OSS

-24-

Agnes’ wekelijks praatje

Afgelopen week is het bestuur van de Ouderen Soos op pad geweest om hun leden een mooie amaryllisbol te bezorgen, uiteraard vergezeld met een kerstwens. De week daarvoor hadden we de verpakkingen al in kerststemming gebracht met ballen, slingers en sliertjes. Het was een feestelijk gezicht, maar wat was het koud. Op het laatst konden we onze handen bijna niet meer bewegen en kregen geen bal meer aan een slinger. Tijd voor een bakkie warme troost, maar hoe moeilijk is het dan om daarna weer verder te gaan. Maar goed, even schouders eronder want het is voor het goede doel. Daarna het rond brengen, ook die dag was het koud en dan steeds de warme auto uit, de koude buitenlucht in, bol afgeven en weer terug in de auto. Toen ik klaar was, was ik ook echt door en door bevroren. Maar als het goed is hebben al onze leden tegen de kerst een prachtig bloeiende amaryllis bol in huis. Die horen toch een beetje bij kerst vind ik. De dankbaarheid van onze leden weegt niet op tegen de kou, die gaat wel weer over, maar onze leden hebben zeker meer dan een maand iets moois om tegen aan te kijken. Het leuke is dat ik op deze manier ook eens op plekken in Stompwijk ben geweest waar ik eigenlijk nooit kom. Dan heb ik het over de Waterviolier, Pinksterbloem etc. Het was soms wel even zoeken maar dan is daar ineens de Tom-Tom en hup je staat zo voor de goede deur. Ik moet er niet aan denken dat ik met een stratenboek op schoot een aantal adressen op moet zoeken, zoals we dat vroeger deden. Dan ben ik toch wel weer blij met de moderne tijd. Als je maar zorgt dat je batterij vol zit, anders heb je alsnog een probleem. Tja en toen kwam de persconferentie van premier Rutte. We hadden het eigenlijk al aan zien komen maar op dit moment zijn de regels niet versoepeld, ook niet voor het kerstdiner. Hoe triest ook, we zullen het dit jaar met vier personen moeten doen. Dat betekent voor een heleboel leden en ook bestuursleden dat ze niet met het hele gezin kerst kunnen vieren. Dan moet je creatief worden en gaan bedenken hoe het anders kan, de mogelijkheden zijn er wel maar je moet ze zien en je moet het willen, dan wel kunnen. Want hoe fijn is het om juist met kerst met z’n allen bij elkaar te zijn en niet in groepjes die dan ieder bijvoorbeeld drie uur mogen komen en dan weg moeten omdat dan het volgende groepje komt. En hoe doe je dat met eten? Degene die op bezoek komen hebben daar niet zo’n last van, maar de gast heer en/of vrouw wel, want die kunnen moeilijk met ieder groepje gaan eten. Dan moet de broek echt op de vreethaak en past er na de tweede maaltijd waarschijnlijk niets meer bij. Kortom, het is echt passen en meten, zoeken en vinden. Zoals de meeste lezers en onze leden wel weten ben ik een fanatiek Diamond Painter. Zolang mijn lichaam het toelaat kan ik heerlijk genieten van het plakken van de steentjes. Dit jaar had ik een aantal kerstpaintings maar natuurlijk te laat begonnen en ik had ook nog kerstkaarten om te painten dus de tijd was een beetje krap. Maar het is mij gelukt om één painting voor de kerst af te krijgen, ik vind hem erg leuk. Het inlijsten was nog het moeilijkst haha. Ik heb nog drie kerstpaintings liggen dus aankomend jaar ben ik het hele jaar aan het kerstpainten, ook in de zomer, waarvan de kerststal als eerste op mijn lijstje staat. Die is ook het grootst, dus ik denk dat als ik die af heb het