijd naar als ik op vakantie of in de bergen ben. Tijdens mijn reis door Nepal stond dit nummer vaak op repeat. Het is rustig en mooi, waardoor ik helemaal blij, vrolijk en gelukkig word.”

Met dit festival heb je geen wintersport nodig! Vijf overdekte gebieden laten het echte winter- én festivalgevoel opborrelen. De line-up is stevig, met techno en après-ski en alles ertussenin.

De echte wintersporters kunnen zich te goed doen aan een heerlijke bratwurst of een beker glühwein. Waggel in je foute skipak om 14.00 uur naar Park Transwijk en om 23.00 uur opgewarmd terug naar huis. Tickets (online te koop) zijn zo’n 38 euro.

sneeuwbalfestival.nl

Skatepark Utrecht: vijfjarig jubileum 26 en 28 januari Skatepark Utrecht wordt vijf jaar.

Vrijdagavond vanaf 18.00 uur is het dus feest, met een crewbattle, een wedstrijd om de beste trick, breakdance battles, karaoke en nog veel meer. Aansluitend is er een afterparty tot in de late uurtjes. Op zondag is het open huis en kun je vanaf 13.00 uur onder andere je eigen ‘cruizer skateboard’ maken, skatespullen scoren op de rommelmarkt of meedoen aan een skateboardclinic

skateparkutrecht.nl

16

UIT MET DUIC

DE KLASSIEKER – CAFÉ AVERECHTS Fenna Riethof Robert Oosterbroek

v.l.n.r.: Erik Honkoop, Rune Poortvliet en Reyn van den Berg zijn vrijwilligers bij café Averechts

In de jaren tachtig was café Averechts, dat binnenkort 35 jaar bestaat, politiek geëngageerd. Een ‘links nest’. Tegenwoordig is het alleen nog geëngageerd. En hoe: iedereen werkt er vrijwillig en de fooienpot gaat elke twee maanden verdubbeld naar een zorgvuldig gekozen goed doel. Deze maand is dat een project in Oost Oeganda dat locals helpt zelfvoorzienend te worden.

V

35 jaar een ‘links nest’

VD-politicus Halbe Zijlstra (tegenwoordig de minister van Buitenlandse Zaken) zat eens aan de bar van Averechts te mopperen dat hij zich niet thuis voelde in ‘zo’n links gesubsidieerd nest’ – hij was uitgenodigd door collega’s van de PvdA die er wel eens borrelden of vergaderden. Erik Honkoop, één van de medewerkers van Averechts (op de foto links), stond achter de bar toen de rechtse politicus zijn ongenoegen uitsprak. “Hij dacht”, vertelt Erik, “dat Averechts profiteert van de samenleving.” In werkelijkheid is het café een non-profitorganisatie en krijgen we geen cent subsidie. “We geven juist geld weg. Dat was een liberale verrassing voor hem. Ik geloof niet dat hij ooit is teruggekomen.”

Erik werkt al zeventien jaar als vrijwilliger voor Averechts, dat dit jaar 35 jaar bestaat.

Twaalf jaar geleden kwam Reyn van den Berg (foto: rechts) erbij. Hij zit in het bestuur en leidt alles in goede banen. “Het kan hier nogal chaotisch zijn”, zegt hij grijnzend. “Er zijn rond de vijftig vrijwilligers elke maand in meer of mindere mate actief, en er zijn veel commissies. Zoals de muziekcommissie en de kunstcommissie.” Een van de jongere vrijwilligers is Rune Poortvliet, zij doet de intakegesprekken met mensen die willen komen helpen. Zij vertelt dat Reyn een belangrijke rol vervult. “Omdat iedereen gratis werkt, moet er iemand zijn die soms achter de mensen aan zit.”

Erg belangrijk is de Fooienpotcommissie.

Via een stemming beslissen de leden welk goed doel gedurende twee maanden centraal staat. Het bedrag dat aan het eind van de pe-

riode in de fooienpot zit, wordt verdubbeld vanuit de winstpot en gedoneerd. Zo’n goed doel kan een stichting zijn voor straatkinderen in India, of een kinderwoonboerderij in Ethiopië. Een klein deel van de winst die Averechts maakt, is voor inkopen en onderhoud.

Druk druk druk In 1983 was er een groepje ‘idealisten’ dat wel eens avonden organiseerde in een voormalige wijnhandel en -proeverij. Er werd geborreld, gedanst en over politiek gepraat. Tegenwoordig is het een yuppenbuurt, maar vroeger was het een arbeiderswijk met af en toe een verdwaalde student. Om verbinding te brengen in de buurt en vanuit grotere idealen richtte het collectief het café en stichting Averechts op. Het werd letterlijk een verzamelpunt voor linkse demonstranten; bussen kwamen voorrijden en na een demonstratie kwam iedereen terug om een borrel te drinken. Dat politieke fanatisme is verleden tijd. Jammer, vindt de jonge Rune. “Als ik ergens tegen ben, zou ik niet weten waar ik naartoe moet.” Erik: “Tegenwoordig zet je online een handtekening.”

Averechts is een van de weinigen in zijn soort in Nederland en is financieel gezond.

Reyn, Rune en Erik denken dat een nieuw dergelijk initiatief het niet zou redden in deze tijd.

Reyn: “Iedereen werkt en heeft het druk. Als je je diensten hier aanbiedt heb je veel vrijheid en inbreng, maar er wordt wel verwacht dat je ook soms komt werken als het minder goed uitkomt.” Er zijn nog altijd genoeg mensen die daartoe bereid zijn. Omdat ze aan Averechts verknocht zijn, zegt Reyn. “Vaak zijn het ca-

fégangers die hier een deel van hun sociale leven hier hebben opgebouwd. De tappers zijn belangrijk – maar vergeet zeker niet de mensen achter de schermen, die toiletrollen halen, het vuilnis buitenzetten, of inkopen doen.”

Ook het cafépubliek is divers. Dat komt door het open karakter van de kroeg, verklaart Reyn. “We hebben verschillende vaste avondprogramma’s. Mijn favoriet is de maandelijkse bluesavond. Een band van vaak oude knarren treedt op en er zijn danslessen. Iedereen danst met elkaar, de sfeer is geweldig.” Er is bijvoorbeeld ook een ADHD-avond en ‘Café TrösT’, voor mensen die iemand zijn verloren en daarover willen praten. De avonden staan in het teken van verbinding. Rune: “Ook mooi was een avond voor Syrische asielzoekers uit heel Nederland. Ze konden praten en gingen samen muziek maken. Er werd gehuild en gelachen.”

Ze verlaat het gesprek om de telefoon op te nemen en komt enthousiast terug: “Malawi wil ons bedanken.” Ze legt uit dat Averechts ook het geld weggeeft dat aan het eind van het jaar eventueel over is. Bij het ‘weggeefspel’ mogen medewerkers het bedrag in de vorm van Monopoly-briefjes verdelen onder drie goede doelen van het voorgaande jaar.

“In april ging de pot naar een goed doel voor Malawi. Dankzij het spel ontvingen zij laatst een extraatje.”

Utrechtse goede doelen De inbraak van afgelopen november, waarbij duizend euro werd gestolen, leverde ook iets positiefs op: brouwerijen uit de regio doneerden bierfusten aan Averechts. Daarnaast heeft een anonieme gever het gestolen bedrag op Averechts rekening gestort. Binnenkort zal de kroeg iets teruggeven aan Utrecht, wat eigenlijk al langer op de planning stond.

Reyn: “We selecteren zeven lokale goede doelen die zich elk gedurende een maand mogen profileren binnen Averechts. Bijvoorbeeld met muziek of praatavonden. Binnenkort lanceren we de reclamecampagne. Elk goed doel mag zich aandienen!” Ook in dit geval wordt de fooienpot verdubbeld. Ook is er elke maand een eindfeest. De ‘Utrecht-maanden’ beginnen in mei, na het 35-jarige jubileum van Averechts. Er is een speciale commissie voor in het leven geroepen – zodat Reyn nog meer heeft om te besturen.

Binnenkort gaat hij een muur isoleren om de buren wat meer te sparen en zodat het volume op feestjes (weer) omhoog kan. Ook Erik is voorlopig zoet, hij is nieuw meubilair aan het maken. Averechts krijgt namelijk een nieuwe, frisse look. Om hopelijk weer 35 jaar op volle toeren door te kunnen.

UIT MET DUIC

17

JETTE & JILDOU DRINKEN KOFFIE BIJ LUC.

Jette Pellemans & Jildou Fabriek

Koffie in de jungle De ‘urban jungles’ zijn niet weg te slaan uit de Utrechtse horeca, van die tenten waar het volhangt en staat met planten en ander groen. In de ‘binnentuin’ van Luc., café-restaurant op het Voor Clarenburg, zochten wij naar een leuke koffieplant.

O

ké, die vonden we uiteraard niet, maar van het eindproduct – een kop koffie – hebben ze bij Luc. genoeg. Het is zo’n tent waar je de hele dag kunt vertoeven, van ontbijt tot diner en met cocktails en koffie tussendoor. Er zijn meerdere verdiepingen, waarbij je door de open trappen vrijwel altijd overzicht hebt over de hele zaak. Wel uitkijken dat je daarbij niet struikelt over de zwarte kat die zichzelf af en toe over de treden drapeert.

Stug melkschuimtoefje Uit de lange lijst koffieopties op de menukaart plukken we allereerst een espresso-macchiato en een cappuccino. Laatstgenoemde krijgt een zes van ons: hij is wat waterig van smaak. De espresso-macchiato is ronduit mislukt. Het melkschuimtoefje ziet er nog goed uit, maar is in werkelijkheid zo stug, dat je de espresso er zo onderuit drinkt. Het schuim blijft

beteuterd onder in het kleine kopje liggen.

Dan maar even om ons heen kijken, er valt genoeg te zien. Ondanks dat de entree van Luc. wat bescheiden is – je zou in je haast op weg naar de stad zo aan de pijpenla voorbijlopen – is het interieur daarachter een ware oh- en ah-trekker. Hier heeft iemand met veel zorg een interieur samengesteld met, zoals gezegd, veel planten, maar ook leer en hout. De kleur op de muur beoordelen wij als ‘petrol’. Het geeft een bijzondere sfeer waarvan we zo 1-2-3 niet kunnen bedenken hem bij een andere tent te hebben gezien.

Carrot cake of clubsandwich?

Voor taart bij de koffie zijn er drie opties: cheesecake, carrot cake en appeltaart. Niet bijzonder origineel, maar wel genereus in afmeting. Deze carrot cake heeft de grootte van een clubsandwich! Da’s nog eens waar voor je geld. De appeltaart heeft

foto: Sanne Peper

Romeo en Julia

Romeo en Julia, wie kent ze niet? Deze Shakespeareklassieker is misschien wel een van de meest vertelde liefdesverhalen in de theatergeschiedenis. Het stuk weet al eeuwenlang steeds opnieuw te raken en te inspireren. Bij Theater Kikker is de Romeo en Julia van Regisseur Marcus Azzini (Angels in America, On the Road) te zien.

In een wereld waarin iedereen zich laat leiden door geweld, vechten de jonge Romeo en Julia voor hun liefde voor elkaar.

Zoals Romeo en Julia een antwoord zoeken in hun liefde zoekt Azzini naar nieuwe antwoorden en ontdekkingen in dit klassieke drama. Waar gaat dit stuk dat een onmogelijke liefde toont nu eigenlijk echt over? Waar komt de haat vandaan? En is het naïef om te denken dat we haat met liefde kunnen bestrijden?

Azzini kiest voor een talentvolle spelersgroep van jonge acteurs.

Diewertje Dir en Abe Dijkman zijn de gedroomde Julia en Romeo.

Met behoud van de originele poëzie herschrijven Jan Hulst en Kasper Tarenskeen deze toneelklassieker tot een nieuw verhaal dat wij allemaal kennen.

Di 23 t/m do 25 januari

Romeo en Julia Toneelgroep Oostpool THEATER KIKKER [20.00]

theaterkikker.nl

Volg Jette & Jildou drinken koffie ook op Facebook en Instagram! Like en wees als eerste op de hoogte van waar Jette & Jildou deze keer koffie gaan drinken.

LITERATUUR

DIVERSEN

MUSEA & EXPOSITIES

Vr 26 jan

Vr 26 t/m zo 28 jan

t/m zo 28 jan

TIVOLIVREDENBURG [20.00]

PARNASSOS

literatuurhuis.nl / tivolivredenburg.nl

www.uu.nl/parnassos

MUSEUM CATHARIJNECONVENT [DI T/M ZO] catharijneconvent.nl

NK Poetry Slam

THEATER

een iets schappelijker formaat, maar oogt een bee tje dof. Ze zijn lekker, maar niet bijzonder. Voor het tweede rondje koffie bestellen we een americano en een flat white. De americano is wat muf. Die flat white daarentegen is prima op smaak, met goede verhoudingen en lekker sterke koffie.

Voor de koffie hoeven we dus geen enorme omfietstocht in te zetten, maar toch hebben we het best naar ons zin bij Luc. Onder het grote dakraam tussen de planten op de velours bank, krijgen we een licht buitenland-in-eigen-stadsie-gevoel. En ze hebben ook een fijne cocktailkaart. Gaan we die volgende keer proberen.

Op vrijdag 26 januari strijkt de finale van het NK Poetry Slam weer neer in TivoliVredenburg. De acht beste slamdichters strijden om de titel Nederlands Kampioen Poetry Slam 2018, duizend euro prijzengeld en de Gouden Vink Wisseltrofee. Welke slammer overtreft in tekst en performance?

Dat bepaalt het publiek samen met de jury bestaande uit Peter Verhelst, Fresku en Charlotte Van den Broeck.

Parnassos presents

Tijdens het laatste weekend van januari bruist het in cultuurcentrum Parnassos van cultuur, talent en creativiteit. Dat weekend staan de cursisten in de spotlights. Van singer-songwriter tot fotografie, van dans tot kleinkunst en van illustreren tot accordeon, het komt allemaal voorbij. Niet alleen op het podium, maar ook op de muren laten de cursisten zien wat ze in huis hebben, met exposities van de beeldende en fotografiecursussen.

Op 31 oktober 2017 was het 500 jaar geleden dat Maarten Luther zijn 95 stellingen aan de kerkdeur in Wittenberg bevestigde, waarmee hij de grootste revolutie in de Europese kerkgeschiedenis ontketende. In Museum Catharijneconvent is nog tot 28 januari dé tentoonstelling te zien over deze veelbesproken ‘man van het jaar’, de onbekende man achter de icoon van 500 jaar Reformatie.

tivolivredenburg.nl

Op zijn vijftigste verjaardag had Otis Gibbs geen zin in een feestje.

In plaats daarvan nam hij een plaat op. Gewoon thuis in zijn woonkamer in Nashville. Het werd de beste verjaardag van Otis.

Met het album ´Mount Renraw´ als resultaat. Een plaat in de beste Amerikaanse folk-tradities.

Op 2 februari treedt hij op in TivoliVredenburg.

Afknapmomentje De koffie is niet echt het omfietsen waard.

Pulse / foto: Lenny Oosterwijk

Utrecht is een stad vol muziek.

Je kunt onder andere naar deze concerten en optredens:

Wo 24 jan

Vrije Geluiden Live TIVOLIVREDENBURG [20.00]

Vr 26 jan

Serenade - Joris Linssen & Caramba PODIUM HOGE WOERD [20.30]

Za 27 jan

Nederlands Kamerkoor, Ralph van Raat en Bobby Mitchell

Vr 2 feb

TIVOLIVREDENBURG [20.15]

Unique Selling Point Het interieur is Instagramwaardig.

Luther

MUZIEK

Otis Gibbs

Luc.

UITACTIE

Win 1 X 2 vrijkaarten voor De Nachtwaker

Op zaterdag 3 en zondag 4 februari start Het Filiaal theatermakers de tour van haar nieuwe voorstelling De Nachtwaker (6+) in Stadsschouwburg Utrecht. Er wordt nauwelijks in gesproken, maar er is des te meer te zien. Elke dag zit de nachtwaker achter de bewakingsmonitoren en checkt of alles onder controle is en het allerbelangrijkste, of alle deuren wel dicht zijn. Als blijkt dat er één onwillige deur is die zich niet laat sluiten, kan hij zijn nieuwsgierigheid niet bedwingen. Ontdek hoe dit afloopt! We geven kaarten weg voor de voorstelling op 4 februari om 13.00 uur. Reageren t/m 28 jan

Werken van o.a. Stravinsky, Escher en Boulanger TIVOLIVREDENBURG [20.00]

Zo 28 jan

MOA-Podium Een ochtendconcert geïnspireerd op het museum en de huidige tentoonstelling.

MOA [10.30]

Wo 31 jan

Pulse - Artvark Saxophone Quartet & 155 STADSSCHOUWBURG UTRECHT [20.30]

Za 3 feb

Holland Baroque met Claron McFadden Brengen muziek van JeanPhilippe Rameau en Jacques Brel.

TIVOLIVREDENBURG [20.00]

Kijk nu op uitagendautrecht.nl/acties

Meer tips?

Neem het magazine UITagenda Utrecht o.a. bij

mee of kijk op

18 Stad / Leven

NR. 49 | JANUARI 2018 Kijk voor het laatste Utrechtse nieuws op DUIC.nl

V.l.n.r.: Lisa Meijntjes, Jasper Kaan en Joost Vermeulen zijn de mensen achter De Klup

KIJKEN IN DE KEUKEN

Een pareltje op een onverwachte locatie Yontie Helders Robert Oosterbroek

Vinoloog en foodie Yontie Helders loopt een dag mee met de brigade van een inspirerend Utrechts restaurant. Een kijkje in de keuken: het inkopen, de samenstelling van het menu en de mise en place. Waar halen ze hun inspiratie vandaan? Hoe is de sfeer in de keuken?

En hoe gaat men om met kritiek? Wat eten zij zelf het liefst? Alles komt aan bod.

In deze aflevering: De Klub.

O

p een troosteloze grijze dag in januari fiets ik de Balijebrug over en zie links, aan het begin van de Europalaan, Vechtclub XL. Het is een bedrijfsverzamelgebouw, gevestigd in het voormalige distributiecentrum van de OPG, en zoals dat heet ‘een broedplaats’ voor jonge creatieve ondernemers. Op deze onverwachte locatie zit een van de pareltjes van de Utrechtse horeca: De Klub. De naam van het restaurant was al gekozen voordat de eigenaren deze locatie vonden en nu lijkt het een logische keuze.

Wie zijn de ondernemers die de gok waagden om op een niet voor de hand liggende locatie een zaak te beginnen?

Joost Vermeulen, Jasper Kaan en Lisa Meijntjes kennen elkaar uit de Bakkerswinkel waar ze werkten. Vele dinsdagavonden dagdroomden Joost en Jasper over een eigen restaurant. “We tekenden op een A4’tje hoe ons restaurant eruit zou moeten zien: met een hele lange bar, uitzicht op een open keuken en natuurlijk tafeltjes. En nu, na alle tekeningen van architecten en plannen van ontwerpers, ziet ons restaurant er precies zo uit als we toen hadden bedacht.”

Het heeft precies de ambiance die je nodig hebt wanneer je een beetje koud binnenstapt om een dagje in de keuken mee te draaien. Dan heb ik het niet alleen over het interieur maar ook over de hartelijkheid waarmee ik ontvangen word. Vonden sommige chefs het soms wat ongemakkelijk om een vreemde pottenkijker in hun keuken te hebben, hier merk ik daar niets van. Mijn zwarte sloof ligt al keurig gevouwen te wachten.

Even voorstellen Gastheer en ‘koffieman’ Joost kwam tijdens zijn studententijd in aanraking met de horeca. Hij vond een baantje bij patatketen Ladage op de Stationstraverse. “De eerste dag dat ik binnenkwam moest ik van mijn baas Barry gaan zit-

ten. Hij zei: ‘Het is hier altijd druk, dus keihard werken en vriendelijk zijn voor de klanten. Zo, en nu aan de slag’. Dat heb ik toen in mijn oren geknoopt. Daar heb ik het vak geleerd. Mensen moeten het fijn vinden om bij je te komen, er moet een goede sfeer hangen en verdomd goed gekookt worden.”

Chef Jasper wist al op vijfjarige leeftijd wat hij wilde. “Op verjaardagen was er altijd een tafeltje met drank, daar stond ik dan achter en de visite moest hun drankjes bij mij komen halen. Nee, ik kom niet uit een horecafamilie; mijn vader was arts en mijn moeder fysiotherapeut.” Jasper ging naar de hotelschool, liep stage in Londen bij het Marriott en daarna bij restaurant Vermeer in Amsterdam dat net twee Michelinsterren had gekregen. “De druk was groot en soms hoor ik nog de stem van de chef in mijn oor: ‘Is dat tweesterrenniveau?’ Daar heb ik zó hard moeten werken, dat ik soms huilend in de trein naar huis zat en er nu nog wel eens van droom.” Daarna werkte hij bij Zindering en 030 voor hij naar de Bakkerswinkel vertrok. “Mijn drijfveer is mensen blij te maken door goed voor hen koken.”

Lisa studeerde aan de kunstacademie in Eindhoven maar had altijd een baantje in de horeca. Ze werkte bij poppodium De Effenaar, werd daar bedrijfsleider, verhuisde naar Utrecht en vond een baan bij de Bakkerswinkel. Joost en Jasper hadden al plannen om voor zichzelf te beginnen en Lisa, die net een baby had gekregen en aanvankelijk niet mee zou doen, waagde toch ook de sprong en deed mee.

Het clubhuis van de Jeu de Boules-vereniging in het Julianapark stond leeg en leek een geschikte plek voor de nieuwe onderneming.

De naam ‘Clubhuis’ lag voor hand, maar vonden ze oubollig; het werd ‘de Club’ maar met een ‘K’. De naam was er en de locatie, maar toen ze hoorden ze dat Vechtclub XL een horecapartner zocht, werd dát hun bestemming.

Tussen de andere ondernemers vonden ze bedrijfjes die hen hielpen bij de start. VOID interieurarchitecten hielp met de tekeningen, Suzan Becking van WIT ontwierp het servies, de koffie komt van Nordkapp Coffee en het plan bestaat om met Brewpub De Kromme Haring een eigen biertje te brouwen. De plantenbakken vóór het restaurant, die ’s zomers vol kruiden staan, worden onderhouden door vrijwilligers van Food for Good van de voedseltuin in Park Transwijk. “Zij verbouwen ook de groenten voor ons en we zijn bezig met het zaaiplan voor komend jaar,” vertelt Joost bij het kopje koffie dat hij voor mij uit zijn Linea La Marzocco espressomachine heeft getoverd.

“We hadden dit apparaat al gekocht voordat we een locatie hadden,” herinnert Lisa zich. Joost: “Alles moet goed zijn vanaf de eerste hap van

JANUARI 2018 | NR. 49 Kijk voor het laatste Utrechtse nieuws op DUIC.nl

19

'Mensen moeten het fijn vinden om bij je te komen, er moet een goede sfeer hangen en verdomd goed gekookt worden'

Advertorial

'Op mijn mentor van het Ondernemersklankbord kan ik tenminste bouwen'

Lieke Goossens is financieel adviseur je voorafje tot aan het einde van de maaltijd en dat is de koffie.”

Wisselend weekmenu Tijd om aan de slag te gaan; het garnituur voor de jus de veau moet gesneden worden, de zalm moet in de marinade voor de Gravad Lachs, de minibloemkooltjes geroosterd, de koolraap geschild en gesneden voor de crème en de mise en place voor de lunch. “Bij ons geen broodjes voor de lunch. Na de Bakkerswinkel waren we

RECEPT

Zwarte knoflook- en Yuzu-dressing • 3 teentjes zwarte knoflook • 2 eetlepels mosterd • 100 ml sushi-azijn • 800 ml zonnebloemolie • Yuzu • Zout en peper • 1 theelepel Piment d’Espelette • beetje water Deze hoeveelheden zijn voor een flinke fles dressing.

Eenmaal gemaakt is deze houdbaar in de koelkast.

Heerlijk op allerlei salades.

daar wel klaar mee. Wij serveren een lekkere risotto, salade of steak frites – ook een vegetarische variant! – als lunch en vaak nemen mensen daar een glas wijn bij. Dan heb je toch een andere sfeer dan met een broodje en een glas melk.”

Jasper is net terug uit Zweden waar hij met een bevriende chef overal heeft gegeten. Geïnspireerd door de reis heeft hij het weekmenu opgesteld. Veel Scandinavische invloeden dus deze week: een crème van koolraap, de enige groente die uit Zweden afkomstig is, hert in plaats van rendier, een eigen variant op gravad lachs, een Hasselback, gefrituurde palmkool en verse gist door het roomijs.

Op het weekmenu van De Klub staan altijd twee voor-, tussen- en hoofdgerechten en van elk gerecht is er een vis-, vlees- en vegetarische variant. “Onze keuken is vooral de klassieke Europese keuken”, zegt Jasper. “Frans of Italiaans. Maar ook Japanse smaken harmoniëren goed met de Franse keuken. We koken uitsluitend met de beste producten, ons vlees komt van De Lindenhoff, de vis van Veerman en onze wijnen van Margaret Wines.” En wat mag er niet ontbreken in de keuken? “Piment d’Espelette”, roept Jasper. Deze zoet-pikante smaakmaker geeft net iets meer dan een beetje peper aan een gerecht. Jasper is er zo gek op dat hij zelfs een Piment d’Espelette-tatoeage op zijn arm heeft laten zetten.

Ondertussen heb ik samen met sous-chef Maarten de salades voor de lunch gedresseerd.

Hij vertelt hoe belangrijk het is om een paar druppeltjes water bij een vinaigrette te doen om net de ‘vetsensatie’ weg te halen. Zijn passie ligt bij de patisserie. Waar Joost de koffie de belangrijkste afsluiter vindt, vindt Maarten dat van het dessert. Volgens hem is het het onderdeel dat je je blijft herinneren.

Na de lunch ga ik door met de koolrapen, de anijschampignons en wat er nog meer aan klusjes voor ‘het koksmaatje’ te doen zijn. Al hakkend en snijdend praten we over de favoriete gerechten van de brigade: de bisque van Jasper. Daar is iedereen het toch wel over eens. Joost voegt daaraan toe: “De pasta van mijn vader op maandag na het tennissen – vol jeugdsentiment en liefde. En een aardappeltorentje uit de oven van een mooie mousseline.”

“Haring”, roept Jasper en laat nog een tatoeage zien: ‘Er is hoop, er is haring’.

Hoewel de zaak goed vol zit en er dus flink gewerkt moet worden, blijft de sfeer kameraadschappelijk. Overigens zonder laconiek te zijn; er wordt hier met grote toewijding en deskundigheid gekookt. Dat is ook de recensenten van de Volkskrant en NRC opgevallen. Beiden schreven lovend over De Klub. Een zaak waar je zeker vijf minuten voor om kunt fietsen.

Intimiteit is een fascinatie van Lieke Goossens (33).

Werkend bij de bank houdt zij zich hier dagelijks mee bezig. Sinds kort stort zij zich vol overgave in haar eigen Brazilian waxing studio in Nieuwegein. Mede dankzij het Ondernemersklankbord had zij een vliegende start.

A

ls financieel adviseur bij een bank helpt Lieke Goossens particuliere klanten bij het maken van financiële keuzes wanneer zij bijvoorbeeld gaan samenwonen of juist scheiden. “Alhoewel ik ideologisch ben ingesteld, past deze commerciële functie heel goed bij me. Over geld praten is namelijk heel intiem en dat spreekt me aan.

Ik moet eerst het vertrouwen winnen van de klant zodat hij of zij zich openstelt. Het draait allemaal om verbinding leggen en dat vind ik een van de mooiste fenomenen in het leven.”

Letterlijk en figuurlijk blootstellen Ook al lijkt deze adviseursfunctie in eerste instantie niet te rijmen met het ‘waxen van kutjes’, zoals Goossens zelf haar werk omschrijft. Toch ziet zij vooral overeenkomsten. “In beide rollen, als schoonheidsspecialist en financieel adviseur, moet ik klanten op hun gemak stellen om intiem te kunnen zijn. Tijdens het waxen is de klant namelijk fysiek naakt. Tegelijkertijd stelt zij zich onbewust ook emotioneel aan mij bloot. Dit creëert een voedingsbodem voor goede gesprekken. Innerlijke en uiterlijke verzorging komen zo dichtbij elkaar te liggen. Doordat de meeste vrouwen eens in de 5 weken terugkomen om opnieuw te ontharen, bouw je een hechte band met ze op.”

Nadat Goossens 3,5 jaar de wereld had rondgereisd en heel veel waxing studio’s had gezien, was een eigen salon openen haar volgende droom. Afgelopen zomer was het dan zo ver: in juli opende ze haar Waxing salon middenin Nieuwegein.

Waarom ben je naar het Ondernemersklankbord gestapt?

Het kon me allemaal niet snel genoeg gaan. Helaas, is juist het beginproces van het starten van een

onderneming heel traag. Je moet alles van scratch bedenken: een vaag idee moet een concreet businessplan worden. Ik moest een een locatie vinden en tarieven berekenen.

Alles was nieuw en al snel raakte ik verdwaald in de wirwar van informatie. Daarbij ben ik perfectionistisch aangelegd. Bij het ontharen komt dat goed van pas. Ik ga namelijk door tot dat er geen enkel haartje meer vindbaar is. Anderzijds zat juist het perfectionisme me in de weg bij het opzetten van mijn eigen bedrijf. Ik bleef ontevreden over mijn businessplan, waardoor ik het alsmaar bleef aanpassen. Het duurde maar en duurde maar. Daarom zocht ik iemand van wie ik kon leren. Ik kom alleen niet uit een ondernemingsgezin. Daarom zocht ik hulp in professionele kringen. Bij het ondernemersklankbord vond ik iemand die me kon inspireren en op wie ik tenminste kon bouwen!

Wat heeft het Ondernemersklankbord je gebracht?

Alles veranderde toen mijn mentor tegen me zei dat alles bewerkbaar was. De onderneming hoeft helemaal niet perfect te zijn bij de opening, het kan later nog veranderen.

Het was een verademing dat iemand tegen me zei dat ik op m'n bek mocht gaan. Hierdoor heb ik geleerd om af en toe mijn perfectionisme een bee tje te laten varen. Samen met mijn mentor heb ik focus aangebracht in mijn plannen en hebben we een stappenplan gemaakt. Dit heeft mede ertoe geleid dat ik binnen enkele maanden mijn deuren heb kunnen openen.”

Art of Waxing is voor Goossens slechts een opstapje naar een groter doel. Het liefst breidt ze namelijk haar waxingstudio uit met een health café.

Deze bijdrage wordt mede mogelijk gemaakt door het Ondernemersklankbord

WORD VRIEND VAN

€10

Ontvang iedere uitgave netjes thuis per post en ondersteun het journalistieke werk van DUIC. Het DUIC lidmaatschap biedt u verder nog tal van voordelen. Als vriend van DUIC betaalt u een contributie van € 10 voor dit kwartaal. U ontvangt 5 kranten en 1 toegangsbewijs voor Kinepolis.

Voor aanmelden of meer informatie:

duic.nl/vriendenvanduic

Lekker sporten in de buitenlucht, wie wil dat nou niet?

Wil je in het nieuwe jaar weer krachtiger, gezonder en vitaler worden?

Gezellig met een groepje mensen bewegen onder het genot van een heerlijk muziekje.

Voor alle niveaus op maat gemaakte trainingen. 10 euro voor de eerste proefmaand en maandelijks opzegbaar.

Onze Buitencoaches staan altijd persoonlijk voor je klaar!

Doe mee met het speciaal samengestelde programma van 30 dagen met extra voedings- en bewegingstips èn Curves Challenges! Voor maar €30,Voor DUIC lezeressen is deze actie geldig tot 11 februari 2018. Bel nu voor een afspraak.

www.buitencoaches.nl

Vleutenseweg 281 • 3532 HE Utrecht 030-2937380 • utrecht@curves.nl

Praktijk Vaartsche Rijn Uw lichaam in goede handen in praktijk Vaartsche Rijn!

Invulling geven aan openstaande vacatures?

Plaats deze hier!

Neem snel contact op via adverteren.duic.nl

Gezond voor lichaam & geest: Argentijnse Tango Proeflessen 1 – 7 febr 2018

Onze professionele services zorgen voor uw gezondheid met betrekking tot lichaams- en bewegingsklachten, ontspanning & welzijn. Tijd en kwaliteit staan hierin centraal. In een open en vriendelijke sfeer behandelen wij u met zorg en respect, zodat u van Top tot Teen weer verder kunt.

Kom gerust langs voor informatie of bekijk onze website!

Fysiotherapie • Medical masseur Acupunctuur • Pedicure & sportpodologie Medische keuringen • Beauty coaching

www.praktijkvaartscherijn.nl Lepelaarstraat 1 - 3582 SK Utrecht

Dansen houdt je jong Wetenschappelijk onderzoek heeft aangetoond dat dansen de meest effectieve manier is om het verouderingsproces van de hersenen te vertragen. (bron: “Frontiers in Human Neurosciences” juni 2017).

Maak kennis met de Argentijnse Tango Anders dan de Europese ballroomvariant heeft de Argentijns Tango een sensitief en speels karakter.

Het is een sociale dans voor volwassenen (1880 jr), met veel mogelijkheid tot improvisatie. De verbinding tussen de danspartners staat voorop.

De dans is gevarieerd, expressief, speels, ingetogen en gepassioneerd. Op veel plekken in de wereld, in Nederland en ook in Utrecht(!) wordt er Argentijnse Tango gedanst op open dansavonden, soms ook met livemuziek.

Gratis proeflessen 1-7 febr Tangoschool Argentijnse Tango Anna Rosa in Utrecht (sinds 2001) organiseert in de periode 1-7 februari gratis proeflessen voor beginners. Voor deelname aan een proefles is geen danservaring nodig, noch het hebben van een danspartner. Laat je verrassen wat deze dans voor jou te bieden heeft! De proeflessen vinden plaats op de lichte en ruime leslocaties in Buurthuis Sterrenzicht (Sterrenwijk) en Podium Oost (Oudwijk).

Danscursus start 11 febr De basis 1 cursussen bestaan uit 10 of 15 lessen, tot medio juni 2018. Er zijn lessen op woensdag- en donderdagavond (15 lessen – 5 kwartier) en lessen op zondagmiddag (2 x per maand – 10 lessen van 2 uur). Gemiste lessen kun je bij Anna Rosa onbeperkt inhalen op een andere dag. Voor full-time studenten en U-Pashouders bieden we korting.

Aanmelden en meer informatie Voor meer informatie over het aanbod van tangolessen door Argentijnse Tango Anna Rosa, zie www.annarosa.nl. Voor vragen, aanmelding voor een proefles of cursus, mailen naar tango@annarosa.nl. Of bel: 030 – 231 21 51 (Annelies)

Stad / Leven 21

JANUARI 2018 | NR. 49 Kijk voor het laatste Utrechtse nieuws op DUIC.nl

KUNST AAN GEBOUWEN

Arjan den Boer

Rat in een rioolbuis aan de Van Esveldstraat Vooral in de tweede helft van de vorige eeuw bloeide de monumentale kunst: kunstwerken die onlosmakelijk onderdeel zijn van gebouwen.

Mozaïeken, wandplastieken, reliëfs en wandschilderingen moesten bijdragen aan de gemeenschapszin. Wie er oog voor heeft kan er nog vele vinden, maar sommige worden bedreigd door sloop of renovaties.

In deze serie bespreekt Arjan den Boer nog bestaande of verdwenen kunst aan Utrechtse gebouwen.

U

trecht kreeg pas laat riolering. Tot na de Tweede Wereldoorlog werd er geloosd op grachten en vaarten, of in beerputten en wisseltonnen. In 1939 werd besloten riolering aan te leggen, maar door de oorlog liet de uitvoering op zich wachten. De rioolwaterzuiveringsinstallatie aan het Zandpad kwam in 1955 gereed, waarop in dezelfde jaren de westelijke stadshelft werd aangesloten. De riolering in de oostelijke helft werd in de jaren zestig voltooid. De gecompliceerde binnenstad moest nog lang wachten; zo kreeg het stadhuis pas in de jaren negentig een rioolaansluiting!

Behalve de zuiveringsinstallatie zelf werden in de jaren vijftig diverse rioolgemalen gebouwd om voor doorstroming te zorgen. Deze kregen allemaal hetzelfde basisontwerp. Ondergronds lagen de rooster- en pompenkelders en bovengronds de motorhal en dienstruimtes. Gemeentewerken besteedde veel aandacht aan een modern en vooral 'schoon' uiterlijk. De bouwwerken kregen gele bakstenen muren tussen betonnen staanders en liggers, en één gevel van hoge ramen met verticale roeden. Deze gemalen verrezen bijvoorbeeld aan de Lange Hagelstraat, Baden-Powellweg en de 1e Korte Baanstraat.

Schoonheid Het mooiste gemaal kwam in 1960 gereed aan de toen nog landelijke Ezelsdijk, de tegenwoordige Van Esveldstraat in Noordoost. Het ligt langs de Kardinaal de Jongweg, maar die bestond bij de bouw nog niet, al was het tracé al uitgezet. Met de aanleg van Tuindorp Oost veranderde de omgeving sterk. Naast het gemaal kwam ook een telefooncentrale.

Het ontwerp was van gemeente-architect ir. Nijs Spronk (1926-1990). Hij ontwierp ook het zwembad Krommerijn en diverse schoolgebouwen. Het gemaal aan de Van Esveldstraat dankt zijn schoonheid echter niet alleen aan de architectuur, maar ook aan het gevelkunstwerk. Het stelt een rat in een rioolbuis voor, heel toepasselijk maar ook gedurfd aangezien men juist een schoon imago nastreefde. De suggestie voor een rioolrat kwam van de kunstcommissie die was ingesteld rond de zogenaamde percentageregeling.

Deze hield in dat 1,5 procent van de bouwsom van publieke gebouwen aan kunst werd besteed, wat tijdens de Wederopbouwperiode tot een grote opbloei van monumentale kunst leidde, ook in

Gemaal Van Esveldstraat 23 met Rat in een rioolbuis (1960) door Jan van Luijn Utrecht. De kunstwerken waren meestal figuratief zodat iedereen ze kon begrijpen.

Dienstbaar kunstenaar De kunstenaar die in 1958 voor het gemaal werd geselecteerd was de Utrechtse beeldhouwer Jan van Luijn (1916-1995). Hij zag in de opdracht van de commissie geen beperking van zijn creativiteit, maar vond dat een kunstenaar dienstbaar moest zijn en moest samenwerken met de architect. Samen met Spronk werkte hij dan ook het concept van de rioolrat uit. Ze bedachten een uit de gevel stekend rioolbuissegment van 1,5 meter hoog, speciaal in wit beton uitgevoerd. Daarin vervaardigde Van Luijn een bronzen beeld, zijn specialiteit. De kunstenaar maakte daarvoor eerst een schets in was en vervolgens een gipsmodel, waarbij het buissegment van hout was.

De kleermakerszoon van de Oudegracht was als 15-jarige begonnen aan de Utrechtse Kunstnijverheidsschool en bezocht daarna de Rijksakademie van beeldende kunsten in Amsterdam.

Van Luijn werkte daarna kort bij de beeldhouwer Jo Uiterwaal, en was tijdens de oorlog actief in het verzet. Zijn eerste grote opdracht was het monument voor de Binnenlandse Strijdkrachten op Begraafplaats Tolsteeg in 1947. Hij maakte meerdere oorlogsmonumenten en zo'n vijftig

figuratieve beelden door het hele land, maar vooral in Utrecht. Voorbeelden zijn Orpheus aan het Beethovenplein, Zich oprichtende vrouw aan het Herderplein, Fluitspeler in het Julianapark en Kangoeroe aan de Australiëlaan. De Rat in een rioolbuis oogt met z'n betonnen omlijsting het meest modern. Van Luijn wist de anatomie van een zich uitrekkende rat met lange achterpoten en korte voorpoten goed te treffen.

Restauratie In 2017 is het rioolgemaal aan de Van Esveldstraat gerenoveerd. Het pompt tegenwoordig geheel geautomatiseerd de helft van het Utrechtse rioolwater naar de zuivering. Het gerestaureerde gebouw werd op Open Monumentendag (9 september 2017) heropend door wethouder Kees Geldof in aanwezigheid van veel geïnteresseerde buurtbewoners.

Nu het gemaal er weer fris bijstaat komt ook de gevelkunst beter tot z'n recht. Het is een perfect voorbeeld van een monumentaal kunstwerk dat past bij de functie van het gebouw. Met met z'n herkenbare en humoristische onderwerp spreekt het een breed publiek aan, van jong tot oud. Maar ook fijnproevers kunnen genieten van het contrast tussen het beton en brons en tussen de rechte lijnen van het gebouw en de overtuigende organische vormen van het beest.

Het is een perfect voorbeeld van een monumentaal kunstwerk dat past bij de functie van het gebouw

22 Stad / Leven

NR. 49 | JANUARI 2018 Kijk voor het laatste Utrechtse nieuws op DUIC.nl

GEHEIMEN VAN DE STAD Rondleiders van Gilde Utrecht vertellen over verborgen en onbekende plekken in de stad.

Gilde Utrecht Robert Oosterbroek

Jantje zag eens pruimen hangen

UTRECHTS GEMAAKT

Liselot van der Klift

‘Glas is eigenwijs’ In de rubriek Utrechts Gemaakt staat een creatief, ambachtelijk of historisch product uit de stad centraal. In deze editie: het glaswerk van beeldend kunstenaar Liesbeth Boon (58).

A

l van jongs af aan houdt Liesbeth Boon zich bezig met kunst. Tekenen, grafiek, beeldhouwen, schilderen. Ze vindt veel dingen leuk en zeg niet graag nee. Toch ontwikkelde ze door de jaren heen een overduidelijke voorkeur, en wel voor glas.

“Wat dat doet met een ruimte vind ik bijzonder”, legt ze uit. “Het geeft sfeer. In kerken hebben de ramen vaak rode en blauwe kleuren die voor een gewijde sfeer zorgen.

Als je kiest voor geel glas, knalt het licht de ruimte in.”

Haar liefde voor glas bracht haar in 2012 naar de opleiding Master-Glass in Tilburg.

Na vijf jaar rondde ze de opleiding cum laude af. Sinds 2014 heeft ze haar eigen glasatelier in Overvecht. Daar houdt ze zich, naast het maken van kunst, bezig met restauratiewerkzaamheden en het geven van workshops.

Sommige tuinen van de huizen aan de Trans komen uit op het terrein achter ‘de Hofpoort’ uit de zestiende eeuw. Maar een tijdlang leidde de poort tot een middeleeuwse abdij, en later tot het provinciaal gerechtshof.

K

omende vanaf Pausdam, langs de oneven kant van de Nieuwe Gracht in zuidelijke richting, staat tussen huisnummers 5 en 11 een zestiende-eeuwse poort, de Hofpoort. Oorspronkelijk was dit de oostelijke toegang tot de middeleeuwse Paulusabdij, maar na de reformatie zat hier het provinciale gerechtshof. Toen werd het de toegang tot het Hof van Utrecht, vandaar de naam Hofpoort.

De Pauluskerk was nog tot 1804 het onderkomen van het protestant geworden kapittel (een college van geestelijken) van Oudmunster. Zij hadden sinds de afbraak van hun kerk in 1587 op het Domplein (de contouren zijn zichtbaar in het plaveisel rond het standbeeld van Jan van Nassau) geen onderkomen meer. In 1707 werd de Pauluskerk grotendeels afgebroken.

Na de sloop van het overgebleven koor in 1804, liet het kapittel op die plek nog een nieuw kapittelhuis bouwen, maar met de komst van Napoleon werden de kapittels opgeheven.

Napoleon vorderde de gebouwen van de Ridderlijke Duitse Orde op de Springweg voor zijn gewonde soldaten. De orde kocht nu de gebouwen in de Hofpoort in 1836. Zij waren daar tot 1995 gevestigd, wat te zien is op zuilen naast het hek links, Hofpoort 4.

Het witte schild met het zwarte kruis van de Ridderlijke Duitse Orde. Sinds 1995 wordt het huis particulier bewoond. De ridders hebben hun panden aan het Springweg teruggekocht en gerestaureerd.

een verbouwing in de jaren vijftig werd na bouwhistorisch onderzoek de zuidelijke transeptmuur van de kerk zichtbaar. Deze tufstenen muur met zijn kenmerkende ronde romaanse vensters is in de Hofpoort te bewonderen. We kijken dus aan tegen de binnenmuur van de zuidelijke dwarsarm van de kerk.

Grote delen van het voormalige abdijterrein werden in de zeventiende eeuw in percelen verdeeld en verkocht. De huizen in het gebied omsloten door de Nieuwe Gracht, Trans, Korte Nieuwstraat en Hamburgerstraat liggen op het voormalige terrein van de Paulusabdij. Sommige tuinen van de huizen aan de Trans komen uit in de Hofpoort en geven de poort een vriendelijke uitstraling.

De bewoners van het pand Trans 13 kwamen er tijdens de verbouwing van het huis achter dat het in de achttiende eeuw bewoond werd door Hieronymus van Alphen (1746-1803). Hij was advocaat in Utrecht en van 1780 tot 1789 procureur-generaal van het Hof van Utrecht. Hij hoefde alleen zijn tuin maar uit te lopen en dan was hij op zijn werk. In die tuin stond en staat nog steeds een pruimenboom. Hieronymus van Alphen was ook dichter en schrijver. Bekend werd hij vooral met zijn gedichtenbundels voor kinderen. Zijn bekendste gedicht is De Pruimenboom, dat hij schreef voor zijn zoontje.

Pruimenboom In 1838 werd op de resten van de Paulusabdij het Paleis van Justitie gebouwd door de Utrechtse architect Christiaan Kramm. Bij

O!, als eieren zo groot

De eerste vier regels: Jantje zag eens pruimen hangen ’t Scheen dat Jantje wou gaan plukken Schoon zijn vader ’t hem verbood

Eigen wereld Aan wie ze haar liefde voor kunst te danken heeft, weet ze zelf ook niet precies. “Ik kom niet uit een artistieke familie. Mijn moeder hield wel van naaien en knutselen. Dat heb ik als kind veel gedaan. Ik ben altijd bezig geweest met het bouwen van mijn eigen wereld. Het maakte niet uit wat voor materiaal

NIEUW IN UTRECHT

D

ik daarvoor gebruikte. Als ik er maar een gedachte of verhaal in kwijt kon.”

Het verwerken van een gedachte of verhaal in een kunstwerk, doet ze nog steeds.

Soms begint ze aan een kunstwerk met een duidelijk beeld van wat het moet worden, andere keren ontstaat dat beeld tijdens het maakproces. Zo zag ze tijdens het kleien per toeval dat wat ze had gemaakt veel weghad van een oog. “Aan de hand daarvan heb ik besloten om een serie ogen te maken. De oogleden van klei, het oog van glas.”

Fouten Kunst vindt ze het mooist als die nét niet af is. “Ik hou van de ‘fouten’ in kunstwerken.

Vooral bij glasblazers zie je dat de voorwerpen vaak strak afgewerkt zijn. Prachtig om te zien, maar dat wordt algauw saai. Zo komt het kunstwerk voor mij niet tot leven.”

Dat het werken met glas ook gevaren met zich meebrengt, weet ze maar al te goed. Ze snijdt haar vingers vaak. Maar dat het glas kwetsbaar is maakt haar werk uitdagend, vertelt ze. “Het materiaal is eigenwijs. Soms doet het niet wat je wilt en duurt het lang om uit te vogelen waardoor het wél gehoorzaamt. Daar leer je weer van.”

Liselot van der Klift

Matthijs Borghgraef

Sensor Lab e stichting Sensor Lab is vorige week geopend op de Plompetorengracht. Sensor Lab hoopt de zogenaamde smart community samen te brengen. Mensen die tot de smart community behoren, houden zich bezig met het vinden van slimme oplossingen. Denk aan een thermostaat die is verbonden met het internet, zodat je niet alleen zelf de temperatuur via je smartphone kunt regelen, maar de thermostaat dankzij de GPSsensor in je telefoon weet wanneer je bijna thuis bent en zelf kan zorgen dat het behaaglijk wordt.

“Op allerlei manieren maakt het ons leven makkelijker”, zegt initiatiefnemer Gert Franke. Het vinden van dat soort oplossingen is lastig. “Veel mensen proberen het wel, maar komen er vaak niet ver mee.” De werkzaamheden van de stichting bestaan uit drie onderdelen. Sensor Lab organiseert evenementen en meet-ups, er is een open lab waar de stichting mensen uitnodigt om aan hun project te werken en er er worden workshops georganiseerd waarin mensen creatief nadenken over het gebruik van sensoren, internet en hoe je alledaagse bezigheden smart kunt maken.

Stad / Leven 23

JANUARI 2018 | NR. 49 Kijk voor het laatste Utrechtse nieuws op DUIC.nl

WAAR BEN JIJ NU MEE BEZIG? Liselot van der Klift

Anna van Kooij

W

aarom dit boek?

“Iedereen heeft een verhaal. In dit concept is het getal dertig leidend. In elke wijk een nummer dertig. We willen een goede afspiegeling van de stad laten zien. Van iemand die single is tot een groot gezin, arm en rijk. Het is een soort steekproef. Een doorsnede van Utrecht.”

Heb je al bij veel nummer dertigs aangebeld?

“Een aantal keer, maar niet iedereen zit op mij te wachten.

In sommige wijken zijn de inwoners wat terughoudend. Er zijn ook mensen die zich aanmelden voor een interview.

We hebben bijvoorbeeld een aanmelding van een gezin uit de Bokkenbuurt. De vrouw is Frans en de man komt uit Engeland. Ze wonen al achttien jaar in Nederland. Dat vind ik bijzonder.”

Wat maakt die verhalen zo bijzonder?

“Het speurwerk vind ik erg leuk. Voor DUIC schreef ik als journalist een tijd de rubriek De herinnering van. Een keertje bezocht ik een FC Utrecht-supporter. Zijn herinnering was de 4-0 overwinning van FC Utrecht op de Schotse voetbalclub Celtic. We zouden dat moment gaan herbeleven. Tijdens het voorgesprek vertelde de supporter over zijn overleden vader. Toen hij op sterven lag, miste de voetbalfan voor het eerst een wedstrijd van zijn club. In het ziekenhuis, aan het sterf bed van zijn vader, luisterde hij op de radio naar FC Utrecht. Toen ik dat verhaal hoorde besefte ik meteen dat dít het verhaal was dat ik moest vertellen. Je kunt verhalen niet voorspellen van tevoren. Die verrassing vind ik mooi.”

Biograaf en journalist

Tim de Hullu

Bekende en minder bekende Utrechters werken in de luwte vaak aan bijzondere projecten. DUIC zoekt deze mensen op en vraagt waar ze precies mee bezig zijn.

In deze aflevering: Tim de Hullu (36).

Samen met drie andere journalisten, een fotograaf en een vormgever werkt de journalist en biograaf aan een boek over de inwoners van Utrecht.

ONDER DE MENSEN

Je schrijft ook biografieën voor particulieren. Waarom vertellen mensen zo graag hun levensverhaal aan jou?

“Mensen voelen zich bij mij op hun gemak. Dat ontstaat vanzelf. De mensen die ik interview vertellen gewoon, dat is geen hogere wiskunde. Ik heb geen vooropgezet strijdplan.

Ik stem mijn vragen af op wat de mensen zeggen. Door te luisteren en goede vragen te stellen krijg je de mooiste verhalen te horen.”

Is er al een einddatum bekend voor het boek?

“Nee. De financiering is nog niet rond, daar zijn we mee bezig. De gedachte was: laten we beginnen, de rest zien we daarna wel.”

Jesse Holweg

Op naar de volgende stap Het gaat goed met Quincy. De 24-jarige jongeman staat met een net jasje op de hoek van de straat te wachten. Met uitgestoken hand groet hij vriendelijk en beleefd. Dat had hij zelf niet gedacht een aantal jaar geleden. Nu heeft hij zijn leven echter op de rit en durft hij te spreken van nieuwe doelen. “School afronden, zelfstandig wonen en een sterke relatie onderhouden.”

Q

uincy werkt al negen maanden met plezier bij pizzeria Domino’s in Utrecht. Als koerier laat hij zien gemotiveerd te zijn om zijn leven de goede kant op te draaien. Het heeft na de middelbare school even geduurd voordat hij die weg had gevonden; hij liep weg van huis en was vier maanden dakloos. Inmiddels woont hij bij Singelzicht, een onderdak met individuele begeleiding voor dak- en thuisloze jongens en meisjes.

De moeilijkheden voor Quincy bereikten in 2015 een hoogtepunt. Na een ruzie thuis over zijn financiële situatie pakte hij een rugzak en vertrok naar Utrecht. Daar schreef hij zich in bij de daklozenopvang en zou hij uiteindelijk vier maanden blijven. Sinds hij een plek heeft bij Singelzicht ging het weer langzaam de goede kant op. “Ik was heel impulsief”, vertelt hij rustig over de periode waarin hij wegliep. “Met een tas gevuld met wat kleding kwam ik na vier maanden

uiteindelijk binnen bij Singelzicht waar ik een hostelkamertje kreeg. Ik was opgelucht, maar het was ook een beetje dubbel. Ik had het wel ver laten komen.”

Solliciteren Quincy was naar eigen zeggen laks in zijn periode op het MBO. Hij werd weggestuurd bij zijn stageadres en besloot te stoppen.

“Ik had geen motivatie en kon geen prioriteiten stellen. Dat is gebeurd en ik heb ervan geleerd.” Bij Singelzicht werd hem vervolgens verteld dat hij een dagbesteding moest hebben: (vrijwilligers)werk of school.

Hij ging naar een bijeenkomst van Utrecht Works, een evenement waar werk- of stagezoekende jongeren en werkgevers uit regio Utrecht elkaar ontmoeten. Dit evenement werd georganiseerd door Rabobank Utrecht, Gemeente Utrecht, ROC Midden Nederland en Brand New Job. Hij kwam daar in contact met Steven Tolsma,

jobcoach van Brand New Job die hem ging begeleiden.

“Samen met hem ging ik solliciteren bij allerlei winkels. Bij negen van de tien kreeg ik ‘nee’ te horen. Dat was wel een teleurstelling, maar ik bleef volhouden.” Uiteindelijk was het bij Domino’s raak en kreeg Quincy een baan. Inmiddels is hij negen maanden verder en heeft hij het ook financieel weer op orde.

Nu gaat hij weer een opleiding doen. “Dat heb ik zelf besloten. Ik ben er trots op dat het weer beter gaat. Ik heb echt wat bereikt en weet zeker dat mijn ouders ook trots zijn.”

De komende periode zal Quincy nog wel bij Singelzicht blijven. Hij legt uit: “Eerst wil ik mijn papiertje halen. Gelukkig zeggen ze bij Singelzicht ook dat je alleen moet uitstromen als je zeker denkt te weten dat het gaat lukken. Ik heb dus nog even de tijd.

Ik hoop in 2019 van begeleid naar zelfstandig wonen te gaan. Hopelijk al samen met mijn vriendin. Dat is wel het doel.”

Onder de Mensen is een serie verhalen van DUIC waarin we zoeken naar voorbeelden van hulp, ondersteuning en initiatieven in Utrecht. Bij wie kun je terecht voor een steuntje in de rug om je leven weer op de rit krijgen? Hoe ondersteunen en helpen mensen elkaar om een stapje verder te komen? Wie zijn de enthousiaste initiatiefnemers die opstaan voor hun buurt?

Deze keer deel 30: Quincy Poetiray.

De nominaties voor de Sportprijs Utrecht 2017 zijn bekend. Wie worden de Utrechtse sportman, sportvrouw, sporttalent, sportploeg, sportcoach, sportvereniging en sportvrijwilliger van het jaar? Tijdens de jaarlijkse Sportprijs Utrecht op woensdag 14 februari 2018 in de Jaarbeurs Utrecht worden de winnaars bekendgemaakt. Tot en met 7 februari kunnen Utrechters hun stem uitbrengen om mee te bepalen wie gaan winnen.

De gemeente Utrecht en de VSU organiseren de Sportprijs om de Utrechtse sport, zowel top- als breedtesport, feestelijk te belichten.

Het is hét moment om niet alleen sporters, verenigingen en coaches, maar ook vrijwilligers, familie en vrienden te eren en te waarderen voor hun prestaties.

NOMINATIES 2017

Wie worden de winnaars Sportprijs Utrecht 2017 Sportman: Wilco Kelderman (wielrennen) Jesse Puts (zwemmen) Sander de Wijn (hockey) Sportvrouw: Inge Janssen (roeien) Romy Meekers (golf) Dafne Schippers (atletiek) Sporttalent: Jenna Ben Driss (kickboksen) Keet Oldenbeuving (skateboarden) Justin van Tergouw (darten) Sportploeg: Kampong Heren 1 (hockey) UZSC Heren 1 (waterpolo) UZSC Dames 1 (waterpolo) Sportcoach: Wilma Boomstra (shorttrack) Alexander Cox (hockey) Erik ten Hag (voetbal) Sportvereniging: UZSC (waterpolo) Hellas, U-Track en Phoenix (atletiek) USWV De Domrenner (wielrennen) Sportvrijwilliger: Iris van Maurik (volleybal) Jan Westerhuis (voetbal)

Stem op je favoriet(en) Via www.sportprijs-utrecht.nl/stemmen kan tot en met 7 februari één stem per categorie worden uitgebracht. De jury en het publiek verdelen ieder 100 punten onder de genomineerden. In iedere categorie wint de genomineerde met de meeste punten de Sportprijs Utrecht 2017.

Jury De onafhankelijke jury heeft de verschillende voordrachten en prestaties beoordeeld. De jury Sportprijs Utrecht bestaat uit: Pim van Esschoten (namens

de pers/Utrechtse Sportkrant), Bert Kous (namens RTV Utrecht), Marian ter Haar (namens de breedtesport), Hans Spekman (oud-wethouder sport en Utrechtse sportliefhebber) en Niels Kerstholt (oud-shorttracker en Sportman Utrecht 2014 namens de topsport).

Prijsuitreiking 14 februari Op woensdag 14 februari 2018 worden de winnaars gehuldigd in de verschillende categorieën. Ook worden op deze avond de winnaars van de Utrechtse Sportfoto van 2017 bekendgemaakt.

2017

© Foto’s: Beeldboot, Ellen de Monchy, David Gill, Ankie Hogewind, Erik van Leeuwen, Team Sunweb, FC Utrecht, Roel Ubels

Laminaat

I.C.M. ondervloer & plinten

Voor €0,48 pm2

lange planken

Kant & klaar geolied

Lamelparket

Lamelparket 6mm toplaag

Van €29,98 pm2

Van €49,98 pm2

Van €49,98 pm2

Tegel laminaat 8mm dik

Laminaat 24cm 8mm dik

Quickstep laminaat

Van €24,98 pm2

Van €29,98 pm2

Voor €6,98 pm2

Voor €7,98 pm2

Voor €7,98 pm2

Voor €14,98 pm2

Voor €13,98 pm2

Tegel vloeren 40x40cm

PVC vloeren I.C.M. plinten

Klik PVC I.C.M. ondervloer

30x60cm gerectificeerd

Witte tegelvloer

Elke dag verloten wij een GRATIS !

Van €32,98 pm2

Van €27,98 pm2

Van €34,98 pm2

Van €29,98 pm2

Voor €4,98 pm2

Voor €1,98 pm2

Voor €11,98 pm2

Voor €8,98 pm2