Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης (2022), ποιήματα μαθητών

ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΚΑΤΟΙΚΩΝ ΝΕΑΣ ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ ΕΥΟΣΜΟΥ

Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης 2022

διδάσκων: Δήμος Χλωπτσιούδης Υπ. Διδ. Δημιουργικής Γραφής

Κράτα το όνειρο

Ζήσε για την ειρήνη, φτάσε στο μέλλον με δικαιοσύνη. Αν θες να παραμείνεις άνθρωπος, Προσπέρασε τα λάθη και μην πιάσεις το σπαθί. Περπατά ανάμεσα σε βόμβες, φτάσε στην νίκη αλλά μην την κατακτήσεις. Μην ξεχνάς να ονειρεύεσαι

Γιατί το όνειρο του παιδιού είναι η ειρήνη.

Μαύρες νύχτες

Με δάκρυα το πρώτο βήμα συνοδεύει τον τρόμο. Το δεύτερο το ακολουθεί μια απόφαση αλλά το τρίτο αίμα. Η αποχώρηση από την χώρα σου είναι πάντα τραυματική αλλά από την ζωή κάτι χειρότερο. Και τα βράδια όλο και πιο μαύρα όλο και πιο εφιαλτικά. Γι’ αυτό θέλουμε Ειρήνη.

Λυδία Βαρούτη

Ο φρικτός πόλεμος

Ματωμένοι δρόμοι

Άδειος ο δρόμος μέσα στη νύχτα, τίποτα δεν ακούγεται, εκτός από τα φρικτά βήματα των στρατιωτών του εχθρού. Ο πόλεμος ρίζωσε στην πόλη μας. Οι γλυκιές φωνές των παιδιών σώπασαν και στη θέση τους μπήκαν θανατηφόρες κυρίες με φρικτές κραυγές που σκεπάζουν τις ψυχές των ηρώων.

Τα κόκκινα δάκρυα των ανθρώπων κυλούν αργά αργά στο ιδρωμένο σώμα τους. Ένα ακόμα βήμα και ακολουθεί ο θάνατος. Μακρύ σκοτάδι ο θάνατος, όπου κι αν πας ακολουθεί. Πόνος και θρήνος παντού. Τα ματωμένα δάκρυα Τα μακάβρια ουρλιαχτά αυτά ποτέ δε σταματούν. Θα τα συναντήσεις στους δρόμους, Αίμα, σκοτάδι και θλίψη. στα σπίτια και στους τάφους. Ουρλιαχτά ακούγονται. Οι νύχτες όλο και σε τρομάζουν, εφιάλτες μέσα σου υπάρχουν πολλοί. Σε ακουμπούν, σου μιλούν, σε χαϊδεύουν στο ματωμένο σώμα σου. Σε ακολουθούν ακόμα στον θάνατο. Ο Χάρος πλησιάζει ακόμα περισσότερο.

Ο Χάρος και πόλεμος είναι σύμμαχοι, φίλοι παντοτικοί. Και δυο θέλουν το ίδιο: τον αποχωρισμό. Ένα πράγμα θέλουν από όλους μας: να κατακτήσουν την ψυχή μας

Ελπινίκη-Άρτεμις Προβουλάκη

Τι σημαίνει πόλεμος

Τα παιδιά στις παιδικές χαρές Σημαίνει ελευθερία Σχολεία ανοιχτά σημαίνει ελευθερία Οι μπαμπάδες στις πολυθρόνες Διαβάζοντας τα νέα Σημαίνει ελευθερία Ένας πόλεμος σημαίνει καταστροφή Άνθρωποι χωρίς φαΐ Βομβαρδισμοί που σου καταστρέφουν τις αναμνήσεις που έχτισες και αγάπησες άνδρες και γυναίκες που δεν μπορούν πια να ξεχωρίσουν τους εχθρούς από τους φίλους τους αγωνιστές από τους ανταγωνιστές

Τα όνειρα του Άδη

Όλοι έχουμε όνειρα. Και ο βασιλιάς του κάτω κόσμου έχει δικά του. να κυριεύσει όλο τον κόσμο. Και το καταφέρνει και μας υπνοτίζει όλους καποια στιγμή. Κάποιοι πολεμούν, αλλα ποτέ δεν νικούν. Και πάντα τον υποστίζει ο φίλος του –ο πολεμος. Αυτοί πάντα παν μαζί. Έχουν ίδιους στόχους, ίδια όνειρα και είναι ακαταμάχητοι μαζί. Ξέρουμε κατά βάθος ότι όταν ακούμε «πόλεμος» εννοούμε «πόλεμος και θάνατος»

Ισμήνη Χλωπτσιούδη

Ένοπλη Μάχη

Πριν αρχίσει ο πόλεμος Οι πολιτικοί φοβίζουν τους αντιπάλους τους και τους πολίτες Στο δεύτερο στάδιο ακολουθεί η πράξη. Όλες οι ζωές αλλάζουν σε δευτερόλεπτα. Όνειρα για το μέλλον μετατρέπονται σε εφιάλτες για το αύριο. Και σας ρωτάω, κύριε πρόεδρε, –αν σας αξίζει η προσφώνηση κύριος– γιατί; Οι ζωές των ανθρώπων δεν είναι χαρτιά για να παίζετε με αυτές. Και σας ρωτάω. Τι φταίει; Είναι η δίψα για περισσότερα κέρδη η αιτία για πόλεμο; Ή μήπως το μίσος για τον συνάνθρωπο; Σε κάθε περίπτωση, σανένας δεν κερδίζει τίποτα.

Άρτεμις Χλωπτσιούδη

Τι μας λείπει

Στρατιώτη, σου τελείωσε η ελεύθερη βούληση. Πολιτικέ, σου τελείωσε η ενσυναίσθηση. Δημοσιογράφε, σου λείπει η ελευθερία λόγου. Από εδώ και πέρα θα λες ό,τι θέλουν οι πολιτικοί. Κόσμε, έχουν τελειώσει σημαντικά πράγματα. Η αλήθεια, έχει πεθάνει, Όπως και η δημοκρατία. Τι θα κάνουμε; Τα παιδιά του θανάτου Παιδιά παντού Τρέχουν να σωθούν Βόμβες θραύσματα σκορπούν Σκισμένα ρούχα ανεμίζουν Τα παιδία του πολέμου Τρέμουν, Μένουν νηστικά, Δεν έχουνε χαρά. Κρύα δάκρυα ποτίζουν Την τρύπια μπλούζα. Αγκαλιάζουν τον Θάνατο, Φιλούν τον Θάνατο Και σου δείχνουν Τι είναι αληθινό Στη χώρα τους.

Το 2017 ο Πολιτιστικός Σύλλογος Κατοίκων Νέας Πολιτείας ενέταξε στις δραστηριότητές του τα πρώτα εργαστήρια δημιουργικής γραφής. Είναι ο μόνος σύλλογος στη Δυτική Θεσσαλονίκη με δικά του συγγραφικά εργαστήρια, όπου με ακαδημαϊκά κριτήρια και παιδαγωγικές και στοχεύσεις, ενήλικες και παιδιά, δημοτικού και γυμνασίου, γράφουν τα δικά τους ποιήματα, πεζά κείμενα και φέτος κινηματογραφικό σενάριο. Πέντε χρόνια μετά και ήδη το εργαστήρι μετράει συμμετοχές σε δεκάδες δράσεις, ενώ ήδη στο ενεργητικό μας έχουμε συμμετοχές σε τρεις Παγκόσμιες Ημέρες Ποίησης. Η ίδια η δημιουργική γραφή είναι η ζωγραφική της γλώσσας, η εικαστική των λέξεων. Οι ποιητές μας μέσα στο δικό τους λογοτεχνικό ατελιέ πειραματίζονται με τους φθόγγους, χτίζουν νέους κόσμους ή στοχάζονται για αυτόν που μας περιβάλλει. Ειδικά οι μικροί μας συγγραφείς αποκτούν μία λογτεχνική κουλτούρα και ένα ιδιαίτερο αισθητικό κριτήριο. Η ίδια η Ποίηση εκφράζει περισσότερο από κάθε τέχνη την πολιτιστική κληρονομιά ενός λαού, την ιστορία της γλώσσας και του τόπου μέσα στον οποίο αναπτύχθηκε. Η ποίηση μάς προβληματίζει για τη δύναμη τη γλώσσας και των ιδεών, καταπολεμόντας την αδρανοποίηση και την παθητική στάση του αναγνώστη. Η Ποίηση μάς αποκαλύπτει ποιοι είμαστε. Διδάσκει ταυτότητες και συγκρούεται με τον τυποποιημένο λόγο και την ιδεολογία της εμπορευματοποιημένης αισθητικής, σκάβοντας νέα μονοπάτια αισθητικής. Η Ποίηση είναι κατεξοχήν κοινωνικό προϊόν στο οποίο η σιωπή προσπαθεί να μιλήσει για τα πάθη μας, τις αγωνίες μας, τους φόβους μας.

Ελπινίκη-Άρτεμις Προβουλάκη Ε΄ τάξη Ισμήνη Χλωπτσιούδη

Ε΄ τάξη

Άρτεμις Χλωπτσιούδη

Α΄ Γυμνασίου

Λυδία Βαρούτη

Ε΄ τάξη

Στην εκδήλωση -θα απαγγείλουν με σειρά εμφάνισης- οι μαθητές τα δικά τους έργα, με πολύ μικρές, ανούσιες ουσιαστικά, παρεμβάσεις του γράφοντος: