4 minute read

Toerclub

Next Article
NK stoepranden

NK stoepranden

Afgelopen zondag was weer een prachtige dag om te fietsen. Dankzij het begin van de vakanties wel iets minder druk bij de start met een kleine 60 fietsers. De A1 ging deze keer met 12 man alsnog naar Vinkeveen. Het werd een rit met de nodige obstakels en oponthoud. Zo was onderweg een aantal keer de brug omhoog. Soms gaat dat nog ouderwets met handbediening, zoals over de Waver, waar de brugwachter zelf de brug omlaag en de slagboom omhoog deed. Maar bij de grotere bruggen zit de brugwachter in zijn glazen hokje op de knoppen te drukken. En soms gebeurt alles op afstand en is er toezicht met camera’s. Een paar keer was de brug al weer op weg naar beneden en konden we vlot door, maar bij De Hoef stonden we al even voor het stoplicht en gingen de slagbomen toen pas dicht. Ook bij Langeraar ging de Vijfgatenbrug net omhoog. Na het passeren van een paar eenvoudige sloepjes hadden wij het idee dat daarvoor de brug niet omhoog had gehoeven. Toch ging hij daarna niet omlaag. We stonden er inmiddels zo’n 5 minuten te wachten of er ergens nog een enorm schip in aantocht zou zijn toen er door de luidsprekers werd omgeroepen dat er een storing was opgetreden. Omkeren dus en een andere route kiezen. Dat hadden we eerder ook al moeten doen om een koffietent te vinden. Onze vaste stopplek in Vinkeveen bleek pas om 12u open te gaan. Gelukkig hadden we iemand van de jongere generatie mee die direct Google erbij pakte en in de omgeving een andere koffietent ging zoeken die wel al open was. Dat viel niet mee, maar in Mijdrecht werd Jettiez gevonden. Wel een beetje buiten de route, maar vooruit. Helaas was deze toch niet open, maar ernaast was Hotel Mijdrecht wel geopend met een groot grasveld als terras. Eindelijke koffie, en cola. Op een prima locatie. Voor de terugweg even improviseren om de kortste route naar huis te vinden. Ondanks Garmin helaas niet overal gelukt. Door het omrijden en oponthoud helaas wel wat later terug in Stompwijk. Arno van Rijn

A2 op ‘heksenjacht’

Advertisement

Nederland is maar een klein landje, van noord naar zuid zo’n 300 kilometer lang en van oost naar west zo’n 200 kilometer breed, kortom, we zijn maar een klein vlekje op de grote wereldkaart. Dan zou je mogen verwachten dat er niet zoveel verschil kan zijn in het weersbeeld van ons kikkerlandje. Maar hoe anders was dat afgelopen week. Het zuiden werd geteisterd door grote regenval terwijl in het westen nauwelijks een druppel is gevallen. Overstromingen en ondergelopen huizen en wegen waren de desastreuze gevolgen in Limburg. Als Stompwijk in deze provincie had gelegen was er van een fietstochtje op deze mooie zondagochtend niets terechtgekomen! Maar Stompwijk ligt gelukkig in het westen, onder een prachtig ochtendzonnetje hadden zich daarom weer veel leden van de TC Stompwijk verzameld voor een onbekommerd fietstochtje door het Groene hart! De A2 was met 13 fietsers vertegenwoordigd. Nu is 13 een getal wat altijd wat vraagtekens oproept en dat kwam inderdaad toch weer uit voor één van de renners! We vertrokken echter in opperbeste stemming, iedereen was zo fris als een hoentje. Normaliter is dat wat anders rond deze tijd (in dit weekend was immers de kermis gepland) maar nu hield iedereen zijn stuur goed recht! Frans en Ari hadden een route bedacht richting Snelrewaard. Vanaf het begin in een lekker tempo via Benthuizen, Bentwoud, langs het waterrijke gebied rond Boskoop naar Zwammerdam en Bodegraven. In Zwammerdam kreeg Peter (blijkbaar rondrijdend dus met rugnummer 13) helaas pech.

Een spaak in het wiel was losgeraakt waardoor hij niet meer op volle snelheid mee kon rijden. Peter besloot daarom om maar rustig terug naar Stompwijk te fietsen. De rest van de groep vervolgde vervolgens de weg door het werkelijk prachtige landelijke gebied richting Oudewater met als koffiestop de theetuin ‘de Kwakel’ in Snelrewaard. En van deze theetuin word ik altijd erg vrolijk! Geef je ogen eens de kost in deze tuin en je ziet werkelijk van alles in deze oase van rust. Op aanraden van Ron had ik mij i.p.v. de appelpunt laten verleiden tot een kersen-monchoutaartje. En dat was een zeer goede keuze, ongelooflijk lekker! Alles is overigens bijzonder aan deze theetuin, ook als je even naar de wc gaat! Het ‘hok’ is volledig bevolkt door heksen die ook nog angstaanjagende geluiden maken. Of je nu echt lekker op je gemak zit laat ik even in het midden… Na al deze bijzondere ervaringen tijd voor de terugrit. Altijd een mooi gedeelte om te fietsen, de weg “de Ruige weide” richting Hekendorp. Onderhand was het wel behoorlijk drukker geworden op de (fiets)wegen maar er werd alert en strak gereden. Alle credits voor Paul die veel van het kopwerk op zich nam. In de omgeving van Gouda werd er veel aan de weg gewerkt dus het was even goed opletten. Laverend tussen vrachtwagens, wegopstakels en wegpersoneel konden we zonder problemen onze weg vervolgen. Respect overigens voor alle wegarbeiders die op zondag hard bezig waren. De route liep vervolgens via Nieuwerkerk aan den IJssel, richting de Rotte waarna we via het fietspad langs de A12 uiteindelijk rond 13.00 uur met 110 km op de teller weer in Stompwijk arriveerden. Een prachtige dag, een mooie rit en een fantastische koffiestop. Kortom, het was weer genieten! Loek van Santen

This article is from: