Hoe het ooit begon

Van links naar rechts: Bennie Wielakker, Jan Rietberg, Harrie klein Avink (Blommers) en Bennie Arink.

De initiatiefnemers van de carnavalsvereniging De Jonge Nölepeters waren André Reijerink, Bennie Wielakker en Aloys te Brake. De senior Nölepeters bestonden toen al maar in hun programma was onvoldoende ruimte voor de jongeren.

Omdat Carnaval een katholieke oorsprong heeft werd met pastoor Mientjes overleg gepleegd hoe de oprichting moest worden aangepakt. Pastoor Mientjes hechtte er grote waarde aan dat geheel Lievelde aan dit festijn kon en zou deelnemen.

Toon in ’t Kuuven Buurtschappen Daarom werden van alle buurtschappen vertegenwoordigers uitgenodigd om zitting te nemen in de nog op te richten vereniging. Voor de Stegge waren dat Henkie Frank en ik. Om iedereen te bereiken gingen wij huis aan huis jonge mensen aanspreken om deel te nemen. Het feit dat Pastoor Mientjes er volledig achter stond was voor velen ook de oudersvoldoende reden om kaartjes te kopen voor de eerste zittingsavond. Op de elfde van de elfde 1965 was Theo Hartman de eerste prins van De Jonge Nölepeters.

Een nieuw fenomeen De raad van elf met President en Prins verzamelden zich bij Café Arink om wat moed in te drinken en daarna in een

goed gevulde zaal de eerste prins bekend te maken. Het enthousiasme was groot en na het debuut van Toon in ’t Kuuven werd duidelijk dat een nieuw fenomeen werkelijkheid was geworden. Heel veel kennis van zaken hadden wij niet, maar in de loop der jaren werd het allengs beter en is de vereniging uitgegroeid tot een onmisbaar event in de Lieveldse samenleving.

Als prins optreden was andere koek Na Theo Hartman en Bennie Wielakker werd ik als derde prins – Prins Bennie de Tweede – gekozen na een stemming door de ledenraad. Tijdens mijn stage bij de kolenmijn Maurits in Geleen had ik kennis gemaakt met het Limburgse Carnaval, maar zelf als prins optreden dat was andere koek. Avonden en nachten werd onder hoogspanning gewerkt aan

Optocht in 1968

alle voorbereidingen,waarbij het goudgele nat rijkelijk vloeide. De sfeer was werkelijk fantastisch en de uitstapjes naar Bocholt, Beneman, enz. onvergetelijk. Als nieuwe Prins werd ik de zaal binnen gebracht in een grote afgesloten doos. Het moment dat de doos werd opengescheurd en een gejuich opsteeg uit de zaal bezorgde me kippenvel. Ieder elfde jaar ben ik, op uitnodiging, terug geweest op het Prinsenbal van De Jonge Nölepeters en heb ik gezien dat het steeds professioneler is geworden,maar dat de sfeer onveranderd hartelijk en enthousiast is gebleven.

Ik wens de gehele vereniging dan ook een feestelijke toekomst met lol, gein en ironie, zonder mensen te kwetsen, Alaaf!

Bennie Arink Oud-prins De Jonge Nölepeters