Revista San Martiño 2021

EDICIÓN Nº 21

REVISTA ESCOLAR DO CEIP XESÚS GOLMAR. LALÍN

CEIP XESÚS GOLMAR 2020-2021

EDICIÓN Nº 21

CARTA DA DIRECTORA

Remata un dos curso máis intensos, confusos e complicados que recordamos. A pandemia do coronavirus plantexou retos que nos obligaron a superar moitos desafíos.

Este foi un ano de moitos cambios, no que dende o primeiro momento, a prioridade foi extremar as medidas sanitarias. Lidiamos co virus e conseguimos asegurar a continuidade do proceso de ensino-aprendizaxe cunha maior presencialidade da prevista inicialmente.

Toda a comunidade educativa realizou un gran esforzo. O profesorado demostrou un traballo extraordinario grazas á súa implicación, ao seu compromiso e á súa profesionalidade, deixándose “a pel” para que todo transcurrira coa maior normalidade.

Mención especial merece o alumnado que, coa súa actitude e a súa gran capacidade de adaptación, soubo estar á altura das circunstancias dándonos un exemplo a todas e a todos, cumplindo protocolos, soportando baixas temperaturas, limitando a súa mobilidade, así como as súas relación sociais e emocionais.

Despídome en nome de todo o equipo docente e non docente, desexando que pasedes unhas boas vacacións, que son máis que merecidas.

Vémonos en setembro co desexo de recuperar e desfrutar das apertas e dos sorrisos que nos quedaron pendentes.

Moitas grazas de corazón.

CEIP XESÚS GOLMAR 2020-2021

EDICIÓN Nº 21

CEIP XESÚS GOLMAR 2020-2021

EDICIÓN Nº 21

CEIP XESÚS GOLMAR 2020-2021

EDICIÓN Nº 21 CEIP XESÚS GOLMAR

1

CEIP XESÚS GOLMAR 2020-2021

CEIP XESÚS GOLMAR

EDICIÓN Nº 21

2

CEIP XESÚS GOLMAR 2020-2021

EDICIÓN Nº 21

CEIP XESÚS GOLMAR 2020-2021

EDICIÓN Nº 21

CEIP XESÚS GOLMAR 2020-2021

EDICIÓN Nº 21

CEIP XESÚS GOLMAR 2020-2021

EDICIÓN Nº 21

CEIP XESÚS GOLMAR 2020-2021

EDICIÓN Nº 21

CEIP XESÚS GOLMAR 2020-2021

EDICIÓN Nº 21

1º-A

CEIP XESÚS GOLMAR 2020-2021

EDICIÓN Nº 21

1º - B Os nenos e nenas de 1º B fixemos un proxecto sobre O GRÚFALO, no que aprendemos moito das fragas e descubrimos o espelidos que

CEIP XESÚS GOLMAR 2020-2021

EDICIÓN Nº 21

1º– C

Durante este curso, a clase de

1º C

fixemos distintas actividades nas que aprendemos moito pero, sobre todo, procuramos pasar bos momentos para mantelos nos nosos recordos.

Lemos un conto no patio, recitamos un poema de Rosalía, xogamos a ser as personaxes dun conto e, como ás veces somos preguiceiros, ata fomos en bata ao colexio!!!

Para o ano continuaremos coa alegría que nos caracteriza e a por novas aventuras máis. A desfrutar do verán para voltar coa enerxía renovada!

CEIP XESÚS GOLMAR 2020-2021

EDICIÓN Nº 21

CEIP XESÚS GOLMAR 2020-2021

EDICIÓN Nº 21

CEIP XESÚS GOLMAR 2020-2021

EDICIÓN Nº 21

CEIP XESÚS GOLMAR 2020-2021

EDICIÓN Nº 21

CEIP XESÚS GOLMAR 2020-2021

EDICIÓN Nº 21

CEIP XESÚS GOLMAR 2020-2021

EDICIÓN Nº 21

CEIP XESÚS GOLMAR 2020-2021

EDICIÓN Nº 21

3º

CEIP XESÚS GOLMAR 2020-2021

EDICIÓN Nº 21 DE COMO REGAÑADENTES FOI PARAR Á HORTA

Un daqueles camiños levounos ata unha casa...

Uns días máis tarde as nosas mestras recibiron un estraño correo...

Bo día raparigas, O outro día mireivos pasar pola miña casa cos nenos e nenas de terceiro. Estaba esperando a vosa visita con ansia, pero cando me asomei á ventá e vin a 66 rapaces e rapazas alí fóra, non me atrevín a saír.

Tiña medo de que ao verme, pensásedes que son unha bruxa malvada, como a miña irmá, a bruxa Regañadentes. A verdade é que o meu aspecto non axuda, xa sabedes: nariz afiada, verruga chea de pelos no nariz, roupa espantosa… espero que me entendades.

O que máis mágoa me dá é que tiña moitísimas ganas de deixarlles un recado ós pequenos.

Veredes… todos saben que a miña irmá foi unha persoa horrible no pasado, xa o víchedes no conto… eu sempre intentei que fose boa e non había maneira… Pero nos últimos anos comecei a traballar con ela repoboando o monte polos arredores de Lalín, e creo que iso acabou abrandando o seu corazón. Comezamos pola nosa horta, seguimos polos camiños que levaban á nosa casa… espero que vos gustasen tódalas plantas que puidestes ver. Tiñades que ver o monte antes… non había verde, todo estaba ermo…

O que quero pedirvos con esta carta é a vosa axuda. Estes nenos e nenas son o noso futuro, os que coidarán do noso monte, os que axudarán a que todo continúe crecendo, por iso é moi importante que lles fagades chegar esta mensaxe.

Sei que comezáchedes a plantar algunhas sementes na clase, pero quero pedirvos que vaiades máis alá e que replantedes a horta do voso cole. Todos e todas saben moi ben a importancia que teñen as árbores e todas as plantas no noso planeta, por iso espero que comprendan a importancia que ten esta misión. Eu axudarei a que esas plantas crezan.

A cambio téñovos unha sorpresa moi especial que poderedes ver esta mesma semana, é un regaliño para a vosa horta, non sei se a miña irmá lle fará moita graza, xa me contaredes o que pensades, eu espero que o tome con un pouco de humor.

Espero ver esas hortas cheíñas de plantas moi pronto!

Un saúdo, A bruxa Escachafentos. ( Tamén chamada “Sorrisos” polo meu desexo de facer ver o gran corazón que levo dentro)

CEIP XESÚS GOLMAR 2020-2021

EDICIÓN Nº 21 DE COMO REGAÑADENTES FOI PARAR Á HORTA

O paso seguinte foi a chegada de Loli ás aulas de terceiro cunha vasoira na man. Seica lla trouxo un mensaxeiro… Xa non puidemos agardar máis e alá nos fomos ver a horta ás carreiras… Cando chegamos, velaí estaba Regañadentes, chantada nunha esquina preparada para vixiar todas as nosas plantas.

A partir dese momento a horta non parou de medrar. Primeiro foron os xirasoles que naceran na aula. Despois, os amorodos, as leitugas, allos, cebolas, fabas, pementos, cabazos...

CEIP XESÚS GOLMAR 2020-2021

EDICIÓN Nº 21 DE COMO REGAÑADENTES FOI PARAR Á HORTA

E rematamos esta historia probando os primeiros froitos, aínda que como eran tan poucos, tivémolos que sortear!

NENOS E NENAS DE 3º

CEIP XESÚS GOLMAR 2020-2021

EDICIÓN Nº 21

4º–

CEIP XESÚS GOLMAR 2020-2021

B

EDICIÓN Nº 21

4º–

CEIP XESÚS GOLMAR 2020-2021

B

EDICIÓN Nº 21

A ALDEA ECOLÓXICA 4ºD

4º-D

O noso planeta está un pouco contaminado, por iso , queremos colaborar no coidado do medio ambiente.

Así construimos , entre todos os alumnos e alumnas de 4º D unha aldea ecolóxica.

Queremos utilizar so enerxías renovables. As nosas casas obteñen do sol a enerxía solar coas placas solares, a enerxía eólica grazas ao aeroxenerador, a auga sacámola do pozo e cando temos que trasladarnos, imos supercómodos nos nosos coches eléctricos.

Animádevos todos e todas a colaborar e poñer cadaquén o seu grauciño de area para conseguir un mundo mellor!!!!

CEIP XESÚS GOLMAR 2020-2021

EDICIÓN Nº 21

CEIP XESÚS GOLMAR 2020-2021

EDICIÓN Nº 21

CEIP XESÚS GOLMAR 2020-2021

EDICIÓN Nº 21

CEIP XESÚS GOLMAR 2020-2021

EDICIÓN Nº 21

CEIP XESÚS GOLMAR 2020-2021

EDICIÓN Nº 21

5º El jardín de Noa Por Leire Pérez Silva Noa levantó un instante la mirada, llevaba un buen rato inmersa en una actividad que requería hasta el último granito de su atención. Se frotó un poco los ojos cansados y observó el cambio de color de la luz. La gran bola de fuego estaba soplando sus últimos rayos, pronto caería la oscuridad.

El viento era suave, tan agradable como siempre lo había sido en aquel rincón del universo. Movía con ligereza el pelo marrón de Mr. Schop, que estaba de pie, junto a ella, pensando quién sabe qué, probablemente en alguna de sus teorías. Por un momento, Noa no pudo evitar admirar los destellos que lanzaba el pelaje de su compañero. El juego del viento y el sol sobre el pelo de Mr.Schop era uno de los espectáculos que más le gustaban a Noa en el mundo entero. Nadie como ella sabía la cantidad de matices que podían salir de aquel peluche marrón aparentemente uniforme.

Inició el conteo mentalmente, aún cuando lo había hecho ya millones de veces, tantas, que habría sido capaz de repetir la secuencia de memoria: <<chocolate puro, chocolate con leche, chocolate con caramelo,caramelo con vainilla, chocolate con miel...>>. Noa, que sabía contar hasta mil, había atotado los números en más de una ocasión, adjudicándole a cada destello del pelaje de Mr.Schop el color de algo delicioso, algo propio y adecuado para un oso tan importante como él.

Sacudió la cabeza, diciéndose que no era el momento de entretenerse en enumeraciones. Tenía que terminar el trabajo que la había tenido totalmente abosorbida desde que había nacido la actual luz. Había que acabar antes de que llegara la oscuridad.

Golpes,martilleos, chirridos metálicos era todo lo que se había oído durante horas. Mr. Schop echaba de menos el silencio apacible en el que él y su mejor amiga solían vivir. Lo añoraba terriblemente, pues si bien Noa había estado más activa que nunca desde la aparición de la luz actual, ya llevaba varias luces y parte de varias oscuridades caminando de aquí para allá,haciendo ruído sin parar.

Mr. Schop se estremeció y se llevó las patas a la altura del corazón, como si este gesto pudiera crear una suerte de conjuro capaz de devolver la tranquilidad a su hogar. Como si el mero hecho de desearlo pudiera atraer de nuevo ese silencio tan valioso que se rompió cuando... La redonda cara de Mr. Schop mostró a la vez cuanto le entristecía y le preocupaba aquello que había ocurrido. Permaneció unos instantes cabizbajo, y luego, su rechoncha figura pareció recomponerse. Los ojos negros, brillantes como el ónix mojado, iniciaron una danza saltarina que pasaba de Noa al espacio infinito una y otra vez.

-¡Ay! -suspiró al fin -. Y todo por aquello...

Aquello era un artefacto que había irrumpido días atrás en la vida de Noa y Mr. Schop. Algo muy grande, con una forma que ninguno de los dos había visto jamás. El estruendo generado por aquello hizo temblar la luna, rompió por un breve intervalo la oscuridad, lanzado un chorro de fuego similar al que tosía de vez en cuando la gran bola solar. El hogar sereno que hasta entonces habían conocido, se agitó hasta el punto de que Mr. Schop se preguntó si algún día volvería a ser igual. No se había tratado de una pregunta necia, ¡en absoluto! Si algo distinguía a Mr. Schop era su capacidad para extraer de cada situación conclusiones que él consideraba brillantísimas y que Noa aplaudía con calidez.La sospecha de que el paso de aquel artefacto cambiaría para siempre sus vidas ahora se veía respaldada por la actitud de la niña más bonita del universo. Ella había cambiado. Estaba rara, distraída, se comportaba como no lo había hecho jamás. Noa era en realidad la única amiga que Mr. Schop tenía en todo lo ancho y largo espacio. El oso la observaba atentamente, mientras ellas seguía afanándose, con el ceño fruncido y las manos revoloteando como mariposas en una actividad constante. Mr. Schop observó el perfil dulce, la piel blanquecina, el pelo que sobrepasaba apenas las orejas y acariciaba el cuello más tierno que hubiese visto jamás. No, no necesitaba conocer otros puntos del universo para saber que no existía, que no encontraría nunca otro cuello como el de Noa. Mr. Schop asintió en silencio, su cabeza se movía de arriba a abajo varias veces sin que Noa se percatara de ello. Estaba claro, la culpa de lo que estaba ocurriendo, de todo lo que estaba a punto de ocurrir, era de aquello.

Continuará...

CEIP XESÚS GOLMAR 2020-2021

EDICIÓN Nº 21

5ºC

CEIP XESÚS GOLMAR 2020-2021

EDICIÓN Nº 21

Este curso fixemos varios proxectos, un deles foi o estudo do tempo. Para levalo a cabo construímos unha estación meteorolóxica individualizada.

Imos contar como foi a nosa experiencia neste proceso:

Alicia Quintela Vilariño (5º C) Para facer este traballo utilicei: un cadrado de porexpán, paus de xeado, palliñas, formas de porexpán, paus finos, imáns en forma de letras, goma eva, culleres de plástico, unha botella de plástico, un embudo, un bote de analíticas, unha canica, un tubo de silicona,un ferro que tiña o meu avó na caixa de ferrramentas, un anaco de cartón, a tapa dun bote de nescafé, a caixa dunha baralla de cartas e pintura marrón e verde.

Primeiro pintei de verde a base (o cadrado de porexpán) e de marrón os cilindros e a esfera.

Despois elaborei cada unha das partes da estación: CATAVENTO- Para facer o catavento cravei a palliña no cilindro e metín o pau de madeira nesta. A continuación, recortei en forma de frecha dous trozos de goma eva azul e pegueinos ao pau. Por último, peguei ao cilindro os imáns coas letras N, S, L, O na súa dirección.

ANEMÓMETRO- Co anemómetro fixen o mesmo ca no catavento (cravei a palliña no cilindro e metín o pau de madeira nela). Logo, cravei a esfera no pau e recortei catro culleres para pegalas á esfera.

PLUVIÓMETRO- No pluviómetro recortei unha botella de plástico e peguei con celo o bote de analíticas ao embudo. Despois, imprimín as medidas en milímetros e pegueinas ao bote. Por último, boteille un pouco de auga.

TERMÓMETRO- Neste, peguei dúas tiras de cartón e imprimín dous debuxos de termómetros, pinteinos e pegueinos aos cartóns. Despois, metino á caixa da baralla das cartas.

BARÓMETRO- Para facer o barómetro recortei en forma de círculo tres tiras de cartón e pegueinas a unha tapa de nescafé. Logo, imprimín unha foto dun barómetro e pegueina ao cartón.

HELIÓGRAFO- No heliógrafo cravei o tubo de silicona no último cilindro e peguei o ferro nel. A continuación, puxen a canica no ferro.

REFUXIO- Collín un anaco de cartón e pinteino cunhas raias para que simulara que era madeira e metín nel o barómetro e o termómetro.

VALLA- Fun pegando paus de xeados e craveinos na base. Logo, para facer a porta, empreguei máis paus e un abalorio para facer pulseiras.

Por último, peguei todos os instrumentos á base e púxenlle o nome a cada un deles. Así fixen a miña estación meteorolóxica.

Sentinme moi nerviosa cando o expuxen por si me saía algo mal, pero polo resto sentinme moi emocionada e gustoume moito a experiencia de facer este traballo.

CEIP XESÚS GOLMAR 2020-2021

EDICIÓN Nº 21

Sálvora Vilariño López (5º C) Neste proxecto sentinme moi nerviosa á hora de entregalo, pero cando xa levaba un tempo explicando xa me sentía moi cómoda.

Pasos: 1.Primeiro fun comprar o que necesitaba: poréxpan e pintura. E o resto que utilicei xa o tiña en casa.

2.Despois fun buscando información e buscando ideas.

3.De seguido xa fun montando todas as cousas.

4.E despois xa peguei todo ao poréxpan.

TODO O QUE NECESITEI: -porexpan -pinturas -palillos -tarro de cristal

-vasos -silicona

-paus de madeira -palliñas

-globos

Daniela Pérez Diéguez (5º B) Para facer este proxecto utilicei un lapis vello, botes medidores dos xarabes, o cartón do papel hixiénico, o interior do tesafil e cartón.

Estaba moi ilusionada, pensei que me ía sair peor, pero ao final saiu ben. Á profesora gustoulle moito.

Quizais o peor foi que ao levalo á casa rompéuseme o lapis. Pero non pasa nada, a presentación quedoume xenial.

CEIP XESÚS GOLMAR 2020-2021

EDICIÓN Nº 21

6º-A

CEIP XESÚS GOLMAR 2020-2021

EDICIÓN Nº 21

CEIP XESÚS GOLMAR 2020-2021

6ºB

EDICIÓN Nº 21

VI certame de narración breve Mestre Manuel Gacio.

O alumnado de 6ºB participou neste concurso de relatos breves sobre o Pico Sacro, monte situado no concello de Boqueixón. Fabio Fuentes García e Antía Gutiérrez Froiz obtiveron o primeiro e segundo premio na categoría infantil.

Parabéns!!!

Estes son os seus contos. Esperemos que vos gusten.

O PICO SACRO DESDE A MIÑA FIESTRA Non o podía crer! A xente esquecérase do Pico Sacro e da natureza!

-

Un momento..., vou empezar desde o principio...

Bos días! Chámome Home, xa o sei, é un nome extravagante pero, os meus pais puxéronme así. Vivo en Xugurás, un

pobo

preto

de

Santiago

case

abandonado no que apenas habitan 50 persoas.

Temos unha casa enorme na que vivimos o avó, os meus pais e máis eu.

Dende a miña habitación case sempre podo ver o Pico Sacro ó mirar pola fiestra.

- Por que digo “case sempre”? Pois porque antonte, levei ó colexio o traballo sobre o Pico Sacro que nos mandara facer a mestra e, a miña sorpresa foi cando vin que ningún neno trouxera a tarefa relacionada sobre ese tema, senón que traían maquetas de chemineas.

Eu estrañeime xa que fai un mes a mestra dixera que había que facer un traballo sobre o Pico Sacro, entón comenteillo a ela, e respondeume así..

- O pico...que? Non o coñezo. Seguro que dixen iso?

- Nooooooooon! - Contestou toda a clase á vez.

CEIP XESÚS GOLMAR 2020-2021

EDICIÓN Nº 21 - Nooooooooon! - Contestou toda a clase á vez.

- Eu dixen que para hoxe había que traer unha maqueta dunha cheminea e para o xoves 100 palabras sobre o bo que é o plástico.

- Pero, pero..., mestra, mira pola fiestra!

A mestra foi cara ela, ergueu a persiana e, ó abrila, non podía ser...

O PICO SACRO NON ESTABA, DESAPARECERA!!

Ese momento foi o peor da miña vida, non podía ser, os meus ollos non podían ver a imaxe que máis lles gustaba ollar pero, o que si vin foi a uns homes vestidos completamente de vermello falando nun canellón; non sei quen eran pero, déronme mala espiña.

Aínda hoxe non me acostumei a non ver o Pico e, ó chegar á casa, sempre miro cara onde estaba anteriormente.

Eu non fixen o traballo do plástico.

- Como que era bo?

O xoves non fun ó cole senón á grande explanada onde antes había un bonito Pico.

Alí agora só había plásticos e moitos coches. Vin ó meu avó cerca dun coche vermello e corrín ata el. Pero, xusto no inicio da explanada, choquei contra un muro invisible.

Intenteino e intenteino, pero non daba pasado. Cando ía volver intentalo, dinme conta de que no chan había unhas gafas vermellas e azuis, púxenas e, O PICO SACRO apareceu diante miña !

Desapareceran os coches, o plástico e o meu avó.

O Pico Sacro era igual salvo por unha cousa, estaba cheo de lixo e plástico.

Escoitei voces que viñan do alto do Pico pero, tropecei e as gafas rompéronse. O Pico volveu desaparecer e, agora, eu camiñaba polo aire!

Volvín oír as voces e, case por instinto, botei a correr e ... KATAPLOF!

CEIP XESÚS GOLMAR 2020-2021

EDICIÓN Nº 21

Caín nun burato moi fondo e quedei sen sentido. Ó espertar estaba nunha gruta subterránea rodeado dos homes vermellos do outro día.

- Quen es? - Dixo o alto - Quen te envía? - Dixo o gordo - Por que estás aquí? - Dixo o baixo - Onde estou? - Respondín eu.

- Quen sodes?

- Eles responderon: “non che importa” e..., fóronse.

Eu, como nunha película de espías que vira, desateime as cadeas e, cun extintor, deixei inconscientes ós tres.

Logo mirei en todos os sitios daquel lugar para saber algo do que pretendían facer eses homes vermellos. O único que atopei foron uns planos dunha bomba de “ confeti”.

Con ela pretendían distraer á xente como se dunha festa se tratase, mentres eles tres fumigaban ás plantas cun gas “antivexetación”. Querían rematar coa poboación, xa que se non hai plantas, non hai osíxeno.

Collín o bidón do gas para impedir tal catástrofe e saín correndo por unha porta que incriblemente remataba no soto da miña casa. Con moita présa subín e conteille todo ó meu avó: a miña preocupación pola desaparición do Pico Sacro, a contaminación por plásticos, as alucinacións, as gafas, os homes vermellos ...

El creume todo e díxome: “non te preocupes, se todos coidamos do planeta e dos nosos bosques o Pico Sacro nunca desaparecerá e poderalo ver sempre que abras a túa fiestra”.

Esas palabras tranquilizáronme e puiden durmir pensando que ó levantarme todo sería diferente...

FIN por agora CEIP XESÚS GOLMAR 2020-2021

EDICIÓN Nº 21

AS FLORES SAGRADAS Unha mañá erguinme cedo para ir á casa da miña coidadora Ángeles.

Unha

vez

no

portal,

timbrei

6ºB

no

segundo piso e dinlle un bico de despedida á miña nai. Xa na porta, Ángeles saudoume e logo deume o almorzo

e

sorriu.

Ese

sorriso

recordoume a todos os sentimentos que hai no noso corpo e pregunteille: -

De onde veñen os sentimentos?

Ela estaba collendo as galletas e, abraiada, respondeu: -

As flores sagradas son o corazón dos sentimentos e estes veñen dun enorme prado de flores situadado no Pico Sacro.

Ao día seguinte fomos as dúas a ese prado porque eu non o cría. Estaba repleto de flores brancas e ela explicoume: - Estas flores que ves aquí, son das que che falei onte, son as flores sagradas.

Cada sentimento ten unha forma e unha cor; cando estás ledo, a flor alumea cun destello dourado, cando estás triste, a flor cae e vólvese marrón, cando...

- E cando morres? - Interrompina ao preguntar: Ángeles contestou cun sorriso que se converteu nun xesto melancólico.

-

Cando morres a flor acompáñate, é dicir, morre tamén, xa non volve a esa bela silueta.

Quedei inmóbil por un segundo. Nese momento ela suspirou e, ollando o enorme Pico Sacro, dixo:

CEIP XESÚS GOLMAR 2020-2021

EDICIÓN Nº 21

– Xa vou maior, algún día, nun futuro, váiseme acabar a vida mais, cando pase iso, (suspirou) prométeme que seguirás sendo tan leda como es, porque a felicidade seguirá estando en ti aínda que perdas a un ser querido. Asentín coa cabeza. Á mañá seguinte, decidín volver ao Pico Sacro para volver gozar deses sentimentos.

Tan pronto cheguei, ollei a miña flor que alumeaba máis que o Sol, tamén mirei ás dos meus pais e pareceume que estaban algo caídas e estrañeime. Logo mirei a de Ángeles e semellaba morta.

Un frío intenso apoderouse do meu corpo, as bágoas caíanme deseguido polas fazulas. Rapidamente petei á porta da súa casa, subín polas escadas e timbrei, abriume a súa filla María, tamén co rostro encharcado e díxome: - Acompáñame Antía, quero dicirche algo... Camiñamos ata habitación e seguiu contando: - Ángeles faleceu, tiña cáncer de ril. Non cho queriamos dicir para que non che puxeras apesarada; por favor, compréndeo. Asentín, non chorei, porque eu queríaa moito e aceptei a súa promesa. Ángeles tiña o corazón parado mais, cando cheguei xunto dela, un latido dourado apareceu no pulsímetro, todos miraron para min. Esta vez si me caeron as bágoas, pero de alegría. E nese momento repetín, para todos: - A felicidade sempre segue estando en vós, aínda que perdades a un ser querido!

Todos quedaron coa boca aberta, mais miraron para Ángeles que, estrañamente, sorriu.

Toda esta vida preocupeime polas flores sagradas e, a flor de Ángeles, arranqueina e gardeina nunha vitrina da miña habitación, alí consérvoa para sempre.

FIN

CEIP XESÚS GOLMAR 2020-2021

EDICIÓN Nº 21

6ºC

CEIP XESÚS GOLMAR 2020-2021

EDICIÓN Nº 21 Tamén o pasamos moi ben noutros momentos, coma facendo este experimento para comprobar a hipótese de que o líquido amniótico protexe ao feto, no obradoiro de “ECOPERCUSIÓN” ou facendo as actividades propostas pola biblioteca xunto aos nosos compañeiros e compañeiras dos outros sextos.

CEIP XESÚS GOLMAR 2020-2021

EDICIÓN Nº 21

6º-D

CEIP XESÚS GOLMAR 2020-2021

EDICIÓN Nº 21

ACTIVIDADES DA BIBLIOTECA Exposición sobre Emilia Pardo Bazán no centenario do seu pasamento.

Biografía nunha liña do tempo Fragmentos das súas obras Biografías de mulleres coetáneas Xogo de dados para formar palabras

CEIP XESÚS GOLMAR 2020-2021

EDICIÓN Nº 21 ALGÚNS MURAIS DE CONTOS CON PELÍCULA OU CURTA

CEIP XESÚS GOLMAR 2020-2021

EDICIÓN Nº 21

CEIP XESÚS GOLMAR 2020-2021

EDICIÓN Nº 21

CEIP XESÚS GOLMAR 2020-2021

EDICIÓN Nº 21

CEIP XESÚS GOLMAR 2020-2021

EDICIÓN Nº 21

https://youtu.be/gzePopWGG9o

CEIP XESÚS GOLMAR 2020-2021

EDICIÓN Nº 21

CEIP XESÚS GOLMAR 2020-2021

EDICIÓN Nº 21

CEIP XESÚS GOLMAR 2020-2021

EDICIÓN Nº 21

CEIP XESÚS GOLMAR 2020-2021

EDICIÓN Nº 21

CEIP XESÚS GOLMAR 2020-2021

EDICIÓN Nº 21

CEIP XESÚS GOLMAR 2020-2021

EDICIÓN Nº 21

X. VÁZQUEZ PINTOR

CHARO GOLMAR

FUNDACIÓN XOSÉ NEIRA VILAS CEIP XESÚS GOLMAR 2020-2021

EDICIÓN Nº 21

CEIP XESÚS GOLMAR 2020-2021

EDICIÓN Nº 21

CEIP XESÚS GOLMAR 2020-2021

EDICIÓN Nº 21

XE LA AR IAS

CEIP XESÚS GOLMAR 2020-2021

EDICIÓN Nº 21

CEIP XESÚS GOLMAR 2020-2021

EDICIÓN Nº 21

CEIP XESÚS GOLMAR 2020-2021

EDICIÓN Nº 21

################

CEIP XESÚS GOLMAR 2020-2021