In gesprek met Gertie en Gerry Smits

Piet Theunissen, mijn neef, vroeg of Gertie en ik een stukje in de Dorps-Courant wilden schrijven. Dat wilden we graag en zeker met de mooie herinneringen die we aan Beers hebben.

Ik ben Gerry, Zoon van Johannes Smits (Haske de Smid van de stalen ramen) en Hanneke Theunissen, geboren 27 juli 1943 in een groot gezin, 11 jongens en 1 meisje. Ik was de 8e in de rij. We hebben in Beers een fijne onbezorgde jeugd gehad, we speelden veel buiten, en hadden alle ruimte. Beers had in die tijd nog geen 1000 inwoners en was voor van Kempen. Ik ben eigenlijk nooit echt uit Beers vertrokken, altijd betrokken gebleven bij familie, vrienden sporten en zakelijk en als ik nu in Beers kom is het nog steeds of ik thuis kom. Toen ik naar de lagere school ging stond die bij de kerk waar tegenwoordig Jeroen en Femke van Oosterom wonen, en daar hadden we meester Verberk en later in de huidige school meester Ghijssen en Meester Jansen. Na de lagere school ben ik naar kostschool St. Nicolaas bij de fraters van Tilburg in Oss gegaan waar mijn broer Antoon al opzat en later ook Peter Goossens. In die tijd mocht je alleen met ons een grote speelplaats. Aan onze kant van de Molenstraat stonden geen huizen tot Nolleke Nuijen, tegenwoordig Leo en Ine

Kerst, Pasen en vakanties en op “n zondag met de verjaardag van je ouders naar huis, gelukkig is dat later veranderd en mochten we wat vaker. Na de Mulo zijn Antoon en ik naar de HTS in Venlo gegaan, maar we kregen andere ideeën en interesses en zijn gestopt om de wereld in te gaan. We zouden naar de Austin fabrieken in Engeland gaan en later ook naar andere landen , maar Antoon werd ziek en het avontuur is later niet meer doorgegaan. Ik ben toen in Cuyk bij Jac en Piet in de meubelfabriek gaan werken. Ik heb daar een machine ontworpen voor de productie van de zo bekende gekleurde plastic vliegengordijnen waar er ontzettend veel van gemaakt zijn. Maar ik wilde graag iets voor mezelf en dat werd later Gemert. Ik heb ook veel gesport, 3 maal de vierdaagse gelopen. De eerste keer met Wim van Raay op de schoenen van onze Johan die had kistjes voor in de fabriek en ik heb daarmee zonder blaren gelopen en later heb ik nog twee keer gelopen met mijn broer Leo, Joop Walk, Annie en Nellie Cuppen en Ger Peters. Voetballen was bij ons sport nummer 1. We hebben vaak met 5 broers, Martien, Sjaak, Piet, Arnold en ik in het eerste elftal van HBV gespeeld, zelfs een paar keer met 6 toen Sjaak Derks, de keeper, geblesseerd was en onze Johan hem verving. Dit was allemaal nog in de tijd dat we een elftalcommissie hadden, bestaande uit 3 leden, die de opstelling maakten en die werd dan op zaterdag bekend gemaakt. We hebben verschillende keren met 10 broers en zwager Andre een elftal gevormd en dan speelden we voor een goed doel ( `n missionaris) o.a. tegen Langenboom. Ik heb zeker 10 jaar bij het Smits zaalvoetbalteam gespeeld. Antoon was onze fanatieke coach met veel humor ,zo werd er eens een foto gemaakt van ons team en hij zei toen tegen mij ga jij maar staan want je zit al zo vaak op de bank. De derde helft was voor ons ook belangrijk en dan waren sommige vlugger dan tijdens de wedstrijd. Ook ben ik lang lid geweest van tennisvereniging Play Back en ben met Leo in de Heren dubbel kampioen geworden en in de mix met Marjanne Wieringa diverse keren in de prijzen gevallen. Later met Antoon, Leo, Joop en Henk Walk, Tien Toonen Jan v.d. Broek en Arnold Peters bij van Boxtel in Gassel gaan tennissen en daarna nog bij Creemers in Mill. In 2000 zijn Gertie en ik samen gaan golfen in Groesbeek bij Het Rijk van

Nijmegen. We zijn later ook lid geworden in Bakel bij Golfbaan Stippelberg. In Groesbeek golf ik nu nog wekelijks met onze Theo, Jan van de Hoogen, Jan Hofmans en Theo Schuurs.

Ik ben Gertie v.d. Heuvel, 28 oktober 1945 geboren als oudste dochter van Jo van den Heuvel en Jet de Krijger, na mij kwamen verbouwd, het kreeg een compleet andere uitstraling en iedereen was WELKOM. De feesten, bruiloften, kermis en Carnaval, wat was het allemaal gezellig. We hadden ook vaak kostgangers dan denk ik o.a. aan de Zwitserse jongens die de Provinciale weg hebben aangelegd en Burgemeester van de Braak heeft een jaar bij ons in huis gewoond voordat zijn gezin naar Beers overkwam. We hebben daar een drukke maar vooral fijne tijd gehad met z’n allen.

Jos, Jose en Herman. De eerste 5 jaar heb ik in de Burgermeester Thijssenstraat op nummer 10 gewoond. Het huis van Jo Smits, langs de familie Walk, waar nu Henk en Liesbeth wonen, en daarna zijn we naar de Kruisstraat gegaan aan het toenmalige kermisplein.

De Kermis bestond uit een draaimalen een schommel en nog wat kraampjes, dat was voor ons een groot feest. De stroom kwam van ons en daarom mochten wij overal gratis in. Op mijn 10e kochten ons pap en mam het café van Arnold en Mina Claassen aan de Grotestraat 2 (‘t Wapen van Beers’). Ze konden het kopen op voorwaarde dat de klanten minstens 7 koeien moesten hebben en anders ging de koop niet door. Het was een oubollig geheel en het werd flink

Van de lagere school herinner ik me nog mijn klasgenootjes Thea Nuijen, Mayke Wagemans, Marij Bens, Joke Arntz, Mientje Theunissen, Yvonne van den Berg en Corrie Kuppeveld, die heel jong gestorven is en wat heel veel indruk op ons allemaal maakte. Later waren mijn vriendinnen Gonny Lange en Annette Ghijssen. Met de familie Ghijssen ben ik regelmatig op vakantie geweest In Runkel, geweldig fijn was dat, want bij ons thuis was geen tijd voor vakantie. Ik ben lid geweest van de harmonie of eigenlijk het tambourcorps, ik bespeelde een van de grote trommen samen met Annette Ghijssen, Loes van Haren, Stiena Derks, Mientje Aldenhoven en Miepke Derks.

Na de Mulo heb ik twee leuke banen gehad. Ik werkte op de loonadministratie bij Royal typemachinefabriek in Cuyk. Het is nu niet meer voor te stellen hoe in die tijd de loonbetalingen plaats- vonden. Wij rekenden de lonen uit en gingen dan naar de bank om het uit te betalen geld, te tellen. De dag van uitbetaling gingen we het geld s `morgens ophalen. Het werd in een attachekoffertje gedaan en dan reden we met z`n tweeën met het koffertje tussen ons in, op een brommertje terug naar kantoor, wat een beveiliging, het geld werd in een loonzakje gedaan en uitbetaald. Daarna heb ik nog een paar jaartjes bij Chicopee gewerkt, waar ik toen een bibliotheek in kaart gebracht heb. Vanaf 1964 kennen Gerry en ik elkaar en in 1970 zijn we getrouwd en in Gemert gaan wonen. We kregen twee dochters, Hanneke en Lonneke en 6 prachtige kleinkinderen, ondertussen wonen we al weer 25 jaar in Boekel. Gerry gaat nu verder en verteld ook hoe het ons samen is vergaan. We hadden in onze jeugd een hechte vriendengroep, mijn broer Antoon, Henk Joop en Anneriet Walk, Jan en Kees van Riet, Theo Willems en Nel Walk. Bij de Walken kwamen we vaak samen en er werd heel wat afgebuurd. Henk en Liesbeth, Joop en Riny en Anneriet zijn nog steeds onze vrienden. Met deze vriendengroep zijn we vaak naar Zeeland op vakantie gegaan en later ook met onze gezinnen. We zetten onze caravan begin van het seizoen daar neer en gingen er ook vaak in de weekenden naartoe. Na het kamperen zijn we in Friesland gaan zeilen. Daar troffen we vaak weer Henk en Liesbeth Walk met de kinderen. We zijn daarmee gestopt toen Gertie na een zeilvakantie zei, “Zo en nu begint mijn vakantie”. Daarna hebben we onze vakanties voor een groot deel doorgebracht in Zuid Frankrijk in de buurt van St. Tropez waar we nu nog regelmatig naar toe gaan. Mooie herinneringen hebben we aan een safari in Botswana waar we de Big Five gezien hebben en een cruise van Miami naar de Caribbean en een aantal verschillende reizen door Amerika gemaakt. We hebben ook een bijzondere herinnering aan het uitstapje met de hele familie Smits en van den Heuvel naar Parijs, met als hoogtepunt een fietstocht door Parijs. We zijn ruim 40 jaar met Jos en Agnes op vakantie geweest, eerst wintersport met de gezinnen en later met z’n viertjes naar de zon. Twee jaar geleden kwam daar abrupt een einde aan door het overlijden van Jos, die we nog elke dag missen. In 1965 heeft ons pap de Firma van Rooy in Gemert overgenomen. Daar was een productie van schoppen, spaden en stalen kozijnen. Ik was 21 en kreeg daar de leiding over ons nieuwe bedrijf in Gemert en dat is een belangrijke stap in mijn leven geweest. Later heb ik verschillende uitbreidingen gedaan. In 1976 ’n nieuw bedrijf opgestart voor de productie van isolatieglas en in 1981 een nieuw bedrijf voor de productie van kunststof kozijnen. Ik heb hier enorm van genoten en ben zeer bevoorrecht geweest om dat allemaal mee tot stand te hebben mogen brengen. In 2005 ben ik gestopt en we hebben nu al een lange tijd