OSS

-16-

Agnes’ wekelijks praatje

Misschien weet u het nog. Tita Tovenaar……dan doe ik DIT (vingerknip) en alles staat stil….! Dat is eigenlijk ook dit jaar gebeurd, de hele wereld heeft stil gestaan en alles stond op z’n kop. Als leden en bestuur hebben we tijdens de eerste golf van het Covid-19 virus een prachtig boekje gemaakt waar iedereen zijn/haar gedachten en gevoelens over dat virus heeft opgeschreven. Om alle lezers van de Dorpsketting de mogelijkheid te geven die verhalen te lezen hebben we besloten wekelijks een aantal van die verhalen in de Dorpsketting te plaatsen. Zo kan iedereen lezen hoe een ander deze periode ervaart en er misschien wat steun en troost uit halen. Want dat het virus invloed heeft op het leven is wel duidelijk. We hebben wel een paar dingen aangepast, niet aan de verhalen zelf, maar we hebben wel de foto’s van de schrijvers verwijderd en de achternamen. Dit alles in verband met de wet op de privacy. Een heel aantal leden zijn door mij persoonlijk benaderd om dit te bespreken en toestemming te vragen maar voor degene die ik niet gesproken heb hoop ik dat het op deze manier ook goed overkomt. Mocht u er toch bezwaar tegen hebben dat we u verhaal min of meer anoniem plaatsen laat het dan even weten dan doen we het natuurlijk niet. (Agnes 06-43412445) Maar we hebben van verschillende leden gehoord dat ze het zo jammer vonden dat het boekje niet door het hele dorp verspreid was en op deze manier hopen we dat dan alsnog te kunnen doen. Ik zou willen zeggen, veel leesplezier, maar ik weet niet of dat helemaal gepast is. Hoewel, het zijn mooie verhalen geworden, recht uit het hart van onze leden en voor mijzelf sprekend denk ik dat ik het boek nog vaak zal herlezen. Dan staat er deze week voor mij persoonlijk een mooie gebeurtenis op de kalender, ik ga mijn naam veranderen!! Niet officieel natuurlijk maar vanaf woensdag 11 november mag ik mijzelf Sarah noemen. Ik had het graag met jullie allemaal gevierd op de dinsdagmiddag, een lekkere traktatie bij de koffie, maar helaas zit dat er nu niet in. Echter wat in het vat zit verzuurt niet, dus dat houden jullie tegoed. Want eens gaan we toch weer beginnen met ons gezellige middagen, daar ben ik van overtuigd en dan gaan we een klein feestje bouwen! Geduld is een schone zaak zullen we maar denken en als wij zelf thuis een gebakje bij de koffie nemen reken maar dat we dan aan jullie denken! Mijn man heeft in de Dorpsketting iedereen laten weten dat ik Sarah zal gaan heten, ik wist niet wat ik las!! Dat heeft me wel wat dikke tranen gekost maar dat geeft niet, het gebaar is zo ontzettend lief en een lief gebaar kan iedereen wel gebruiken in deze periode. Proost en lang zal ze leven!! Inmiddels worden we steeds vaker naar binnen gedreven, het wordt kouder en buiten is niet veel meer te doen. De tuin is zo goed als winterklaar, de mezenbollen hoeven alleen nog maar opgehangen te worden en de tuinset is ook weer opgeruimd. Zodra het weer het nog even toelaat gaan we toch nog even erop uit. Goed aankleden, handschoenen aan en plaid over m’n benen en dan nog even genieten van de natuur. Want ook in deze periode blijft er genoeg te zien, te horen en te ruiken. Ik zou het u ook van harte willen aanraden om, zodra het nog even kan, naar buiten te gaan. Straks zitten we waarschijnlijk de hele winter achter de geraniums dus geniet nu nog even. De schapen

-17lopen nog buiten, voorzien van hun dikke vacht. Verschillende vogels vliegen in grote groepen door de lucht en dat is een prachtig gezicht om naar te kijken. Tot slot is het ook nog goed voor de vitamine D en dat helpt ons ook de winter door.

Lieve leden, wij als bestuur zouden jullie zo graag weer willen zien, maar zoals eerder hierboven geschreven, geduld is een schone zaak. Hou vol en wij met jullie.

Geduld is een mooie gave Als je wachten kunt En alles zijn tijd gunt Komt er niets te laat En is het alsof je de tijd verslaat Een lieve groet namens het complete bestuur van de Ouderen Soos Stompwijk,

Agnes, secretaris

Bakkie??

Nou ben ik niet zo’n knutselaar, Diamond Painting is voor mij al heel wat, maar in deze tijden moet je toch iets. En omdat we ook niet bij elkaar op de koffie of thee mogen ben ik zelf maar theepotten gaan maken. Het is niet zo moeilijk, je zoekt een voorbeeld van een theepot op Internet, die teken je na of print je uit en knip je uit op leuk papier. Dan maak je de schotel, deze moet je dubbel maken want daarin moet de theepot en de vulling. Ook hier kan je voorbeelden van vinden op internet. Dan kan je de schotel vullen met theezakjes, zakjes koffie of zakjes warme chocomel, een koekje, snoepje of chocolaatje en op de achterkant kan je een uitnodiging schrijven of diegene zin heeft om gezellig een bakkie te komen doen. Als je een wat groter koekje hebt, stroopwafel ofzo dan kan je die op de achterkant van de theepot plakken. Dan kan je de theepot in een mooi foliezakje doen en je hebt een superleuk cadeautje. Nou valt het nog niet mee met mijn reuma handjes maar ik vind dat het goed gelukt is, aan jullie om te oordelen. Groetjes, Agnes Hofstede