Verrekijkerbieb - Leerjaar 2 - Kijker 7 - Thema 5 - N2 - Pen schrijft niet meer

ucatieve uitgaven

BIEB

Pen schrijft niet meer Yan Gout

Kijker educatieve uitgaven

Verrekijker 2

7

Pen schrijft niet meer

1

Lore schrijft niet met een gewone balpen.

Haar pen is heel bijzonder.

Er zit een dopje op om de punt te beschermen.

Die punt is geel en hij blinkt.

Binnen in de pen zit een buisje.

Daar zit blauwe inkt in.

Eigenlijk is het de pen van oma.

‘Ik schreef ermee toen ik nog naar school ging.

Maar nu ben ik te oud om te schrijven.

Jij mag ze hebben, omdat je al in de grote school zit.

2

Maar je moet er goed voor zorgen, hoor, want het is een wonderpen.

Ze schrijft de mooiste letters van de hele wereld.

Ik noem haar ‘Prinses’ omdat ze zo mooi is.

Maak ze niet stuk en verlies ze niet.’

Lore is heel blij met de pen.

Ze geeft oma een dikke zoen.

‘Ik zal er goed voor zorgen, oma,’ belooft ze.

Ze stopt Prinses in een gekleurde pennenzak.

3

Lore neemt haar geschenk mee naar de klas.

Alle kinderen willen die prachtige pen bekijken.

Ze willen er ook eens mee schrijven, maar dat mag niet van Lore.

‘Oma wil het niet,’ zegt ze.

‘Flauw, zeg.

Een pen is toch een pen,’ vinden de kinderen.

Silke is stikjaloers1, maar Lore trekt zich er niets van aan.

‘Het is mijn pen.

Niemand anders mag met mijn pen schrijven.’

Ze houdt Prinses stevig vast met haar beide handen.

4

Juf Els vindt de pen ook heel bijzonder.

‘Die is toch veel te mooi voor school.

Die pen dient niet voor rekensommen.

Als je groot bent, mag je er brieven mee schrijven.

Daar is die pen voor gemaakt.’

Maar Lore wil er nu al mee schrijven.

‘Eén dagje maar, juf.

Morgen schrijf ik weer met een gewone balpen.’

‘Vooruit dan maar.

Eén dag, niet langer, hoor.’

5

Naast Lore zit Torben.

Hij plaagt haar altijd.

Soms doet hij haar pijn.

Als Lore even niet oplet, durft hij zelfs iets wegnemen.

Nu is Lore even naar het toilet.

Prinses ligt op haar bank.

Dit is mijn kans! denkt Torben.

Vliegensvlug graait2 hij de pen weg.

De mooie pen van oma.

Hij krabbelt er wild mee op zijn blad.

Hij zet er dikke krassen op.

Van boven naar onder, van rechts naar links.

Het lijkt nergens op.

Het is niet eens een tekening.

‘Aai!’ roept Prinses. ‘Je doet me pijn.’

Maar dat hoort Torben niet.

Hij krast maar voort.

Hij duwt de punt van de pen heel hard op het blad.

‘Aai!’ roept Prinses weer.

6

7

Torben krast en krast, maar opeens schrijft Prinses niet meer!

Er komt geen inkt meer uit.

‘Stomme pen,’ roept Torben.

‘Waarom schrijf jij niet?’

Hij steekt met Prinses in zijn blad alsof het een steekmes is.

De punt plooit helemaal om.

‘Nu kan ik er niets meer mee doen,’ roept hij boos.

Hij gooit de pen in de papiermand.

8

Daar ligt Prinses tussen de kauwgom en de vuile papiertjes van de snoep.

Prinses is heel bedroefd3.

In die mand wil ze niet liggen.

Wie komt haar nu redden?

Maar Lore is er niet.

Ze is naar het toilet en daarna naar buiten, want het is speeltijd.

Torben lacht vals.

‘Net goed!’ zegt hij met een grijns.

Het hele speelkwartier ligt Prinses in de papiermand.

Het duurt ontzettend lang.

Ze wil er zo graag uit.

Ze voelt zich vies en vuil.

Ze weent een beetje.

Prinses voelt zich hier niet op haar gemak.

‘Help! Wie haalt me hieruit?’ roept ze.

9

10

Na de speeltijd merkt Lore meteen dat haar pen weg is.

‘Prinses!’ gilt ze ontzet4.

Maar de juf weet niet waar de pen is.

En Torben wil het niet zeggen.

Die heeft de mand een harde trap gegeven toen hij in de klas kwam.

Gelukkig ziet Karolien de pen liggen.

‘Juf, de pen van Lore ligt in de mand.’

Lore haast zich naar de papiermand.

Ze vist Prinses eruit en schrikt.

Er komt een dikke traan in haar oog.

11

Juf Els komt bij haar staan.

‘Hoe komt die daar terecht?’ vraagt ze.

Ze kijkt de klas rond.

Maar de kinderen weten het niet.

Behalve Torben.

Die kijkt boos naar Karolien, omdat ze zijn domme kuren verraden heeft.

Nu weet iedereen wie het gedaan heeft.

12

Juf gaat naar Torben toe.

Ze legt de pen voor zijn neus.

‘Leg eens uit, Torben.

Wat heeft dit te betekenen?’

‘Ik weet het niet, juf,’ liegt hij.

De andere kinderen roepen: ‘Oooo!’

‘Dat is toch niet lief van jou, hoor.

Wat moet Lore nu tegen haar oma zeggen?’

Torben haalt zijn schouders op.

‘Heb jij die pen stukgemaakt?’

‘Ik niet, juf.

Ze viel op de grond en toen schreef ze niet meer.’

‘Zo, zo, en nog liegen ook!’

Juf is een beetje boos.

Met haar zakdoek poetst ze de pen op tot ze weer blinkt.

Dan probeert ze of de pen nog schrijft.

Ze draait er rondjes mee op het blad, maar Prinses doet het niet.

13

Er komt geen inkt meer uit.

Lore weent nog altijd.

‘Oma zal heel boos zijn.

Ik moest goed voor Prinses zorgen,’ snikt ze.

Juf Els denkt diep na.

‘Ik heb een idee,’ zegt ze dan.

‘We gaan ermee naar de pennendokter.

Misschien kan hij Prinses herstellen.’

14

En dat doen ze!

Samen rijden ze naar de stad.

Lore en juf Els. Met de bus en daarna nog een eindje te voet.

Juf weet precies waar ze moet zijn.

Ze kent haar weg in de stad.

Bij een oud winkeltje blijft ze staan.

In het uitstalraam liggen schriften, boeken, gommen, potloden en ... pennen.

‘We zullen eens aan die meneer vragen of hij ons kan helpen,’ zegt juf.

Lore mag de deur openduwen.

‘Tringeling!!!’

Ze schrikt even van het belletje.

15

‘Wat kan ik voor jullie doen, dames?’

Achter de toonbank staat een oud heertje.

Zijn haar is grijs.

Hij draagt een brilletje.

Dat staat vooraan op zijn neus.

Lore toont hem de pen.

Het heertje neemt ze van haar over.

‘Wel, wel, wie heeft dat gedaan?’ vraagt hij.

Hij schudt zijn grijze hoofd.

‘Heb jij die laten vallen?’ vraagt hij.

‘Torben heeft ze stukgemaakt,’ roept Lore.

‘Kijk eens aan.

Dit is een heel bijzondere pen.

Ze heeft toverkracht, wist je dat?’

Lore schudt haar hoofd ongelovig.

Het heertje neemt er een vergrootglas bij.

Hij bekijkt de punt aandachtig.

‘Ze was van mijn oma.

Ze is al heel oud,’ zegt Lore.

‘Wie bedoel je? De pen of jouw oma?’

De man knipoogt even naar de juf.

Die glimlacht en strijkt Lore door de haren.

16

17

‘Heel mooi! Die punt is van goud.’

‘Van goud?’ vraagt Lore verbaasd.

De man neemt een fijn tangetje en begint voorzichtig aan de punt te werken.

Het duurt een hele tijd.

In de winkel is het muisstil.

Lore wordt er zenuwachtig van.

Ze wipt van het ene been op het andere.

‘Sta toch stil, Lore.

Zo kan meneer niet werken.’

Lore probeert weer even rustig te zijn, maar het is heel moeilijk.

Zou die meneer Prinses kunnen herstellen?

De man plooit de tanden terug op hun plaats.

Dan legt hij het tangetje neer.

Hij zet zijn bril af en bekijkt de pen glimlachend.

‘Ik denk dat we klaar zijn,’ zegt hij opgelucht.

18

19

Hij neemt een blad papier en legt het op de toonbank.

Daar legt hij Prinses bovenop.

‘Let nu goed op,’ zegt hij.

Met zijn vinger streelt hij zacht over de pen.

‘De maan staat aan de hemel,’ fluistert hij tegen Prinses.

Lore bekijkt hem met grote, vragende ogen.

Langzaam richt Prinses zich op en begint te schrijven.

Een na een komen de letters uit de punt.

De pen draait en zwiert over het papier.

Net of ze een dansje doet!

20

Lore kan haar ogen niet geloven.

De letters worden woorden, de woorden vormen een zin.

Precies de zin die het heertje haar heeft voorgezegd.

Ook juf kijkt met grote ogen naar dit wonder.

‘Niet te geloven!’ roept ze uit.

‘Ik zei toch dat het een toverpen is,’ lacht de man.

‘Ofwel ben jij een wonderdokter,’ antwoordt juf.

21

‘Doet ze het voor mij ook?’ vraagt Lore.

‘Alleen als je er heel lief voor bent.

Probeer het maar eens.’

Lore buigt zich over Prinses.

Ze strijkt met haar vinger over de buik van de pen.

‘De aap zit in de boom,’ fluistert ze.

Prinses staat recht en krast over het papier.

Ze danst de allermooiste letters en schrijft precies wat Lore heeft gevraagd.

22

‘Zie je wel dat het lukt?’ lacht de man.

Lore straalt van geluk.

Samen dansen ze de winkel rond, Lore, juf en het heertje.

En Prinses?

Die blijft maar rondjes draaien.

Ze buigt als een danseres en maakt sierlijke krullen aan de letters.

Ze schrijft tot het blad helemaal vol staat met de mooiste woorden.

23

Woorduitleg 1 2 3 4

24

stikjaloers = heel erg jaloers graaien = heel snel iets proberen pakken bedroefd = verdrietig ontzet = erg geschrokken

Lore schrijft niet met een gewone balpen.

Haar pen is heel bijzonder.

Eigenlijk is het de pen van oma.

De pen heet Prinses.

Het is een echte toverpen!

Maar dan gebeurt er iets met de pen …

Dit boekje maakt deel uit van de Verrekijkerbieb 2.

ISBN 978 90 486 2281 8 Bestelnummer 60 1021 197 KB D/2015/0147/337 NUR 191 Illustraties: Jan Heylen Verantwoordelijke uitgever die Keure Kleine Pathoekeweg 3, 8000 Brugge RPR 0405 108 325 © Copyright die Keure, Brugge

9 789048 622818

Niets uit deze uitgave mag verveelvoudigd en/of openbaar gemaakt worden door middel van druk, fotokopie, microfilm of op welke wijze ook zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de uitgever.

No part of this book may be reproduced in any form by print, microfilm or any other means without written permission from the publisher.